Proverbs 19

1 Better is a poor man, walking in his integrity, than one of perverse lips, and, he, a dullard.

۱ فقیری که در کاملیت خود سالک است، از دروغگویی که احمق باشد بهتر است.

2 Surely, for the soul to be, without knowledge, is not good, and, he that hasteth with his feet, strayeth.

۲ دلی نیز که معرفت ندارد نیکو نیست و هر‌که به پایهای خویش می‌شتابد گناه می‌کند.

3 The folly of a man, subverteth his way, and, against Yahweh, his heart is angry.

۳ حماقت انسان، راه او را کج می‌سازد، و دلش از خداوند خشمناک می‌شود.

4 Wealth, addeth many friends, but, the poor man, from his own friend, is parted.

۴ توانگری دوستان بسیار پیدا می‌کند، اما فقیراز دوستان خود جدا می‌شود.

5 A false witness, shall not be held innocent, and, he that uttereth lies, shall not escape.

۵ شاهد دروغگو بی‌سزا نخواهد ماند، و کسی‌که به دروغ تنطق کند رهایی نخواهد یافت.

6 Many, will entreat the favour of a noble, and, every one, is a friend to a man abounding in gifts.

۶ بسیاری پیش امیران تذلل می‌نمایند، و همه کس دوست بذل کننده است.

7 All the brethren of a poor man, hate him, how much more have, his friends, gone far from him, he may hunt up promises—there are none.

۷ جمیع برادران مرد فقیر از او نفرت دارند، وبه طریق اولی دوستانش از او دور می‌شوند، ایشان را به سخنان، تعاقب می‌کند و نیستند.

8 He that acquireth sense, loveth his own soul, he that guardeth understanding, shall find blessing.

۸ هر‌که حکمت را تحصیل کند جان خود رادوست دارد. و هر‌که فطانت را نگاه دارد، سعادتمندی خواهد یافت.

9 A false witness, shall not be held innocent, and, he that uttereth lies, shall perish.

۹ شاهد دروغگو بی‌سزا نخواهد ماند، و هر‌که به کذب تنطق نماید هلاک خواهد گردید.

10 Unseemly for a dullard, is delicate living, how much more for, a servant, to bear rule over princes.

۱۰ عیش و عشرت احمق را نمی شاید، تا چه رسد به غلامی که بر نجبا حکمرانی می‌کند.

11 The discretion of a man, deferreth his anger, and, his adorning, is to pass over transgression.

۱۱ عقل انسان خشم او را نگاه می‌دارد، وگذشتن از تقصیر جلال او است.

12 The growl as of a young lion, is the rage of a king, but, like dew upon the grass, is his good pleasure.

۱۲ خشم پادشاه مثل غرش شیر است، ورضامندی او مثل شبنم بر گیاه است.

13 Engulfing ruin to his father, is a son that is a dullard, —and, a continuous dripping, are the contentions of a wife.

۱۳ پسر جاهل باعث الم پدرش است، ونزاعهای زن مثل آبی است که دائم در چکیدن باشد.

14 House and substance, are an inheritance from one’s fathers, but, from Yahweh, cometh a wife who is prudent.

۱۴ خانه و دولت ارث اجدادی است، امازوجه عاقله از جانب خداوند است.

15 Sloth, falleth into a deep sleep, and, a soul that is indolent, shall famish.

۱۵ کاهلی خواب سنگین می‌آورد، و شخص اهمال کار، گرسنه خواهد ماند.

16 One who guardeth the commandment, guardeth his life, he that is reckless in his ways, shall die.

۱۶ هر‌که حکم را نگاه دارد جان خویش رامحافظت می‌نماید، اما هر‌که طریق خود را سبک گیرد، خواهد مرد.

17 A lender to Yahweh, is one who sheweth favour to the poor, and, his good deed, He will pay him back.

۱۷ هر‌که بر فقیر ترحم نماید به خداوند قرض می‌دهد، و احسان او را به او رد خواهد نمود.

18 Correct thy son, because there is hope, yet, not so as to slay him, let thy passion be excited.

۱۸ پسر خود را تادیب نما زیرا که امید هست، اما خود را به کشتن او وامدار.

19 A man in a rage, taketh away the penalty, —nevertheless, if thou let him go free, the more [stripes] must thou add.

۱۹ شخص تندخو متحمل عقوبت خواهدشد، زیرا اگر او را خلاصی دهی آن را باید مکرربجا آوری.

20 Hear counsel, receive correction, that thou mayest be wise in thine after-life.

۲۰ پند را بشنو و تادیب را قبول نما، تا درعاقبت خود حکیم بشوی.

21 Many are the devices in a man’s heart, but, the counsel of Yahweh, that, shall stand.

۲۱ فکرهای بسیار در دل انسان است، اما آنچه ثابت ماند مشورت خداوند است.

22 The charm of a man, is his lovingkindness, —and better a poor man, than one who deceiveth.

۲۲ زینت انسان احسان او است، و فقیر ازدروغگو بهتر است.

23 The reverence of Yahweh, leadeth to life, satisfied then, let a man remain—let him not be visited by calamity.

۲۳ ترس خداوند مودی به حیات‌است، و هرکه آن را دارد در سیری ساکن می‌ماند، و به هیچ بلاگرفتار نخواهد شد.

24 A sluggard burieth his hand in the dish, even unto his own mouth, will he not bring it back.

۲۴ مرد کاهل دست خود را در بغلش پنهان می‌کند، و آن را هم به دهان خود برنمی آورد.

25 The scoffer, thou shalt smite, and, the simple, will beware, but correct a man of intelligence—he will understand teaching.

۲۵ استهزاکننده را تادیب کن تا جاهلان زیرک شوند، و شخص فهیم را تنبیه نما و معرفت رادرک خواهد نمود.

26 He that ruineth his father, and chaseth away his mother, is a son causing shame and reproach.

۲۶ هر‌که بر پدر خود ستم کند و مادرش رابراند، پسری است که رسوایی و خجالت می‌آورد.

27 Cease, my son, to hear instruction that would cause thee to wander from the sayings of knowledge.

۲۷ ‌ای پسر من شنیدن تعلیمی را ترک نما، که تو را از کلام معرفت گمراه می‌سازد.

28 An abandoned witness, scorneth justice, and, the mouth of lawless men, swalloweth iniquity.

۲۸ شاهد لئیم انصاف را استهزا می‌کند، و دهان شریران گناه را می‌بلعد.

29 Prepared for scoffers, are punishments, and stripes, for the back of dullards.

۲۹ قصاص به جهت استهزاکنندگان مهیااست، و تازیانه‌ها برای پشت احمقان.