Proverbs 7
1 My son, keep my sayings, and, my commandments, treasure by thee;
Oğlum, sözlərimə bağlı qal, Əmrlərimi özündə saxla.
2 Keep my commandments and live, and mine instruction, as the pupil of thine eye;
Əmrlərimə bağlı qalsan, yaşayacaqsan, Təlimimi göz bəbəyin kimi qoru.
3 Bind them upon thy fingers, write them, on the tablet of thy heart;
Onları üzük kimi barmağına keçir, Ürəyinin lövhəsinə köçür.
4 Say unto wisdom, My sister, thou! and, an acquaintance, call thou, understanding:
Hikmətə de: «Bacımsan», İdraka söylə: «Yaxın dostumsan».
5 That thou mayest be kept, from the woman that is a stranger, from the female unknown, who, with her speeches, doth flatter.
Onlar səni əxlaqsız qadından, Şirindilli yad arvaddan qoruyar.
6 For, in the window of my house, through my lattice, I looked out;
Evimin pəncərəsinin şəbəkəsindən Mən bayıra baxırdım.
7 And saw among the simple ones, discerned among the youths, A young man lacking sense;
Bir dəstə cahil gənc arasında Qanmaz bir cavanı gördüm.
8 Passing through the street, near her corner, and, on the way to her house, he sauntered along;
Bu qadının evinin tininə yaxın küçədən keçirdi, Onun evi olan yolla gedirdi.
9 In the twilight, in the evening of the day, in the midst of the night, and the gloom;
Alaqaranlıqda, gün batanda, Gecə düşəndə, hava qaralanda.
10 And lo! a woman, came to meet him, attired as one unchaste, of a wily heart.
Fahişə libaslı, qəlbi fitnə dolu bu qadın Dərhal onu qarşıladı.
11 Boisterous, is she, and rebellious, In her house, abide not her feet;
O hay-küyçüdür, o bihəyadır, Öz evində oturmayandır.
12 Now outside, now in the broadways, and, near every corner, she lieth in wait:
Gah küçəyə, gah meydanlara çıxar, Hər tin başı bir pusqu qurar.
13 So she caught him, and kissed him, and, embolding her face, she said to him:
O, oğlanı tutub öpdü, Həyasızcasına belə dedi:
14 Peace-offerings, are by me, to-day, have I paid my vows;
«Ünsiyyət qurbanı kəsməyə borclu idim, Əhdimə bu gün əməl etmişəm.
15 For this cause, came I forth to meet thee, to seek diligently thy face, and I have found thee:
Ona görə səni görmək üçün qarşına çıxdım, Səni çox axtardım, axır ki tapdım.
16 Coverlets, have I spread on my couch of pleasure, dark-hued stuffs, of the yarn of Egypt;
Yatağıma Misir kətanından toxunan Əlvan üz çəkmişəm.
17 I have sprinkled my bed, with myrrh, aloes, and cinnamon:
Yorğan-döşəyimə Mirra, əzvay, darçın səpmişəm.
18 Come! let us take our fill of endearments, until morning, let us delight ourselves with caresses;
Gəl sübhə qədər doyunca sevişək, Eşqdən məst olaq.
19 For the husband is not in his house, he hath gone on a journey afar;
Ərim evdə yoxdur, Uzaq bir səfərə gedib.
20 A bag of silver, hath he taken in his hand, On the day of the full moon, will he enter his house.
Pul kisəsini götürüb, Evə ay bədirlənəndə qayıdacaq».
21 She turneth him aside, with her great persuasiveness, —with the flattery of her lips, she compelleth him:
Fəndlər işlədib onu tovladı, Şirin dilə tutub yoldan çıxartdı.
22 Going after her instantly, as an ox, to the slaughter, he entereth, and, as in fetters, unto the correction of a fool.
Kəsilməyə aparılan bir öküz kimi, Kəməndə salınan bir maral kimi Bu oğlan o qadının ardınca düşdü.
23 Until an arrow cleaveth his liver, as a bird hasteth into a snare, and knoweth not, that, for his life, it is!
Axırda ciyərinə bir ox saplanacaq. Uçub tez tora düşən quş kimi Bu oğlan da canının alınacağını bilmirdi.
24 Now, therefore, ye sons, hearken unto me, and attend, to the sayings of my mouth;
İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın, Dilimdən çıxan sözlərə laqeyd olmayın.
25 Let not thy heart, turn aside to her ways, Do not go astray, in her paths.
Qoyma qəlbin o qadının yollarına meyl etsin, Onun yoluna dönmə.
26 For, many, wounded, hath she caused to fall, —yea strong men, slain wholly by her:
Çünki o qadın nə qədər insanı qurban edib, Nə qədər adamı öldürüb.
