< Proverbs 5 >

1 My son, to my wisdom, attend, and, to mine understanding, incline thou thine ear:
ای پسرم، به سخنان حکیمانهٔ من گوش کن و به بصیرت من توجه نما.
2 That thou mayest preserve discretion, —and, as for knowledge, that thy lips may guard it.
آنگاه خواهی دانست چگونه درست رفتار کنی، و سخنان تو نشان خواهد داد که از دانایی برخوردار هستی.
3 For, with sweet droppings, drip the lips of her that is a stranger, and, smoother than oil, is her mouth;
زن بدکاره چرب زبان است و سخنان او مانند عسل شیرین می‌باشد؛
4 But, the latter end of her, is bitter as wormwood, sharp, as a two-edged sword!
ولی عاقبت جز تلخی و درد چیزی برای تو باقی نمی‌گذارد.
5 Her feet, are going down to death, —on hades, will her steps take firm hold. (Sheol h7585)
زن بدکاره تو را به سوی مرگ و جهنم می‌کشاند، (Sheol h7585)
6 Lest, the path of life, she should ponder, her tracks have wandered she knoweth not [whither].
زیرا او از راه زندگی منحرف شده و سرگردان است و نمی‌داند به کجا می‌رود.
7 Now, therefore, ye sons, hearken unto me, and do not turn away from the sayings of my mouth.
ای جوانان، به من گوش دهید و آنچه را که می‌خواهم به شما بگویم هرگز فراموش نکنید:
8 Keep far from her thy way, and do not go near the opening of her house:
از چنین زنی دوری کنید. حتی به در خانه‌اش هم نزدیک نشوید،
9 Lest thou give, to other men, thy vigour, and thy years, to him that is cruel:
مبادا در دام وسوسه‌هایش گرفتار شوید و حیثیت خود را از دست بدهید و بقیه عمر خویش را صرف کسی کنید که رحم و شفقت ندارد.
10 Lest strange men, be well fed, by thy strength, and, thy toils, be in the house of the alien.
مبادا غریبه‌ها اموال شما را تصاحب نمایند و ثمرهٔ زحمت شما از آن دیگران شود،
11 So shalt thou grieve in thy latter end, in the failing of thy flesh and of thy healthy condition;
و عاقبت بیمار شده، از شدت درماندگی بنالید
12 And thou shalt say—How I hated correction! and, reproof, my heart disdained;
و بگویید: «کاش که گوش می‌دادم! کاش که تسلیم هوسهایم نمی‌شدم!
13 Neither hearkened I to the voice of my teachers, nor, to my instructors, inclined I mine ear:
چرا به نصایح معلمانم گوش ندادم؟ چرا به سخنان ایشان توجه نکردم؟
14 Soon was I in all evil, in the midst of convocation and assembly.
اکنون باید پیش همه رسوا و سرافکنده باشم.»
15 Drink thou water out of thine own cistern, and flowing streams out of the midst of thine own well.
پسرم، نسبت به همسر خود وفادار باش و تنها نسبت به او عشق بورز.
16 Let not thy fountains, flow over, abroad, in the streets, dividings of waters:
چرا باید از زنان هرزهٔ خیابانی صاحب بچه شوی؟
17 Let them be for thyself, alone, and not for strangers with thee.
فرزندان تو باید تنها مال خودت باشند و نباید غریبه‌ها در آنان سهمی داشته باشند.
18 Let thy well-spring be blessed, —and get thy joy from the wife of thy youth: —
پس با زنت خوش باش و از همسر خود که در ایام جوانی با او ازدواج کرده‌ای لذت ببر.
19 A loving hind! a graceful doe! let, her bosom, content thee at all times, and, in her love, mayst thou stray evermore.
دلبریها و آغوش او تو را کافی باشد، و قلب تو فقط از عشق او سرشار گردد.
20 Wherefore, then, shouldst thou stray, my son, with a strange woman? or embrace the bosom of a woman unknown?
چرا باید به زن بدکاره دل ببندی و زنی را که به تو تعلق ندارد در آغوش بگیری؟
21 For, before the eyes of Yahweh, are the ways of a man, —and, all his tracks, doth he consider:
خداوند به دقت تو را زیر نظر دارد و هر کاری را که انجام می‌دهی می‌سنجد.
22 His own iniquities, shall entrap him with the lawless, and, by the cords of his own sin, shall he be seized.
گناهان شخص بدکار مانند ریسمان به دورش می‌پیچد و او را گرفتار می‌سازد.
23 He, shall die, for lack of discipline, and, by the abounding of his perversity, shall he be lost.
بلهوسی او باعث مرگش خواهد شد و حماقتش او را به نابودی خواهد کشاند.

< Proverbs 5 >