< Proverbs 16 >

1 To man, belong the preparations of the heart, but, from Yahweh, cometh the answer of the tongue.
تدبیرهای دل از آن انسان است، اماتنطق زبان از جانب خداوند می‌باشد.۱
2 All the ways of a man, [may be] pure in his own eyes, but, he that testeth spirits, is Yahweh.
همه راههای انسان در نظر خودش پاک است، اما خداوند روحها را ثابت می‌سازد.۲
3 Roll, upon Yahweh, thy doings, that thy plans, may be established.
اعمال خود را به خداوند تفویض کن، تافکرهای تو استوار شود.۳
4 Everything, hath Yahweh made for its own purpose, yea, even the lawless one, for the day of calamity.
خداوند هر چیز را برای غایت آن ساخته است، و شریران را نیز برای روز بلا.۴
5 An abomination to Yahweh, is every one who is haughty in heart, hand to hand, he shall not be held innocent.
هر‌که دل مغرور دارد نزد خداوند مکروه است، و او هرگز مبرا نخواهد شد.۵
6 By lovingkindness and fidelity, shall iniquity be covered, and, in the revering of Yahweh, is a turning away from wrong.
از رحمت و راستی، گناه کفاره می‌شود، و به ترس خداوند، از بدی اجتناب می‌شود.۶
7 When, acceptable to Yahweh, are the ways of a man, even his enemies, doth he cause to make peace with him.
چون راههای شخص پسندیده خداوندباشد، دشمنانش را نیز با وی به مصالحه می‌آورد.۷
8 Better a little with righteousness, than large revenues, without justice.
اموال اندک که با انصاف باشد بهتر است، ازدخل فراوان بدون انصاف.۸
9 A man’s heart, deviseth his way, but, Yahweh, directeth his steps.
دل انسان در طریقش تفکر می‌کند، اماخداوند قدمهایش را استوار می‌سازد.۹
10 An oracle, is on the lips of a king, in giving sentence, his mouth must not be unfaithful.
وحی بر لبهای پادشاه است، و دهان او درداوری تجاوز نمی نماید.۱۰
11 The balance and scales of justice, belong to Yahweh, and, his handiwork, are all the weights of the bag.
ترازو و سنگهای راست از آن خداونداست و تمامی سنگهای کیسه صنعت وی می‌باشد.۱۱
12 The abomination of kings, is to work lawlessness, for, by righteousness, is established a throne.
عمل بد نزد پادشاهان مکروه است، زیرا که کرسی ایشان از عدالت برقرار می‌ماند.۱۲
13 The delight of kings, are lips of righteousness, —and, the words of uprightness, he loveth.
لبهای راستگو پسندیده پادشاهان است، وراستگویان را دوست می‌دارند.۱۳
14 The wrath of a king, [meaneth] messengers of death, but, a man who is wise, will appease it.
غضب پادشاهان، رسولان موت است امامرد حکیم آن را فرو می‌نشاند.۱۴
15 In the light of a king’s countenance, is life, and, his good-pleasure, is like the cloud of harvest-rain.
در نور چهره پادشاه حیات‌است، ورضامندی او مثل ابر نوبهاری است.۱۵
16 To acquire wisdom, how much better than gold! and, to get hold of understanding, more choice than silver!
تحصیل حکمت از زر خالص چه بسیاربهتر است، و تحصیل فهم از نقره برگزیده تر.۱۶
17 The highway of the upright, is to avoid evil, He preserveth his soul, who guardeth his way.
طریق راستان، اجتناب نمودن از بدی است، و هر‌که راه خود را نگاه دارد جان خویش را محافظت می‌نماید.۱۷
18 Before grievous injury, pride! and, before a fall, haughtiness of spirit!
تکبر پیش رو هلاکت است، و دل مغرورپیش رو خرابی.۱۸
19 Better is lowliness of spirit, with the patient, than a portion of spoil, with the proud.
با تواضع نزد حلیمان بودن بهتر است، ازتقسیم نمودن غنیمت با متکبران.۱۹
20 He that showeth discretion concerning a matter, shall find good, and, he that trusteth in Yahweh, how happy is he!
هر‌که در کلام تعقل کند سعادتمندی خواهد یافت، و هر‌که به خداوند توکل نمایدخوشابحال او.۲۰
21 The wise in heart, shall be called intelligent, and, sweetness of lips, increaseth persuasiveness.
هر‌که دل حکیم دارد فهیم خوانده می‌شود، و شیرینی لبها علم را می‌افزاید.۲۱
22 A well-spring of life, is discretion to its owner, but, the correction of the foolish, is folly.
عقل برای صاحبش چشمه حیات‌است، اما تادیب احمقان، حماقت است.۲۲
23 The heart of the wise, giveth discretion to his mouth, and, upon his lips, increaseth persuasiveness.
دل مرد حکیم دهان او را عاقل می‌گرداند، و علم را بر لبهایش می‌افزاید.۲۳
24 A comb of honey, are pleasant words, sweet to the taste and healing to the bone.
سخنان پسندیده مثل‌شان عسل است، برای جان شیرین است و برای استخوانهاشفادهنده.۲۴
25 There is a way that enticeth a man, but, at the latter end thereof, are the ways of death.
راهی هست که در نظر انسان راست است، اما عاقبت آن راه، موت می‌باشد.۲۵
26 The appetite of the toiler, hath toiled for him, for his mouth, hath urged him on.
اشتهای کارگر برایش کار می‌کند، زیرا که دهانش او را بر آن تحریض می‌نماید.۲۶
27 An abandoned man, diggeth up mischief, —and, upon his lips, as it were a fire is scorching.
مرد لئیم شرارت را می‌اندیشد، و برلبهایش مثل آتش سوزنده است.۲۷
28 A perverse man, sendeth forth strife, and, a tattler, separateth intimate friends.
مرد دروغگو نزاع می‌پاشد، و نمام دوستان خالص را از همدیگر جدا می‌کند.۲۸
29 A ruthless man, enticeth his neighbour, and leadeth him in a way, not good.
مرد ظالم همسایه خود را اغوا می‌نماید، واو را به راه غیر نیکو هدایت می‌کند.۲۹
30 Closing his eyes, to devise perverse things, biting his lips, he hath plotted mischief.
چشمان خود را بر هم می‌زند تا دروغ رااختراع نماید، و لبهایش را می‌خاید و بدی را به انجام می‌رساند.۳۰
31 A crown of adorning, is a hoary head, in the way of righteousness, it should be found.
سفیدمویی تاج جمال است، هنگامی که درراه عدالت یافت شود.۳۱
32 Better he that is slow to anger, than a hero, and he that ruleth his spirit, than he that captureth a city.
کسی‌که دیرغضب باشد از جبار بهتر است، و هر‌که بر روح خود مالک باشد از تسخیرکننده شهر افضل است.۳۲
33 Into the lap, is cast the lot, but, from Yahweh, is its every decision.
قرعه در دامن‌انداخته می‌شود، لیکن تمامی حکم آن از خداوند است.۳۳

< Proverbs 16 >