Mark 8
1 In those days, there being, again a large multitude, and they not having any thing to eat, calling near the disciples, he saith unto them—
තදා තත්සමීපං බහවෝ ලෝකා ආයාතා අතස්තේෂාං භෝජ්‍යද්‍රව්‍යාභාවාද් යීශුඃ ශිෂ්‍යානාහූය ජගාද, |
2 I am moved with compassion towards the multitude, because, already three days, abide they with me, and they have nothing to eat;
ලෝකනිවහේ මම කෘපා ජායතේ තේ දිනත්‍රයං මයා සාර්ද්ධං සන්ති තේෂාං භෝජ්‍යං කිමපි නාස්ති|
3 and, if dismiss them fasting unto their home, they will be exhausted in the way, —and, certain of them, are, from afar.
තේෂාං මධ්‍යේ(අ)නේකේ දූරාද් ආගතාඃ, අභුක්තේෂු තේෂු මයා ස්වගෘහමභිප්‍රහිතේෂු තේ පථි ක්ලමිෂ්‍යන්ති|
4 And his disciples answered him—Whence shall any one be able, here, to fill, these, with bread, in a desert?
ශිෂ්‍යා අවාදිෂුඃ, ඒතාවතෝ ලෝකාන් තර්පයිතුම් අත්‍ර ප්‍රන්තරේ පූපාන් ප්‍රාප්තුං කේන ශක්‍යතේ?
5 And he was questioning them—How many loaves have ye? and they said—Seven.
තතඃ ස තාන් පප්‍රච්ඡ යුෂ්මාකං කති පූපාඃ සන්ති? තේ(අ)කථයන් සප්ත|
6 And he sendeth word to the multitude, to fall back upon the ground. And, taking the seven loaves, giving thanks, he brake, and was giving unto his disciples, that they might be setting before them; and they set before the multitude.
තතඃ ස තාල්ලෝකාන් භුවි සමුපවේෂ්ටුම් ආදිශ්‍ය තාන් සප්ත පූපාන් ධෘත්වා ඊශ්වරගුණාන් අනුකීර්ත්තයාමාස, භංක්ත්වා පරිවේෂයිතුං ශිෂ්‍යාන් ප්‍රති දදෞ, තතස්තේ ලෝකේභ්‍යඃ පරිවේෂයාමාසුඃ|
7 And they had a few small fishes; and, blessing them, he bade them set, these also, before them.
තථා තේෂාං සමීපේ යේ ක්‍ෂුද්‍රමත්ස්‍යා ආසන් තානප්‍යාදාය ඊශ්වරගුණාන් සංකීර්ත්‍ය පරිවේෂයිතුම් ආදිෂ්ටවාන්|
8 And they did eat, and were filled, and took up remainders of broken pieces, seven hampers.
තතෝ ලෝකා භුක්ත්වා තෘප්තිං ගතා අවශිෂ්ටඛාද්‍යෛඃ පූර්ණාඃ සප්තඩල්ලකා ගෘහීතාශ්ච|
9 Now they were about four thousand; and he dismissed them.
ඒතේ භෝක්තාරඃ ප්‍රායශ්චතුඃ සහස්‍රපුරුෂා ආසන් තතඃ ස තාන් විසසර්ජ|
10 And, straightway, entering into the boat with his disciples, he came into the parts of Dalmanutha;
අථ ස ශිෂ්‍යඃ සහ නාවමාරුහ්‍ය දල්මානූථාසීමාමාගතඃ|
11 and forth came the Pharisees, and began discussing with him, seeking of him, a sign from the heaven, testing him.
තතඃ පරං ඵිරූශින ආගත්‍ය තේන සහ විවදමානාස්තස්‍ය පරීක්‍ෂාර්ථම් ආකාශීයචිහ්නං ද්‍රෂ්ටුං යාචිතවන්තඃ|
12 And, deeply sighing in his spirit, he saith—Why, doth this generation seek, a sign? Verily, I say—there shall, not be given, to this generation, a sign.
තදා සෝ(අ)න්තර්දීර්ඝං නිශ්වස්‍යාකථයත්, ඒතේ විද්‍යමානනරාඃ කුතශ්චින්හං මෘගයන්තේ? යුෂ්මානහං යථාර්ථං බ්‍රවීමි ලෝකානේතාන් කිමපි චිහ්නං න දර්ශයිෂ්‍යතේ|
13 And leaving them, again, embarking, he departed unto the other side.
අථ තාන් හිත්වා පුන ර්නාවම් ආරුහ්‍ය පාරමගාත්|
14 And they forgot to take loaves, and, save one loaf, they had nothing with them in the boat.
ඒතර්හි ශිෂ්‍යෛඃ පූපේෂු විස්මෘතේෂු නාවි තේෂාං සන්නිධෞ පූප ඒකඒව ස්ථිතඃ|
15 And he began charging them, saying—Mind! beware of the leaven of the Pharisees, and of the leaven of Herod!
තදානීං යීශුස්තාන් ආදිෂ්ටවාන් ඵිරූශිනාං හේරෝදශ්ච කිණ්වං ප්‍රති සතර්කාඃ සාවධානාශ්ච භවත|
16 And they began deliberating one with another, because they had no loaves.
තතස්තේ(අ)න්‍යෝන්‍යං විවේචනං කර්තුම් ආරේභිරේ, අස්මාකං සන්නිධෞ පූපෝ නාස්තීති හේතෝරිදං කථයති|
17 And, taking note, he saith unto them—Why do ye deliberate, because ye have no, loaves? Not yet perceive ye, neither understand, —keep ye your hearts, hardened?
