Proverbs 6
1 My son, if thou have become surety for thy neighbour, —have struck for a stranger thy hands,
Oğlum, eğer birine kefil oldunsa, Onun borcunu yüklendinse,
2 Thou hast been snared by the sayings of thy mouth, —thou hast been caught by the sayings of thy mouth.
Düştünse tuzağa kendi sözlerinle, Ağzının sözleriyle yakalandınsa,
3 Do this then, my son, and deliver thyself, When thou hast come into the hand of thy neighbour, Go, haste thee, and urge thy neighbour;
O kişinin eline düştün demektir. Oğlum, şunu yap ve kendini kurtar: Git, yere kapan onun önünde, Ona yalvar yakar.
4 Do not give sleep to thine eyes, or slumber to thine eyelashes;
Gözlerine uyku girmesin, Ağırlaşmasın göz kapakların.
5 Deliver thyself, as a gazelle out of the hand, and as a bird, out of the hand of the fowler.
Avcının elinden ceylan gibi, Kuşbazın elinden kuş gibi kurtar kendini.
6 Go to the ant, thou sluggard, observe her ways, and be wise;
Ey tembel kişi, git, karıncalara bak, Onların yaşamından bilgelik öğren.
7 Which, having no harvest, scribe, or ruler,
Başkanları, önderleri ya da yöneticileri olmadığı halde,
8 Prepareth, in the summer, her food, hath collected, in the harvest, her sustenance.
Yazın erzaklarını biriktirirler, Yiyeceklerini toplarlar biçim mevsiminde.
9 How long, O sluggard, wilt thou lie? how long ere thou rise from thy sleep?
Ne zamana dek yatacaksın, ey tembel kişi? Ne zaman kalkacaksın uykundan?
10 A little sleep, a little slumber, a little folding of the hands to rest: —
“Biraz kestireyim, biraz uyuklayayım, Ellerimi kavuşturup şöyle bir uyuyayım” demeye kalmadan,
11 So shall come in, as a highwayman, thy poverty, and, thy want, as one armed with a shield.
Yokluk bir haydut gibi, Yoksulluk bir akıncı gibi gelir üzerine.
12 An abandoned man, a man of iniquity, [is he] who—goeth on in perversity of mouth;
Ağzında yalanla dolaşan kişi, Soysuz ve fesatçıdır.
13 Winketh with his eyes, speaketh with his foot, pointeth with his fingers;
Göz kırpar, bir sürü ayak oyunu, El kol hareketleri yapar,
14 [Hath] perverse things in his heart, deviseth mischief on every occasion, strifes, he sendeth forth.
Ahlaksız yüreğinde kötülük tasarlar, Çekişmeler yaratır durmadan.
15 For this cause, suddenly cometh his doom, in a moment, shall he be torn in pieces and there be no mending.
Bu yüzden ansızın yıkıma uğrayacak, Birdenbire çaresizce yok olacak.
16 These six things, doth Yahweh hate, yea, seven, are the abomination of his soul: —
RAB'bin nefret ettiği altı şey, İğrendiği yedi şey vardır:
17 Eyes that are lofty, a tongue that is false, and hands shedding innocent blood;
Gururlu gözler, Yalancı dil, Suçsuz kanı döken eller,
18 A heart contriving iniquitous devices, feet hasting to run into mischief;
Düzenbaz yürek, Kötülüğe seğirten ayaklar,
19 One that uttereth lies—a false witness, and one sending forth strifes between brethren.
Yalan soluyan yalancı tanık Ve kardeşler arasında çekişme yaratan kişi.
20 Observe thou, my son, the commandment of thy father, and do not decline from the instruction of thy mother:
Oğlum, babanın buyruklarına uy, Annenin öğrettiklerinden ayrılma.
21 Bind them upon thy heart continually, fasten them upon thy neck;
Bunlar sürekli yüreğinin bağı olsun, Tak onları boynuna.
22 When thou walkest abroad, it shall guide thee, when thou sleepest, it shall watch over thee, when thou wakest, it shall speak to thee:
Yolunda sana rehber olacak, Seni koruyacaklar yattığın zaman; Söyleşecekler seninle uyandığında.
23 For, a lamp, is the commandment, and, the instruction, a light, and, the way of life, are the reproofs of correction:
Bu buyruklar sana çıra, Öğretilenler ışıktır. Eğitici uyarılar yaşam yolunu gösterir.
24 To keep thee from the wicked woman, from the flattery of the tongue of her that is a stranger.
Seni kötü kadından, Başka birinin karısının yaltaklanan dilinden Koruyacak olan bunlardır.
25 Do not covet her beauty, in thy heart, neither let her take thee, by her eyelashes;
Böyle kadınların güzelliği seni ayartmasın, Bakışları seni tutsak etmesin.
26 Because, for the sake of an impure woman, [a man may be brought] even to a cake of bread, —and, a man’s wife, for a precious soul, may hunt!
Çünkü fahişe yüzünden insan bir lokma ekmeğe muhtaç kalır, Başkasının karısıyla yatmak da kişinin canına mal olur.
27 Can a man snatch up fire in his bosom, and, his clothes, not be burned?
İnsan koynuna ateş alır da, Giysisi yanmaz mı?
28 Or can a man walk upon hot coals, and, his feet, not be burned?
Korlar üzerinde yürür de, Ayakları kavrulmaz mı?
29 So, he that goeth in unto his neighbour’s wife, no man shall be guiltless who toucheth her!
Başkasının karısıyla yatan adamın durumu budur. Böyle bir ilişkiye giren cezasız kalmaz.
30 Men despise not a thief, when he stealeth, to satisfy his appetite, because he is famished;
Aç hırsız karnını doyurmak için çalıyorsa, Kimse onu hor görmez.
31 Yet, if found, he must pay back sevenfold, All the substance of his house, must he give:
Ama yakalanırsa, çaldığının yedi katını ödemek zorunda; Varını yoğunu vermek anlamına gelse bile.
32 He that committeth adultery with a woman, lacketh sense, A destroyer of his own life, is he that doeth it;
Zina eden adam sağduyudan yoksundur. Yaptıklarıyla kendini yok eder.
33 Smiting and shame, shall he find, and, his reproach, shall not be wiped out;
Payına düşen dayak ve onursuzluktur, Asla kurtulamaz utançtan.
34 For, jealousy, is the rage of a man, nor will he spare, in the day of avenging;
Çünkü kıskançlık kocanın öfkesini azdırır, Öç alırken acımasız olur.
35 He will not look, at any ransom, neither will he consent, though thou increase the bribe.
Hiçbir fidye kabul etmez, Gönlünü alamazsın armağanların çokluğuyla.
