Proverbs 6
1 My son, if thou have become surety for thy neighbour, —have struck for a stranger thy hands,
Oğlum, qonşuna zamin durub, Yadlarla əlbir olub,
2 Thou hast been snared by the sayings of thy mouth, —thou hast been caught by the sayings of thy mouth.
Ağzından çıxan sözlərlə tələyə düşmüsənsə, Ağzından çıxan sözlərlə ələ keçmisənsə,
3 Do this then, my son, and deliver thyself, When thou hast come into the hand of thy neighbour, Go, haste thee, and urge thy neighbour;
Demək bu qonşunun əlinə düşmüsən. Oğlum, çalış, özünü qurtar: Get onun ayağına düş, yalvar-yaxar.
4 Do not give sleep to thine eyes, or slumber to thine eyelashes;
Qoy gözünə yuxu getməsin, Kirpiklərin ağırlaşmasın.
5 Deliver thyself, as a gazelle out of the hand, and as a bird, out of the hand of the fowler.
Özünü ovçunun əlindən ceyran kimi, Quşbazın əlindən quş kimi qurtar.
6 Go to the ant, thou sluggard, observe her ways, and be wise;
Ey tənbəl, qarışqalara diqqət yetir, Onların həyatından ibrət götür.
7 Which, having no harvest, scribe, or ruler,
Onların nə başçıları var, Nə nəzarətçiləri, nə də hökmdarları.
8 Prepareth, in the summer, her food, hath collected, in the harvest, her sustenance.
Yayda azuqələrini yığar, Biçin vaxtı özlərinə yem toplayarlar.
9 How long, O sluggard, wilt thou lie? how long ere thou rise from thy sleep?
Ey tənbəl, nə qədər yatacaqsan? Nə vaxt yuxudan oyanacaqsan?
10 A little sleep, a little slumber, a little folding of the hands to rest: —
Bir az da uzanıb yuxuya dalsan, Əl-qolunu uzadaraq yatsan,
11 So shall come in, as a highwayman, thy poverty, and, thy want, as one armed with a shield.
Yoxsulluq soyğunçu kimi üstünə gələr, Ehtiyac quldur kimi sənə hücum çəkər.
12 An abandoned man, a man of iniquity, [is he] who—goeth on in perversity of mouth;
Yaramaz adam – şər insan Əyri danışaraq dolanar,
13 Winketh with his eyes, speaketh with his foot, pointeth with his fingers;
Göz vurar, ayaqları ilə işarə edər, Barmaqları ilə göstərər.
14 [Hath] perverse things in his heart, deviseth mischief on every occasion, strifes, he sendeth forth.
Qəlbinin məkrli niyyəti var, Həmişə şər qurar, nifaq salar.
15 For this cause, suddenly cometh his doom, in a moment, shall he be torn in pieces and there be no mending.
Ona görə başına qəfildən bəla gələr, Birdən yıxılıb çarəsiz qalar.
16 These six things, doth Yahweh hate, yea, seven, are the abomination of his soul: —
Rəbbin zəhləsi altı şeydən gedir, Yeddi şey var, ondan ikrah edir:
17 Eyes that are lofty, a tongue that is false, and hands shedding innocent blood;
Təkəbbürlə baxan gözlər; Yalan danışan dil; Nahaq qan tökən əllər;
18 A heart contriving iniquitous devices, feet hasting to run into mischief;
Məqsədi şər olan ürək; Şərə çatmaq üçün qaçan ayaqlar;
19 One that uttereth lies—a false witness, and one sending forth strifes between brethren.
Nəfəsini yalanla çıxaran yalançı şahid; Qardaşlar arasında nifaq salan şəxs.
20 Observe thou, my son, the commandment of thy father, and do not decline from the instruction of thy mother:
Oğlum, atanın əmrini yerinə yetir, Ananın öyrətdiklərini atma.
21 Bind them upon thy heart continually, fasten them upon thy neck;
Onları qəlbinin başına yapışdır, Həmişə onları boynuna bağla.
22 When thou walkest abroad, it shall guide thee, when thou sleepest, it shall watch over thee, when thou wakest, it shall speak to thee:
Gəzəndə onlar sənə yol göstərər, Yatanda səni hifz edər, Oyananda sənə məsləhət verər.
23 For, a lamp, is the commandment, and, the instruction, a light, and, the way of life, are the reproofs of correction:
Bu əmr çıraqdır, bu təlim nurdur, Tərbiyə üçün edilən məzəmmət həyat yoludur.
24 To keep thee from the wicked woman, from the flattery of the tongue of her that is a stranger.
Bunlar səni pozğun qadından, Şirindilli yad arvaddan qoruyar.
25 Do not covet her beauty, in thy heart, neither let her take thee, by her eyelashes;
Onun gözəlliyinə aşiq olma, Onun kirpiklərinin əsiri olma.
26 Because, for the sake of an impure woman, [a man may be brought] even to a cake of bread, —and, a man’s wife, for a precious soul, may hunt!
Fahişənin üzündən insan bir tikə çörəyə möhtac qalar, Kiminsə zinakar arvadı insanın qiymətli canını ovlar.
27 Can a man snatch up fire in his bosom, and, his clothes, not be burned?
Bir kişi qoynuna od alanda Əyin-başı yanmazmı?
28 Or can a man walk upon hot coals, and, his feet, not be burned?
Köz üzərində gəzənin Ayaqları bişməzmi?
29 So, he that goeth in unto his neighbour’s wife, no man shall be guiltless who toucheth her!
Qonşusunun arvadının yanına girənin də halı belədir, O qadına toxunan cəzasını çəkər.
30 Men despise not a thief, when he stealeth, to satisfy his appetite, because he is famished;
Qarnını doydurmaq üçün ac oğru oğurlarsa, Kimsə onu qınamaz.
31 Yet, if found, he must pay back sevenfold, All the substance of his house, must he give:
Amma onu tutsalar, yeddi qat ödəməlidir, Evinin var-yoxunu verməlidir.
32 He that committeth adultery with a woman, lacketh sense, A destroyer of his own life, is he that doeth it;
Qadınla zina edən qanmazdır, Özünü məhv etmək istəyən belə edər.
33 Smiting and shame, shall he find, and, his reproach, shall not be wiped out;
Bu kişinin nəsibi kötək, şərəfsizlikdir, Biabırçılığı üzərindən silinməz.
34 For, jealousy, is the rage of a man, nor will he spare, in the day of avenging;
Çünki ərini qeyrət coşdurar, Ondan amansızcasına qisas alar.
35 He will not look, at any ransom, neither will he consent, though thou increase the bribe.
Heç nə ilə ərinin qarşısını almaq olmaz, Nə verilsə belə, o razılaşmaz.
