Matthew 12
1 In that season, went Jesus, on, the sabbath, through the cornfields, —and, his disciples, hungered, and began to pluck ears of corn, and to eat.
అనన్తరం యీశు ర్విశ్రామవారే శ్స్యమధ్యేన గచ్ఛతి, తదా తచ్ఛిష్యా బుభుక్షితాః సన్తః శ్స్యమఞ్జరీశ్ఛత్వా ఛిత్వా ఖాదితుమారభన్త|
2 But, the Pharisees, observing it, said unto him, Lo! thy disciples, are doing what is not allowed to do, on sabbath.
తద్ విలోక్య ఫిరూశినో యీశుం జగదుః, పశ్య విశ్రామవారే యత్ కర్మ్మాకర్త్తవ్యం తదేవ తవ శిష్యాః కుర్వ్వన్తి|
3 And he said unto them, have ye never read what, David, did, when he hungered, and they who were with him? how
స తాన్ ప్రత్యావదత, దాయూద్ తత్సఙ్గినశ్చ బుభుక్షితాః సన్తో యత్ కర్మ్మాకుర్వ్వన్ తత్ కిం యుష్మాభి ర్నాపాఠి?
4 he entered into the house of God and, the presence-bread, did eat, which it was not, allowable, for him to eat, nor for them who were with him, —save for the priests, alone?
యే దర్శనీయాః పూపాః యాజకాన్ వినా తస్య తత్సఙ్గిమనుజానాఞ్చాభోజనీయాస్త ఈశ్వరావాసం ప్రవిష్టేన తేన భుక్తాః|
5 Or have ye not read, in the law, that, on the sabbaths, the priests, in the temple, the sabbath, profane, and are, blameless?
అన్యచ్చ విశ్రామవారే మధ్యేమన్దిరం విశ్రామవారీయం నియమం లఙ్వన్తోపి యాజకా నిర్దోషా భవన్తి, శాస్త్రమధ్యే కిమిదమపి యుష్మాభి ర్న పఠితం?
6 But I say unto you, —Something greater than the Temple, is here!
యుష్మానహం వదామి, అత్ర స్థానే మన్దిరాదపి గరీయాన్ ఏక ఆస్తే|
7 If, however, ye had known what this meaneth—Mercy, I desire, and not, sacrifice, ye would not have condemned the blameless;
కిన్తు దయాయాం మే యథా ప్రీతి ర్న తథా యజ్ఞకర్మ్మణి| ఏతద్వచనస్యార్థం యది యుయమ్ అజ్ఞాసిష్ట తర్హి నిర్దోషాన్ దోషిణో నాకార్ష్ట|
8 For, the Son of Man, is, Lord of the Sabbath.
అన్యచ్చ మనుజసుతో విశ్రామవారస్యాపి పతిరాస్తే|
9 And, passing on from thence, he came into their synagogue;
అనన్తరం స తత్స్థానాత్ ప్రస్థాయ తేషాం భజనభవనం ప్రవిష్టవాన్, తదానీమ్ ఏకః శుష్కకరామయవాన్ ఉపస్థితవాన్|
10 and lo! a man having, a withered hand, and they questioned him, saying, Is it allowable, on the sabbath, to heal? that they might accuse him.
తతో యీశుమ్ అపవదితుం మానుషాః పప్రచ్ఛుః, విశ్రామవారే నిరామయత్వం కరణీయం న వా?
11 And said unto them, What man, from among yourselves, [shall there be], —Who shall have one sheep, and, if this should fall, on the sabbath, into a pit, will not lay hold of it, and raise it?
తేన స ప్రత్యువాచ, విశ్రామవారే యది కస్యచిద్ అవి ర్గర్త్తే పతతి, తర్హి యస్తం ఘృత్వా న తోలయతి, ఏతాదృశో మనుజో యుష్మాకం మధ్యే క ఆస్తే?
12 How much better, then, a man, than, a sheep? So that it is allowable, on the sabbath, nobly, to act.
అవే ర్మానవః కిం నహి శ్రేయాన్? అతో విశ్రామవారే హితకర్మ్మ కర్త్తవ్యం|
13 Then saith he unto the man, Stretch forth thy hand! And he stretched it forth, —and it was restored, whole, as the other.
