Proverbs 31

1 The words of Lemuel the king, —the strain which was taught him by his mother: —

سخنان الهام بخش مادر لموئیلِ پادشاه به او:

2 What, my son? and what, the son of my womb? aye what, the son of my vows?

ای پسر من، ای پسری که تو را در جواب دعاهایم یافته‌ام،

3 Do not give, to women, thy strength, nor thy ways, to them who ruin kings.

نیروی جوانی خود را صرف زنان نکن، زیرا آنها باعث نابودی پادشاهان شده‌اند.

4 It is not for kings, O Lemuel, it is not for kings to drink wine, nor, for dignitaries, to desire strong drink,

ای لموئیل، شایستهٔ پادشاهان نیست که میگساری کنند،

5 Lest he drink, and forget that which is decreed, and alter the plea of any who are sorely oppressed.

چون ممکن است قوانین را فراموش کرده نتوانند به داد مظلومان برسند.

6 Give strong drink, to him that is perishing, and wine, to such as are embittered in soul:

شراب را به کسانی بده که در انتظار مرگند و به اشخاصی که دلتنگ و تلخکام هستند،

7 Let him drink, and forget his poverty, and, his wearying toil, let him remember no more.

تا بنوشند و فقر و بدبختی خود را فراموش کنند.

8 Open thy mouth for the dumb, for the cause of all the children of the departed.

دهان خود را باز کن و از حق کسانی که بی‌زبان و بی‌چاره‌اند دفاع کن.

9 Open thy mouth—judge righteously, —and administer justice for the poor and the needy.

دهان خود را باز کن و به انصاف داوری نما و به داد فقیران و محتاجان برس.

10 A virtuous woman, who can find? for, far beyond corals, is her worth.

زن خوب را چه کسی می‌تواند پیدا کند؟ ارزش او از جواهر هم بیشتر است!

11 The heart of her husband, trusteth her, and, gain, he shall not lack:

او مورد اعتماد شوهرش می‌باشد و نمی‌گذارد شوهرش به چیزی محتاج شود.

12 She doeth him good and not evil, all the days of her life:

در تمام روزهای زندگی به شوهرش خوبی خواهد کرد، نه بدی.

13 She seeketh wool and flax, and worketh willingly with her hands:

پشم و کتان می‌گیرد و با دستهای خود آنها را می‌ریسد.

14 She is like the ships of the merchant, from afar, she bringeth in her food;

او برای تهیه خوراک، مانند کشتیهای بازرگانان به راههای دور می‌رود.

15 And she riseth, while yet it is night, and giveth food to her household, and a task to her maidens:

قبل از روشن شدن هوا، بیدار می‌شود و برای خانواده‌اش خوراک آماده می‌کند و دستورهای لازم را به کنیزانش می‌دهد.

16 She considereth a field, and procureth it, Out of the fruit of her hands, she planteth a vineyard:

مزرعه‌ای را در نظر می‌گیرد و پس از بررسیهای لازم آن را می‌خرد و با دسترنج خود تاکستان ایجاد می‌کند.

17 She girdeth, with strength her loins, and putteth vigour into her arms:

او قوی و پرکار است.

18 She tasteth, whether, good, be her merchandise, and her lamp, goeth not out by night:

به امور خرید و فروش رسیدگی می‌نماید و شبها تا دیر وقت در خانه کار می‌کند.

19 Her hands, she putteth forth to the distaff, and, her palms, lay hold of the spindle:

با دستهای خود نخ می‌ریسد و پارچه می‌بافد.

20 Her palm, she spreadeth out to the oppressed, and, her hands, she extendeth to the needy:

او دست و دل باز است و به فقرا کمک می‌کند.

21 She feareth not, for her household, because of the snow, for, all her household, are clothed with crimson:

از برف و سرما باکی ندارد، چون برای تمام اهل خانه‌اش لباس گرم بافته است.

22 Coverlets, she maketh for herself, Of white linen and of purple, is her clothing:

برای خود نیز لباسهای زیبا از پارچه‌های نفیس می‌دوزد.

23 Known in the gates, is her husband, when he sitteth, with the elders of the land:

او لباس و کمربند تهیه می‌کند و به تاجرها می‌فروشد. شوهر چنین زنی در میان بزرگان شهر مورد احترام خواهد بود.

24 Fine linen wraps, she maketh and selleth, and, girdles, doth she deliver to the trader:

25 Strength and dignity, are her clothing, and she laugheth at the time to come:

او زنی است قوی و باوقار و از آینده نمی‌ترسد.

26 Her mouth, she openeth with wisdom, and, the instruction of kindness, is on her tongue:

سخنانش پر از حکمت و نصایحش محبت‌آمیز است.

27 She looketh well to the goings of her household, and, the bread of idleness, will she not eat.

او تنبلی نمی‌کند، بلکه به احتیاجات خانواده‌اش رسیدگی می‌نماید.

28 Her children rise up, and call her happy! her husband, and he praiseth her: —

فرزندانش او را می‌ستایند و شوهرش از او تمجید نموده، می‌گوید:

29 Many daughters, have done virtuously, but, thou, excellest them all!

«تو در میان تمام زنانِ خوب، بی‌نظیر هستی!»

30 Deceitful is loveliness and vain is beauty, The woman that revereth Yahweh, she, shall be praised:

زیبایی فریبنده و ناپایدار است، اما زنی که خداترس باشد قابل ستایش است.

31 Give her of the fruit of her own hands, and let her own works, praise her in the gates.

پاداش کارهایش را به او بدهید و بگذارید همه او را تحسین کنند.