Matthew 18
1 In that hour came, the disciples unto Jesus, saying—Who then is, greatest, in the kingdom of the heavens?
୧ଏନ୍ ଦିପିଲିରେ ଚେଲାକ ୟୀଶୁତାଃତେ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ କୁଲିକିୟାକ, “ସିର୍ମା ରାଇଜ୍ରେ ଅକଏ ମାରାଙ୍ଗ୍ଆଁଏ?”
2 And, calling near a child, he set it in the midst of them,
୨ୟୀଶୁ ମିଆଁଦ୍ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ ହନ୍କେ ଆୟାଃତାଃତେ ଆଉକେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁଆଃ ଥାଲାରେ ତିଙ୍ଗୁକିୟାଏ,
3 and said—Verily, I say unto you, Except ye turn and become as the children, in nowise, shall ye enter into the kingdom of the heavens.
୩ଆଡଃ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେତାନା, ‘ଆପେ ହେୟାତିଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ହନ୍ ଲେକା କାପେ ବାଇୟେନ୍ରେ, ଜେତାଏ ସିର୍ମା ରାଇଜ୍ରେ କାପେ ବଲଆ ।
4 Whosoever therefore shall humble himself as this child, the same, is the greatest, in the kingdom of the heavens;
୪ଏନାମେନ୍ତେ ଜେତାଏ ଆପାନ୍କେ ଲେବେୟେନ୍ନିଃ ଆଡଃ ନେ ହନ୍ ଲେକା ବାଇୟେନ୍ନିଃଗି ସିର୍ମା ରାଇଜ୍ରେ ମାରାଙ୍ଗ୍ଆଁଏ ।
5 And, whosoever shall give welcome unto one such child as this, upon my name, unto me, giveth welcome.
୫ଆଡଃ ଜେତାଏ ନେ ଲେକାନ୍ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ ହନ୍କେ ଆଇଁୟାଃ ନୁତୁମ୍ତେ ସୁକୁଆଇନିଃ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ସୁକୁଆଃଏ ।’
6 And, whosoever shall cause to stumble one of these little ones who believe in me, it profiteth him, that there be hung a large mill-stone about his neck, and he be sunk in the wide main of the sea.
୬“ଜେତାଏ ଆଇଁୟାଃରେ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାନ୍ ନେ ହୁପ୍ଡିଙ୍ଗ୍କଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃକେ ଆୟାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍ରେ ତହଦ୍ରିକାଇରେଦ ଇନିୟାଃ ହଟଃରେ ଜାନ୍ତାଦିରି ହାକାକେଦ୍ତେ ଇନିଃକେ ଇକିର୍ ଦରେୟାରେ ହୁଦ୍ମାତେୟାଃ ଇନିଃ ନାଗେନ୍ତେ ବୁଗିଅଃତେଆଃ ।
7 Alas for the world! by reason of the causes of stumbling; for it is, necessary, that the causes of stumbling come, —nevertheless, alas for the man through whom the cause of stumbling cometh!
୭ହାୟ, ଚିମିନ୍ ବରୱାନ୍ଗି ନେ ଅତେଦିଶୁମ୍ ଚିୟାଃଚି ହଡ଼କଆଃ ବିଶ୍ୱାସ୍ରେ ତହଦ୍ରିକା ନାଗେନ୍ତେ ପୁରାଃତେୟାଃ ମେନାଃ । ନେ ଲେକାନ୍ ତହଦଃତେୟାଃଦ ହିଜୁଃଗି ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ମେନ୍ଦ ଜେତାଏ ତହଦ୍ରିକାନିଆଃ ହାୟ, ଇନିୟାଃ ଦାସା ଚିମିନ୍ ବରୱାନ୍ଗି ହବାଅଆଃ ।
8 But, if, thy hand or thy foot, be causing thee to stumble, cut it off, and cast it from thee: It is, seemly for thee, to enter into life, maimed or lame, rather than, having two hands or two feet, to be cast into the age-abiding fire. (aiōnios g166)
