Mark 12
1 And he began to be speaking unto them, in parables, —A man planted, a vineyard, and put round it a wall, and digged a wine-vat, and built a tower, —and let it out to husbandmen; and left home.
අනන්තරං යීශු ර්දෘෂ්ටාන්තේන තේභ්‍යඃ කථයිතුමාරේභේ, කශ්චිදේකෝ ද්‍රාක්‍ෂාක්‍ෂේත්‍රං විධාය තච්චතුර්දික්‍ෂු වාරණීං කෘත්වා තන්මධ්‍යේ ද්‍රාක්‍ෂාපේෂණකුණ්ඩම් අඛනත්, තථා තස්‍ය ගඩමපි නිර්ම්මිතවාන් තතස්තත්ක්‍ෂේත්‍රං කෘෂීවලේෂු සමර්ප්‍ය දූරදේශං ජගාම|
2 And he sent forth, unto the husbandmen, in the season, a servant, that, from the husbandmen, he might receive of the fruits of the vineyard;
තදනන්තරං ඵලකාලේ කෘෂීවලේභ්‍යෝ ද්‍රාක්‍ෂාක්‍ෂේත්‍රඵලානි ප්‍රාප්තුං තේෂාං සවිධේ භෘත්‍යම් ඒකං ප්‍රාහිණෝත්|
3 and, taking him, they beat him, and sent him away, empty.
කින්තු කෘෂීවලාස්තං ධෘත්වා ප්‍රහෘත්‍ය රික්තහස්තං විසසෘජුඃ|
4 And, again, sent he forth unto them, another servant; and, him, they smote on the head, and dishonoured.
තතඃ ස පුනරන්‍යමේකං භෘත්‍යං ප්‍රෂයාමාස, කින්තු තේ කෘෂීවලාඃ පාෂාණාඝාතෛස්තස්‍ය ශිරෝ භඞ්ක්ත්වා සාපමානං තං ව්‍යසර්ජන්|
5 And another sent he forth; and, him, they slew. And many others; some, indeed beating, and, others, slaying.
තතඃ පරං සෝපරං දාසං ප්‍රාහිණෝත් තදා තේ තං ජඝ්නුඃ, ඒවම් අනේකේෂාං කස්‍යචිත් ප්‍රහාරඃ කස්‍යචිද් වධශ්ච තෛඃ කෘතඃ|
6 Yet one, had he, a son beloved: he sent him forth last unto them, saying—They will pay deference unto my son!
තතඃ පරං මයා ස්වපුත්‍රේ ප්‍රහිතේ තේ තමවශ්‍යං සම්මංස්‍යන්තේ, ඉත්‍යුක්ත්වාවශේෂේ තේෂාං සන්නිධෞ නිජප්‍රියම් අද්විතීයං පුත්‍රං ප්‍රේෂයාමාස|
7 But, those husbandmen, unto themselves, said—This, is the heir: Come! let us slay him, and, ours, shall be, the inheritance.
කින්තු කෘෂීවලාඃ පරස්පරං ජගදුඃ, ඒෂ උත්තරාධිකාරී, ආගච්ඡත වයමේනං හන්මස්තථා කෘතේ (අ)ධිකාරෝයම් අස්මාකං භවිෂ්‍යති|
8 And, taking, they slew him, and cast him forth outside the vineyard.
තතස්තං ධෘත්වා හත්වා ද්‍රාක්‍ෂාක්‍ෂේත්‍රාද් බහිඃ ප්‍රාක්‍ෂිපන්|
9 What will the lord of the vineyard do? He will come, and destroy the husbandmen, and let the vineyard unto others.
අනේනාසෞ ද්‍රාක්‍ෂාක්‍ෂේත්‍රපතිඃ කිං කරිෂ්‍යති? ස ඒත්‍ය තාන් කෘෂීවලාන් සංහත්‍ය තත්ක්‍ෂේත්‍රම් අන්‍යේෂු කෘෂීවලේෂු සමර්පයිෂ්‍යති|
