< Mark 10 >
1 And, from thence, arising, he cometh into the bounds of Judaea and beyond the Jordan, —and there come together again, multitudes unto him, and, as he had been wont, again, was he teaching them.
ଜିସୁ ହେ ବାହାତାଂ ହାଲ୍ଜି ପା ଜିହୁଦାନିପ ଆରି ଜର୍ଦନ୍ ନାଗୁଡ଼୍ ନାସି ୱାତାନ୍, ଆରେ ମାନାୟ୍ ତାକେ ଆରେ ରଗ ହେଦାଂ ମେହା ଆତାନ୍, ହେୱାନ୍ ନିଜେ ନି ନିତି ତାଙ୍ଗ୍ ହେୱାରିଂ ହିକାଇ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାନ୍ ।
2 And Pharisees coming near were questioning him—whether it is allowed a husband to divorce a wife, testing him.
ଇବେଣ୍ଡାଂ ପାରୁସିର୍ ତା ତାକେ ୱାଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପରିକ୍ୟା କିଜ଼ି ୱେନ୍ବାତାର୍, ମା “ବିଦି ହିଦ୍ନାତା କି ରୱାନ୍ ତା ଡକ୍ରୁହିଂ ପିସ୍ସି ହେଦାଂ ଇନାକା ଆଣ୍ଡ୍ରେନ୍ ତାକେ ନ୍ୟାୟ୍ ମାନାତ୍କି?”
3 But, he, answering, said unto them—What unto you did, Moses, command?
ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ମସା ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନା ବଲ୍ ହିତ୍ତାନ୍ନା?”
4 And, they, said—Moses permitted, to write, a roll of dismissal, and to divorce.
ହେୱାର୍ ଇଚାର୍, “ହେଲ ଆକି ଲେକି କିଜ଼ି କଗ୍ଲେଂ ପିହ୍ନି କାଜିଂ ମସା, ହେଲ ହିତାନ୍ନା ।”
5 But, Jesus, said unto them—In view of your hardness of heart, wrote he for you this commandment;
ହେବେ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ମି ମାନ୍ ଆଟ୍ୱା ହୁଡ଼୍ଜି ମସା ମି କାଜିଂ ଇ ବଲ୍ ଲେକି କିତାନ୍ନ୍ନା ।
6 But, from the beginning of creation, male and female, made he [them];
ମାତର୍ ଉବ୍ଜାଣ୍ ଆତି ଆରମ୍ତାଂ ଇସ୍ୱର୍ ହେ ଲାକେ ହେୱାରିଂ ଆଣ୍ଡ୍ରେନ୍ ଆରେ କଗ୍ଲେ କିଜ଼ି ଉବ୍ଜାଣ୍ କିତାନ୍ ।”
7 For this cause, shall a man leave behind his father and mother,
“ଇଦାଂ କାଜିଂ ଆଣ୍ଡ୍ରେନ୍ ଜାର୍ ଆବା ଆୟାଂ ପିିହିନାନ୍, ଆରି ହେୱାର୍ ଏକ୍ ଆନାର୍,
8 and, the two, shall become, one flesh; so that, no longer, are they two, but, one flesh.
ଆରେ ହେୱାର୍ ରିକାର୍ ଆକାୟ୍, ମାତର୍ ର ଗାଗାଡ଼୍ ଆନାର୍ ।
9 What then, God, hath yoked together, let, a man, not put asunder.
ଲାଗିଂ ଇସ୍ୱର୍ ଇମ୍ଣାକାରିଂ ମେହାୟ୍ କିତାନ୍ନ୍ନା, ମାନାୟ୍ ହେଦାଂ ଏଡ଼ାୟ୍ କିମେର୍ ।”
10 And, [coming] into the house again, the disciples, concerning this, were questioning him;
ପାଚେ ଚେଲାର୍ ଇଞ୍ଜ ହେୱାନିଂ ଇ ବିସ୍ରେ ଆରେ ରଗ ୱେନ୍ବେଦେଂ ଲାଗାତାର୍ ।
11 and he saith unto them—Whosoever shall divorce his wife, and marry another, committeth adultery against her;
ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଇନେର୍ ଜାର୍ ଡକ୍ରିଂ ପିସ୍ତି ବିନ୍ନିକାତିଂ ବିବାଆତିସ୍, ହେୱାନ୍ ତା ବିରୁଦ୍ତ ଦାରି ଆନାନ୍ ।
