Mark 2
1 And, entering again into Capernaum, after some days, it was heard say—He is in a house;
தத³நந்தரம்’ யீஸை² கதிபயதி³நாநி விலம்ப்³ய புந: கப²ர்நாஹூம்நக³ரம்’ ப்ரவிஷ்டே ஸ க்³ரு’ஹ ஆஸ்த இதி கிம்’வத³ந்த்யா தத்க்ஷணம்’ தத்ஸமீபம்’ ப³ஹவோ லோகா ஆக³த்ய ஸமுபதஸ்து²: ,
2 and many were gathered together, so that no longer was there room even in the approaches to the door, —and he began speaking unto them the word;
தஸ்மாத்³ க்³ரு’ஹமத்⁴யே ஸர்வ்வேஷாம்’ க்ரு’தே ஸ்தா²நம்’ நாப⁴வத்³ த்³வாரஸ்ய சதுர்தி³க்ஷ்வபி நாப⁴வத், தத்காலே ஸ தாந் ப்ரதி கதா²ம்’ ப்ரசாரயாஞ்சக்ரே|
3 and they come, bearing unto him a paralytic, upborne by four, —
தத: பரம்’ லோகாஸ்²சதுர்பி⁴ ர்மாநவைரேகம்’ பக்ஷாகா⁴திநம்’ வாஹயித்வா தத்ஸமீபம் ஆநிந்யு: |
4 and, not being able to get near him by reason of the multitude, they uncovered the roof where he was, and, having broken it up, they began letting down the couch whereon the paralytic was lying;
கிந்து ஜநாநாம்’ ப³ஹுத்வாத் தம்’ யீஸோ²: ஸம்முக²மாநேதும்’ ந ஸ²க்நுவந்தோ யஸ்மிந் ஸ்தா²நே ஸ ஆஸ்தே தது³பரிக்³ரு’ஹப்ரு’ஷ்ட²ம்’ க²நித்வா சி²த்³ரம்’ க்ரு’த்வா தேந மார்கே³ண ஸஸ²ய்யம்’ பக்ஷாகா⁴திநம் அவரோஹயாமாஸு: |
5 and, Jesus, seeing their faith, saith unto the paralytic—Child! forgiven are thy sins!
ததோ யீஸு²ஸ்தேஷாம்’ விஸ்²வாஸம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தம்’ பக்ஷாகா⁴திநம்’ ப³பா⁴ஷே ஹே வத்ஸ தவ பாபாநாம்’ மார்ஜநம்’ ப⁴வது|
6 Now there were certain of the Scribes there, sitting and deliberating in their hearts, —
ததா³ கியந்தோ(அ)த்⁴யாபகாஸ்தத்ரோபவிஸ²ந்தோ மநோபி⁴ ர்விதர்கயாஞ்சக்ரு: , ஏஷ மநுஷ்ய ஏதாத்³ரு’ஸீ²மீஸ்²வரநிந்தா³ம்’ கதா²ம்’ குத: கத²யதி?
7 Why doth, this, man thus talk? he is speaking profanely! Who can forgive sins, save one, God?
ஈஸ்²வரம்’ விநா பாபாநி மார்ஷ்டும்’ கஸ்ய ஸாமர்த்²யம் ஆஸ்தே?
8 And Jesus, straightway, taking note in his spirit, that [thus] they are deliberating within themselves, saith [unto them]—Why, these things, are ye deliberating in your hearts?
இத்த²ம்’ தே விதர்கயந்தி யீஸு²ஸ்தத்க்ஷணம்’ மநஸா தத்³ பு³த்³வ்வா தாநவத³த்³ யூயமந்த: கரணை: குத ஏதாநி விதர்கயத²?
9 Which is easier—to say unto the paralytic, Forgiven are thy sins, or to say, Rise, [and] take up thy couch, and be walking?
தத³நந்தரம்’ யீஸு²ஸ்தத்ஸ்தா²நாத் புந: ஸமுத்³ரதடம்’ யயௌ; லோகநிவஹே தத்ஸமீபமாக³தே ஸ தாந் ஸமுபதி³தே³ஸ²|
10 But, that ye may know that the Son of Man hath authority to be forgiving sins upon the earth, he saith to the paralytic:
கிந்து ப்ரு’தி²வ்யாம்’ பாபாநி மார்ஷ்டும்’ மநுஷ்யபுத்ரஸ்ய ஸாமர்த்²யமஸ்தி, ஏதத்³ யுஷ்மாந் ஜ்ஞாபயிதும்’ (ஸ தஸ்மை பக்ஷாகா⁴திநே கத²யாமாஸ)
11 To thee, I say, Rise, take up thy couch, and be going thy way unto thy house.
உத்திஷ்ட² தவ ஸ²ய்யாம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ஸ்வக்³ரு’ஹம்’ யாஹி, அஹம்’ த்வாமித³ம் ஆஜ்ஞாபயாமி|
12 And he arose, and, straightway taking up the couch, went forth before all, —so that all were beside themselves and were glorifying God, [saying]—Thus, we never saw it!
