Nahum 2
1 He that breaketh in pieces hath come up over thy face, Keep the keeps, —watch the way, brace the loins, make vigour very firm.
Ang usa nga modugmok kanimo padulong na aron makig-batok kanimo. Butangi ug tawo ang mga pader sa siyudad, bantayi ang mga kadalanan, himoa ang imong kaugalingon nga lig-on, tigoma ang imong mga kasundalohan.
2 For Yahweh hath restored the excellency of Jacob, like the excellency of Israel, —for the plunderers have plundered them, and, their vine branches, have they marred.
Kay si Yahweh ang magpasig-uli sa pagkahalangdon ni Jacob, sama sa pagkahalangdon sa Israel, bisan pa ug giguba ug gilaglag sa mga kawatan ang mga sanga sa ilang kaparasan.
3 The shield of his heroes, is made red, the men of war, are clad in crimson, on fire, are the chariot-steels, on the day he maketh ready, —and, the lances, are put in motion.
Pula ang mga taming sa iyang makusganong kalalakin-an, ug ang maisogong kalalakin-an gibistihan ug pula; ang mga karwahe nanagpangidlap uban ang ilang puthaw sa adlaw nga nahimo silang andam, ug ang cipris nga bangkaw ila nang gikaway.
4 In the streets, madly go the chariots, they rush along in the broadways, —their appearance, is like torches, as lightnings, hither and thither do they run.
Ang mga karwahe misutoy na sa mga kadalanan; nagdali-dali sila nga nagbalikbalik diha sa halapad nga kadalanan. Daw sama sila sa mga sulo, ug nanagan sila sama sa mga kilat.
5 Let him call to mind his nobles, they shall stumble as they go—let them hasten to her wall, yet the storming cover, is prepared.
Ang usa nga modugmok kanimo nagtawag sa iyang mga opisyal; nagkabangga-anay ang matag-usa diha sa ilang pagmartsa; nagdali-dali sila aron sulungon ang pader sa siyudad. Ang dagko nga taming naandam na aron sa pagpanalipod sa mga moataki.
6 The gates of the rivers, have been opened, —and, the palace, doth quake.
Ang mga ganghaan sa mga suba napugos sa pag-abli, ug ang palasyo nangaguba.
7 And, Huzzab, hath been taken captive—hath been led up, —and, her handmaids, are making a moan like the sound of doves, as they taber upon their heart.
Ang rayna gihuboan sa iyang mga sanina ug gibihag; ang iyang mga sulugoon nga babaye nagdanguyngoy sama sa mga salampati, ug nagpamukmok sa ilang mga dughan.
8 Yet, as for Nineveh, like a reservoir of waters, are her waters, —but, those men, are in flight! Stand! stand! but no one is turning.
Ang Ninibe mahisama sa nagtulo nga linaw sa tubig, uban ang iyang katawhan nga mibuhagay sama sa naga-agas nga tubig. Misinggit ang uban, “Hunong, hunong,” apan walay usa nga milingi.
9 Plunder silver, plunder gold, —and there is no end to the costly furnishing, rich with every article of delight.
Panguha-a ang kinawat nga mga plata, panguha-a ang kinawat nga bulawan, kay walay kataposan niini, ngadto sa katahom sa tanang maayo nga mga butang sa Ninibe.
10 Emptiness, yea turned to emptiness, aye deserted [is she]! with, heart, unnerved, and, a tottering, of knees, and, anguish, in all loins, and, the faces of them all, have withdrawn their colour.
Ang Ninibe haw-ang ug naguba na. Naluya ang kasingkasing sa matag-usa, nangurog ang ilang mga tuhod, ug ang kasubo anaa sa tanan; nangluspad ang ilang mga dagway.
11 Where is the lair of the lions? Yea the very feeding-place of the young lions, —where walked the lion, the lioness, the lion’s whelp, with none to make them afraid?
Asa naman ang langob sa mga liyon, ang dapit kung asa ginapakaon ang gagmay nga mga liyon, ang dapit diin nagalakaw-lakaw ang laki ug baye nga liyon, uban ang gagmay nga mga liyon, diin wala silay gikahadlokan?
12 The lion, used to tear in pieces enough for his whelps, and to strangle for his lionesses, —and then fill with prey his holes, and his lairs with what he had torn.
Ang liyon mowatas-watas sa iyang mga tinukob alang sa iyang gagmay nga mga liyon; siya moluok sa iyang mga tinukob alang sa mga bayeng liyon, ug pun-on niya sa iyang mga tinukob ang langob, ug mapuno ang iyang tagoanan sa giwatas-watas nga mga lawas.
13 Behold me! against thee, Declareth Yahweh of hosts, Therefore will I burn up in smoke her chariots, and, thy young lions, shall be devoured by the sword, —so will I cut off, out of the earth, thy prey, nor shall be heard any more, the voice of thine envoy.
“Tan-awa, makigbatok ako kanimo”—mao kini ang gipamulong ni Yahweh sa katawhan. “Sunogon ko ang inyong mga karwahe ug mag-aso kini, ug ang espada magalamoy sa imong batan-ong mga liyon. Pagaputlon ko ang imong pagkakawatan gikan sa imong kayutaan, ug dili na gayod madunggan ang mga tingog sa imong mga mensahero.”