అనన్తరం స తం మానవం గదితవాన్, కరం ప్రసారయ; తేన కరే ప్రసారితే సోన్యకరవత్ స్వస్థోఽభవత్|
14 And the Pharisees, going forth, took, counsel, against him, to the end that, him, they might destroy.
తదా ఫిరూశినో బహిర్భూయ కథం తం హనిష్యామ ఇతి కుమన్త్రణాం తత్ప్రాతికూల్యేన చక్రుః|
15 But, Jesus, taking note, retired from thence, —and many followed him, and he cured them all;
తతో యీశుస్తద్ విదిత్వా స్థనాన్తరం గతవాన్; అన్యేషు బహునరేషు తత్పశ్చాద్ గతేషు తాన్ స నిరామయాన్ కృత్వా ఇత్యాజ్ఞాపయత్,
16 and straitly charged them, lest they should make him, manifest:
యూయం మాం న పరిచాయయత|
17 that it might be fulfilled, which was spoken through Isaiah the prophet, saying: —
తస్మాత్ మమ ప్రీయో మనోనీతో మనసస్తుష్టికారకః| మదీయః సేవకో యస్తు విద్యతే తం సమీక్షతాం| తస్యోపరి స్వకీయాత్మా మయా సంస్థాపయిష్యతే| తేనాన్యదేశజాతేషు వ్యవస్థా సంప్రకాశ్యతే|
18 Lo! my servant, whom I have chosen, My beloved, in whom, my soul, delighteth, —I will put my Spirit upon him, and, justice, unto the nations, will he report:
కేనాపి న విరోధం స వివాదఞ్చ కరిష్యతి| న చ రాజపథే తేన వచనం శ్రావయిష్యతే|
19 He will not strive, nor will he cry out, nor shall any hear, in the broadways, his voice:
వ్యవస్థా చలితా యావత్ నహి తేన కరిష్యతే| తావత్ నలో విదీర్ణోఽపి భంక్ష్యతే నహి తేన చ| తథా సధూమవర్త్తిఞ్చ న స నిర్వ్వాపయిష్యతే|
20 A bruised cane, will he not break, and, a smoking wick, will he not quench, —until he urge on, justice, to victory,
ప్రత్యాశాఞ్చ కరిష్యన్తి తన్నామ్ని భిన్నదేశజాః|
21 And, in his name, shall nations hope.
యాన్యేతాని వచనాని యిశయియభవిష్యద్వాదినా ప్రోక్తాన్యాసన్, తాని సఫలాన్యభవన్|
22 Then they brought unto him, one demonized, blind and dumb, —and he cured him, so that the dumb did speak and see.
అనన్తరం లోకై స్తత్సమీపమ్ ఆనీతో భూతగ్రస్తాన్ధమూకైకమనుజస్తేన స్వస్థీకృతః, తతః సోఽన్ధో మూకో ద్రష్టుం వక్తుఞ్చారబ్ధవాన్|
23 And all the multitudes were beside themselves, and were saying, Can, this one, be, the Son of David?
అనేన సర్వ్వే విస్మితాః కథయాఞ్చక్రుః, ఏషః కిం దాయూదః సన్తానో నహి?
24 But, the Pharisees, hearing it, said, This one, doth not cast out the demons, save in Beelzebul ruler of the demons.
కిన్తు ఫిరూశినస్తత్ శ్రుత్వా గదితవన్తః, బాల్సిబూబ్నామ్నో భూతరాజస్య సాహాయ్యం వినా నాయం భూతాన్ త్యాజయతి|
25 And, knowing their inward thoughts, he said unto them, Every kingdom divided against itself, is laid waste, —and, no city or house divided against itself, will stand;
తదానీం యీశుస్తేషామ్ ఇతి మానసం విజ్ఞాయ తాన్ అవదత్ కిఞ్చన రాజ్యం యది స్వవిపక్షాద్ భిద్యతే, తర్హి తత్ ఉచ్ఛిద్యతే; యచ్చ కిఞ్చన నగరం వా గృహం స్వవిపక్షాద్ విభిద్యతే, తత్ స్థాతుం న శక్నోతి|
26 And, if, Satan, is casting, Satan, out, against himself, hath he become divided, —How then shall, his kingdom, stand?
తద్వత్ శయతానో యది శయతానం బహిః కృత్వా స్వవిపక్షాత్ పృథక్ పృథక్ భవతి, తర్హి తస్య రాజ్యం కేన ప్రకారేణ స్థాస్యతి?
27 And, if, I, in Beelzebul, am casting out the demons, In whom are, your sons, casting them out? Wherefore, they, shall be, judges of you.
అహఞ్చ యది బాల్సిబూబా భూతాన్ త్యాజయామి, తర్హి యుష్మాకం సన్తానాః కేన భూతాన్ త్యాజయన్తి? తస్మాద్ యుష్మాకమ్ ఏతద్విచారయితారస్త ఏవ భవిష్యన్తి|
28 But, if, in God’s Spirit, I, am casting out the demons, then doubtless hath come upon you unawares, the kingdom of God!