10 Have ye not, this scripture, read—A stone which the builders rejected, the same, hath become head of the corner!
අපරඤ්ච, "ස්ථපතයඃ කරිෂ්‍යන්ති ග්‍රාවාණං යන්තු තුච්ඡකං| ප්‍රාධානප්‍රස්තරඃ කෝණේ ස ඒව සංභවිෂ්‍යති|
11 From the Lord, hath this come to pass, and is marvellous in our eyes?
ඒතත් කර්ම්ම පරේශස්‍යාංද්භුතං නෝ දෘෂ්ටිතෝ භවේත්|| " ඉමාං ශාස්ත්‍රීයාං ලිපිං යූයං කිං නාපාඨිෂ්ට?
12 And they were seeking, to secure, him, —and were in fear of the multitude; for they perceived that, against them, the parable he had spoken. And, leaving him, they departed.
තදානීං ස තානුද්දිශ්‍ය තාං දෘෂ්ටාන්තකථාං කථිතවාන්, ත ඉත්ථං බුද්ව්වා තං ධර්ත්තාමුද්‍යතාඃ, කින්තු ලෝකේභ්‍යෝ බිභ්‍යුඃ, තදනන්තරං තේ තං විහාය වව්‍රජුඃ|
13 And they send forth unto him certain of the Pharisees and of the Herodians, that they might, catch, him, in discourse.
අපරඤ්ච තේ තස්‍ය වාක්‍යදෝෂං ධර්ත්තාං කතිපයාන් ඵිරූශිනෝ හේරෝදීයාංශ්ච ලෝකාන් තදන්තිකං ප්‍රේෂයාමාසුඃ|
14 And, coming, they say unto him—Teacher! we know that, true, thou art, and it concerneth thee not about anyone, —for thou lookest not unto the face of men; but, in truth, the way of God, dost teach: —Is it allowable to give tax unto Caesar, or not? Should we give, or should we not give?
ත ආගත්‍ය තමවදන්, හේ ගුරෝ භවාන් තථ්‍යභාෂී කස්‍යාප්‍යනුරෝධං න මන්‍යතේ, පක්‍ෂපාතඤ්ච න කරෝති, යථාර්ථත ඊශ්වරීයං මාර්ගං දර්ශයති වයමේතත් ප්‍රජානීමඃ, කෛසරාය කරෝ දේයෝ න වාං? වයං දාස්‍යාමෝ න වා?
15 But, he, knowing their hypocrisy, said unto them—Why are ye, tempting, me? Bring me a denary, that I may see it.
කින්තු ස තේෂාං කපටං ඥාත්වා ජගාද, කුතෝ මාං පරීක්‍ෂධ්වේ? ඒකං මුද්‍රාපාදං සමානීය මාං දර්ශයත|
16 And, they, brought one. And he saith unto them—Whose, is this image, and the inscription? And, they, said unto him—Caesar’s.
තදා තෛරේකස්මින් මුද්‍රාපාදේ සමානීතේ ස තාන් පප්‍රච්ඡ, අත්‍ර ලිඛිතං නාම මූර්ත්ති ර්වා කස්‍ය? තේ ප්‍රත්‍යූචුඃ, කෛසරස්‍ය|
17 And, Jesus, said—the things of Caesar, render, unto Caesar, and, the things of God, unto God. And they were marvelling at him.
තදා යීශුරවදත් තර්හි කෛසරස්‍ය ද්‍රව්‍යාණි කෛසරාය දත්ත, ඊශ්වරස්‍ය ද්‍රව්‍යාණි තු ඊශ්වරාය දත්ත; තතස්තේ විස්මයං මේනිරේ|
18 And there come Sadducees unto him, —who, indeed say—Resurrection, there is none! and they were questioning him, saying—
අථ මෘතානාමුත්ථානං යේ න මන්‍යන්තේ තේ සිදූකිනෝ යීශෝඃ සමීපමාගත්‍ය තං පප්‍රච්ඡුඃ;
19 Teacher! Moses, wrote for us, that—If one’s brother die, and leave behind a wife, and leave no child, that his brother should take his wife, and raise up seed unto his brother.
