< Lamentations 5 >
1 Remember, O Yahweh, what hath befallen us, Look around, and see our reproach:
Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.
2 Our inheritance, turned over to foreigners, our houses, to aliens.
Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.
3 Orphans, have we become, and fatherless, our mothers, are widows indeed.
Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.
4 Our water—for silver, have we drunk, our wood—for a price, cometh in.
Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.
5 Upon our necks, are our pursuers, We labour, and there is allowed us no rest.
Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.
6 To Egypt, have we stretched out our hand, to Assyria, to be satisfied with bread.
Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.
7 Our fathers, sinned, and are not, and, we, their iniquities, have borne.
Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.
8 Slaves, have ruled over us, There is none to set free from their hand.
Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.
9 At the risk of our life, do we bring in our bread, because of the sword of the desert.
Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.
10 Our skin, as with a furnace, is scorched, because of the hot winds of famine.
Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.
11 Women—in Zion, were ravished, virgins, in the cities of Judah!
Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.
12 Princes, by their hand, have been hanged, The faces of elders, not honoured.
Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.
13 Young men, a millstone, have lifted, and, youths, under wood, have staggered.
Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.
14 Elders, from the gates, have ceased. Young men, from their music.
Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.
15 Ceased hath the joy of our hearts, Changed to mourning, our dance.
Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.
16 Fallen is the crown of our head. Surely woe to us, for we have sinned.
Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!
17 For this cause, faint is our heart, For these things, dimmed are our eyes:
Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.
18 Because of Mount Zion, which is desolate, jackals, have gone prowling therein.
Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.
19 Thou, O Yahweh, unto times age-abiding, dost remain, Thy throne, from generation to generation:
Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.
20 Wherefore shouldst thou perpetually forget us? forsake us, to length of days?
Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?
21 Bring us back, O Yahweh, unto thyself, and we will come back! Renew our days, as of old;
Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.
22 For though thou hast not, utterly rejected, us, thou art wroth with us—exceedingly!
Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?