Philemon 1
1 Paul, prisoner of Christ Jesus, and Timothy my brother, —unto Philemon the beloved, and a fellow worker of ours,
ขฺรีษฺฏสฺย ยีโศ รฺพนฺทิทาส: เปาลสฺตีถิยนามา ภฺราตา จ ปฺริยํ สหการิณํ ผิลีโมนํ
2 And unto Apphia our sister. And unto Archippus our fellow-soldier, and unto the assembly which meeteth, at thy house:
ปฺริยามฺ อาปฺปิยำ สหเสนามฺ อารฺขิปฺปํ ผิลีโมนสฺย คฺฤเห สฺถิตำ สมิติญฺจ ปฺรติ ปตฺรํ ลิขต: ฯ
3 Favour unto you, and peace, from God our Father, and Lord Jesus Christ.
อสฺมากํ ตาต อีศฺวร: ปฺรภุ รฺยีศุขฺรีษฺฏศฺจ ยุษฺมานฺ ปฺรติ ศานฺติมฺ อนุคฺรหญฺจ กฺริยาสฺตำฯ
4 I am giving thanks unto my God—always, making mention, of thee, in my prayers,
ปฺรภุํ ยีศุํ ปฺรติ สรฺวฺวานฺ ปวิตฺรโลกานฺ ปฺรติ จ ตว เปฺรมวิศฺวาสโย รฺวฺฤตฺตานฺตํ นิศมฺยาหํ
5 Hearing of thy love, and of the faith which thou hast towards the Lord Jesus and towards all the saints, —
ปฺรารฺถนาสมเย ตว นาโมจฺจารยนฺ นิรนฺตรํ มเมศฺวรํ ธนฺยํ วทามิฯ
6 To the end that, the fellowship of thy faith, may become, energetic, by a personal knowledge of every good thing that is in us towards Christ;
อสฺมาสุ ยทฺยตฺ เสาชนฺยํ วิทฺยเต ตตฺ สรฺวฺวํ ขฺรีษฺฏํ ยีศุํ ยตฺ ปฺรติ ภวตีติ ชฺญานาย ตว วิศฺวาสมูลิกา ทานศีลตา ยตฺ สผลา ภเวตฺ ตทหมฺ อิจฺฉามิฯ
7 For, much joy, have I had, and encouragement, by occasion of thy love, in that, the tender affections of the saints, have had rest given them by thee, brother.
เห ภฺราต: , ตฺวยา ปวิตฺรโลกานำ ปฺราณ อาปฺยายิตา อภวนฺ เอตสฺมาตฺ ตว เปฺรมฺนาสฺมากํ มหานฺ อานนฺท: สานฺตฺวนา จ ชาต: ฯ
8 Wherefore, though I have, much, freedom of speech, in Christ, to be enjoining upon thee that which is befitting,
ตฺวยา ยตฺ กรฺตฺตวฺยํ ตตฺ ตฺวามฺ อาชฺญาปยิตุํ ยทฺยปฺยหํ ขฺรีษฺเฏนาตีโวตฺสุโก ภเวยํ ตถาปิ วฺฤทฺธ
9 Yet, for loves sake, I rather exhort, —being, such a one, as Paul the aged, now, also, even a prisoner of Christ Jesus, —
อิทานีํ ยีศุขฺรีษฺฏสฺย พนฺทิทาสศฺไจวมฺภูโต ย: เปาล: โส'หํ ตฺวำ วิเนตุํ วรํ มเนฺยฯ
10 I exhort thee concerning my own child, whom I have begotten in my bonds, —Onesimus:
อต: ศฺฤงฺขลพทฺโธ'หํ ยมชนยํ ตํ มทียตนยมฺ โอนีษิมมฺ อธิ ตฺวำ วินเยฯ
11 Him who, at one time, was, unto thee, unserviceable, but, now, unto thee and unto me, serviceable;
ส ปูรฺวฺวํ ตวานุปการก อาสีตฺ กินฺตฺวิทานีํ ตว มม โจปการี ภวติฯ
12 Whom I have sent back unto thee—him, that is, my own, tender affections!—
ตเมวาหํ ตว สมีปํ เปฺรษยามิ, อโต มทียปฺราณสฺวรูป: ส ตฺวยานุคฺฤหฺยตำฯ
13 Whom, I, was minded, with myself, to detain, that, in thy behalf, unto me, he might be ministering in the bonds of the joyful message;