හේ ගුරෝ කශ්චිජ්ජනෝ යදි නිඃසන්තතිඃ සන් භාර‍්‍ය්‍යායාං සත්‍යාං ම්‍රියතේ තර්හි තස්‍ය භ්‍රාතා තස්‍ය භාර‍්‍ය්‍යාං ගෘහීත්වා භ්‍රාතු ර්වංශෝත්පත්තිං කරිෂ්‍යති, ව්‍යවස්ථාමිමාං මූසා අස්මාන් ප්‍රති ව්‍යලිඛත්|
20 Seven brethren, there were: and, the first, took a wife, and, dying, left no seed, —
කින්තු කේචිත් සප්ත භ්‍රාතර ආසන්, තතස්තේෂාං ජ්‍යේෂ්ඨභ්‍රාතා විවහ්‍ය නිඃසන්තතිඃ සන් අම්‍රියත|
21 And, the second, took her, and died, not leaving behind seed, —and, the third, likewise, —
තතෝ ද්විතීයෝ භ්‍රාතා තාං ස්ත්‍රියමගෘහණත් කින්තු සෝපි නිඃසන්තතිඃ සන් අම්‍රියත; අථ තෘතීයෝපි භ්‍රාතා තාදෘශෝභවත්|
22 And, the seven, left no seed; last of all, the woman also, died: —
ඉත්ථං සප්තෛව භ්‍රාතරස්තාං ස්ත්‍රියං ගෘහීත්වා නිඃසන්තානාඃ සන්තෝ(අ)ම්‍රියන්ත, සර්ව්වශේෂේ සාපි ස්ත්‍රී ම්‍රියතේ ස්ම|
23 In the resurrection, —of, which, of them shall she be, wife? For, the seven, had her to wife.
අථ මෘතානාමුත්ථානකාලේ යදා ත උත්ථාස්‍යන්ති තදා තේෂාං කස්‍ය භාර‍්‍ය්‍යා සා භවිෂ්‍යති? යතස්තේ සප්තෛව තාං ව්‍යවහන්|
24 Jesus said unto them—Are ye not, for this cause, deceiving yourselves, knowing neither the Scriptures, nor the power of God?
තතෝ යීශුඃ ප්‍රත්‍යුවාච ශාස්ත්‍රම් ඊශ්වරශක්තිඤ්ච යූයමඥාත්වා කිමභ්‍රාම්‍යත න?
25 For, when, from among the dead, they rise, they neither marry, nor are given in marriage, but are like messengers in the heavens.
මෘතලෝකානාමුත්ථානං සති තේ න විවහන්ති වාග්දත්තා අපි න භවන්ති, කින්තු ස්වර්ගීයදූතානාං සදෘශා භවන්ති|
26 But, as touching the dead, that they, do rise, —Have ye not read in the book of Moses, at the Bush, how God spake unto him, saying—I [am] the God of Abraham, and God of Isaac, and God of Jacob: —
පුනශ්ච "අහම් ඉබ්‍රාහීම ඊශ්වර ඉස්හාක ඊශ්වරෝ යාකූබශ්චේශ්වරඃ" යාමිමාං කථාං ස්තම්බමධ්‍යේ තිෂ්ඨන් ඊශ්වරෝ මූසාමවාදීත් මෘතානාමුත්ථානාර්ථේ සා කථා මූසාලිඛිතේ පුස්තකේ කිං යුෂ්මාභි ර්නාපාඨි?
27 He is not a God of, dead, men, but of, living. Greatly, are ye deceiving yourselves.
ඊශ්වරෝ ජීවතාං ප්‍රභුඃ කින්තු මෘතානාං ප්‍රභු ර්න භවති, තස්මාද්ධේතෝ ර‍්‍යූයං මහාභ්‍රමේණ තිෂ්ඨථ|
28 And one of the Scribes, coming near, hearing them discussing, seeing that, well, he had answered them, began to question him—Which is the chief commandment of all?
