Mark 3
1 And he entered again into a synagogue, and there-was there, a man having, his hand, withered;
અનન્તરં યીશુઃ પુન ર્ભજનગૃહં પ્રવિષ્ટસ્તસ્મિન્ સ્થાને શુષ્કહસ્ત એકો માનવ આસીત્|
2 and they were narrowly watching him, whether, on the Sabbath, he would cure him, that they might accuse him.
સ વિશ્રામવારે તમરોગિણં કરિષ્યતિ નવેત્યત્ર બહવસ્તમ્ અપવદિતું છિદ્રમપેક્ષિતવન્તઃ|
3 And he saith unto the man who hath his hand withered, Arise into the midst!
તદા સ તં શુષ્કહસ્તં મનુષ્યં જગાદ મધ્યસ્થાને ત્વમુત્તિષ્ઠ|
4 and saith unto them—Is it allowed, on the Sabbath, to do good, or to do evil? To, save, life, or, to slay? but they remained silent.
તતઃ પરં સ તાન્ પપ્રચ્છ વિશ્રામવારે હિતમહિતં તથા હિ પ્રાણરક્ષા વા પ્રાણનાશ એષાં મધ્યે કિં કરણીયં? કિન્તુ તે નિઃશબ્દાસ્તસ્થુઃ|
5 And, looking round upon them with anger, being at the same time grieved on account of the hardening of their heart, he saith unto the man—Stretch forth thy hand! and he stretched it forth, and his hand, was restored.
તદા સ તેષામન્તઃકરણાનાં કાઠિન્યાદ્ધેતો ર્દુઃખિતઃ ક્રોધાત્ ચર્તુદશો દૃષ્ટવાન્ તં માનુષં ગદિતવાન્ તં હસ્તં વિસ્તારય, તતસ્તેન હસ્તે વિસ્તૃતે તદ્ધસ્તોઽન્યહસ્તવદ્ અરોગો જાતઃ|
6 And, the Pharisees, going out straightway with the Herodians, were giving counsel against him, that they should, destroy, him.
અથ ફિરૂશિનઃ પ્રસ્થાય તં નાશયિતું હેરોદીયૈઃ સહ મન્ત્રયિતુમારેભિરે|
7 And, Jesus, with his disciples, retired unto the sea; and, a great throng from Galilee, followed, also from Judaea,
અતએવ યીશુસ્તત્સ્થાનં પરિત્યજ્ય શિષ્યૈઃ સહ પુનઃ સાગરસમીપં ગતઃ;
8 and from Jerusalem, and from Idumaea, and beyond the Jordan, and around Tyre and Zidon, a great throng, hearing whatsoever things he was doing, came unto him.
તતો ગાલીલ્યિહૂદા-યિરૂશાલમ્-ઇદોમ્-યર્દન્નદીપારસ્થાનેભ્યો લોકસમૂહસ્તસ્ય પશ્ચાદ્ ગતઃ; તદન્યઃ સોરસીદનોઃ સમીપવાસિલોકસમૂહશ્ચ તસ્ય મહાકર્મ્મણાં વાર્ત્તં શ્રુત્વા તસ્ય સન્નિધિમાગતઃ|
9 And he spake unto his disciples that a little boat might attend him, because of the multitude, —that they might not be pressing upon him.
તદા લોકસમૂહશ્ચેત્ તસ્યોપરિ પતતિ ઇત્યાશઙ્ક્ય સ નાવમેકાં નિકટે સ્થાપયિતું શિષ્યાનાદિષ્ટવાન્|
10 For he cured many, so that they were besieging him, that they might touch him—as many as had plagues;
યતોઽનેકમનુષ્યાણામારોગ્યકરણાદ્ વ્યાધિગ્રસ્તાઃ સર્વ્વે તં સ્પ્રષ્ટું પરસ્પરં બલેન યત્નવન્તઃ|
11 and the impure spirits, as soon as they beheld him, were falling down to him, and crying aloud, while he was speaking, Thou, art the Son of God!