12 And, if, she, divorcing her husband, marry another, she committeth adultery.
ଆରେ, ଜଦି କଗ୍ଲେ ଜାର୍ ଡକ୍ରାଙ୍ଗ୍ ପିସ୍ତି ବିନ୍ଲୁଗାଂ ବିବା ଆତିସ୍, ଲାଗିଂ ହେଦେଲ୍ ଦାରି ।”
13 And they were bringing unto him children, that he might, touch, them, —the disciples, however, were rebuking them.
ହେୱାନ୍ ଇନେସ୍ ହିମ୍ଣାକାଂ ଡୁଜ଼ି ଆସିର୍ବାଦ୍ କିନାନ୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ହେୱାରିଂ ହେୱାନ୍ ତାକେ ତାତେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍, ମାତର୍ ଚେଲାର୍ ହେୱାରିଂ ଦାକା କିତାର୍ ।
14 But Jesus, seeing it, was greatly displeased, and said unto them—Suffer the children to come unto me, —do not hinder them; for, of such, is the kingdom of God.
ଜିସୁ ହେଦାଂ ହୁଡ଼୍ଜି ରିସା ଆଜ଼ି ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ହିମ୍ଣାକାଂ ନା ତାକେ ୱାଦେଙ୍ଗ୍ ହିଆଟ୍, ହେୱାରିଂ ମୁନାକିମାଟ୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ଇସ୍ୱର୍ତି ରାଜି ଇ ଲାକେ ମାନାୟାର୍ତି ।
15 Verily, I say unto you—Whosoever shall not welcome the kingdom of God, as a child, in nowise shall enter thereinto.
ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ଇନେର୍ ହିମ୍ଣାଂ ଲାକେ ଇସ୍ୱର୍ ରାଜିତ ଆୱିତିସ୍, ହେୱାନ୍ ଇନେସ୍ କିଜ଼ି ପା ସାର୍ଗେ ରାଜିନିପ ହେବେ ହଣ୍ଡେଙ୍ଗ୍ ଆଡୁନ୍ ।”
16 And, folding them in his arms, he was blessing them, having laid his hands upon them.
ଆରେ, ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଡ୍ରକ୍ଚି କେଇ ଇଡ଼୍ଜି ଆର୍ସିବାଦ୍ କିତାନ୍ ।
17 And, as he was going forth into a road, one, running, and kneeling before him, was questioning him—Good Teacher! what shall I do that, life age—abiding, I may inherit? (aiōnios )
ଜିସୁ ହାନିହିଂ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଆରାମ୍ କିନି ୱେଡ଼ାଲିଂ ରକାନ୍ ହନ୍ଚି ୱାଜ଼ି ହେୱାନ୍ ଲାଗାଂ ମେଣ୍ଡାକୁନ୍ଦି କିଜ଼ି ହେୱାନିଂ ୱେନ୍ବାତାନ୍, “ଏ ସତ୍ ଗୁରୁ, ୱିଜ଼୍ୱି ଜିବୁନ୍ ପାୟା ଆଦେଂ ଆନ୍ ଇନାକା କିନାଙ୍ଗ୍?” (aiōnios )
18 And, Jesus, said unto him—Why callest thou me, good? None, is good, save one—God.
ହେବେଣ୍ଡାଂ ଜିସୁ ହେୱାନିଂ ଇଚାନ୍, “ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାର୍ ଇଞ୍ଜି ଇନେକିଦେଂ ଇଞ୍ଜ୍ନାୟା?” ରୱାନ୍ ପିସ୍ତି, ଇଚିସ୍ “ଇସ୍ୱର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ଇନେର୍ ହାର୍ଦାକାର୍ ହିଲୁର୍ ।”
19 The commandments, thou knowest, —Do not commit murder, Do not commit adultery, Do not steal; Do not bear false witness, Do not defraud, Honour thy father and mother.
