< Lamentations 3 >
1 I, am the man, that hath seen affliction, by the rod of his indignation;
Ako ay isang taong nakakita ng paghihirap sa ilalim ng pamalo ng matinding galit ni Yahweh.
2 Me, hath he driven out and brought into darkness, and not light;
Itinaboy niya ako at pinalakad sa kadiliman sa halip na liwanag.
3 Surely, against me, doth he again and again, turn his hand all the day.
Tunay siyang bumaling laban sa akin, buong araw niyang ibinabaling ang kamay niya laban sa akin.
4 He hath worn out my flesh and my skin, hath broken my bones;
Ang aking laman at balat ay ginutay niya, ang aking mga buto ay binali niya.
5 He hath built up against me, and carried round me, fortifications and a trench;
Gumawa siya ng mga gawaing paglusob na sa akin ay laban, at pinaligiran ako ng kapaitan at kahirapan.
6 In dark places, hath he made me sit, like the dead of age-past times.
Sa mga madilim na lugar niya ako pinatira, tulad nilang mga patay na noon pa.
7 He hath walled up around me, that I cannot get out, hath weighted my fetter;
Gumawa siya ng pader sa paligid ko at hindi ako makatakas. Pinabigat niya ang aking mga posas.
8 Yea, when I make outcry and implore, he hath shut out my prayer;
Kahit na tumawag at sumigaw ako ng tulong, aking mga panalangin ay kaniyang kinukulong.
9 He hath walled in my ways with hewn stone, my paths, hath he caused to wind back.
Hinarangan niya ang aking landas ng mga pader na gawa sa sinibak na bato, hindi tuwid ang bawat daanang aking tinatahak.
10 A bear lying in wait, he is to me, a lion, in secret places;
Tulad siya ng osong naghihintay upang tambangan ako, isang leon na nasa pagtatago.
11 My ways, hath he turned aside, and hath torn me in pieces, hath made me desolate;
Inilihis niya ang mga landas ko. Ginugutay at pinapabayaan niya ako.
12 He hath trodden his bow, and set me up, as a mark for the arrow.
Iniunat niya ang kaniyang pana at minarkahan ako bilang tudlaan ng palaso.
13 He hath caused to enter my reins, the sons of his quiver;
Ipinadala niya ang mga palaso mula sa kaniyang sisidlan upang pumasok sa aking mga bato.
14 I have become a derision to all my people, their song all the day;
Ako ay naging katatawanan sa lahat ng aking mga kababayan, ang paksa sa mapanuyang awit nila sa araw-araw.
15 He hath sated me with bitter things, hath drenched me with wormwood.
Pinuno niya ako ng kapaitan at pinilit painumin ng ajenjo.
16 And he hath crushed, with gravel-stones, my teeth, hath made me cower in ashes;
Dinurog niya ang aking mga ngipin ng bato, sa alikabok ay isinubsob niya ako.
17 And thou hast thrust away from welfare, my soul, I have forgotten prosperity;
Sa aking buhay ay tinanggal mo ang kapayapaan, hindi ko na maalala pa ang alinmang kaligayahan.
18 And I said, Vanished is mine endurance, even mine expectation, from Yahweh.
Kaya sinabi ko, “Ang aking tatag ay nawala na at ang aking pag-asa kay Yahweh ay naubos na.”
19 Remember my humiliation and my fleeings, the wormwood and poison;
Inaalala ko ang aking kahirapan at ang aking pagkaligaw sa ajenjo at kapaitan.
20 Thou wilt, indeed remember, that, bowed down concerning myself, is my soul;
Tiyak na ito ay aking inaalala, at sa loob ko ay yumuyukod ako sa kawalan ng pag-asa.
21 This, will I bring back to my heart, therefore, will I hope.
Ngunit ito ang aking inaalala, at ito ang dahilang ako ay may pag-asa:
22 The lovingkindnesses of Yahweh, verily they are not exhausted, Verily! not at an end, are his compassions:
Ito ay sa pamamagitan ng katapatan sa kasunduan ni Yahweh kaya hindi tayo nalipol, sapagkat ang kaniyang mga kilos ng kahabagan ay hindi nagwakas.