୮“ଆମାଃ ତିଃଇ ଚାଏ ଆମାଃ କାଟା ଆମାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍ରେ ତହଦ୍ ରିକାମ୍ତାନ୍ରେଦ ଏନାକେ ଛପା ଏଣ୍ଡାଗେମେ । ବାରିଆ ତିଃଇ ଆଡଃ ବାରିଆ କାଟା ତାଇକେଦ୍ତେ ନାରାକ୍ରେ ଜାନାଅ କା ଇଣିଁଜଃ ସେଙ୍ଗେଲ୍ତେ ସେନଃଏତେଦ ଟୁଣ୍ଟାୟାନ୍ତେ ଜୀଦାନ୍ରେ ବଲଃ ଆମାଃ ନାଗେନ୍ତେ ବୁଗିନାଃ । (aiōnios g166)
9 And, if, thine eye, causeth thee to stumble, pluck it out, and cast it from thee: It is, seemly, for thee, one-eyed, into life, to enter, rather than, having two eyes, to be cast into the fiery gehenna. (Geenna g1067)
୯ଆମାଃ ମିଆଁଦ୍ ମେଦ୍ ପାପ୍ଇଚିମେରେଦ, ଏନାକେ ଅଡଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ହୁଦ୍ମାଏଣ୍ଡାଃଏମେ । ବାରିଆ ମେଦ୍ ତାଇନ୍କେଦ୍ତେ ନାରାକ୍ ସେଙ୍ଗେଲ୍ରେ ହୁଦ୍ମାଅଃହେତେ ମିଆଁଦ୍ ମେଦ୍ତେ ଜୀଦାନ୍ରେ ବଲତେୟାଃ ବୁଗିନାଃ । (Geenna g1067)
10 Beware! do not despise one of these little ones; For I say unto you—that, their messengers in the heavens, do, continually, behold the face of my Father in the heavens.
୧୦“ନେ ହୁପ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ହନ୍କଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃକେହଁ ଆଲ୍ପେ ହିଲାଙ୍ଗ୍ଇଆ ଚିୟାଃଚି ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ କାଜିପେତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଇନ୍କୁକେ ଜାତ୍ନାଅକତାନ୍ ସିର୍ମାରେନ୍ ଦୁଁତ୍କ ଜାନାଅଗି ଆଇଁୟାଃ ଆପୁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃରେ ମେନାକଆ ।
୧୧ଚିୟାଃଚି ମାନୱାହନ୍ଦ ଆଦାକାନ୍କକେ ବାଞ୍ଚାଅ ନାଗେନ୍ତେ ହିଜୁଆକାନା ।
12 How, to you, doth it seem? If a certain man come to have a hundred sheep and one from among them go astray, Will he not leave the ninety-nine upon the mountains, and going, seek the straying one?
୧୨“ଚିକ୍ନାଃପେ ଉଡ଼ୁଃ ତାନା? ଜେତାଏ ହଡ଼ଆଃ ମଣେଁହିସି ମିଣ୍ଡିକ ମେନାକଆ, ଆଡଃ ଇନ୍କୁଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ଆଦ୍କରେ ଚିୟାଃ ଏନ୍ ଉପୁନ୍ହିସି ଗେଲ୍ଅରେୟା ମିଣ୍ଡିକକେ ବୁରୁରେ ଗୋଟ୍କେଦ୍ତେ ବାଗିତାକଆଏ ଆଡଃ ଆଦାକାନ୍ ମିଣ୍ଡିକେ କାଏ ଚି ଦାଣାଁଁଇୟାଁ?
13 And, if it should be that he find it, Verily, I say unto you—He rejoiceth over it, more than over the ninety-nine that have not gone astray.
୧୩ଆଡଃ ଇନିଃକେ ନାମ୍ତାଇରେ, ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେତାନା, ଇନିଃ ଏନ୍ ଉପୁନ୍ହିସି ଗେଲ୍ଅରେୟା କା ଆଦାକାନ୍ ମିଣ୍ଡିକଏତେ ମିଆଁଦ୍ ନାମାକାଇ ମିଣ୍ଡି ନାଗେନ୍ତେ ପୁରାଃଗି ରାସ୍କାଅଃଆ ।
14 Thus, there is no desire, in the presence of my Father who is in the heavens, that, one of these little ones, should be lost.