ବଲ୍କୁ ତ ଏନ୍ ପୁଚାୟ୍ନା, ନାର୍ତିଂ ଅହ୍ମାଟ୍, ଦାରି କିମାଟ୍, କୁଟ୍ କିମାଟ୍, ଜାର୍ ଆବା ଆୟାକାଂ ୱାରି କିୟାଟ୍ ।
20 And, he, said unto him—Teacher! all these things, have I kept, from my youth.
ହେୱାନ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ଏ ଗୁରୁ, ଇଦାଂ ୱିଜ଼ୁ ନିୟମ୍ ହାରୁୱେଡ଼ାଙ୍ଗ୍ତାଂ ଆନ୍ ବେଣ୍ଡିୟା ୱେଡ଼ାତାଙ୍ଗ୍ ମାନି କିଜ଼ି ୱାନାଙ୍ଗା ।”
21 And, Jesus, looking at him, loved him, and said unto him—One thing, unto thee, is wanting; —Withdraw! whatsoever thou hast, sell, and give unto [the] destitute, —and thou shalt have treasure in heaven; and come! be following me.
ଜିସୁ ହେୱାନ୍ କାଜିଂ ରବେ ହୁଡ଼୍ଜି ହେୱାନିଂ ଜିଉନଜ଼ି ଆରେ ଇଚାନ୍, “ନିନ୍ଦାଂ ର ବିସ୍ରେ ଉଣା ମାନାତ୍, ଏନ୍ ହାଲ୍ଜି ନିଜେତି ସବୁ ପ୍ରସି ଅର୍କିତ୍ ତାରିଙ୍ଗ୍ ଦାନ୍ ହିୟା, ଆରେ ଏନ୍ ସାର୍ଗେନି ଦାନ୍ ପାୟା ଆନାୟ୍; ଆରେ ୱାଜ଼ି ନା ପାଚେ ପାଚେ ୱା ।”
22 And, he, becoming gloomy because of the word, departed sorrowing, for he was holding, many possessions.
ମାତର୍ ଇ କାତାତ ତା ମୁମ୍ ରାତ୍ତାନ୍ ଆରେ ହେୱାନ୍ ଦୁକ୍ ଆଜ଼ି ହାଚାନ୍, ଇଚିସ୍ ହେୱାନ୍ତି ବେସି ଦାନ୍ ମାଚାତ୍ ।
23 And, looking around, Jesus saith unto his disciples—With what difficulty, shall, they who have money, enter, into the kingdom of God!
ପାଚେ ଜିସୁ ଚାରିବେଣ୍ତାଂ ହୁଡ଼୍ଜି ନିଜେତି ଚେଲାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଇନେର୍ତି ଦାନ୍ ମାନାତ୍, ହେୱାର୍ କେତେକ୍ କସ୍ଟତାଂ ଇସ୍ୱର୍ ରାଜିତ ହାନାର୍ ।”
24 And, the disciples, were in amazement, because of the words. But, Jesus, again answering, saith unto them—Children! how difficult, it is, to enter, into the kingdom of God!
ଜିସୁତି କାତା ୱେନ୍ଞ୍ଜି ଚେଲାର୍ କାବା ଆତାର୍, ମାତର୍ ଜିସୁ ଆରେ ରଗ ହେୱେରିଂ ଇଚାନ୍, “ବପାର୍ ଇସ୍ୱର୍ ରାଜିତ ହାନାକା କେତେକ୍ କସ୍ଟ!”
25 It is, easier, for a camel, through the eye of a needle, to pass, than for, a rich man, into the kingdom of God, to enter.
ଇସ୍ୱର୍ ରାଜିତ ମାଜାନିଂ ହାଣାକା ଇଚିସ୍ ହୁଜା କାଣାତ ଉଟ୍ ହାଣାକା ଆଡ଼୍ୱା, ର ମାଜାନ୍ ସାର୍ଗେ ରାଜିତ ହାଣାକା ବେସି କସ୍ଟ ।
26 And, they, were being exceedingly struck with astonishment, saying unto him—Who, then, can, be saved?
ଇଦାଂ ହେୱାର୍ ବେସି କାବା ଆଜ଼ି ହେୱାର୍ ହେୱାର୍ନେ ଇନ୍ବା ଆତାର୍, “ଇଚିସ୍ ଇନେର୍ ମୁକ୍ତି ପାୟା ଆନାନ୍?”