కిన్తవహం యదీశ్వరాత్మనా భూతాన్ త్యాజయామి, తర్హీశ్వరస్య రాజ్యం యుష్మాకం సన్నిధిమాగతవత్|
29 Or how can one enter the house of the mighty and, seize his goods, unless, first, he bind the mighty one? and, then, his house, he will plunder.
అన్యఞ్చ కోపి బలవన్త జనం ప్రథమతో న బద్వ్వా కేన ప్రకారేణ తస్య గృహం ప్రవిశ్య తద్ద్రవ్యాది లోఠయితుం శక్నోతి? కిన్తు తత్ కృత్వా తదీయగృస్య ద్రవ్యాది లోఠయితుం శక్నోతి|
30 He that is no with me, is, against me, —and, he that gathereth not with me, scattereth
యః కశ్చిత్ మమ స్వపక్షీయో నహి స విపక్షీయ ఆస్తే, యశ్చ మయా సాకం న సంగృహ్లాతి, స వికిరతి|
31 Wherefore, I say unto you, All sin and profane speaking, shall be forgiven unto men, —but, the speaking profanely of the Spirit, shall not be forgiven;
అతఏవ యుష్మానహం వదామి, మనుజానాం సర్వ్వప్రకారపాపానాం నిన్దాయాశ్చ మర్షణం భవితుం శక్నోతి, కిన్తు పవిత్రస్యాత్మనో విరుద్ధనిన్దాయా మర్షణం భవితుం న శక్నోతి|
32 And, whosoever shall speak a word against the Son of Man, it shall be forgiven him, —but, whosoever shall speak against the Holy Spirit, it shall not be forgiven him, either in this age, or the coming. (aiōn g165)
యో మనుజసుతస్య విరుద్ధాం కథాం కథయతి, తస్యాపరాధస్య క్షమా భవితుం శక్నోతి, కిన్తు యః కశ్చిత్ పవిత్రస్యాత్మనో విరుద్ధాం కథాం కథయతి నేహలోకే న ప్రేత్య తస్యాపరాధస్య క్షమా భవితుం శక్నోతి| (aiōn g165)
33 Either make the tree good, and its fruit good, or make the tree worthless, and its fruit worthless; for, from the fruit, the tree is known.
పాదపం యది భద్రం వదథ, తర్హి తస్య ఫలమపి సాధు వక్తవ్యం, యది చ పాదపం అసాధుం వదథ, తర్హి తస్య ఫలమప్యసాధు వక్తవ్యం; యతః స్వీయస్వీయఫలేన పాదపః పరిచీయతే|
34 Broods of vipers! How can ye speak, good things, being, evil? For, out of the abundance of the heart, the mouth speaketh.
రే భుజగవంశా యూయమసాధవః సన్తః కథం సాధు వాక్యం వక్తుం శక్ష్యథ? యస్మాద్ అన్తఃకరణస్య పూర్ణభావానుసారాద్ వదనాద్ వచో నిర్గచ్ఛతి|
35 The good man, out of the good treasure, putteth forth, good things; and, the evil man, out of the evil treasure, putteth forth, evil things.
తేన సాధుర్మానవోఽన్తఃకరణరూపాత్ సాధుభాణ్డాగారాత్ సాధు ద్రవ్యం నిర్గమయతి, అసాధుర్మానుషస్త్వసాధుభాణ్డాగారాద్ అసాధువస్తూని నిర్గమయతి|
36 But I say unto you, That, every useless expression that men shall utter, they shall render, concerning it, an account, in a day of judgment;
కిన్త్వహం యుష్మాన్ వదామి, మనుజా యావన్త్యాలస్యవచాంసి వదన్తి, విచారదినే తదుత్తరమవశ్యం దాతవ్యం,
37 For, by thy words, shalt thou be, justified, and, by thy words, shalt thou be condemned.
యతస్త్వం స్వీయవచోభి ర్నిరపరాధః స్వీయవచోభిశ్చ సాపరాధో గణిష్యసే|
38 Then, answered him, certain of the Scribes and Pharisees, saying, Teacher! we desire of thee, a sign, to behold.
తదానీం కతిపయా ఉపాధ్యాయాః ఫిరూశినశ్చ జగదుః, హే గురో వయం భవత్తః కిఞ్చన లక్ష్మ దిదృక్షామః|
39 But, he, answering, said unto them, A wicked and adulterous generation, a sign, doth seek, and, a sign, will not be, given, it, save the sign of Jonah the prophet.