અપરઞ્ચ અપવિત્રભૂતાસ્તં દૃષ્ટ્વા તચ્ચરણયોઃ પતિત્વા પ્રોચૈઃ પ્રોચુઃ, ત્વમીશ્વરસ્ય પુત્રઃ|
12 and sternly was he rebuking them, lest they should make him manifest.
કિન્તુ સ તાન્ દૃઢમ્ આજ્ઞાપ્ય સ્વં પરિચાયિતું નિષિદ્ધવાન્|
13 And he goeth up into the mountain and calleth near whom, he, pleased, —and they went away unto him;
અનન્તરં સ પર્વ્વતમારુહ્ય યં યં પ્રતિચ્છા તં તમાહૂતવાન્ તતસ્તે તત્સમીપમાગતાઃ|
14 and he appointed a twelve, whom also he named, Apostles, —that they might be with him, and that he might be sending them forth to make proclamation,
તદા સ દ્વાદશજનાન્ સ્વેન સહ સ્થાતું સુસંવાદપ્રચારાય પ્રેરિતા ભવિતું
15 and to have authority to cast out the demons;
સર્વ્વપ્રકારવ્યાધીનાં શમનકરણાય પ્રભાવં પ્રાપ્તું ભૂતાન્ ત્યાજયિતુઞ્ચ નિયુક્તવાન્|
16 and he appointed the twelve (and imposed a name on Simon—) Peter,
તેષાં નામાનીમાનિ, શિમોન્ સિવદિપુત્રો
17 and James the son of Zebedee, and John the brother of James (and imposed on them a name—Boanerges, that is, sons of thunder);
યાકૂબ્ તસ્ય ભ્રાતા યોહન્ ચ આન્દ્રિયઃ ફિલિપો બર્થલમયઃ,
18 and Andrew, and Philip, and Bartholomew, and Matthew, and Thomas, and James the son of Alphaeus, and Thaddaeus, and Simon the zealot;
મથી થોમા ચ આલ્ફીયપુત્રો યાકૂબ્ થદ્દીયઃ કિનાનીયઃ શિમોન્ યસ્તં પરહસ્તેષ્વર્પયિષ્યતિ સ ઈષ્કરિયોતીયયિહૂદાશ્ચ|
19 and Judas Iscariot, who also delivered him up. And he cometh into a house;
સ શિમોને પિતર ઇત્યુપનામ દદૌ યાકૂબ્યોહન્ભ્યાં ચ બિનેરિગિશ્ અર્થતો મેઘનાદપુત્રાવિત્યુપનામ દદૌ|
20 and the multitude come together again, so that they could not so much as eat bread.
અનન્તરં તે નિવેશનં ગતાઃ, કિન્તુ તત્રાપિ પુનર્મહાન્ જનસમાગમો ઽભવત્ તસ્માત્તે ભોક્તુમપ્યવકાશં ન પ્રાપ્તાઃ|
21 And they who were near to him, hearing of it, went out to secure him, —for they were saying—He is beside himself!
તતસ્તસ્ય સુહૃલ્લોકા ઇમાં વાર્ત્તાં પ્રાપ્ય સ હતજ્ઞાનોભૂદ્ ઇતિ કથાં કથયિત્વા તં ધૃત્વાનેતું ગતાઃ|
22 And, the Scribes who from Jerusalem had come down, were saying—He hath, Beelzebul; and—In the ruler of the demons, casteth he out the demons.
અપરઞ્ચ યિરૂશાલમ આગતા યે યેઽધ્યાપકાસ્તે જગદુરયં પુરુષો ભૂતપત્યાબિષ્ટસ્તેન ભૂતપતિના ભૂતાન્ ત્યાજયતિ|
23 And, calling them near, in parables, began he to say unto them—How can, Satan, cast, Satan out?
તતસ્તાનાહૂય યીશુ ર્દૃષ્ટાન્તૈઃ કથાં કથિતવાન્ શૈતાન્ કથં શૈતાનં ત્યાજયિતું શક્નોતિ?