தத: ஸ தத்க்ஷணம் உத்தா²ய ஸ²ய்யாம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸாக்ஷாத் ஜகா³ம; ஸர்வ்வே விஸ்மிதா ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ கர்ம்ம வயம் கதா³பி நாபஸ்²யாம, இமாம்’ கதா²ம்’ கத²யித்வேஸ்²வரம்’ த⁴ந்யமப்³ருவந்|
13 And he went forth again by the sea, —and all the multitude was coming unto him, and he began teaching them.
தத³நந்தரம்’ யீஸு²ஸ்தத்ஸ்தா²நாத் புந: ஸமுத்³ரதடம்’ யயௌ; லோகநிவஹே தத்ஸமீபமாக³தே ஸ தாந் ஸமுபதி³தே³ஸ²|
14 And, passing by, he saw Levi, the son of Alphaeus, sitting over the tax-office, —and saith unto him—Be following me! And, arising, he followed him.
அத² க³ச்ச²ந் கரஸஞ்சயக்³ரு’ஹ உபவிஷ்டம் ஆல்பீ²யபுத்ரம்’ லேவிம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தமாஹூய கதி²தவாந் மத்பஸ்²சாத் த்வாமாமச்ச² தத: ஸ உத்தா²ய தத்பஸ்²சாத்³ யயௌ|
15 And it cometh to pass, that he is reclining in his house, and many tax-collectors and sinners were reclining with Jesus and his disciples; for there were many, and they began following him.
அநந்தரம்’ யீஸௌ² தஸ்ய க்³ரு’ஹே போ⁴க்தும் உபவிஷ்டே ப³ஹவ: கரமஞ்சாயிந: பாபிநஸ்²ச தேந தச்சி²ஷ்யைஸ்²ச ஸஹோபவிவிஸு²: , யதோ ப³ஹவஸ்தத்பஸ்²சாதா³ஜக்³மு: |
16 And the Scribes and Pharisees, seeing that he was eating with the sinners and the tax-collectors, began saying unto his disciples—With the tax-collectors and sinners, is he eating?
ததா³ ஸ கரமஞ்சாயிபி⁴: பாபிபி⁴ஸ்²ச ஸஹ கா²த³தி, தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வாத்⁴யாபகா: பி²ரூஸி²நஸ்²ச தஸ்ய ஸி²ஷ்யாநூசு: கரமஞ்சாயிபி⁴: பாபிபி⁴ஸ்²ச ஸஹாயம்’ குதோ பு⁴ம்’க்தே பிவதி ச?
17 And, hearing it, Jesus saith unto them—No need, have the strong of a physician, but they who are sick, I came not to call the righteous, but sinners.
தத்³வாக்யம்’ ஸ்²ருத்வா யீஸு²: ப்ரத்யுவாச, அரோகி³லோகாநாம்’ சிகித்ஸகேந ப்ரயோஜநம்’ நாஸ்தி, கிந்து ரோகி³ணாமேவ; அஹம்’ தா⁴ர்ம்மிகாநாஹ்வாதும்’ நாக³த: கிந்து மநோ வ்யாவர்த்தயிதும்’ பாபிந ஏவ|
18 And the disciples of John and the Pharisees were fasting; and they come and say unto him—For what cause, do, the disciples of John and the disciples of the Pharisees, fast, whereas, thy disciples, fast not?
தத: பரம்’ யோஹந: பி²ரூஸி²நாஞ்சோபவாஸாசாரிஸி²ஷ்யா யீஸோ²: ஸமீபம் ஆக³த்ய கத²யாமாஸு: , யோஹந: பி²ரூஸி²நாஞ்ச ஸி²ஷ்யா உபவஸந்தி கிந்து ப⁴வத: ஸி²ஷ்யா நோபவஸந்தி கிம்’ காரணமஸ்ய?
19 And Jesus said unto them—Is it possible for the sons of the bridechamber, while the bridegroom is with them, to be fasting? So long as they have the bridegroom with them, it is impossible, to fast.