୧୪ଏନ୍ଲେକାଗି ନେ ହୁପ୍ଡିଙ୍ଗ୍କଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃକେହଁ ଜିୟନଃକାଏ ମେନ୍ତେ ଆପେୟାଃ ସିର୍ମାରେନ୍ ଆପୁ କାଏ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନା ।
15 But, if thy brother sin, withdraw, convince him, betwixt thee and him, alone, —If unto thee he hearken, thou hast gained thy brother;
୧୫“ହାଗାମ୍ତାମାଃ ଆମାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ପାପ୍ ରିକାଏରେଦ, ଆୟାଃତାଃ ସେନ୍ମେ ଆଡଃ ଆବେନ୍ ବାରାନ୍କିନାଃ ଥାଲାରେ ଆୟାଃ ଚିଟାତେୟାଃ ଉଦୁବାଇମେ । ଇନିଃ ଆୟୁମ୍ରେଦ ହାଗାମ୍ତାମାଃକେ ନାମ୍ରୁହାଡ଼୍କିୟାମ୍ ।
16 But, if he do not hearken, take with thee, yet one or two, that, at the mouth of two witnesses or three, every declaration, maybe established;
୧୬ମେନ୍ଦ ଇନିଃ କାଏ ଆୟୁମ୍ରେଦ ମିହୁଡ଼୍ ଚାଏ ବାର୍ହଡ଼୍ ଏଟାଃକକେ ଆମାଃଲଃ ଇଦିକୁମେ । ଧାରାମ୍ପୁଥିରେୟାଃ କାଜିଲେକା, ‘ବାର୍ହଡ଼୍ ଚାଏ ଆପିହଡ଼୍ଆଃ ଗାୱାତେ ସବେନ୍ କାଜି ମାନାତିଙ୍ଗ୍ ହବାଅଃଆ ।’
17 But, if he hear them amiss, tell it to the assembly, —And, if, even the assembly, he hear amiss, Let him be unto thee, just as the man of the nations and the tax-collector.
୧୭ଆଡଃ ଇନିଃ ଇନ୍କୁଆଃ କାଜିକ କାଏ ଆୟୁମ୍ରେଦ କାଲିସିୟାକେ ଉଦ୍ବିମେ, ଆଡଃ ଇନିଃ କାଲିସିୟାରାଃ କାଜିୟ କାଏ ଆୟୁମ୍ରେଦ, ଇନିଃକେ ସାଅଁସାର୍ ହଡ଼ ଆଡଃ ମାଲ୍ହାରମ୍ନିଃ ଲେକା ରିକାଇମେ, ଆଡଃ ଇନିଃଲଃ ଆଲମ୍ ମେସାଅଃଆ ।
18 Verily, I say unto you—Whatsoever things ye shall bind on the earth, shall be bound in heaven; and, whatsoever things ye shall loose on the earth, shall be loosed in heaven.
୧୮“ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେତାନା, ଆମ୍ ଅତେରେ ଅକ୍ନାଃମ୍ ତଲେତେୟାଃ, ସିର୍ମାରେ ଏନା ତଲଃଆ, ଆଡଃ ଆମ୍ ଅତେରେ ଅକ୍ନାଃମ୍ ରାଡ଼ାଏତେୟାଃ, ସିର୍ମାରେ ଏନା ରାଡ଼ାଅଃଆ ।
19 Again, [verily] I say unto you—If two from among you shall agree upon the earth concerning any matter, whatsoever they shall ask, it shall be brought to pass for them, from my Father who is in the heavens;
୧୯“ଆଡଃ ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିପେତାନା, ଆପେକଏତେ ବାର୍ହଡ଼୍ ନେ ଅତେରେ ଜେତ୍ନାଃ ମିଦ୍ ମନ୍ତେକିନ୍ ଆସିରେଦ, ଏନା ସିର୍ମାରେନ୍ ଆପୁଇଙ୍ଗ୍ ସାଃଏତେକିନ୍ ନାମେଗିୟା ।
20 For, where there are two or three, gathered together into my name, there, am I, in their midst.
୨୦ଚିୟାଃଚି ବାର୍ହଡ଼୍ ଚାଏ ଆପିହଡ଼୍ ଆଇଁୟାଃ ନୁତୁମ୍ତେ ହୁଣ୍ଡିୟଃତାଃରେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଇନ୍କୁଆଃ ଥାଲାରିୟାଁଃ ।”
21 Then, coming near, Peter said [to him]—Lord! how many times, shall my brother sin against me, and I forgive him? Until, seven, times?