තද් බුද්ව්වා යීශුස්තේභ්‍යෝ(අ)කථයත් යුෂ්මාකං ස්ථානේ පූපාභාවාත් කුත ඉත්ථං විතර්කයථ? යූයං කිමද්‍යාපි කිමපි න ජානීථ? බෝද්ධුඤ්ච න ශක්නුථ? යාවදද්‍ය කිං යුෂ්මාකං මනාංසි කඨිනානි සන්ති?
18 Eyes having, see ye not? and ears having, hear ye not? and remember ye not
සත්සු නේත්‍රේෂු කිං න පශ්‍යථ? සත්සු කර්ණේෂු කිං න ශෘණුථ? න ස්මරථ ච?
19 when, the five loaves, I brake unto the five thousand, how many baskets, full of broken pieces, ye took up? They say unto him—Twelve, —
යදාහං පඤ්චපූපාන් පඤ්චසහස්‍රාණාං පුරුෂාණාං මධ්‍යේ භංක්ත්වා දත්තවාන් තදානීං යූයම් අවශිෂ්ටපූපෛඃ පූර්ණාන් කති ඩල්ලකාන් ගෘහීතවන්තඃ? තේ(අ)කථයන් ද්වාදශඩල්ලකාන්|
20 When the seven, unto the four thousand, how many hampers, full measure, of broken pieces, ye took up? And they say unto him—Seven. And he was saying unto them—
අපරඤ්ච යදා චතුඃසහස්‍රාණාං පුරුෂාණාං මධ්‍යේ පූපාන් භංක්ත්වාදදාං තදා යූයම් අතිරික්තපූපානාං කති ඩල්ලකාන් ගෘහීතවන්තඃ? තේ කථයාමාසුඃ සප්තඩල්ලකාන්|
21 Not yet, do ye understand?
තදා ස කථිතවාන් තර්හි යූයම් අධුනාපි කුතෝ බෝද්ව්වුං න ශක්නුථ?
22 And they come into Bethsaida. And they bring unto him one blind, and beseech him that him, he would touch.
අනන්තරං තස්මින් බෛත්සෛදානගරේ ප්‍රාප්තේ ලෝකා අන්ධමේකං නරං තත්සමීපමානීය තං ස්ප්‍රෂ්ටුං තං ප්‍රාර්ථයාඤ්චක්‍රිරේ|
23 And, laying hold of the hand of the blind man, he brought him forth outside the village, and, spitting into his eyes, laying his hands upon him, he was asking him—Anything, seest thou?
තදා තස්‍යාන්ධස්‍ය කරෞ ගෘහීත්වා නගරාද් බහිර්දේශං තං නීතවාන්; තන්නේත්‍රේ නිෂ්ඨීවං දත්ත්වා තද්ගාත්‍රේ හස්තාවර්පයිත්වා තං පප්‍රච්ඡ, කිමපි පශ්‍යසි?
24 and, looking up, he was saying—I see men, because, like trees, I behold them walking
ස නේත්‍රේ උන්මීල්‍ය ජගාද, වෘක්‍ෂවත් මනුජාන් ගච්ඡතෝ නිරීක්‍ෂේ|
25 Then again, put he his hands upon his eyes, and he saw clearly, and was restored, and was seeing distinctly, in broad splendour, all things together.
තතෝ යීශුඃ පුනස්තස්‍ය නයනයෝ ර්හස්තාවර්පයිත්වා තස්‍ය නේත්‍රේ උන්මීලයාමාස; තස්මාත් ස ස්වස්ථෝ භූත්වා ස්පෂ්ටරූපං සර්ව්වලෝකාන් දදර්ශ|
26 And he sent him away unto his house, saying—Not even into the village, mayest thou enter.
තතඃ පරං ත්වං ග්‍රාමං මා ගච්ඡ ග්‍රාමස්ථං කමපි ච කිමප්‍යනුක්ත්වා නිජගෘහං යාහීත්‍යාදිශ්‍ය යීශුස්තං නිජගෘහං ප්‍රහිතවාන්|
27 And forth went Jesus and his disciples, into the villages of Caesarea of Philip. And, in the way, he was questioning his disciples, saying unto them—Who, are men saying that I am?
