Matthew 17
1 And, after six days, Jesus taketh with him, Peter and James and John his brother, and bringeth them up into a high mountain, apart;
อนนฺตรํ ษฑฺทิเนภฺย: ปรํ ยีศุ: ปิตรํ ยากูพํ ตตฺสหชํ โยหนญฺจ คฺฤหฺลนฺ อุจฺจาเทฺร รฺวิวิกฺตสฺถานมฺ อาคตฺย เตษำ สมกฺษํ รูปมนฺยตฺ ทธารฯ
2 and was transformed before them, —and his face shone as the sun, and, his garments, became white as the light.
เตน ตทาสฺยํ เตชสฺวิ, ตทาภรณมฺ อาโลกวตฺ ปาณฺฑรมภวตฺฯ
3 And lo! there appeared to them Moses and Elijah, conversing with him.
อนฺยจฺจ เตน สากํ สํลปนฺเตา มูสา เอลิยศฺจ เตโภฺย ทรฺศนํ ททตุ: ฯ
4 And Peter, answering, said unto Jesus—Lord! it is, delightful, for us, to be here, —If thou wilt, I will make here three tents, for thee, one, and, for Moses, one, and, for Elijah, one.
ตทานีํ ปิตโร ยีศุํ ชคาท, เห ปฺรโภ สฺถิติรตฺราสฺมากํ ศุภา, ยทิ ภวตานุมนฺยเต, ตรฺหิ ภวทรฺถเมกํ มูสารฺถเมกมฺ เอลิยารฺถญฺไจกมฺ อิติ ตฺรีณิ ทูษฺยาณิ นิรฺมฺมมฯ
5 While yet he was speaking, lo! a brightly shining cloud, overshadowed them, and lo! a voice, out of the cloud, saying—This, is, my Son, the Beloved, in whom I delight, —Be hearkening to him.
เอตตฺกถนกาล เอก อุชฺชวล: ปโยทเสฺตษามุปริ ฉายำ กฺฤตวานฺ, วาริทาทฺ เอษา นภสียา วาคฺ พภูว, มมายํ ปฺริย: ปุตฺร: , อสฺมินฺ มม มหาสนฺโตษ เอตสฺย วากฺยํ ยูยํ นิศามยตฯ
6 And, hearing it, the disciples fell upon their face, and were caused to fear exceedingly.
กินฺตุ วาจเมตำ ศฺฤณฺวนฺเตอว ศิษฺยา มฺฤศํ ศงฺกมานา นฺยุพฺชา นฺยปตนฺฯ
7 And Jesus came near, and, touching them, said—Arise! and be not afraid.
ตทา ยีศุราคตฺย เตษำ คาตฺราณิ สฺปฺฤศนฺ อุวาจ, อุตฺติษฺฐต, มา ไภษฺฏฯ
8 And, lifting up their eyes, no one, saw they, save Jesus, himself, alone.
ตทานีํ เนตฺราณฺยุนฺมีลฺย ยีศุํ วินา กมปิ น ททฺฤศุ: ฯ
9 And, as they were coming down out of the mountain, Jesus commanded them, saying—Unto no one, may ye tell the vision, until the Son of Man, from among the dead shall arise.
ตต: ปรมฺ อเทฺรรวโรหณกาเล ยีศุสฺตานฺ อิตฺยาทิเทศ, มนุชสุตสฺย มฺฤตานำ มธฺยาทุตฺถานํ ยาวนฺน ชายเต, ตาวตฺ ยุษฺมาภิเรตทฺทรฺศนํ กไสฺมจิทปิ น กถยิตวฺยํฯ
10 And the disciples questioned him, saying—Why then do, the Scribes, say, that, Elijah, must needs come, first?
ตทา ศิษฺยาสฺตํ ปปฺรจฺฉุ: , ปฺรถมมฺ เอลิย อายาสฺยตีติ กุต อุปาธฺยาไยรุจฺยเต?
11 And, he, answering, said—Elijah, indeed, cometh, and will restored all things;
ตโต ยีศุ: ปฺรตฺยวาทีตฺ, เอลิย: ปฺราเคตฺย สรฺวฺวาณิ สาธยิษฺยตีติ สตฺยํ,
12 But, I say unto you—that, Elijah, just now, came, —and they recognised him not, but did with him, whatsoever they pleased: Thus, the Son of Man also, is destined to suffer by them.
กินฺตฺวหํ ยุษฺมานฺ วจฺมิ, เอลิย เอตฺย คต: , เต ตมปริจิตฺย ตสฺมินฺ ยเถจฺฉํ วฺยวชหุ: ; มนุชสุเตนาปิ เตษามนฺติเก ตาทฺฤคฺ ทุ: ขํ โภกฺตวฺยํฯ
13 Then, perceived the disciples, that, concerning John the Immerser, he spake to them.
ตทานีํ ส มชฺชยิตารํ โยหนมธิ กถาเมตำ วฺยาหฺฤตวานฺ, อิตฺถํ ตจฺฉิษฺยา พุพุธิเรฯ
14 And, when they came unto the multitude, there approached him a man, falling on his knees to him,
ปศฺจาตฺ เตษุ ชนนิวหสฺยานฺติกมาคเตษุ กศฺจิตฺ มนุชสฺตทนฺติกเมตฺย ชานูนี ปาตยิตฺวา กถิตวานฺ,
15 and saying—Lord! have mercy upon my son, —because he is lunatic, and in a grievous condition; For, many times, falleth he into the fire, and, many times, into the water.