తదా స ప్రత్యుక్తవాన్, దుష్టో వ్యభిచారీ చ వంశో లక్ష్మ మృగయతే, కిన్తు భవిష్యద్వాదినో యూనసో లక్ష్మ విహాయాన్యత్ కిమపి లక్ష్మ తే న ప్రదర్శయిష్యన్తే|
40 For, just as was Jonah in the belly of the sea-monster three days and three nights, so, will be the Son of Man, in the heart of the earth, three days and three nights.
యతో యూనమ్ యథా త్ర్యహోరాత్రం బృహన్మీనస్య కుక్షావాసీత్, తథా మనుజపుత్రోపి త్ర్యహోరాత్రం మేదిన్యా మధ్యే స్థాస్యతి|
41 Men of Nineveh, will rise up in the judgment, with this generation, and will condemn it, —because they repented into the proclamation of Jonah; and lo! something greater than Jonah, here.
అపరం నీనివీయా మానవా విచారదిన ఏతద్వంశీయానాం ప్రతికూలమ్ ఉత్థాయ తాన్ దోషిణః కరిష్యన్తి, యస్మాత్తే యూనస ఉపదేశాత్ మనాంసి పరావర్త్తయాఞ్చక్రిరే, కిన్త్వత్ర యూనసోపి గురుతర ఏక ఆస్తే|
42 The queen of the south, will arise in the judgment with this generation and will condemn it—because she came out of the ends of the earth, to hear the wisdom of Solomon; and lo! something greater than Solomon, here.
పునశ్చ దక్షిణదేశీయా రాజ్ఞీ విచారదిన ఏతద్వంశీయానాం ప్రతికూలముత్థాయ తాన్ దోషిణః కరిష్యతి యతః సా రాజ్ఞీ సులేమనో విద్యాయాః కథాం శ్రోతుం మేదిన్యాః సీమ్న ఆగచ్ఛత్, కిన్తు సులేమనోపి గురుతర ఏకో జనోఽత్ర ఆస్తే|
43 But, when the impure spirit goeth out of the man, it passeth through waterless places, seeking rest, —and findeth it not.
అపరం మనుజాద్ బహిర్గతో ఽపవిత్రభూతః శుష్కస్థానేన గత్వా విశ్రామం గవేషయతి, కిన్తు తదలభమానః స వక్తి, యస్మా; నికేతనాద్ ఆగమం, తదేవ వేశ్మ పకావృత్య యామి|
44 Then, it saith, Into my house, will I return whence I came out, —and, coming, findeth it empty [and] swept and adorned.
పశ్చాత్ స తత్ స్థానమ్ ఉపస్థాయ తత్ శూన్యం మార్జ్జితం శోభితఞ్చ విలోక్య వ్రజన్ స్వతోపి దుష్టతరాన్ అన్యసప్తభూతాన్ సఙ్గినః కరోతి|
45 Then, it goeth, and taketh along with itself, seven diverse spirits, more wicked than itself, —and, entering, abideth there; and, the last state of that man, becometh, worse than the first. So, shall it be, with this, wicked, generation.
తతస్తే తత్ స్థానం ప్రవిశ్య నివసన్తి, తేన తస్య మనుజస్య శేషదశా పూర్వ్వదశాతోతీవాశుభా భవతి, ఏతేషాం దుష్టవంశ్యానామపి తథైవ ఘటిష్యతే|
46 While yet he was speaking unto the multitudes, lo! his mother and brethren, were standing without, seeking to speak with him.
మానవేభ్య ఏతాసాం కథనాం కథనకాలే తస్య మాతా సహజాశ్చ తేన సాకం కాఞ్చిత్ కథాం కథయితుం వాఞ్ఛన్తో బహిరేవ స్థితవన్తః|
47 [And one said to him, Lo! thy mother and thy brethren, without, are standing, seeking, to speak, with thee.]
తతః కశ్చిత్ తస్మై కథితవాన్, పశ్య తవ జననీ సహజాశ్చ త్వయా సాకం కాఞ్చన కథాం కథయితుం కామయమానా బహిస్తిష్ఠన్తి|
48 But, he, answering, said unto him that was telling him, Who is my mother? and who are my brethren?
కిన్తు స తం ప్రత్యవదత్, మమ కా జననీ? కే వా మమ సహజాః?
49 And, stretching forth his hand towards his disciples, he said, Lo! my mother and my brethren!
పశ్చాత్ శిష్యాన్ ప్రతి కరం ప్రసార్య్య కథితవాన్, పశ్య మమ జననీ మమ సహజాశ్చైతే;
50 For, whosoever shall do the will of my Father who is in the heavens, he, is my, brother, and sister, and mother.
యః కశ్చిత్ మమ స్వర్గస్థస్య పితురిష్టం కర్మ్మ కురుతే, సఏవ మమ భ్రాతా భగినీ జననీ చ|