27 Looking at them, Jesus saith—With men, impossible, but not, with God; for, all things, are possible, with God
ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ସିଦା ହୁଡ଼୍ଜି ଇଚାନ୍, “ଇଦାଂ ମାନାୟ୍ତିଂ କିୟା ଆୱାକା, ମାତର୍ ଇସ୍ୱର୍ତି ଆକାୟ୍; ଇଚିସ୍ ଇସ୍ୱର୍ତି ୱିଜ଼ୁ ଆନାତ୍ ।”
28 Peter began to be saying unto him—Lo! we, have left all, and followed thee!
ପିତର୍ ହେୱାନିଂ ଇଚାନ୍, “ହୁଡ଼ାଟ୍, ଆପେଂ ୱିଜ଼େ ପିସ୍ସି ନି ପାଚେ ପାଚେ ୱାନାପା ।”
29 Jesus said—Verily, I say unto you—There is, no one, who hath left house, or brethren, or sisters, or mother, or father, or children, or lands, for the sake of me, and [for the sake of] the glad-message,
ଜିସୁ ଇଚାନ୍, “ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ୱେଚ୍ଚାନାଙ୍ଗା, ଇମ୍ଣାକାନ୍ ନା ନେକ୍ରିକାବୁର୍ କାଜିଂ ଇଲ୍ କି ଟଣ୍ଡେନ୍ କି ତଣ୍ଦେଲ୍ କି ଆୟା କି ଆବା କି ହିମ୍ଣାୱାକ୍ଡ଼ା କି ବୁମି ପିସ୍ତାନ୍ନା ।
30 who shall not receive a hundredfold, now, in this season, houses, and brethren, and sisters, and mothers, and children, and lands, —with persecutions, and, in the age that is coming, life age-abiding. (aiōn , aiōnios )
ଆରେ ଅଙ୍ଗୟ୍ ଇ କାଡ଼୍ଦ ଦୁକ୍ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ପାଞ୍ଚକଡ଼ି ଗୁଣ୍ତ ଇଲ୍, ଟଣ୍ଡେନ୍, ତଣ୍ଦେଲ୍, ଆୟା, ହିମ୍ଣାୱାକ୍ଡ଼ା ଆରେ ବୁମି, ଆରେ ପାଚେନି ଜୁଗ୍ତ ୱିଜ଼୍ୱି ଜିବୁନ୍ ପାୟା ଆଉନ୍, ଏଲେଙ୍ଗ୍ ବାର୍ତି ମାନାୟ୍ ଇନେର୍ ହିଲୁର୍ । (aiōn , aiōnios )
31 But, many, shall be—first-last, and [the] Last-first.
ମାତର୍ ଆଗେ ମାନି ହେନି ମାନାୟାର୍ ପାଚେ ଆନାର୍ ଆରି ପାଚେ ମାନି ହେନି ମାନାୟାର୍ ହିଗ୍ଦ ଆନାର୍ ।”
32 Now they were in the way, going up unto Jerusalem, and Jesus was going on before them, —and they were in amazement; and, they who followed, were in fear. And, taking unto himself, again, the twelve, he began to be saying unto them, as to the things about to befall him—
ହେୱାର୍ ଜିରୁସାଲମ୍ ତାକେ ହାନିୱାଡ଼ାଂ ହାସ୍ଦ ମାଚାର୍ ଆରି ଜିସୁ ହେୱାର୍ ଆଗେ ଆଗେ ହାଲ୍ଜି ମାଚାନ୍, ଆରି, ଚେଲାର୍ କାବା ଆରି ପାଚେ ମାଚି ଲଗାଂ ପାଣ୍ଡ୍ରୁ ଆଜ଼ି ମାଚାର୍ । ଇଦାଂ କାଜିଂ ହେୱାନ୍ ଆରେ ବାରଜାଣାତିଂ ବିନେ କିଜ଼ି, ହେୱାନ୍ ବିସ୍ରେ ଇନା ଇନାକା ଜିରୁସାଲମ୍ ଗିଟା ଆଦେଂ ହାନାତା, ହେ ୱିଜ଼େ ହେୱେରିଂ ଜାଣାଇ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାଆତାନ୍ ।
33 Lo! we are going up unto Jerusalem; and, the Son of Man, will be delivered up, unto the Chief-priests and the Scribes, —and they will condemn him to death, and deliver him up unto the nations;
ହେୱେନ୍ ଇଚାନ୍, “ହୁଡ଼ାଟ୍, ଆପେଂ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ହାନାପା; ମାନାୟ୍ ମାଜ଼ି ମୁଡ଼୍ ମାପ୍ରୁ ହେବା କିନାକାନ୍ ଆରେ ଦରମ୍ ଗୁରୁର୍ କେଇଦ ହେଲାୟ୍ ଆନାନ୍, ଆରେ ହେୱାର୍ ହେୱେନିଂ ହାକିଦଣ୍ଡ ହିଜ଼ି ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦିର୍ କେଇଦ ହିନାର୍ ।
