Proverbs 5
1 My son, to my wisdom, attend, and, to mine understanding, incline thou thine ear:
Anak ko, pagmatngon sa akong kaalam; Ikiling ang imong igdulungog sa akong salabutan:
2 That thou mayest preserve discretion, —and, as for knowledge, that thy lips may guard it.
Aron ikaw magabantay sa pagkabuotan, Ug aron ang imong mga ngabil magatipig ug kinaadman.
3 For, with sweet droppings, drip the lips of her that is a stranger, and, smoother than oil, is her mouth;
Kay ang mga ngabil sa usa ka dumuloong babaye nagpatolo ug dugos, Ug ang iyang baba labi pang mahinlo kay sa lana:
4 But, the latter end of her, is bitter as wormwood, sharp, as a two-edged sword!
Apan sa katapusan siya mapait ingon sa panyawan, Mahait ingon sa usa ka espada nga duhay sulab.
Ang iyang mga tiil nagakanaug ngadto sa kamatayon; Ang iyang mga lakang gitunob ibabaw sa Sheol; (Sheol h7585)
6 Lest, the path of life, she should ponder, her tracks have wandered she knoweth not [whither].
Busa siya dili makakaplag sa patag nga alagianan sa kinabuhi: Ang iyang mga dalan mabalhinon, ug siya wala mahibalo niini.
7 Now, therefore, ye sons, hearken unto me, and do not turn away from the sayings of my mouth.
Busa karon, mga anak ko, patalinghug kamo kanako, Ug ayaw pagbiya gikan sa mga pulong sa akong baba.
8 Keep far from her thy way, and do not go near the opening of her house:
Ipahilayo ang imong dalan gikan kaniya, Ug ayaw pagpahaduol sa pultahan sa iyang balay;
9 Lest thou give, to other men, thy vigour, and thy years, to him that is cruel:
Tingali unya ikaw magahatag sa imong kadungganan ngadto sa lain, Ug ang imong mga tuig ngadto sa madaugdaugon;
10 Lest strange men, be well fed, by thy strength, and, thy toils, be in the house of the alien.
Tingali unya ang mga dumuloong mapuno sa imong kusog, Ug ang imong mga pagpangabudlay anha sa balay sa usa ka lumalangyaw,
11 So shalt thou grieve in thy latter end, in the failing of thy flesh and of thy healthy condition;
Ug ikaw mag-agulo sa imong kaulahian, Sa diha nga mangaut-ut ang imong unod ug ang imong lawas,
12 And thou shalt say—How I hated correction! and, reproof, my heart disdained;
Ug magaingon: Giunsa ko ang pagdumot sa pahamangno, Ug ang akong kasingkasing nagtamay sa pagbadlong;
13 Neither hearkened I to the voice of my teachers, nor, to my instructors, inclined I mine ear:
Ni gituman ko ang tingog sa akong mga magtutudlo, Ni nagkiling ako sa akong igdulungog kanila nga nagpahamangno kanako!
14 Soon was I in all evil, in the midst of convocation and assembly.
Ako haduol kaayo sa tanang kadautan Sa kinataliwad-an sa pagkatigum ug sa katilingban.
15 Drink thou water out of thine own cistern, and flowing streams out of the midst of thine own well.
Imna ang mga tubig gikan sa kaugalingon mong sudlanan, Ug ang mga tubig nga nagaagay gikan sa kaugalingon mong atabay.
16 Let not thy fountains, flow over, abroad, in the streets, dividings of waters:
Patibulaagon mo ba ang imong mga tubod sa halayong dapit, Ug ang mga taburan sa tubig diha sa kadalanan?
17 Let them be for thyself, alone, and not for strangers with thee.
Himoa sila nga imo lamang, Ug dili alang sa mga dumuloong uban kanimo.
18 Let thy well-spring be blessed, —and get thy joy from the wife of thy youth: —
Papanalangini ang imong tuburan; Ug pagmalipayon diha sa asawa sa imong pagkabatan-on.
19 A loving hind! a graceful doe! let, her bosom, content thee at all times, and, in her love, mayst thou stray evermore.
Ingon sa usa ka mahigugmaong lagsaw nga dumalaga ug sa usa ka makapahimuot nga gasela, Tugoti nga ang iyang mga dughan magatagbaw kanimo sa tanang mga panahon; Ug magpalugos ka sa kanunay sa iyang gugma.
20 Wherefore, then, shouldst thou stray, my son, with a strange woman? or embrace the bosom of a woman unknown?
Kay ngano man ikaw, anak ko, nga magpalugos sa usa ka dumuloong babaye, Ug magahalog sa sabakan sa usa ka lumalangyaw?
21 For, before the eyes of Yahweh, are the ways of a man, —and, all his tracks, doth he consider:
Kay ang mga dalan sa tawo anaa sa atubangan sa mga mata ni Jehova; Ug gipatag niya ang tanang mga alagianan niya.
22 His own iniquities, shall entrap him with the lawless, and, by the cords of his own sin, shall he be seized.
Ang iyang kaugalingong kasal-anan modakop sa dautan, Ug siya magapus sa mga higot sa iyang sala.
23 He, shall die, for lack of discipline, and, by the abounding of his perversity, shall he be lost.
Siya mamatay tungod sa pagkakulang sa pahamangno; Ug sa pagkadaku sa iyang pagkabuang siya mahisalaag.