23 New things for the mornings! Abundant is thy faithfulness:
Ang mga kilos ng kahabagan niya ay muling nagaganap sa bawat umaga, katapatan mo ay dakila!
24 My portion, is Yahweh, saith my soul, For this cause, will I wait for him.
“Si Yahweh ay aking mana,” sinabi ko sa aking sarili, kaya aasa ako sa kaniya.
25 Good is Yahweh, to them who wait for him, to the soul that will seek him;
Si Yahweh ay mabuti sa sinumang naghihintay sa kaniya, sa buhay na naghahanap sa kaniya.
26 Good it is—both to wait and to be silent, for the deliverance of Yahweh;
Mabuti ang maghintay sa pagliligtas ni Yahweh nang tahimik.
27 Good it is for a man, that he should bear the yoke in his youth.
Mabuti sa isang tao na ang pamatok sa kaniyang kabataan ay kaniyang natitiis.
28 Let him sit alone, and keep silence, because he took it upon himself:
Hayaan siyang manahimik at umupong mag-isa, dahil inilagay ito ni Yahweh sa kaniya.
29 Let him put, in the dust, his mouth, peradventure, there is hope!
Hayaang ilagay niya sa alikabok ang bibig niya, at marahil mayroong pag-asa.
30 Let him give, to him that smiteth him, his cheek, let him be sated with reproach.
Hayaang ang kaniyang pisngi ay ibigay niya sa sinumang humahampas sa kaniya. Hayaang mapuno siya ng kahihiyan,
31 Surely My Lord, will not cast off, unto times age-abiding;
sapagkat hindi siya tatanggihan ng Panginoon magpakailanman!
32 Surely, though he cause grief, yet will he have compassion, according to the multitude of his lovingkindnesses;
Sapagkat kahit na nagdadala siya ng kalungkutan, nagpapakita rin siya ng kahabagan na lumalabas mula sa kaniyang kadakilaan ng kaniyang katapatan sa kasunduan.
33 Surely he hath not afflicted from his heart, nor caused sorrow to the sons of men.
Sapagkat hindi siya nagmamalupit mula sa kaniyang puso, o nagpapahirap sa mga anak ng mga tao.
34 To crush, under his feet, any of the prisoners of the earth;
Sa pagdurog sa lahat ng mga bihag sa lupa sa ilalim ng kaniyang paa,
35 To turn aside the right of a man, before the face of the Most High;
sa paglihis sa katarungan ng mga tao sa harapan ng mukha ng Kataas-taasan,
36 To oppress a son of earth in his cause, My Lord, hath made no provision.
sa paghadlang sa isang tao sa kaniyang katwiran—hindi ba nakikita ng Panginoon?
37 Who was it that spake, and it was done, [when], My Lord, had not commanded?
Sino ang nagsasalita at nangyayari kapag hindi ito iniutos ng Panginoon?
38 Out of the mouth of the Most High, Proceed there not misfortunes and blessing?
Hindi ba parehong kapahamakan at katagumpayan ay nagmumula sa bibig ng Kataas-taasan?
39 Why should a living son of earth complain, [Let] a man [complain] because of his sins?
Paano makakadaing ang sinumang taong nabubuhay? Paaano makakadaing ang sinumang tao tungkol sa kaparusahan ng kaniyang mga kasalanan?
40 Let us search out our ways, and examine them well, and let us return unto Yahweh;
Siyasatin at suriin natin ang ating mga pamamaraan, at muling manumbalik kay Yahweh.
41 Let us lift up our heart, to the opened palms, to the Mighty One in the heavens;
Itaas natin ang ating mga puso at mga kamay sa Diyos sa kalangitan at manalangin:
42 We, have trespassed and rebelled, Thou, hast not pardoned.
“Laban sa iyo kami ay nagkasala at naghimagsik, kaya kami ay hindi mo pinatawad.
43 Thou hast covered thyself with anger, and pursued us, hast slain—hast not spared;
Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol kami. Pinagpapatay mo kami, at hindi mo kami kinahabagan.
44 Thou hast screened thyself with the clouds, that prayer, should not pass through;
Tinakpan mo ang iyong sarili ng ulap, upang walang panalangin ang makakalampas.