34 And they will mock him, and spit upon him, and scourge him, and, slay; —and, after three days, will he, arise.
ଆରେ ହେୱାର୍ ହେୱେନିଂ କିଜାୟ୍ କିନାର୍, ହେୱାନ୍ ଜପି ଏୱିଡ଼ିଂ ଚୁପ୍ନାର୍, ହେୱେନିଂ କରଡା ଇଡ଼ିନାର୍ ଆରି ପାଗ୍ନାର୍, ଆରେ ତିନି ଦିନ୍ ପାଚେ ହେୱାନ୍ ଆରେ ଜିବୁନ୍ ଆଜ଼ି ନିଙ୍ଗ୍ନାନ୍ ।”
35 And there come near unto him, James and John, the [two] sons of Zebedee, —saying unto him—Teacher! we desire, that, whatsoever we shall ask thee, thou wilt do for us.
ପାଚେ ଜେବ୍ଦିତି ମାଜ଼ି ଜାକୁବ୍ ଆରି ଜହନ୍ ଜିସୁ ତାକେ ୱାଜ଼ି ଇଚାର୍, “ଏ ଗୁରୁ, ମା ଇଚା ଜେ, ଆପେଂ ନିବେଣ୍ଡାଂ ଇନାକାପା ଏନ୍ତାନାପ୍, ହେଦାଂ ମା କାଜିଂ ଏନ୍ କିୟା ।”
36 But, he, said unto them—What desire ye, I should do for you?
ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାନ୍ ହେୱେରିଂ ୱେନ୍ବାତାନ୍, “ଆନ୍ ମି କାଜିଂ ଇନାକା କିନାଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ଏପେଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ କିନାଦେରା?”
37 And, they, said unto him—Grant us, that, one on thy right hand, and one on thy left, we may sit, in thy glory.
ହେୱେର୍ ହେୱେନିଂ ଇଚାର୍, “ଜାର୍ ଜାଜ୍ମାଲ୍ ପାୟା ଆତିସ୍ ଇନେସ୍ ମା ତାଙ୍ଗ୍ ରକାନ୍ ନିଙ୍ଗ୍ ତିନି କଚଣ୍ତ ରକାନ୍ ଡେବା କଚଣ୍ କୁଚ୍ଚାନ୍ ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇ ବର୍ ହିଦା ।”
38 But, Jesus, said unto them—Ye know not what ye are asking: Are ye able to drink the cup that, I, am to drink? or to be immersed, with the immersion wherewith, I, am to be immersed?
ମାତର୍ ଜିସୁ ହେୱେରିଂ ଇଚାନ୍, “ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ଏନ୍ନାଦେରା, ହେଦାଂ ପୁନୁଦେରା । ଆନ୍ ଇମ୍ଣି ଗିଲାସ୍ତ ଉଣ୍ଜି ମାନାଙ୍ଗ୍, ହେବେ କି ଏପେଙ୍ଗ୍ ଉଣ୍ଡେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ନାଦେର୍ କି? ଇଚିସ୍ ଆନ୍ ଇମ୍ଣି ବାପ୍ତିସିମ୍ତ ବାପ୍ତିସିମ୍ ଆନାଙ୍ଗା, ହେବେ କି ଏପେଙ୍ଗ୍ ବାପ୍ତିସିମ୍ ଆଦେଂ ଆଡ୍ନାଦେର୍ କି?”