୨୧ଏନ୍ତେ ପାତ୍ରାସ୍ ୟୀଶୁତାଃତେ ହିଜୁଃଲେନ୍ତେ କୁଲିକିୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ହାଗାଇଙ୍ଗ୍ ତାଇୟାଁଃ ଆଇଁୟାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ସବେନ୍ ଇମ୍ତା ପାପ୍ଏରେଦ ଚିମିନ୍ସା ଜାକେଦ୍ ଛାମାଇୟାଇଙ୍ଗ୍? ଚିୟାଃ ସାତ୍ ଧାଅଁ ଜାକେଦ୍?”
22 Jesus saith to him—I say not unto thee, unto, seven, times, but, until seventy times seven.
୨୨ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ସାତ୍ ଧାଅଁ ଜାକେଦ୍ ମେନ୍ତେ କାହାଗି, ମେନ୍ଦ ସତସ୍ତୋର୍ ଧାଅଁ ଜାକେଦ୍?
23 For this cause, hath the kingdom of the heavens become like unto a man, a king, who wished to settle an account with his servants;
୨୩ଚିୟାଃଚି ସିର୍ମା ରାଇଜ୍ଦ ମିଆଁଦ୍ ରାଜାଲେକା, ଇନିଃ ଆୟାଃ ଦାସିକଆଃ ହିସାବ୍ ଆସି ନାଙ୍ଗ୍ ଉହାଟ୍କେଦାଏ ।
24 And, when he, began, to settle, there was brought unto him a, certain, debtor, of a thousand talents;
୨୪ଆଡଃ ରାଜା ହିସାବ୍ ଏଟେଦ୍ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା ମିଆଁଦ୍ ଦାସିକେ ଇନିଃତାଃକ ଆଉକିୟା, ଇନିଃଦ ଗେଲ୍ ହାଜାର୍ ଦିନାରି ରିଣୀ ଇଦିକାଦ୍ ତାଇକେନା ।
25 and, he, not having, wherewith to pay, the master ordered him to be sold, and the wife, and the children, and whatsoever he had, —and payment to be made.
୨୫ଇନିଃତାଃରେ ହାଲ୍ରୁହାଡ଼୍ ନାଗେନ୍ତେ ଜେତ୍ନାଃ କା ତାଇକେନା । ଏନାମେନ୍ତେ ରାଜା ଇନିଃକେ ଆଡଃ ଆୟାଃ କୁଡ଼ି, ହନ୍ଗାଁଣା, ଆଡଃ ଆୟାଃ ମେନାଃତେୟାଃ ସବେନାଃ ଆଖ୍ରିଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ରିଣୀ ପେରେଃ ନାଗେନ୍ତେ ଆଚୁକେଦ୍କଆ ।
26 The servant therefore, falling down, began to do homage unto him, saying—Have patience with me, and, all, will I pay thee.
୨୬ଏନ୍ତେ ଏନ୍ ଦାସି ରାଜାରାଃ ଆୟାର୍ରେ ଇକ୍ଡ଼ୁମ୍କେଦ୍ତେ ଉୟୁଃୟାନାଏ, ଆଡଃ କାଜିକିୟାଏ, ‘ହେ ଗମ୍କେ, ଆଡଃ ଚିମିନ୍ ମାହାଁଲେକା ତାଙ୍ଗିତାମେ, ଏନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ସବେନାଃଇଙ୍ଗ୍ ହାଲ୍ରୁହାଡ଼ାମେଆ ।’
27 And, moved with compassion, the master of that servant released him, and, the loan, he, forgave, him.
୨୭ଏନ୍ତେ ଏନ୍ ଦାସିରାଃ ରାଜା ଇନିଃରେ ବିଲ୍କାଅକେଦ୍ତେ, ଇନିଃକେ ଆଡ଼ାଃକିୟା, ଆଡଃ ଆୟାଃ ରିଣୀକ ବାଗିକେଦାଏ ।
28 But that servant, going out, found one of his fellow-servants, who owed him, a hundred denaries, and, laying hold of him, he began seizing him by the throat, saying, Pay! if anything thou owest.
