Matthew 15
1 Then, there come unto Jesus from Jerusalem Pharisees and Scribes, saying—
అపరం యిరూశాలమ్నగరీయాః కతిపయా అధ్యాపకాః ఫిరూశినశ్చ యీశోః సమీపమాగత్య కథయామాసుః,
2 Wherefore do thy disciples transgress the tradition of the elders? for they wash not their hands, when they eat bread!
తవ శిష్యాః కిమర్థమ్ అప్రక్షాలితకరై ర్భక్షిత్వా పరమ్పరాగతం ప్రాచీనానాం వ్యవహారం లఙ్వన్తే?
3 But, he, answering, said unto them—Wherefore do, ye also, transgress the commandment of God for the sake of your tradition?
తతో యీశుః ప్రత్యువాచ, యూయం పరమ్పరాగతాచారేణ కుత ఈశ్వరాజ్ఞాం లఙ్వధ్వే|
4 For, God, said—Honour thy father and thy mother, and—He that revileth father or mother, let him, surely die!
ఈశ్వర ఇత్యాజ్ఞాపయత్, త్వం నిజపితరౌ సంమన్యేథాః, యేన చ నిజపితరౌ నిన్ద్యేతే, స నిశ్చితం మ్రియేత;
5 But, ye, say—Whosoever shall say to his father or his mother—A gift! Whatsoever, out of me, thou mightest be profited,
కిన్తు యూయం వదథ, యః స్వజనకం స్వజననీం వా వాక్యమిదం వదతి, యువాం మత్తో యల్లభేథే, తత్ న్యవిద్యత,
6 in nowise, shall honour his father or his mother—and so ye have cancelled, the word of God, for the sake of your, tradition.
స నిజపితరౌ పున ర్న సంమంస్యతే| ఇత్థం యూయం పరమ్పరాగతేన స్వేషామాచారేణేశ్వరీయాజ్ఞాం లుమ్పథ|
7 Hypocrites! well prophesied concerning you, Isaiah, saying—
రే కపటినః సర్వ్వే యిశయియో యుష్మానధి భవిష్యద్వచనాన్యేతాని సమ్యగ్ ఉక్తవాన్|
8 This people, with the lips, do, honour, me, while, their heart, far off, holdeth from me;
వదనై ర్మనుజా ఏతే సమాయాన్తి మదన్తికం| తథాధరై ర్మదీయఞ్చ మానం కుర్వ్వన్తి తే నరాః|
9 But, in vain, do they pay devotions unto me, teaching, for teachings, the commandments of men.
కిన్తు తేషాం మనో మత్తో విదూరఏవ తిష్ఠతి| శిక్షయన్తో విధీన్ న్రాజ్ఞా భజన్తే మాం ముధైవ తే|
10 And, calling near the multitude, he said to them—Hear and understand!
తతో యీశు ర్లోకాన్ ఆహూయ ప్రోక్తవాన్, యూయం శ్రుత్వా బుధ్యధ్బం|
11 Not that which entereth into the mouth, defileth the man, but, that which proceedeth out of the mouth, the same, defileth the man,
యన్ముఖం ప్రవిశతి, తత్ మనుజమ్ అమేధ్యం న కరోతి, కిన్తు యదాస్యాత్ నిర్గచ్ఛతి, తదేవ మానుషమమేధ్యీ కరోతీ|
12 Then, coming near, his disciples say unto him—Knowest thou, that the Pharisees, hearing the word, were caused to stumble?
తదానీం శిష్యా ఆగత్య తస్మై కథయాఞ్చక్రుః, ఏతాం కథాం శ్రుత్వా ఫిరూశినో వ్యరజ్యన్త, తత్ కిం భవతా జ్ఞాయతే?
13 And, he, answering, said—Every plant which my heavenly Father hath not planted, will be uprooted:
స ప్రత్యవదత్, మమ స్వర్గస్థః పితా యం కఞ్చిదఙ్కురం నారోపయత్, స ఉత్పావ్ద్యతే|
14 Let them alone! they are, blind leaders; and, if the, blind, lead the, blind, both, into a ditch, will fall.
తే తిష్ఠన్తు, తే అన్ధమనుజానామ్ అన్ధమార్గదర్శకా ఏవ; యద్యన్ధోఽన్ధం పన్థానం దర్శయతి, తర్హ్యుభౌ గర్త్తే పతతః|
15 And Peter, answering, said unto him, Declare to us the parable.
తదా పితరస్తం ప్రత్యవదత్, దృష్టాన్తమిమమస్మాన్ బోధయతు|
16 And, he, said, To this moment, are, ye also, without discernment?
యీశునా ప్రోక్తం, యూయమద్య యావత్ కిమబోధాః స్థ?
