< Proverbs 31 >

1 The words of Lemuel the king, —the strain which was taught him by his mother: —
کلام لموئیل پادشاه، پیغامی که مادرش به او تعلیم داد.۱
2 What, my son? and what, the son of my womb? aye what, the son of my vows?
چه گویم‌ای پسر من، چه گویم‌ای پسر رحم من! و چه گویم‌ای پسر نذرهای من!۲
3 Do not give, to women, thy strength, nor thy ways, to them who ruin kings.
قوت خود را به زنان مده، و نه طریقهای خویش را به آنچه باعث هلاکت پادشاهان است.۳
4 It is not for kings, O Lemuel, it is not for kings to drink wine, nor, for dignitaries, to desire strong drink,
پادشاهان را نمی شاید‌ای لموئیل، پادشاهان را نمی شاید که شراب بنوشند، و نه امیران را که مسکرات را بخواهند.۴
5 Lest he drink, and forget that which is decreed, and alter the plea of any who are sorely oppressed.
مبادا بنوشند و فرایض را فراموش کنند، وداوری جمیع ذلیلان را منحرف سازند.۵
6 Give strong drink, to him that is perishing, and wine, to such as are embittered in soul:
مسکرات را به آنانی که مشرف به هلاکتندبده. و شراب را به تلخ جانان،۶
7 Let him drink, and forget his poverty, and, his wearying toil, let him remember no more.
تا بنوشند و فقر خود را فراموش کنند، ومشقت خویش را دیگر بیاد نیاورند.۷
8 Open thy mouth for the dumb, for the cause of all the children of the departed.
دهان خود را برای گنگان باز کن، و برای دادرسی جمیع بیچارگان.۸
9 Open thy mouth—judge righteously, —and administer justice for the poor and the needy.
دهان خود را باز کرده، به انصاف داوری نما، و فقیر و مسکین را دادرسی فرما.۹
10 A virtuous woman, who can find? for, far beyond corals, is her worth.
زن صالحه را کیست که پیدا تواند کرد؟ قیمت او از لعلها گرانتر است.۱۰
11 The heart of her husband, trusteth her, and, gain, he shall not lack:
دل شوهرش بر او اعتماد دارد، و محتاج منفعت نخواهد بود.۱۱
12 She doeth him good and not evil, all the days of her life:
برایش تمامی روزهای عمر خود، خوبی خواهد کرد و نه بدی.۱۲
13 She seeketh wool and flax, and worketh willingly with her hands:
پشم و کتان را می‌جوید. و به‌دستهای خودبا رغبت کار می‌کند.۱۳
14 She is like the ships of the merchant, from afar, she bringeth in her food;
او مثل کشتیهای تجار است، که خوراک خود را از دور می‌آورد.۱۴
15 And she riseth, while yet it is night, and giveth food to her household, and a task to her maidens:
وقتی که هنوز شب است برمی خیزد، و به اهل خانه‌اش خوراک و به کنیزانش حصه ایشان را می دهد.۱۵
16 She considereth a field, and procureth it, Out of the fruit of her hands, she planteth a vineyard:
درباره مزرعه فکر کرده، آن را می‌خرد، و ازکسب دستهای خود تاکستان غرس می‌نماید.۱۶
17 She girdeth, with strength her loins, and putteth vigour into her arms:
کمر خود را با قوت می‌بندد، و بازوهای خویش را قوی می‌سازد.۱۷
18 She tasteth, whether, good, be her merchandise, and her lamp, goeth not out by night:
تجارت خود را می‌بیند که نیکو است، وچراغش در شب خاموش نمی شود.۱۸
19 Her hands, she putteth forth to the distaff, and, her palms, lay hold of the spindle:
دستهای خود را به دوک دراز می‌کند، وانگشتهایش چرخ را می‌گیرد.۱۹
20 Her palm, she spreadeth out to the oppressed, and, her hands, she extendeth to the needy:
کفهای خود را برای فقیران مبسوطمی سازد، و دستهای خویش را برای مسکینان دراز می‌نماید.۲۰
21 She feareth not, for her household, because of the snow, for, all her household, are clothed with crimson:
به جهت اهل خانه‌اش از برف نمی ترسد، زیرا که جمیع اهل خانه او به اطلس ملبس هستند.۲۱
22 Coverlets, she maketh for herself, Of white linen and of purple, is her clothing:
برای خود اسبابهای زینت می‌سازد. لباسش از کتان نازک و ارغوان می‌باشد.۲۲
23 Known in the gates, is her husband, when he sitteth, with the elders of the land:
شوهرش در دربارها معروف می‌باشد، و در میان مشایخ ولایت می‌نشیند.۲۳
24 Fine linen wraps, she maketh and selleth, and, girdles, doth she deliver to the trader:
جامه های کتان ساخته آنها را می‌فروشد، وکمربندها به تاجران می‌دهد.۲۴
25 Strength and dignity, are her clothing, and she laugheth at the time to come:
قوت و عزت، لباس او است، و درباره وقت آینده می‌خندد.۲۵
26 Her mouth, she openeth with wisdom, and, the instruction of kindness, is on her tongue:
دهان خود را به حکمت می‌گشاید، و تعلیم محبت‌آمیز بر زبان وی است.۲۶
27 She looketh well to the goings of her household, and, the bread of idleness, will she not eat.
به رفتار اهل خانه خود متوجه می‌شود، وخوراک کاهلی نمی خورد.۲۷
28 Her children rise up, and call her happy! her husband, and he praiseth her: —
پسرانش برخاسته، او را خوشحال می‌گویند، و شوهرش نیز او را می‌ستاید.۲۸
29 Many daughters, have done virtuously, but, thou, excellest them all!
دختران بسیار اعمال صالحه نمودند، اما توبر جمیع ایشان برتری داری.۲۹
30 Deceitful is loveliness and vain is beauty, The woman that revereth Yahweh, she, shall be praised:
جمال، فریبنده و زیبایی، باطل است، اما زنی که از خداوند می‌ترسد ممدوح خواهدشد.۳۰
31 Give her of the fruit of her own hands, and let her own works, praise her in the gates.
وی را از ثمره دستهایش بدهید و اعمالش او را نزد دروازه‌ها بستاید.۳۱

< Proverbs 31 >