24 And, if a kingdom against itself be divided, that kingdom cannot be made to stand;
કિઞ્ચન રાજ્યં યદિ સ્વવિરોધેન પૃથગ્ ભવતિ તર્હિ તદ્ રાજ્યં સ્થિરં સ્થાતું ન શક્નોતિ|
25 And, if a house against itself be divided, the house shall be unable to stand;
તથા કસ્યાપિ પરિવારો યદિ પરસ્પરં વિરોધી ભવતિ તર્હિ સોપિ પરિવારઃ સ્થિરં સ્થાતું ન શક્નોતિ|
26 And, if, Satan, hath risen up against himself, and become divided, he cannot stand, but hath an end.
તદ્વત્ શૈતાન્ યદિ સ્વવિપક્ષતયા ઉત્તિષ્ઠન્ ભિન્નો ભવતિ તર્હિ સોપિ સ્થિરં સ્થાતું ન શક્નોતિ કિન્તૂચ્છિન્નો ભવતિ|
27 But, no one is able into the house of the mighty one to enter, and, his spoils, to carry off, unless, first the mighty one, he bind, and, then his house, will he plunder!
અપરઞ્ચ પ્રબલં જનં પ્રથમં ન બદ્ધા કોપિ તસ્ય ગૃહં પ્રવિશ્ય દ્રવ્યાણિ લુણ્ઠયિતું ન શક્નોતિ, તં બદ્વ્વૈવ તસ્ય ગૃહસ્ય દ્રવ્યાણિ લુણ્ઠયિતું શક્નોતિ|
28 Verily, I say unto you—All things shall be forgiven unto the sons of men, —the sins and the profanities wherewithal they shall profane;
અતોહેતો ર્યુષ્મભ્યમહં સત્યં કથયામિ મનુષ્યાણાં સન્તાના યાનિ યાનિ પાપાનીશ્વરનિન્દાઞ્ચ કુર્વ્વન્તિ તેષાં તત્સર્વ્વેષામપરાધાનાં ક્ષમા ભવિતું શક્નોતિ,
30 because they were saying—An impure spirit, he hath!
તસ્યાપવિત્રભૂતોઽસ્તિ તેષામેતત્કથાહેતોઃ સ ઇત્થં કથિતવાન્|
31 And there come his mother and his brethren, and, standing, outside, they sent unto him, calling him.
અથ તસ્ય માતા ભ્રાતૃગણશ્ચાગત્ય બહિસ્તિષ્ઠનતો લોકાન્ પ્રેષ્ય તમાહૂતવન્તઃ|
32 And there was sitting around him a multitude, and they say unto him—Lo! thy mother and thy brethren, outside, are seeking thee!
તતસ્તત્સન્નિધૌ સમુપવિષ્ટા લોકાસ્તં બભાષિરે પશ્ય બહિસ્તવ માતા ભ્રાતરશ્ચ ત્વામ્ અન્વિચ્છન્તિ|
33 And, answering them, he saith—Who are my mother and my brethren?
તદા સ તાન્ પ્રત્યુવાચ મમ માતા કા ભ્રાતરો વા કે? તતઃ પરં સ સ્વમીપોપવિષ્ટાન્ શિષ્યાન્ પ્રતિ અવલોકનં કૃત્વા કથયામાસ
34 And, looking around on them who, about him, in a circle, were sitting, he saith, See! my mother and my brethren!
પશ્યતૈતે મમ માતા ભ્રાતરશ્ચ|
35 Whosoever shall do the will of God, the same, is my brother and sister and mother.
યઃ કશ્ચિદ્ ઈશ્વરસ્યેષ્ટાં ક્રિયાં કરોતિ સ એવ મમ ભ્રાતા ભગિની માતા ચ|