17 Perceive ye not that, every thing which entereth into the mouth, into the stomach, findeth way, and, into the draught, is passed;
కథామిమాం కిం న బుధ్యధ్బే? యదాస్యం ప్రేవిశతి, తద్ ఉదరే పతన్ బహిర్నిర్యాతి,
18 while, the things which proceed out of the mouth, out of the heart, come forth, and, they, defile the man.
కిన్త్వాస్యాద్ యన్నిర్యాతి, తద్ అన్తఃకరణాత్ నిర్యాతత్వాత్ మనుజమమేధ్యం కరోతి|
19 For, out of the heart, come forth wicked designs, —murders, adulteries, fornications, thefts, false testimonies, profane speakings:
యతోఽన్తఃకరణాత్ కుచిన్తా బధః పారదారికతా వేశ్యాగమనం చైర్య్యం మిథ్యాసాక్ష్యమ్ ఈశ్వరనిన్దా చైతాని సర్వ్వాణి నిర్య్యాన్తి|
20 these, are the things which defile the man, but, the eating with unwashed hands, doth not defile the man.
ఏతాని మనుష్యమపవిత్రీ కుర్వ్వన్తి కిన్త్వప్రక్షాలితకరేణ భోజనం మనుజమమేధ్యం న కరోతి|
21 And, going forth from thence, Jesus retired into the parts of Tyre and Zidon.
అనన్తరం యీశుస్తస్మాత్ స్థానాత్ ప్రస్థాయ సోరసీదోన్నగరయోః సీమాముపతస్యౌ|
22 And lo! a Canaanite woman, from those bounds, coming forth, began crying out, saying, Have mercy on me, Lord, Son of David! My daughter, is miserably demonized.
తదా తత్సీమాతః కాచిత్ కినానీయా యోషిద్ ఆగత్య తముచ్చైరువాచ, హే ప్రభో దాయూదః సన్తాన, మమైకా దుహితాస్తే సా భూతగ్రస్తా సతీ మహాక్లేశం ప్రాప్నోతి మమ దయస్వ|
23 But, he, answered her no a word. And his disciples, coming forward began requesting him, saying—Dismiss her, because she is crying out after us.
కిన్తు యీశుస్తాం కిమపి నోక్తవాన్, తతః శిష్యా ఆగత్య తం నివేదయామాసుః, ఏషా యోషిద్ అస్మాకం పశ్చాద్ ఉచ్చైరాహూయాగచ్ఛతి, ఏనాం విసృజతు|
24 But, he, answering, said, I was not sent forth, save unto the lost sheep of the house of Israel.
తదా స ప్రత్యవదత్, ఇస్రాయేల్గోత్రస్య హారితమేషాన్ వినా కస్యాప్యన్యస్య సమీపం నాహం ప్రేషితోస్మి|
25 And, she, coming, began bowing down to him, saying, Lord! help me.
తతః సా నారీసమాగత్య తం ప్రణమ్య జగాద, హే ప్రభో మాముపకురు|
26 But, he, answering, said, It is, not seemly, to take the loaf of, the children, and cast, to the little dogs.
స ఉక్తవాన్, బాలకానాం భక్ష్యమాదాయ సారమేయేభ్యో దానం నోచితం|
27 And, she, said, True, Lord! [for], even the little dogs, eat of the crumbs which are falling from the table of, their masters.
తదా సా బభాషే, హే ప్రభో, తత్ సత్యం, తథాపి ప్రభో ర్భఞ్చాద్ యదుచ్ఛిష్టం పతతి, తత్ సారమేయాః ఖాదన్తి|
28 Then, answering, Jesus said to her—O woman! great, is, thy faith! Be it, done, for thee, as thou desirest. And her daughter was healed, from that hour.