สุสํวาทสฺย กฺฤเต ศฺฤงฺขลพทฺโธ'หํ ปริจารกมิว ตํ สฺวสนฺนิเธา วรฺตฺตยิตุมฺ ไอจฺฉํฯ
14 But, apart from thy mind, I wished to do, nothing, that, not as by necessity, thy goodness should be, but, by choice.
กินฺตุ ตว เสาชนฺยํ ยทฺ พเลน น ภูตฺวา เสฺวจฺฉายา: ผลํ ภเวตฺ ตทรฺถํ ตว สมฺมตึ วินา กิมปิ กรฺตฺตวฺยํ นามเนฺยฯ
15 For, peradventure, for this cause, was he separated for an hour, that, as an age-abiding possession, thou mightest have him back, — (aiōnios g166)
โก ชานาติ กฺษณกาลารฺถํ ตฺวตฺตสฺตสฺย วิจฺเฉโท'ภวทฺ เอตสฺยายมฺ อภิปฺราโย ยตฺ ตฺวมฺ อนนฺตกาลารฺถํ ตํ ลปฺสฺยเส (aiōnios g166)
16 No longer as a servant, but above a servant—a brother beloved, very greatly to me, but, how much rather, to thee—both in the flesh and in the Lord!
ปุน รฺทาสมิว ลปฺสฺยเส ตนฺนหิ กินฺตุ ทาสาตฺ เศฺรษฺฐํ มม ปฺริยํ ตว จ ศารีริกสมฺพนฺธาตฺ ปฺรภุสมฺพนฺธาจฺจ ตโต'ธิกํ ปฺริยํ ภฺราตรมิวฯ
17 If, therefore, thou holdest me as one in thy fellowship, take him unto thee, as myself;
อโต เหโต รฺยทิ มำ สหภาคินํ ชานาสิ ตรฺหิ มามิว ตมนุคฺฤหาณฯ
18 And, if he hath wronged thee at all or oweth thee aught, the same, unto me, do thou reckon: —
เตน ยทิ ตว กิมปฺยปราทฺธํ ตุภฺยํ กิมปิ ธารฺยฺยเต วา ตรฺหิ ตตฺ มเมติ วิทิตฺวา คณยฯ
19 I, Paul, have written [it] with, my own, hand, —I, will repay [it]; that I may not tell thee—that, thyself, unto me, thou still owest.
อหํ ตตฺ ปริโศตฺสฺยามิ, เอตตฺ เปาโล'หํ สฺวหเสฺตน ลิขามิ, ยตสฺตฺวํ สฺวปฺราณานฺ อปิ มหฺยํ ธารยสิ ตทฺ วกฺตุํ เนจฺฉามิฯ
20 Yea! brother, I, would, from thee, have help, in the Lord: give rest unto my tender affections in Christ.
โภ ภฺราต: , ปฺรโภ: กฺฤเต มม วาญฺฉำ ปูรย ขฺรีษฺฏสฺย กฺฤเต มม ปฺราณานฺ อาปฺยายยฯ
21 Confident of thine obedience, I have written unto thee, knowing that, even beyond what I say, thou wilt do: —
ตวาชฺญาคฺราหิเตฺว วิศฺวสฺย มยา เอตตฺ ลิขฺยเต มยา ยทุจฺยเต ตโต'ธิกํ ตฺวยา การิษฺยต อิติ ชานามิฯ
22 At the same time, moreover, be also getting ready for me, a lodging; for I am hoping that, through your prayers, I shall be granted as a favour unto you.
ตตฺกรณสมเย มทรฺถมปิ วาสคฺฤหํ ตฺวยา สชฺชีกฺริยตำ ยโต ยุษฺมากํ ปฺรารฺถนานำ ผลรูโป วร อิวาหํ ยุษฺมภฺยํ ทายิเษฺย มเมติ ปฺรตฺยาศา ชายเตฯ
23 There salute thee—Epaphras my fellow-captive in Christ Jesus,
ขฺรีษฺฏสฺย ยีศา: กฺฤเต มยา สห พนฺทิริปาผฺรา
24 Mark, Aristarchus, Demas, Luke, —my fellow-workers.
มม สหการิโณ มารฺก อาริษฺฏารฺโข ทีมา ลูกศฺจ ตฺวำ นมสฺการํ เวทยนฺติฯ
25 The favour of the Lord Jesus Christ, be with your spirit.
อสฺมากํ ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺยานุคฺรโห ยุษฺมากมฺ อาตฺมนา สห ภูยาตฺฯ อาเมนฺฯ