୨୮“ମେନ୍ଦ ଏନ୍ ଦାସି ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନ୍ତେ, ଆୟାଃତାଃଏତେ ମିଦ୍ ସାଅ ମୁସିଙ୍ଗ୍ରାଃ ନାଲା ସିକା ରିଣୀ ଇଦିକାଦ୍ ମିଆଁଦ୍ ଗାତିଦାସିକେ ନାମ୍କିୟାଏ, ଏନ୍ତେ ଇନିଃକେ ସାବ୍କିତେ ହଟଃରେ ଲିମ୍ବୁଦ୍ ଏଟେଦ୍କିୟା ଆଡଃ କାଜିକିୟାଏ, ‘ଆଇଁୟାଃତାଃଏତେ ରିଣୀକାଦ୍ତେୟାଃ ସବେନାଃ ପେରେଜାଇଙ୍ଗ୍ମେ ।’
29 His fellow servant, therefore, falling down, began beseeching him, saying, Have patience with me! And I will pay thee.
୨୯ଏନ୍ ଗାତିଦାସି ଇକ୍ଡ଼ୁମ୍କେଦ୍ତେ ବିନ୍ତିକିୟାଏ, ଆଡଃ କାଜିକିୟାଏ, ‘ଆଡଃ ଚିମିନ୍ ମାହାଁଲେକା ତାଙ୍ଗିତାମେ, ଏନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ସବେନାଃଇଙ୍ଗ୍ ହାଲ୍ରୁହାଡ଼ାମେଆ ।’
30 He, however, would not, but went away and cast him into prison, —until he should pay what was owing.
୩୦ମେନ୍ଦ ଇନିୟାଃ ବିନ୍ତି କାଏ ଆୟୁମ୍କେଦା, ଆଡଃ ଇନିଃ ରିଣୀ ଆଉରି ହାଲ୍ରୁହାଡ଼େ ଜାକେଦ୍ ଜେହେଲ୍କିୟାଏ ।
31 His fellow-servants, therefore, seeing, the things that were done, were grieved exceedingly, —and went and made quite plain to their master all the things which had been done.
୩୧ଇନିୟାଃ ଗାତିଦାସିକ ନେଆଁଁ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ପୁରାଃଗିକ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଜୀଉୟାନା ଆଡଃ ସେନଃୟାନ୍ତେ ସବେନାଃ ଆକଆଃ ରାଜାକେକ ଉଦୁବ୍କିୟାକ ।
32 Then, calling him near, his master saith unto him—O wicked servant! All that debt, forgave I thee, because thou didst beseech me.
୩୨ଏନ୍ତେ ଇନିୟାଃ ରାଜା ଇନିଃକେ ହାକାଅକିୟାଏ, ଆଡଃ କାଜିକିୟାଏ, ‘ଏ ଏତ୍କାନ୍ ଦାସି, ଆମ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ବିନ୍ତିକେଦିଇଙ୍ଗ୍ରେ ଆମାଃ ସବେନ୍ ରିଣୀ ବାଗିତାଦ୍ମେୟାଁଇଙ୍ଗ୍ ।
33 Was it not binding, upon thee also, to have mercy upon thy fellow-servant, as, I also, on thee, had mercy?
୩୩ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆମ୍କେ ବିଲ୍କାଅକେଦ୍ମେଲେକା, ଆମ୍ହ ଆମାଃ ଗାତିଦାସିକେ ବିଲ୍କାଅ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନା ।’
34 And, provoked to anger, his master delivered him up to the torturers, until he should pay all that was owing.
୩୪ରାଜା ପୁରାଃଗି ଏସେଦ୍ୟାନାଏ ଆଡଃ ଇନିଃ ଏନ୍ ଦାସିକେ ସବେନ୍ ରିଣୀ ଆଉରି ହାଲ୍ରୁହାଡ଼େ ଜାକେଦ୍ ସାଜାଇ ନାମେ ନାଗେନ୍ତେ ଜେହେଲ୍ତେ କୁଲ୍କିୟାଏ ।”
35 Thus, my heavenly Father also, will do unto you, if ye forgive not each one his brother, from your hearts.
୩୫ୟୀଶୁ ଜନ୍କା କାଜି କାଜିଚାବାକେଦ୍ଚି କାଜିକେଦାଏ, “ଆପେକଏତେ ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ ଆପେୟାଃ ହାଗାକଆଃ ଗୁହ୍ନାଁ ଆପେୟାଃ ମନ୍ସୁରୁଦ୍ତେ କାପେ ଛାମାକରେଦ, ଆଇଁୟାଃ ସିର୍ମାରେନ୍ ଆପୁହଁ ଏନ୍ଲେକାଗି କାଏ ଛାମାପେୟା ।”
