Proverbs 2
1 My son, if thou wilt receive my sayings, and, my commandments, wilt treasure up by thee;
Υιέ μου, εάν δεχθής τους λόγους μου και ταμιεύσης τας εντολάς μου παρά σεαυτώ,
2 So that thou direct, unto wisdom, thine ear, bend thy heart, unto understanding;
ώστε να προσέξη το ωτίον σου εις την σοφίαν, να κλίνης την καρδίαν σου εις την σύνεσιν·
3 Yea if, for understanding, thou cry aloud, for knowledge, utter thy voice;
και εάν επικαλεσθής την φρόνησιν, και υψώσης την φωνήν σου εις την σύνεσιν·
4 If thou seek her as silver, and, like hid treasure, thou search for her,
εάν ζητήσης αυτήν ως αργύριον και εξερευνήσης αυτήν ως κεκρυμμένους θησαυρούς,
5 Then, shalt thou understand the reverence of Yahweh, and, the knowledge of God, shalt thou find.
τότε θέλεις εννοήσει τον φόβον του Κυρίου και θέλεις ευρεί την επίγνωσιν του Θεού.
6 For, Yahweh, giveth wisdom, out of his mouth, knowledge and understanding;
Διότι ο Κύριος δίδει σοφίαν· εκ του στόματος αυτού εξέρχεται γνώσις και σύνεσις.
7 Yea he treasureth, for the upright, safety, A shield [is he] to them who walk in integrity,
Αποταμιεύει σωτηρίαν εις τους ευθείς· είναι ασπίς εις τους περιπατούντας εν ακεραιότητι,
8 To him that observeth the paths of justice, yea, the way of his men of lovingkindness, he doth guard.
υπερασπίζων τας οδούς της δικαιοσύνης και φυλάττων την οδόν των οσίων αυτού.
9 Then, shalt thou understand righteousness and justice, and equity—every noble course.
Τότε θέλεις εννοήσει δικαιοσύνην και κρίσιν και ευθύτητα, πάσαν οδόν αγαθήν.
10 When wisdom entereth thy heart, and, knowledge, to thy soul, is sweet,
Εάν η σοφία εισέλθη εις την καρδίαν σου και η γνώσις ηδύνη την ψυχήν σου,
11 Discretion, shall watch over thee, understanding, shall preserve thee: —
ορθή βουλή θέλει σε φυλάττει, σύνεσις θέλει σε διατηρεί·
12 To rescue thee from the way of the wrongful, from the man that speaketh perverse things;
διά να σε ελευθερόνη από της οδού της πονηράς, από ανθρώπου λαλούντος δόλια,
13 From them who forsake the paths of rectitude, to walk in the ways of darkness;
οίτινες εγκαταλείπουσι τας οδούς της ευθύτητος, διά να περιπατώσιν εν ταις οδοίς του σκότους·
14 Who rejoice to do wrong, exult in the perversities of the wrongful;
οίτινες ηδύνονται εις το να κάμνωσι κακόν, χαίρουσιν εις τας διαστροφάς της κακίας,
15 Whose paths, are twisted, and they are tortuous in their tracks:
των οποίων αι οδοί είναι σκολιαί και αι πορείαι αυτών διεστραμμέναι·
16 To rescue thee, from the woman that is a stranger, from the female unknown, who with her speeches seduceth;
διά να σε ελευθερόνη από ξένης γυναικός, από αλλοτρίας κολακευούσης με τους λόγους αυτής,
17 Who forsaketh the friend of her youth, and, the covenant of her God, hath forgotten;
ήτις εγκατέλιπε τον επιστήθιον της νεότητος αυτής και ελησμόνησε την διαθήκην του Θεού αυτής.
18 For she hath appointed, unto death, her house, and unto the shades, her courses;
Διότι ο οίκος αυτής καταβιβάζει εις τον θάνατον, και τα βήματα αυτής εις τους νεκρούς·
19 None who go in unto her, come back, neither attain they unto the paths of life:
πάντες οι εισερχόμενοι προς αυτήν δεν επιστρέφουσιν ουδέ αναλαμβάνουσι τας οδούς της ζωής·
20 To the end that thou walk in the way of good men, and, the paths of the righteous, that thou observe.
διά να περιπατής εν τη οδώ των αγαθών και να φυλάττης τας τρίβους των δικαίων.
21 For, the upright, shall abide on the earth, —and, the men of integrity, shall remain therein;
Διότι οι ευθείς θέλουσι κατοικήσει την γην, και οι τέλειοι θέλουσιν εναπολειφή εν αυτή.
22 But, the lawless, out of the earth, shall be cut off, and, traitors, shall they tear away therefrom.
Οι δε ασεβείς θέλουσιν εκκοπή από της γης, και οι παράνομοι θέλουσιν εκριζωθή απ' αυτής.
