Nehemiah 6
1 And it came to pass, when it was reported to Sanballat and Tobiah and to Geshem the Arabian and to the rest of our enemies, that I had built the wall, and there was left therein no breach, —though, up to that time, the doors, had I not set up in the gates,
Karon sa dihang nadungog ni Sanbalat, ni Tobia, ug ni Gershem nga taga-Arabia ug ang uban namo nga mga kaaway nga gitukod nako pagbalik ang pader ug wala nay nahibiling guba nga mga bahin nga abri, bisan tuod wala pa nako mataod ang mga pultahan sa mga ganghaan,
2 that Sanballat and Geshem sent unto me, saying, Come! and let us meet together in the villages, in the valley of Ono, —But, they, were plotting to do me harm.
nagpadala ug mensahe kanako si Sanbalat ug si Gershem nga nag-ingon, “Dali, magtagbo kita didto sa kapatagan sa Ono.” Apan nagtinguha sila sa pagdagmal kanako.
3 So I sent unto them messengers, saying, A great work, am, I, doing, and cannot come down, —wherefore should the work cease whilst I leave it, and come down unto you?
Nagpadala ako ug mga mensahero ngadto kanila, sa pag-ingon, “Nagbuhat ako ug dako nga buluhaton, ug dili ako makalugsong. Nganong kinahanglan man maundang ang trabaho samtang biyaan ko kini ug molugsong diha kaninyo?”
4 Yet they sent unto me, according to this message, four times, —and I replied to them according to this answer.
Nagpadala sila ug mao gihapon nga mensahe kanako sa upat ka higayon, ug gitubag ko sila sa samang paagi sa matag higayon.
5 Then Sanballat sent unto me, according to this message, a fifth time, by his young man, —with an open letter, in his hand:
Gipadala ni Sanbalat ang iyang sulugoon nganhi kanako sa samang paagi sa ikalima nga higayon, uban sa binukhad nga sulat nga anaa sa iyang kamot.
6 wherein was written—Among the nations, it is reported, and, Gashmu, saith it, that, thou and the Jews, are plotting to rebel, for which cause, thou art building the wall, —and, thou, art to become their king, according to these words.
Mao kini ang nahisulat, “Gibalita kini sa mga nasod, ug miingon usab si Gershem niini, nga ikaw ug ang mga Judio naglaraw sa pagpakigbatok, tungod niana gitukod nimo pagbalik ang pader. Gikan niining maong balita giingon, nga hapit kana nila nga mamahimong hari.
7 Moreover also, prophets, hast thou set up to make proclamation concerning thee in Jerusalem, saying, He hath become king in Judah! Now, therefore, will it he reported to the king, according to these words. Now, therefore, come, and let us take counsel together.
Nagtuboy ka usab ug mga propeta aron maghimo niining pagpahayag mahitungod kanimo didto sa Jerusalem, nga nag-ingon, 'Adunay hari sa Juda!' Makasigurado ka gayod nga madungog sa hari kining maong mga balita. Busa dali, mag-istorya kita.”
8 Then sent I unto him, saying, Nothing hath been done, according to these words, which thou art saying, —but, out of thine own heart, art thou feigning them.
Unya nagpadala ako ug mensahe ngadto kaniya nga nag-ingon, “Walay mga butang nga nahitabo sama sa imong gipanulti, tungod kay tinumotumo lang kini gikan sa imong kasingkasing.”
9 For, they all, were seeking to put us in fear, saying, Their hands will slacken from the work, and it will not be accomplished. Now, therefore, strengthen thou my hands!
Tungod kay buot nila nga mahadlok kaming tanan, sa paghunahuna nga, “Moundang sila sa pagtrabaho, ug dili kini mahuman.” Apan karon, O Dios, palihog lig-ona ang akong mga kamot.
10 When, I, came into the house of Shemaiah, son of Delaiah, son of Mehetabel, he, being shut in, he said, Let us meet together in the house of God, in the midst of the temple, and let us close the doors of the temple, for they are coming to slay thee, yea, by night, are they coming to slay thee.