අනන්තරං ශිෂ්‍යෛඃ සහිතෝ යීශුඃ කෛසරීයාඵිලිපිපුරං ජගාම, පථි ගච්ඡන් තානපෘච්ඡත් කෝ(අ)හම් අත්‍ර ලෝකාඃ කිං වදන්ති?
28 And they answered him, saying—John the Immerser, and, others, Elijah, —and, others, One of the prophets.
තේ ප්‍රත්‍යූචුඃ ත්වාං යෝහනං මජ්ජකං වදන්ති කින්තු කේපි කේපි ඒලියං වදන්ති; අපරේ කේපි කේපි භවිෂ්‍යද්වාදිනාම් ඒකෝ ජන ඉති වදන්ති|
29 And, he, went on to question them—But, who, say, ye, that I am? Peter, answering, saith unto him—Thou, art, the Christ.
අථ ස තානපෘච්ඡත් කින්තු කෝහම්? ඉත්‍යත්‍ර යූයං කිං වදථ? තදා පිතරඃ ප්‍රත්‍යවදත් භවාන් අභිෂික්තස්ත්‍රාතා|
30 And he straitly charged them, that, no one, they should tell concerning him.
තතඃ ස තාන් ගාඪමාදිශද් යූයං මම කථා කස්මෛචිදපි මා කථයත|
31 And he began to be teaching them—The Son of Man, must needs suffer many things, and be rejected by the Elders and the High-priests and the Scribes, —and be slain; and, after three days, arise.
මනුෂ්‍යපුත්‍රේණාවශ්‍යං බහවෝ යාතනා භෝක්තව්‍යාඃ ප්‍රාචීනලෝකෛඃ ප්‍රධානයාජකෛරධ්‍යාපකෛශ්ච ස නින්දිතඃ සන් ඝාතයිෂ්‍යතේ තෘතීයදිනේ උත්ථාස්‍යති ච, යීශුඃ ශිෂ්‍යානුපදේෂ්ටුමාරභ්‍ය කථාමිමාං ස්පෂ්ටමාචෂ්ට|
32 And, openly, was he speaking the word. And Peter, taking him aside, began to rebuke him.
තස්මාත් පිතරස්තස්‍ය හස්තෞ ධෘත්වා තං තර්ජ්ජිතවාන්|
33 But, he, turning round and looking upon his disciples, rebuked Peter, and saith—Withdraw behind me, Satan! because thou art not regarding the things, of God, but the things, of men.
කින්තු ස මුඛං පරාවර්ත්‍ය ශිෂ්‍යගණං නිරීක්‍ෂ්‍ය පිතරං තර්ජයිත්වාවාදීද් දූරීභව විඝ්නකාරින් ඊශ්වරීයකාර‍්‍ය්‍යාදපි මනුෂ්‍යකාර‍්‍ය්‍යං තුභ්‍යං රෝචතතරාං|
34 And, calling near the multitude with his disciples, he said unto them—If anyone willeth, after me, to come, let him deny himself, and take up his cross, and be following me.
අථ ස ලෝකාන් ශිෂ්‍යාංශ්චාහූය ජගාද යඃ කශ්චින් මාමනුගන්තුම් ඉච්ඡති ස ආත්මානං දාම්‍යතු, ස්වක්‍රුශං ගෘහීත්වා මත්පශ්චාද් ආයාතු|
35 For, whosoever willeth, his own life, to save, shall lose it, but, whosoever shall lose his life for the sake [of me and] of the glad-message, shall save it;
යතෝ යඃ කශ්චිත් ස්වප්‍රාණං රක්‍ෂිතුමිච්ඡති ස තං හාරයිෂ්‍යති, කින්තු යඃ කශ්චින් මදර්ථං සුසංවාදාර්ථඤ්ච ප්‍රාණං හාරයති ස තං රක්‍ෂිෂ්‍යති|
36 For, what doth it profit a man, to gain the whole world, and be made to forfeit his life?
අපරඤ්ච මනුජඃ සර්ව්වං ජගත් ප්‍රාප්‍ය යදි ස්වප්‍රාණං හාරයති තර්හි තස්‍ය කෝ ලාභඃ?
37 For what can a man, give, in exchange for his life?
නරඃ ස්වප්‍රාණවිනිමයේන කිං දාතුං ශක්නෝති?
38 For, whosoever shall be ashamed of me and of my words, in this adulterous and sinful generation, the Son of Man also, will be ashamed, of him, whensoever he shall come, in the glory of his Father, with the holy messengers.
ඒතේෂාං ව්‍යභිචාරිණාං පාපිනාඤ්ච ලෝකානාං සාක්‍ෂාද් යදි කෝපි මාං මත්කථාඤ්ච ලජ්ජාස්පදං ජානාති තර්හි මනුජපුත්‍රෝ යදා ධර්ම්මදූතෛඃ සහ පිතුඃ ප්‍රභාවේණාගමිෂ්‍යති තදා සෝපි තං ලජ්ජාස්පදං ඥාස්‍යති|
