< Proverbs 30 >

1 The words of Agur, son of Jakeh, [even] the oracle, —The utterance of the man, for Ithiel, for Ithiel and Ucal.
Yaqe oğlu Aqurun sözləri, onun kəlamı. Bu adam Yetielə, Yetiel və Ukala belə dedi:
2 Surely, more brutish, am, I, than any man, nor doth, the understanding of a son of earth, pertain to me;
Həqiqətən, mən hamıdan ağılsızam, İnsan idrakına malik deyiləm.
3 Neither have I learned wisdom, nor, the knowledge of the Holy Ones, can I acquire.
Nə hikmət öyrənmişəm, Nə də Müqəddəsin biliyindən xəbərim var.
4 Who hath ascended the heavens and then descended? Who hath gathered the wind into his two hands? Who hath wrapped up the waters in a mantle? Who hath set up all the ends of the earth? What is his name and what the name of his son, when thou knowest?
Kim göylərə qalxıb endi? Kim yeli ovcunda topladı? Kim suları paltarına sarıdı? Yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri kim yaratdı? Adı nədir? Oğlunun adı nədir? Bilirsənmi?
5 Every saying of God is refined, A shield, is, he, to them who seek refuge in him.
Allahın hər bir kəlamı safdır, Ona pənah gətirənlərin sipəri Odur.
6 Do not add unto his words, lest he convict thee, and thou be found false.
Onun sözünə heç nəyi əlavə etmə, Yoxsa səni tənbeh edər, yalanını çıxarar.
7 Two things, have I asked of thee, withhold them not from me, ere yet I die:
Ey Allah, Səndən iki şey istəyirəm, Nə qədər ömrüm var, məndən onları əsirgəmə:
8 Vanity and falsehood, remove far from me, Neither poverty nor riches, give me, Feed me with the food appointed me:
Saxta, yalan sözlər qoy məndən uzaq olsun; Məni nə yoxsul, nə də zəngin et, Ancaq mənə gündəlik çörəyimi ver.
9 Lest I be full, and deny, and say—Who is Yahweh? or lest I be impoverished and steal, and do violence to the Name of my God.
Varlansam, «Rəbb kimdir?» deyə Sənə küfr edərəm, Yoxsul olsam, oğurlaram və Allahımın adını ləkələrəm.
10 Do not slander a servant to his master, lest he revile thee, and thou be found guilty.
Qul barədə ağasına pis sözlər demə, Yoxsa sənə qarğış edər, bu təqsirlə yüklənərsən.
11 A generation! Its father, it revileth, and, its mother, it doth not bless.
Adam var ki, atasına qarğış edir, Anasına alqış etmir.
12 A generation! Pure in its own eyes, yet, from its filth, hath it not been bathed,
Adam var ki, özünü təmiz sanır, Amma murdarlıqdan təmizlənməyib.
13 A generation! How lofty are its eyes, and its eyelashes uplifted.
Adam var ki, yuxarıdan aşağı baxar, Təkəbbürlə baxmaq üçün gözlərini qaldırar.
14 A generation! Swords, are its teeth, and, knives, its incisors, —to devour the humbled out of the earth, and the needy, from among men.
Adam var ki, dişləri qılınca bənzər, Elə bil çənəsinə bıçaqlar düzüb, Yer üzündən məzlumları udar, İnsanların içindən fəqirləri məhv edər.
15 The vampire, hath two daughters, Give! Give! Three, there are will not be satisfied, four, have not said, Enough!
Zəlinin iki qızı var, «Ver, ver» deyib bağırar. Üç şey var ki, heç doymaz, Dörd şey var ki, «bəsdir» deməz:
16 Hades, and barrenness, —A land not satisfied with water, and fire, that saith not, Enough! (Sheol h7585)
Ölülər diyarı, qısır bətn, Sudan doymayan torpaq, «Bəsdir» deməyən alov. (Sheol h7585)
17 The eye that mocketh a father, and despiseth to obey a mother, the ravens of the valley shall pick it out, and the young of the eagle shall eat it.
Kim ki atasına rişxənd edir, Anasının sözünə xor baxır, Dərələrdəki qarğalar onun gözlərini deşəcək, Qartal balaları onun bəbəklərini yeyəcək.
18 Three, things there are, too difficult for me, yea, four, which I do not understand:
Mənim ağlım kəsməyən üç şey var, Anlamadığım dörd şey var:
19 The way of an eagle in the heavens, the way of a serpent on the rock, —the way of a ship in the heart of the sea, and the way of a man with a maid.
Səmada qartalın yolu, Qayada ilanın yolu, Dənizdə gəminin yolu, Kişi ilə gənc qadının yolu.
20 So, is the way of a woman committing adultery, —she eateth, and wipeth her mouth, and saith, I have done no iniquity!
Zinakar qadının da yolu belədir: Yeyər, ağzını silər, «Nə pis iş görmüşəm ki?» deyər.
21 Under three things, a land is stirred, yea, under four, she cannot bear up:
Yer üç şeydən lərzəyə gəlir, Dörd şey var ki, ona tab gətirmir:
22 Under a servant, when he reigneth, and a base man, when he is surfeited with food;
Qulun padşah olması, Sarsağın doyunca çörək tapması,
23 Under a hateful woman, when she is married, and a handmaid when she driveth out her mistress.
Nifrətəlayiq qadının ərə getməsi, Qarabaşın öz xanımının yerinə keçməsi.
24 Four, things there are, the small of the earth, —yet, they, are wiser than the wise:
Yer üzündə dörd şey var, Kiçik olsa da, hikməti çoxdur:
25 The ants, a people, not strong, —yet prepare they, in summer, their food;
Qarışqalar qüvvətli olmayan birlikdir, Yemini yayda tədarük edir;
26 The conies, a people of, no power, yet set they, among the crags, their house;
Qayadovşanları da güclü olmayan birlikdir, Evlərini qaya içində tikir;
27 King, is there none, to, the locusts, —yet go forth in swarms, do they all;
Çəyirtkələrin şahı yoxdur, Lakin hamısı dəstə-dəstə irəliləyir;
28 The lizard, with hands, reneweth its hold, —yet, the same, is in the palaces of the king.
Kərtənkələni əllə tutmaq olur, Amma o, padşah saraylarına çıxır.
29 Three, things there are which step along well, ye, four, which excel in going:
Üç məxluq var ki, yerişi gözəldir, Dörd məxluq var ki, gedişi gözəldir:
30 The lion, hero among beasts, which turneth aside from the face of no one;
Heyvanların ən güclüsü, Heç nəyin qarşısından geri dönməyən şir,
31 The greyhound, or the he-goat, —and a king, having a band of soldiers with him.
Döyüşkən xoruz, təkə, Qoşun qabağına çıxan padşah.
32 If thou hast acted basely by lifting thyself up, —if thou hast plotted evil, [put thy] hand to [thy] mouth!
Əgər özünü ucaltmaqla sarsaqlıq etmisənsə, Fikrində pis niyyətin varsa, əlinlə ağzını tut.
33 Surely, the pressing of milk, bringeth forth curd, and, the pressing of the nose, bringeth forth blood, and, the pressing of wrath, bringeth forth strife.
Çünki südü çalxalayanda yağ çıxdığı kimi, Burnu sıxanda qan çıxdığı kimi Qəzəbi qızışdıranda da dava yaranar.

< Proverbs 30 >