తతో యీశుః ప్రత్యవదత్, హే యోషిత్, తవ విశ్వాసో మహాన్ తస్మాత్ తవ మనోభిలషితం సిద్య్యతు, తేన తస్యాః కన్యా తస్మిన్నేవ దణ్డే నిరామయాభవత్|
29 And, passing on from thence, Jesus came near the sea of Galilee, and, going up into the mountain, was sitting there.
అనన్తరం యీశస్తస్మాత్ స్థానాత్ ప్రస్థాయ గాలీల్సాగరస్య సన్నిధిమాగత్య ధరాధరమారుహ్య తత్రోపవివేశ|
30 And there came unto him large multitudes, having with themselves the lame, the maimed, the blind, the dumb, and many others, —and they cast them near his feet, and he cured them;
పశ్చాత్ జననివహో బహూన్ ఖఞ్చాన్ధమూకశుష్కకరమానుషాన్ ఆదాయ యీశోః సమీపమాగత్య తచ్చరణాన్తికే స్థాపయామాసుః, తతః సా తాన్ నిరామయాన్ అకరోత్|
31 so that the multitude marvelled, seeing the dumb speaking, the lame walking, and the blind seeing, —and they glorified the God of Israel.
ఇత్థం మూకా వాక్యం వదన్తి, శుష్కకరాః స్వాస్థ్యమాయాన్తి, పఙ్గవో గచ్ఛన్తి, అన్ధా వీక్షన్తే, ఇతి విలోక్య లోకా విస్మయం మన్యమానా ఇస్రాయేల ఈశ్వరం ధన్యం బభాషిరే|
32 But, Jesus, calling near his disciples, said—My compassions are moved towards the multitude, because [even now], three days, abide they with me, and they have nothing to eat, —and, to dismiss them fasting, I am not willing, lest by any means they faint in the way.
తదానీం యీశుః స్వశిష్యాన్ ఆహూయ గదితవాన్, ఏతజ్జననివహేషు మమ దయా జాయతే, ఏతే దినత్రయం మయా సాకం సన్తి, ఏషాం భక్ష్యవస్తు చ కఞ్చిదపి నాస్తి, తస్మాదహమేతానకృతాహారాన్ న విస్రక్ష్యామి, తథాత్వే వర్త్మమధ్యే క్లామ్యేషుః|
33 And his disciples say unto him—Whence, to us, in a wilderness, loaves in such numbers as to fill a multitude, so great?
తదా శిష్యా ఊచుః, ఏతస్మిన్ ప్రాన్తరమధ్య ఏతావతో మర్త్యాన్ తర్పయితుం వయం కుత్ర పూపాన్ ప్రాప్స్యామః?
34 And Jesus saith unto them—How many, loaves have ye? And, they, said, —Seven, and a few small fishes.
యీశురపృచ్ఛత్, యుష్మాకం నికటే కతి పూపా ఆసతే? త ఊచుః, సప్తపూపా అల్పాః క్షుద్రమీనాశ్చ సన్తి|
35 And, sending word to the multitude to recline upon the ground,
తదానీం స లోకనివహం భూమావుపవేష్టుమ్ ఆదిశ్య
36 he took the seven loaves, and the fishes, and, giving thanks, brake, —and began giving to his disciples, and, the disciples, to the multitudes.
తాన్ సప్తపూపాన్ మీనాంశ్చ గృహ్లన్ ఈశ్వరీయగుణాన్ అనూద్య భంక్త్వా శిష్యేభ్యో దదౌ, శిష్యా లోకేభ్యో దదుః|
37 And they all did eat and were filled, —and, the remainder of the broken pieces, took they up, seven hampers, full.
తతః సర్వ్వే భుక్త్వా తృప్తవన్తః; తదవశిష్టభక్ష్యేణ సప్తడలకాన్ పరిపూర్య్య సంజగృహుః|
38 And, they who did eat, were four thousand men, besides women and children.
తే భోక్తారో యోషితో బాలకాంశ్చ విహాయ ప్రాయేణ చతుఃసహస్రాణి పురుషా ఆసన్|
39 And, dismissing the multitudes, he went up into the boat, —and came into the bounds of Magadan.
తతః పరం స జననివహం విసృజ్య తరిమారుహ్య మగ్దలాప్రదేశం గతవాన్|
