Lamentations 5
1 Remember, O Yahweh, what hath befallen us, Look around, and see our reproach:
Hinumdumi Yahweh kung unsa ang nahitabo kanamo. Sud-onga ug tan-awa ang among makauulaw nga kahimtang.
2 Our inheritance, turned over to foreigners, our houses, to aliens.
Ang among mga panulondon gipangkuha sa mga dumuduong; ug ang among mga balay gipang-ilog sa mga langyaw.
3 Orphans, have we become, and fatherless, our mothers, are widows indeed.
Nahimo kaming mga ilo ug ang among mga inahan nahimong mga balo kay nangamatay na ang mga amahan.
4 Our water—for silver, have we drunk, our wood—for a price, cometh in.
Ang tubig paliton pa namo sa plata nga kantidad, ug ang among mga kahoy gipalit usab namo.
5 Upon our necks, are our pursuers, We labour, and there is allowed us no rest.
Ang among mga kaaway naggukod kanamo; duol na kaayo sila nga mabatian na namo ang ilang gininhawa sa among liog. Gikapoy kami apan wala kami papahulaya.
6 To Egypt, have we stretched out our hand, to Assyria, to be satisfied with bread.
Nanglimos kami sa mga taga-Ehipto ug taga-Assyria aron kami makakaon.
7 Our fathers, sinned, and are not, and, we, their iniquities, have borne.
Ang among mga Amahan nakasala; wala na sila karon ug kami ang nag-antos sa silot sa ilang mga sala.
8 Slaves, have ruled over us, There is none to set free from their hand.
Ang mga ulipon mao ang nagdumala kanamo, ug walay makaluwas kanamo gikan sa ilang mga kamot.
9 At the risk of our life, do we bring in our bread, because of the sword of the desert.
Namiligro ang among kinabuhi sa pagkuha ug tinapay atubangan sa espada sa kamingawan.
10 Our skin, as with a furnace, is scorched, because of the hot winds of famine.
Ang among panit init kaayo sama sa pugon, nasunog tungod sa kalintura dala sa kagutom.
11 Women—in Zion, were ravished, virgins, in the cities of Judah!
Ilang gipanglugos ang kababayin-an sa Zion, ang mga ulay sa mga siyudad sa Juda.
12 Princes, by their hand, have been hanged, The faces of elders, not honoured.
Ilang gibitay ang mga prinsipe pinaagi sa ilang kaugalingong kamot, ug wala sila nagtahod sa mga katigulangan.
13 Young men, a millstone, have lifted, and, youths, under wood, have staggered.
Gidala nila sa galingan ang mga lagsik pa nga kalalakin-an ug ang mga kabataan nagbaragbarag na sa pagpas-an ug mga kahoy.
14 Elders, from the gates, have ceased. Young men, from their music.
Gipapahawa nila ang mga katigulangan sa ganghaan sa siyudad ug ang lagsik nga kalalakin-an sa ilang mga panagtugtug.
15 Ceased hath the joy of our hearts, Changed to mourning, our dance.
Naundang ang kalipay sa among kasingkasing; ang among mga sayaw nahimong pagbangotan.
16 Fallen is the crown of our head. Surely woe to us, for we have sinned.
Natagak ang among mga korona! Pagkalaot namo! Tungod kay nakasala kami!
17 For this cause, faint is our heart, For these things, dimmed are our eyes:
Ang among mga kasingkasing gipangkapoy na, ug nihanap na ang among mga mata,
18 Because of Mount Zion, which is desolate, jackals, have gone prowling therein.
tungod sa mga ihalas nga iro nga naglatagaw sa Bungtod sa Zion nga nahimong kamingawan.
19 Thou, O Yahweh, unto times age-abiding, dost remain, Thy throne, from generation to generation:
Apan ikaw si Yahweh; maghari ka sa walay kataposan, ug ang imong trono molungtad sa tanang kaliwatan.
20 Wherefore shouldst thou perpetually forget us? forsake us, to length of days?
Nganong gikalimtan mo man kami sa walay kataposan? Isalikway mo ba kami sa dugay pang panahon?
21 Bring us back, O Yahweh, unto thyself, and we will come back! Renew our days, as of old;
Pabalika kami diha kanimo Yahweh ug maghinulsol kami. Ipasig-uli ang among adlaw sama kaniadtong panahon,
22 For though thou hast not, utterly rejected, us, thou art wroth with us—exceedingly!
gawas kung gisalikway mo na gayod kami ug ang imong kasuko kanamo hilabihan gayod kaayo!
