Mark 7
1 And the Pharisees and certain of the Scribes who have come from Jerusalem gather themselves together unto him;
Ug sa gitapokan si Jesus sa mga Fariseo ug sa pipila sa mga escriba nga nangabut gikan sa Jerusalem,
2 and, observing certain of his disciples, that, with defiled hands, that is unwashed, they are eating bread, ——
ilang nakita nga may mga tinun-an niya nga nangaon nga hugawg mga kamot, sa ato pa, wala makapanghunaw.
3 For, the Pharisees, and all the Jews, unless with care they wash their hands, eat not, holding fast the tradition of the elders;
(Kay ang mga Fariseo ugod, ug ang tanang mga Judio, dili man mokaon kon dili pa una sila makapanghunaw pag-ayo sa ilang mga kamot, agig pagbantay sa gikabilinbiling kalagdaan sa mga katigulangan;
4 and coming from market, unless they sprinkle themselves, they eat not, —and, many other things, there are, which they have accepted to hold fast—immersions of cups and measures and copper vessels——
ug inig-abut nila gikan sa tiyanggihan, dili sila mokaon gawas kon manghugas una sa ilang kaugalingon; ug daghan pang ubang mga gikabilinbilin nga kalagdaan nga ilang ginabantayan, ang paghugas sa mga tasa, sa mga kaang, ug sa mga sudlanan nga tumbaga.)
5 and so the Pharisees and the Scribes, question, him—For what cause do thy disciples not walk according to the tradition of the elders, but, with defiled hands, eat bread?
Ug kaniya nangutana ang mga Fariseo ug mga escriba nga nanag-ingon, "Ngano ba nga ang imong mga tinun-an wala man maggawi sumala sa gikabilinbiling kalagdaan sa mga katigulangan, ug nangaon man hinoon nga hugawg mga kamot?"
6 But, he, said unto them—Well, prophesied Isaiah concerning you, ye hypocrites, as it is written—This people, with the lips do honour me, while, their heart, far off, holdeth from me, —
Ug siya miingon kanila, "Maayo gayud ni Isaias ang pagkahimo sa profesiya mahitungod kaninyong mga maut, sumala sa nahisulat nga nagaingon: `Kining mga tawhana nagapasidungog kanako pinaagi sa ilang mga ngabil, apan halayo kanako ang ilang kasing-kasing;
7 But, in vain, do they pay devotions unto me, teaching for teachings, the commandments of men;
kawang lamang ang ilang pagsimba kanako, sanglit sa ilang pagpanudlo ila mang gipaka-doctrina ang kalagdaan nga hinimo lamag mga tawo.'
8 Having, dismissed, the commandment, of God, ye, hold fast, the tradition, of men.
Inyong gibiyaan ang kasugoan sa Dios, ug maoy inyong ginahawiran ang gikabilinbiling kalagdaan sa mga tawo."
9 And he was saying to them—Well, do ye set aside the commandment of God, that, your own tradition, ye may observe;
"Ug siya miingon kanila, " Maayo gayud ninyong pagkasalikway sa sugo sa Dios, aron inyong kabantayan ang inyong gikabilinbiling kalagdaan!
10 For, Moses, said—Honour thy father and thy mother, and—He that revileth father or mother, let him, surely die, —
Kay si Moises nag-ingon, `Tumahod ka sa imong amahan ug sa imong inahan'; ug, `Ang magasultig dautan batok sa iyang amahan o inahan, kinahanglan gayud patyon siya.'
11 But, ye, say—If a man shall say to his father or his mother, Korban! that is, A gift, whatsoever, out of me, thou mightest be profited,
Apan magaingon kamo, `Kon ang usa ka tawo makaingon lang ngadto sa iyang amahan o inahan, Ang kapahimuslan mo unta gikan kanako korban' (nga sa ato pa, gikahatag ngadto sa Dios)
12 no longer, do ye suffer him to do, aught, for his father or his mother, —
sa ingon niini gipahigawas na ninyo siya sa pagbuhat ug bisan unsa alang sa iyang amahan o inahan,
13 cancelling the word of God by your tradition which ye have delivered. And, many such similar things, are ye doing!
"nga sa magong paagi ang pullong sa Dios inyong gipakawalay pulos tungod sa inyong kalagdaan nga inyong gikabilinbilin. Ug daghan ang mga sama niini nga inyong ginahimo."
14 And, again calling near the multitude, he was saying unto them—Hearken to me, all! and understand:
"Ug ngadto kaniya iyang gitawag pag-usab ang mga tawo, ug miingon siya kanila, " Paminaw kanako, kamong tanan, ug sabta ninyo kini:
15 Nothing, is there, from without the man, entering into him, which can defile him; but, the things which, out of the man, come forth, are the things that defile the man.
walay bisan unsa diha sa gawas sa tawo, nga sa paghisulod niini kaniya, makapahugaw kaniya; hinonoa ang mga butang nga magagula gikan sa sulod sa tawo mao ang makapahugaw kaniya.
Ang may mga dalunggan nga makadungog, kinahanglan siya magpatalinghug."
17 And, when he entered into a house from the multitudes, his disciples began to question him as to the parable;
Ug sa nakapahawa na siya sa panon sa katawhan, sa paghisulod niya sa balay gipangutana siya sa iyang mga tinun-an mahitungod sa sambingay.