45 Offscouring and refuse, dost thou make us, in the midst of the peoples.
Ginawa mo kaming mga taong itinakwil at dumi sa iba't ibang mga lahi.
46 With their mouth, opened wide over us, [stand] all our foes.
Ibinuka ng lahat ng aming mga kaaway ang kanilang bibig nang may pangungutya laban sa amin.
47 Terror and a pit, have befallen us, tumult and grievous injury;
Dumating sa amin ang takot sa hukay, pagkasira at pagkaluray.”
48 With streams of water, mine eye runneth down, over the grievous injury of the daughter of my people.
Umaagos ng daloy ng tubig ang mata ko dahil sa pagkaluray ng anak na babae ng mga kababayan ko.
49 Mine eye, poureth itself out and ceaseth not, without relief;
Umaagos ang mga mata ko, at hindi tumitigil ang mga ito, sapagkat wala itong katapusan
50 Until Yahweh out of the heavens shall look forth, and see,
hanggang sa tumunghay at tumingin si Yahweh mula sa kalangitan.
51 Mine eye dealeth severely with my soul, because of all the daughters of my city.
Nagbibigay ng matinding sakit sa aking buhay ang mata ko dahil sa lahat ng mga anak na babae sa lungsod ko.
52 They, have laid snares, for me as a bird, who are mine enemies without cause:
Walang tigil akong tinutugis tulad ng isang ibon ng aking mga kaaway nang walang dahilan.
53 They have cut off, in the dungeon, my life, and have cast a stone upon me;
Sinira nila sa balon ang buhay ko at sa ibabaw ko ay naglagay ng isang bato.
54 Waters, flowed over, my head, I said, I am cut off!
Dumaloy ang tubig sa aking ulo, sinabi ko, “Nilagot ako!”
55 I have called upon thy Name, O Yahweh, out of the dungeon below;
Tinawag ko ang iyong pangalan, Yahweh, mula sa pinakamababang hukay.
56 My voice, thou hast heard, —do not close thine ear to my respite, to mine outcry;
Narinig mo ang aking tinig nang sinabi ko, “Huwag mong itago ang iyong tainga sa aking pagtawag ng tulong, sa aking pagsigaw ng saklolo!
57 Thou drewest near, in the day I kept calling on thee, thou saidst, Do not fear!
Lumapit ka sa araw na tinawag kita, sinabi mo sa akin, “Huwag kang mangamba!”
58 Thou hast pleaded, O My Lord, the pleas of my soul, hast redeemed my life;
Panginoon, ipinagtanggol mo ako nang ako ay nasa paglilitis para sa buhay ko, iniligtas mo ang buhay ko!
59 Thou hast beheld, O Yahweh, my failure to get justice, Pronounce thou my sentence;
Yahweh, nakita mo ang kanilang pang-aapi sa akin. Hatulan mo nang makatarungan ang aking usapin.
60 Thou hast seen all their vindictiveness, all their plots against me.
Nakita mo ang lahat kanilang mga kilos ng paghihiganti, lahat ng kanilang binabalak laban sa akin.
61 Thou hast heard their reproach, O Yahweh, all their plots against me;
Narinig mo ang panghahamak nila, Yahweh, at lahat ng kanilang mga balak tungkol sa akin.
62 The lips of mine assailants, and their mutterings, are against me, all the day;
Narinig mo ang mga labi ng mga tumindig laban sa akin, narinig mo ang kanilang malalim na kaisipang laban sa akin sa buong araw.
63 On their downsitting and their uprising, do thou look, I, am their song.
Maging sa kanilang pag-upo o sa kanilang pagtayo, tingnan mo Yahweh! Ako ang paksa sa kanilang awit ng pangungutya.
64 Thou wilt render to them a recompense, O Yahweh, according to the work of their hands;
Gumanti ka sa kanila, Yahweh, gaya ng pinsalang ginawa ng kanilang mga kamay.
65 Thou wilt suffer them a veiling of heart, thy curse to them;
Lagyan mo ng takot ang kanilang mga puso, lagyan mo sila ng sumpa.
66 Thou wilt pursue in anger, and wilt destroy them, from under the heavens of Yahweh.
Habulin mo sila sa iyong galit at lipulin mo sila saanman sa ilalim ng kalangitan, Yahweh!