ඒතර්හි ඒකෝධ්‍යාපක ඒත්‍ය තේෂාමිත්ථං විචාරං ශුශ්‍රාව; යීශුස්තේෂාං වාක්‍යස්‍ය සදුත්තරං දත්තවාන් ඉති බුද්ව්වා තං පෘෂ්ටවාන් සර්ව්වාසාම් ආඥානාං කා ශ්‍රේෂ්ඨා? තතෝ යීශුඃ ප්‍රත්‍යුවාච,
29 Jesus answered—The chief is: Hear! O Israel, —The Lord our God, is, one Lord;
"හේ ඉස්‍රායේල්ලෝකා අවධත්ත, අස්මාකං ප්‍රභුඃ පරමේශ්වර ඒක ඒව,
30 Therefore shalt thou love the Lord thy God, with all thy heart, and with all thy soul, —and with all thy mind; and with all thy strength.
යූයං සර්ව්වන්තඃකරණෛඃ සර්ව්වප්‍රාණෛඃ සර්ව්වචිත්තෛඃ සර්ව්වශක්තිභිශ්ච තස්මින් ප්‍රභෞ පරමේශ්වරේ ප්‍රීයධ්වං," ඉත්‍යාඥා ශ්‍රේෂ්ඨා|
31 The second, is, this—Thou shalt love, thy neighbour, as thyself. Greater than these, other commandment, is there none.
තථා "ස්වප්‍රතිවාසිනි ස්වවත් ප්‍රේම කුරුධ්වං," ඒෂා යා ද්විතීයාඥා සා තාදෘශී; ඒතාභ්‍යාං ද්වාභ්‍යාම් ආඥාභ්‍යාම් අන්‍යා කාප්‍යාඥා ශ්‍රේෂ්ඨා නාස්ති|
32 The Scribe said unto him—Well, Teacher! in truth, hast thou said—He is, One, and there is none other, than he;
තදා සෝධ්‍යාපකස්තමවදත්, හේ ගුරෝ සත්‍යං භවාන් යථාර්ථං ප්‍රෝක්තවාන් යත ඒකස්මාද් ඊශ්වරාද් අන්‍යෝ ද්විතීය ඊශ්වරෝ නාස්ති;
33 And, to love him, with all the heart, and with all the understanding, —and with all the might; and to love one’s neighbour as one’s self, is, abundantly more, than all the whole burnt offerings and sacrifices.
අපරං සර්ව්වාන්තඃකරණෛඃ සර්ව්වප්‍රාණෛඃ සර්ව්වචිත්තෛඃ සර්ව්වශක්තිභිශ්ච ඊශ්වරේ ප්‍රේමකරණං තථා ස්වමීපවාසිනි ස්වවත් ප්‍රේමකරණඤ්ච සර්ව්වේභ්‍යෝ හෝමබලිදානාදිභ්‍යඃ ශ්‍රෂ්ඨං භවති|
34 And, Jesus, seeing him, that, with intelligence he answered, said unto him—Not far, [art thou] from the kingdom of God! And, no one, any longer, was daring to, question, him.
තතෝ යීශුඃ සුබුද්ධේරිව තස්‍යේදම් උත්තරං ශ්‍රුත්වා තං භාෂිතවාන් ත්වමීශ්වරස්‍ය රාජ්‍යාන්න දූරෝසි| ඉතඃ පරං තේන සහ කස්‍යාපි වාක්‍යස්‍ය විචාරං කර්ත්තාං කස්‍යාපි ප්‍රගල්භතා න ජාතා|
35 And Jesus, answering, was saying, as he taught in the temple—How say the Scribes that, the Christ, is, Son of David?
අනන්තරං මධ්‍යේමන්දිරම් උපදිශන් යීශුරිමං ප්‍රශ්නං චකාර, අධ්‍යාපකා අභිෂික්තං (තාරකං) කුතෝ දායූදඃ සන්තානං වදන්ති?