ததா³ யீஸு²ஸ்தாந் ப³பா⁴ஷே யாவத் காலம்’ ஸகி²பி⁴: ஸஹ கந்யாயா வரஸ்திஷ்ட²தி தாவத்காலம்’ தே கிமுபவஸ்தும்’ ஸ²க்நுவந்தி? யாவத்காலம்’ வரஸ்தை: ஸஹ திஷ்ட²தி தாவத்காலம்’ த உபவஸ்தும்’ ந ஸ²க்நுவந்தி|
20 But there will come days, when the bridegroom shall be taken from them, and, then, they will fast, in that day.
யஸ்மிந் காலே தேப்⁴ய: ஸகாஸா²த்³ வரோ நேஷ்யதே ஸ கால ஆக³ச்ச²தி, தஸ்மிந் காலே தே ஜநா உபவத்ஸ்யந்தி|
21 No one, seweth a patch of unshrunk cloth upon an old mantle, —otherwise, at least, the shrinking teareth away from it—the new from the old—and, a worse rent is made.
கோபி ஜந: புராதநவஸ்த்ரே நூதநவஸ்த்ரம்’ ந ஸீவ்யதி, யதோ நூதநவஸ்த்ரேண ஸஹ ஸேவநே க்ரு’தே ஜீர்ணம்’ வஸ்த்ரம்’ சி²த்³யதே தஸ்மாத் புந ர்மஹத் சி²த்³ரம்’ ஜாயதே|
22 And, no one, poureth new wine into fold skins, —otherwise, at least, the wine will burst the skins, and the wine is lost, and, the skins. [But new wine is for unused skins.]
கோபி ஜந: புராதநகுதூஷு நூதநம்’ த்³ராக்ஷாரஸம்’ ந ஸ்தா²பயதி, யதோ நூதநத்³ராக்ஷாரஸஸ்ய தேஜஸா தா: குத்வோ விதீ³ர்ய்யந்தே ததோ த்³ராக்ஷாரஸஸ்²ச பததி குத்வஸ்²ச நஸ்²யந்தி, அதஏவ நூதநத்³ராக்ஷாரஸோ நூதநகுதூஷு ஸ்தா²பநீய: |
23 And it came to pass, that he, on the Sabbath, was passing through the cornfields, and his disciples began to be going forward, plucking the ears of corn.
தத³நந்தரம்’ யீஸு² ர்யதா³ விஸ்²ராமவாரே ஸ²ஸ்யக்ஷேத்ரேண க³ச்ச²தி ததா³ தஸ்ய ஸி²ஷ்யா க³ச்ச²ந்த: ஸ²ஸ்யமஞ்ஜரீஸ்²சே²த்தும்’ ப்ரவ்ரு’த்தா: |
24 And, the Pharisees, were saying, —See! why are they doing, on the Sabbath, what is not allowed?
அத: பி²ரூஸி²நோ யீஸ²வே கத²யாமாஸு: பஸ்²யது விஸ்²ராமவாஸரே யத் கர்ம்ம ந கர்த்தவ்யம்’ தத்³ இமே குத: குர்வ்வந்தி?
25 And he saith unto them—Have ye never read what David did, when he had need and hungered, —he, and they who were with him:
ததா³ ஸ தேப்⁴யோ(அ)கத²யத் தா³யூத்³ தத்ஸம்’ங்கி³நஸ்²ச ப⁴க்ஷ்யாபா⁴வாத் க்ஷுதி⁴தா: ஸந்தோ யத் கர்ம்ம க்ரு’தவந்தஸ்தத் கிம்’ யுஷ்மாபி⁴ ர்ந படி²தம்?
26 [how] he entered into the house of God, while Abiathar was High-priest, and, the presence-bread, did eat, —which it is not allowed to eat, save unto the priests, —and gave, unto them also who were with him?
அபி³யாத²ர்நாமகே மஹாயாஜகதாம்’ குர்வ்வதி ஸ கத²மீஸ்²வரஸ்யாவாஸம்’ ப்ரவிஸ்²ய யே த³ர்ஸ²நீயபூபா யாஜகாந் விநாந்யஸ்ய கஸ்யாபி ந ப⁴க்ஷ்யாஸ்தாநேவ பு³பு⁴ஜே ஸங்கி³லோகேப்⁴யோ(அ)பி த³தௌ³|
27 And he was saying unto them—The Sabbath, for man, was made, and not, man, for, the Sabbath:
ஸோ(அ)பரமபி ஜகா³த³, விஸ்²ராமவாரோ மநுஷ்யார்த²மேவ நிரூபிதோ(அ)ஸ்தி கிந்து மநுஷ்யோ விஸ்²ராமவாரார்த²ம்’ நைவ|
28 So that the Son of Man is, Lord, even of the Sabbath.
மநுஷ்யபுத்ரோ விஸ்²ராமவாரஸ்யாபி ப்ரபு⁴ராஸ்தே|