39 And, they, said unto him—We are able. And, Jesus, said unto them—The cup which, I, am to drink, ye shall drink, and, with the immersion wherewith, I, am to be immersed, shall ye be immersed;
ହେୱାର୍ ହେୱେନିଂ ଇଚାର୍, “ଆଡ୍ନାପ୍ ।” ଜିସୁ ହେୱେରିଂ ଇଚାନ୍, ଆନ୍ ଇମ୍ଣି ଗିଲାସ୍ତ ଉଣାଙ୍ଗା, ଏପେଙ୍ଗ୍ ହେ ଗିଲାସ୍ତ ଉଣାଦେର୍, ଆରେ ଆନ୍ ଇମ୍ଣି ବାପ୍ତିସିମ୍ତ ବାପ୍ତିସିମ୍ ଅନାଙ୍ଗ୍, ଏପେଙ୍ଗ୍ ହେବେ ବାପ୍ତିସିମ୍ ଆନାଦେର୍;
40 But, to sit on my right hand and on my left, is not mine to give, except unto them for whom it hath been prepared.
ମାତର୍ ବୁଜ୍ଣି ବାଗାଙ୍ଗ୍ କି ଡେବାବାଗାଙ୍ଗ୍ କୁଚ୍ଚେଂ ହିନାକା ନା ଆଦିକାର୍ ବିସ୍ରେ ହିଲୁତ୍, ଇସ୍ୱର୍ ଆବା ଇମ୍ଣାକାର୍ କାଜିଂ ବାହା ରଚି କିତାନ୍ନ୍ନା, ହେୱାର୍ କୁଚ୍ନାର୍ ।
41 And the ten, hearing, began to be sorely displeased, concerning James and John.
ବିନ୍ ଦାସ୍ ଜାଣ୍ ଇଦାଂ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ଜାକୁବ୍ ଆରେ ଜହନ୍ ଜପି ରିସା ଆଦେଂ ଲାଗାତାର୍ ।
42 And Jesus, calling them near, saith unto them—Ye know that, they who think to rule the nations, lord it over them, and, their great ones, wield authority over them;
ହେବେତାଂ ଜିସୁ ହେୱେରିଂ ରବେ କୁକ୍ଚି ଇଚାନ୍, “ଇମ୍ଣାକାର୍ ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦିରିଂ ରାଜ୍ କିନାକାର୍ ଲାକେ, ହେୱେର୍ ହେୱାର୍ ଜପି ରାଜି କିନାନ୍ ଆରି ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦିରିଂ ଗାଜାଲଗୁ ହେୱାର୍ ଜପି କାମାୟ୍କି କିତାର୍, ଇଦାଂ ଏପେଙ୍ଗ୍ ପୁନାଟ୍ ।
43 But, not so, it is, among you. But, whosoever desireth to become, great, among you, shall be, your minister,
ମାତର୍ ମି ବିତ୍ରେ ହେ ଲାକେ ଆକାୟ୍, ମାତର୍ ମି ବିତ୍ରେ ଇନେର୍ ଗାଜାକାର୍ ଆଦେଂ ଇଚା କିତାର୍, ହେୱାନ୍ ମି କାଜିଂ ହେବା କିନାକାନ୍ ଆୟେନ୍;
44 And, whosoever desireth, among you, to be, first, shall be, servant of all;
ଆରେ ମି ବିତ୍ରେ ଇନେର୍ ଗାଜାକାନ୍ ଆଦେଂ ଇଚା କିନାନ୍, ହେୱାନ୍ ୱିଜ଼ାରିଂ ହଲ୍ୟା ଆୟେନ୍ ।
45 For, even the Son of Man, came not to be ministered unto, but minister, —and to give his life, a ransom instead of many.