36 David himself, hath said, by the Holy Spirit, —The Lord, hath said unto, my Lord, Sit thou on my right hand, until I put thy foes beneath thy feet.
ස්වයං දායූද් පවිත්‍රස්‍යාත්මන ආවේශේනේදං කථයාමාස| යථා| "මම ප්‍රභුමිදං වාක්‍යවදත් පරමේශ්වරඃ| තව ශත්‍රූනහං යාවත් පාදපීඨං කරෝමි න| තාවත් කාලං මදීයේ ත්වං දක්‍ෂපාර්ශ්ව් උපාවිශ| "
37 David himself, calleth him, Lord: whence, then, is he, his own son? And, the great multitude, was hearing him gladly.
යදි දායූද් තං ප්‍රභූං වදති තර්හි කථං ස තස්‍ය සන්තානෝ භවිතුමර්හති? ඉතරේ ලෝකාස්තත්කථාං ශ්‍රුත්වානනන්දුඃ|
38 And, in his teaching, he was saying—Beware of the Scribes, who desire, in robes, to be walking about, and salutations in the markets,
තදානීං ස තානුපදිශ්‍ය කථිතවාන් යේ නරා දීර්ඝපරිධේයානි හට්ටේ විපනෞ ච
39 And first seats in the synagogues, and first couches in the chief meals, —
ලෝකකෘතනමස්කාරාන් භජනගෘහේ ප්‍රධානාසනානි භෝජනකාලේ ප්‍රධානස්ථානානි ච කාඞ්ක්‍ෂන්තේ;
40 Who devour widows’ houses, and, for a pretence, are long in prayer: these, shall receive a more surpassing judgment.
විධවානාං සර්ව්වස්වං ග්‍රසිත්වා ඡලාද් දීර්ඝකාලං ප්‍රාර්ථයන්තේ තේභ්‍ය උපාධ්‍යායේභ්‍යඃ සාවධානා භවත; තේ(අ)ධිකතරාන් දණ්ඩාන් ප්‍රාප්ස්‍යන්ති|
41 And, taking his seat over against the treasury, he was observing how, the multitude, was casting in copper into the treasury, and, man rich, were casting in, much.
තදනන්තරං ලෝකා භාණ්ඩාගාරේ මුද්‍රා යථා නික්‍ෂිපන්ති භාණ්ඩාගාරස්‍ය සම්මුඛේ සමුපවිශ්‍ය යීශුස්තදවලුලෝක; තදානීං බහවෝ ධනිනස්තස්‍ය මධ්‍යේ බහූනි ධනානි නිරක්‍ෂිපන්|
42 And there came, one destitute, widow, and cast in two mites, which are, a farthing.
පශ්චාද් ඒකා දරිද්‍රා විධවා සමාගත්‍ය ද්විපණමූල්‍යාං මුද්‍රෛකාං තත්‍ර නිරක්‍ෂිපත්|
43 And, calling near his disciples, he said to them—Verily, I say unto you, this destitute widow, more than they all, hath cast in, of those casting into the treasury;
තදා යීශුඃ ශිෂ්‍යාන් ආහූය කථිතවාන් යුෂ්මානහං යථාර්ථං වදාමි යේ යේ භාණ්ඩාගාරේ(අ)ස්මින ධනානි නිඃක්‍ෂිපන්ති ස්ම තේභ්‍යඃ සර්ව්වේභ්‍ය ඉයං විධවා දරිද්‍රාධිකම් නිඃක්‍ෂිපති ස්ම|
44 For, they all, out of their surplus, cast in, but, she, out of her deficiency, all, as much as she had, cast in, —the whole of her living.
යතස්තේ ප්‍රභූතධනස්‍ය කිඤ්චිත් නිරක්‍ෂිපන් කින්තු දීනේයං ස්වදිනයාපනයෝග්‍යං කිඤ්චිදපි න ස්ථාපයිත්වා සර්ව්වස්වං නිරක්‍ෂිපත්|