Miadto ako sa balay ni Shemaya ang anak nga lalaki ni Delaya nga anak nga lalaki ni Mehetabel, nga dili makabiya sa iyang balay. Miingon siya, “Magtagbo kita sa balay sa Dios, sa sulod sa templo, ug sirad-an nato ang mga pultahan sa templo, kay moanhi sila aron sa pagpatay kanimo. Sa pagkagabii moanhi sila aron sa pagpatay kanimo.”
11 Then said I, Should, such a man as I, flee? Who then, being such as I, would enter the temple to save his life? I will not enter.
Mitubag ako, “Modagan ba ang tawo nga sama kanako? Moadto ba sa templo ang tawo nga sama kanako aron lang maluwas niya ang iyang kaugalingong kinabuhi? Dili ako moadto!”
12 Then perceived I, that lo! it was, not God, who had sent him, —though, a prophecy, he had spoken concerning me, but, Tobiah and Sanballat, had hired him:
Nakaamgo ako nga dili ang Dios ang nagpadala kaniya, apan nanagna siya batok kanako. Gisuholan siya ni Sanbalat ug ni Tobia.
13 to this end, hired, he was, to the end that I might be afraid and do so, and might sin, —and it might serve them for an evil report, to the end they might bring reproach upon me.
Gisuholan nila siya aron hadlokon ako, aron nga himoon nako ang iyang giingon ug makasala, aron nga daoton nila ang akong ngalan ug aron nga maulawan ako.
14 Have remembrance, O my God, of Tobiah and of Sanballat, according to these their doings, —moreover also, of Noadiah the prophetess, and of the rest of the prophets, who would have put me in fear.
Hinumdomi si Tobia ug si Sanbalat, akong Dios, ug ang tanan nilang gibuhat. Hinumdomi usab ang babayeng propeta nga si Noadia ug ang ubang mga propeta nga misulay paghadlok kanako.
15 So the wall was finished, on the twenty-fifth of Elul, —in fifty-two days.
Busa nahuman ang pader sa ika-25 nga adlaw sa bulan sa Elul, human sa 52 ka mga adlaw.
16 And it came to pass, when all our enemies heard, and all the nations that were round about us saw, that they fell greatly in their own eyes, and took knowledge that, from God, had this work been wrought.
Sa dihang nadungog kini sa tanan namong mga kaaway, ang tanang nasod nga naglibot kanamo, nangahadlok sila pag-ayo ug nangawad-an ug pagsalig sa ilang mga kaugalingon. Tungod kay nasayod sila nga nahuman ang buluhaton pinaagi sa panabang sa among Dios.
17 Moreover, in those days, were the nobles of Judah busy with their letters which were going unto Tobiah, —and those of Tobiah were coming unto them;
Nagpadala ug daghang mga sulat ang mga halangdon nga tawo sa Juda ngadto kang Tobia niining higayona, ug miabot ang mga sulat ni Tobia ngadto kanila.
18 for, many in Judah, had taken an oath to him, because he was in marriage affinity with Shecaniah son of Arah, —and, Jehohanan his son, had taken the daughter of Meshullam, son of Berechiah.
Tungod kay daghan ang anaa sa Juda nga nakahimo ug panaad ngadto kaniya, tungod kay umagad siya nga lalaki ni Shecania ang anak nga lalaki ni Ara. Ang iyang anak nga lalaki nga si Jehohanan gipangasawa ang anak nga babaye ni Meshulam nga anak nga lalaki ni Berekia.
19 Moreover, his good deeds, were they telling before me, and, my affairs, were they carrying out to him, —letters, did Tobiah send to put me in fear.
Gisultihan usab ako nila mahitungod sa iyang mga maayong buhat ug gisulti usab nila pagbalik ngadto kaniya ang akong mga gipamulong. Gipadad-an ako ug mga sulat gikan kang Tobia aron sa paghadlok kanako.