เห ปฺรโภ, มตฺปุตฺรํ ปฺรติ กฺฤปำ วิทธาตุ, โสปสฺมารามเยน ภฺฤศํ วฺยถิต: สนฺ ปุน: ปุน รฺวเหฺนา มุหุ รฺชลมเธฺย ปตติฯ
16 And I brought him unto thy disciples, and they could not cure, him.
ตสฺมาทฺ ภวต: ศิษฺยาณำ สมีเป ตมานยํ กินฺตุ เต ตํ สฺวาสฺถํ กรฺตฺตุํ น ศกฺตา: ฯ
17 And Jesus, answering, said—O faithless and perverted generation! How long shall I be with you? How long shall I bear with you? Bring him to me, here.
ตทา ยีศุ: กถิตวานฺ เร อวิศฺวาสิน: , เร วิปถคามิน: , ปุน: กติกาลานฺ อหํ ยุษฺมากํ สนฺนิเธา สฺถาสฺยามิ? กติกาลานฺ วา ยุษฺมานฺ สหิเษฺย? ตมตฺร มมานฺติกมานยตฯ
18 And Jesus rebuked it; and the demon came out of him, —and cured was the boy, from that hour.
ปศฺจาทฺ ยีศุนา ตรฺชเตอว ส ภูตสฺตํ วิหาย คตวานฺ, ตทฺทณฺเฑอว ส พาลโก นิรามโย'ภูตฺฯ
19 Then, the disciples, coming near, to Jesus, privately, said—Wherefore could, we, not cast it out?
ตต: ศิษฺยา คุปฺตํ ยีศุมุปาคตฺย พภาษิเร, กุโต วยํ ตํ ภูตํ ตฺยาชยิตุํ น ศกฺตา: ?
20 And, he, saith unto them—Because of your little faith. For, verily, I say unto you—If ye have faith as a grain of mustard seed, ye shall say to this mountain, remove hence yonder; and it shall be removed, and, nothing, shall be impossible to you.
ยีศุนา เต โปฺรกฺตา: , ยุษฺมากมปฺรตฺยยาตฺ;
ยุษฺมานหํ ตถฺยํ วจฺมิ ยทิ ยุษฺมากํ สรฺษไปกมาโตฺรปิ วิศฺวาโส ชายเต, ตรฺหิ ยุษฺมาภิรสฺมินฺ ไศเล ตฺวมิต: สฺถานาตฺ ตตฺ สฺถานํ ยาหีติ พฺรูเต ส ตไทว จลิษฺยติ, ยุษฺมากํ กิมปฺยสาธฺยญฺจ กรฺมฺม น สฺถาสฺยาติฯ กินฺตุ ปฺรารฺถโนปวาเสา วิไนตาทฺฤโศ ภูโต น ตฺยาเชฺยตฯ
22 And, as they were being gathered together in Galilee, Jesus said unto them—The Son of Man is about to be delivered up into the hands of men;
อปรํ เตษำ คาลีลฺปฺรเทเศ ภฺรมณกาเล ยีศุนา เต คทิตา: , มนุชสุโต ชนานำ กเรษุ สมรฺปยิษฺยเต ไต รฺหนิษฺยเต จ,
23 And they will slay him, and, on the third day, will he, arise. And they were grieved exceedingly.
กินฺตุ ตฺฤตีเย'หิน ม อุตฺถาปิษฺยเต, เตน เต ภฺฤศํ ทุ: ขิตา พภูว: ฯ
24 And, when they came into Capernaum, they who, the half shekel, were receiving, came near unto Peter, and said, Your teacher, doth he not pay the half shekel?
ตทนนฺตรํ เตษุ กผรฺนาหูมฺนครมาคเตษุ กรสํคฺราหิณ: ปิตรานฺติกมาคตฺย ปปฺรจฺฉุ: , ยุษฺมากํ คุรุ: กึ มนฺทิรารฺถํ กรํ น ททาติ? ตต: ปิตร: กถิตวานฺ ททาติฯ
25 He saith—Yea. And, coming into the house, Jesus anticipated him, saying, How, to thee, doth it seem, Simon? The kings of the earth, of whom receive they dues or tax? from their sons, or from the aliens?
ตตสฺตสฺมินฺ คฺฤหมธฺยมาคเต ตสฺย กถากถนาตฺ ปูรฺวฺวเมว ยีศุรุวาจ, เห ศิโมนฺ, เมทินฺยา ราชาน: สฺวสฺวาปเตฺยภฺย: กึ วิเทศิภฺย: เกภฺย: กรํ คฺฤหฺลนฺติ? อตฺร ตฺวํ กึ พุธฺยเส? ตต: ปิตร อุกฺตวานฺ, วิเทศิภฺย: ฯ
26 And, when he said, From the aliens, Jesus said unto him, Well then, free, are the sons!
ตทา ยีศุรุกฺตวานฺ, ตรฺหิ สนฺตานา มุกฺตา: สนฺติฯ
27 But, that we may not cause them to stumble, go unto the sea, and cast in a hook, and, the first fish that cometh up, take, and, opening its mouth, thou shalt find a shekel, —that, take, and give to them for me and thee.
ตถาปิ ยถาสฺมาภิเสฺตษามนฺตราโย น ชนฺยเต, ตตฺกฺฤเต ชลเธสฺตีรํ คตฺวา วฑิศํ กฺษิป, เตนาเทา โย มีน อุตฺถาสฺยติ, ตํ ฆฺฤตฺวา ตนฺมุเข โมจิเต โตลไกกํ รูปฺยํ ปฺราปฺสฺยสิ, ตทฺ คฺฤหีตฺวา ตว มม จ กฺฤเต เตโภฺย เทหิฯ