ଇନେକିଦେଂକି ମାନାୟ୍ ମାଜ଼ି ପା ହେବା ପାୟା ଆଦେଂ ୱାୱାତାଂନା, ମତର୍ ହେବା କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆରି ହେନି କାଜିଂ ମୁକ୍ଡ଼ାୟ୍ କିନି ମୁଲ୍ଲାକେ ଜିବୁନ୍ ହିଦେଂ ୱାତାନ୍ନା ।”
46 And they come into Jericho. And, as he was journeying forth from Jericho, and his disciples, and a considerable multitude, the son of Timaeus, blind Bar-Timaeus, a beggar, was sitting beside the road.
ପାଚେ ହେୱାର୍ ଜିରିହ ତାକେ ଏକାତାର୍, ଆରେ ଜିସୁ ଚେଲାହିର୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ଆରି ବେସି ମାନାୟ୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ଜିରିହତ ପିସ୍ତି ହାନିୱାଡ଼ାଂ ଟିମାୟର୍ ମେହି ବାର୍ର୍ଟିମୟ୍ ତର୍ ରକାନ୍ କାଣା ବିକାରି ହାଜ଼ି ଗୁଟିତ କୁଚ୍ଚି ମାଚାନ୍ ।
47 And, hearing that it was, Jesus the Nazarene, he began to be crying aloud, and saying—O Son of David! Jesus! have mercy on me.
ହେୱାନ୍ ଜେ ନାଜରିତିୟନି ଜିସୁ, ଇଦାଂ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ହେୱାନ୍ ଗାଜା ୱେଇଦାଂ ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାନ୍, “ଏ ଦାଉଦ୍ ମାଜ଼ି ଜିସୁ, ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଦୟା କିଦା ।”
48 And many were rebuking him, that he might hold his peace; but, he, so much the more, was crying aloud, O Son of David, have mercy on me.
ଇବେତାଂ ବେସି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଆଲା ଆମା ଇଞ୍ଜି ଗଡ଼୍କିଦେଂ ଲାଗାତାର୍, “ମାତର୍ ହେୱାନ୍ ଆରି ଆଦିକ୍ ଗାଜା ୱେଇଦାଂ ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାନ୍, ଏ ଦାଉଦ୍ ମେହି, ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଦୟା କିଦା ।”
49 And, coming to a stand, Jesus said—Call him! And they call the blind man, saying unto him—Take courage! rise! he calleth thee!
ହେବେତାଂ ଜିସୁ ନିଲ୍ଚି ୱେଚ୍ଚାନ୍, “ହେୱାନିଂ ହିର୍ବାଟ୍ ।” ହେୱାର୍ ହେ କାଣ୍କୁ ହୁଡ଼୍ୱି ମାନାୟ୍ତିଂ ହିର୍ବିସ୍ ଇଚାନ୍, “ସାସ୍ ଆ, ନିଲା, ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ କୁକ୍ତାନାନା ।”
50 And, he, throwing off his mantle—springing to his feet, came unto Jesus.
ହେବେତାଂ ହେୱାନ୍ ନିଲ୍ଚି ପା ହେନ୍ଦ୍ରା ତୁହିଜି ଜିସୁ ତାକେ ୱାତାନ୍ ।
51 And, answering him, Jesus said—What desirest thou, I should do for thee? And, the blind man, said unto him—Rabboni! that may recover sight.
ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଆନ୍ ନି କାଜିଂ ଇନାକା କିନାଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ଏନ୍ ଇନାକା ଇଚା କିନାୟା?” ହେ କାଣା ମାନାୟ୍ ହେୱାନିଂ ଇଚାନ୍, “ଏ ଗୁରୁ, ଆନ୍ ଇନେସ୍ ହୁଡ଼୍ଦେଂ ଆଡ୍ନାଂ ।”
52 And, Jesus, said unto him—Go thy way! thy faith, hath saved thee. And, straightway, he recovered sight, and was following him in the road.
ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ହାଲା,” ନି ପାର୍ତି କିନାକା ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଉଜ୍ କିତ୍ତାତ୍ନ୍ନା । ହେ ଦାପ୍ରେ ହେୱାନ୍ ହୁଡ଼୍ତାନ୍ ଆରେ ହାଜ଼ିତିଂ ହେୱାନ୍ ପାଚେ ପାଚେ ହାଚାନ୍ ।