18 And he saith unto them—Thus, are, ye also, without discernment? Perceive ye not that, nothing, from without, entering into the man, can defile him;
Ug siya miingon kanila, "Wala ba diay usab kamoy pagsabut? Wala ba ninyo palandunga nga bisan unsay magasulod sa tawo gikan sa gawas dili makapahugaw kaniya,
19 because it entereth not into his heart, but into his stomach, and, into the draught, is passed—purifying all foods?
sanglit dili man kini mosulod sa iyang kasingkasing kondili nganha man lamang sa iyang tiyan, ug busa igaitsa ra sa gawas?" (Sa ingon niana iyang gipahayag nga malinis diay ang tanang kan-onon.)
20 And he was saying—That which, out of the man, cometh forth, that, defileth the man;
Ug siya miingon, "Ang nagagula gikan sa sulod sa tawo mao ang makapahugaw sa taw0.
21 For, from within, out of the heart of men, the base designs, come forth, —fornications, thefts,
Kay gikan sa sulod, gikan sa kasingkasing sa tawo, nagagula ang mga dautang hunahuna, pakighilawas, pangawat, pagbuno, panapaw,
22 murders, adulteries, covetousnesses, knaveries, deceit, wantonness, an evil eye, profane speaking, foolishness, —
kaibog, kadautan, limbong, kaulag, kasina, panulti sa pagbuling sa dungog, pagkamapahitas-on, binoang,
23 all these wicked things, from within, come forth, and defile, the man.
"Tanan kining mga butanga nga dautan nagagikan sa sulod, ug mao kini ang makapahugaw sa tawo."
24 And, from thence arising, he departed into the bounds of Tyre [and Zidon]. And, entering into a house, he was wishing, no one, to know it, and yet could not escape notice, —
Ug sa pagpahawa ni Jesus didto, miadto siya sa kayutaan sa Tiro ug sa Sidon. Ug misulod siya sa usa ka balay; ug dili siya buot nga adunay masayud niini; apan bisan pa niini dili siya katagoan.
25 but, straightway, a woman hearing about him, whose daughter had an impure spirit, she came and fell down at his feet.
Hinonoa, dihadiha usa ka babaye, kinsang batang babaye nagbaton ug mahugawng espiritu, nakadungog mahitungod kaniya, ug siya miadto ug mihapa sa iyang tiilan.
26 Now, the woman, was a Grecian, a Syrophoenician by race, —and she was requesting him that, the demon, he would cast forth out of her daughter.
Ug ang babaye usa ka Gresyanhon, kaliwat sa mga taga-Seirofenicia. Ug siya mihangyo kaniya nga unta iyang pagulaon ang yawa gikan sa iyang anak.
27 And he was saying to her—Suffer, the children, first, to be fed; for it is not seemly to take the bread of the children, and, unto the little dogs, to cast it;
Ug si Jesus miingon kaniya, "Kinahanglan busgon pag-una ang mga anak, kay dili matarung nga kuhaan ang tinapay nga alang sa mga anak ug iitsa kini ngadto sa mga iro."
28 but she answered and saith to him—Yea, Lord! and yet, the little dogs under the table, do eat of the crumbs of the children;
Apan kaniya mitubag siya nga nag-ingon, "Tinuod, Ginoo; ngani, bisan pa ang mga iro ilalum sa lamisa magakaon man sa mga momho sa mga bata."
29 and he said to her—Because of this word, go thy way, the demon hath gone forth out of thy daughter;
Si Jesus miingon kaniya, "Tungod sa pagsulti mo niana, pumauli ka; ang yawa mipahawa na sa imong anak."
30 and, departing unto her house, she found the child laid prostrate on the couch, and the demon gone forth.
Ug siya mipauli, ug iyang nakita ang bata nga naghigda sa katri ug gigulaan na sa yawa.
31 And, again coming forth out of the bounds of Tyre, he came unto the sea of Galilee, through the midst of the bounds of Decapolis.
Ug si Jesus mipahawa pag-usab sa kayutaan sa Tiro ug miadto sa Lanaw sa Galilea, agi sa Sidon latas sa kayutaan sa Decapolis.
32 And they bring to him one deaf and stammering, and beseech him that he would lay upon him his hand.
Ug kaniya ilang gidala ang usa ka tawo nga bungol ug may pagkaamang; ug ilang gihangyo si Jesus nga unta itapion niya ang iyang kamot diha kaniya.
33 And, taking him away from the multitude apart, he thrust his fingers into his ears, and, spitting, touched his tongue;
Ug sa napinig niya ang tawo gikan sa kadaghanan, gikulitog niya ang iyang mga tudlo sa mga dalunggan niini, ug nangluwa siya ug iyang gihikap ang dila niini;
34 and, looking up into the heaven, sighed deeply, and saith unto him—Ephphatha! that is, Be opened!
ug sa nagyahat siya sa langit, nanghupaw siya ug miingon kaniya, "Effata," nga sa ato pa, "Maabli ka."
35 and his ears opened, and the string of his tongue was loosed, —and he was speaking correctly.
Ug naabli ang iyang mga dalunggan, ug naluag ang iyang dila, ug siya nakasulti na sa tataw.
36 And he charged them that they should be telling, no one, —but, as much as to them he gave charge, they, exceeding more abundantly, were making proclamation.
Ug gitugon sila ni Jesus nga walay bisan usa nga ilang suginlan niini; apan sa naglabi ang iyang pagtugon kanila, naglabi pa usab hinoon ang ilang pagpanugilon niini.
37 And, superabundantly, were they being struck with astonishment, saying—Well, hath he, all things, done, —both, the deaf, he causeth to hear, and, the dumb, to speak.
Ug sa hilabihan ka dakung kahibulong, sila nanag-ingon, "Maayo gayud ang iyang pagkabuhat niining tanan! Bisan gani ang bungol iyang gihimo nga makadungog na ug ang amang nga makasulti na."
