Lamentations 3
1 I, am the man, that hath seen affliction, by the rod of his indignation;
Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.
2 Me, hath he driven out and brought into darkness, and not light;
Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.
3 Surely, against me, doth he again and again, turn his hand all the day.
Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.
4 He hath worn out my flesh and my skin, hath broken my bones;
Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.
5 He hath built up against me, and carried round me, fortifications and a trench;
Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.
6 In dark places, hath he made me sit, like the dead of age-past times.
Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.
7 He hath walled up around me, that I cannot get out, hath weighted my fetter;
Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.
8 Yea, when I make outcry and implore, he hath shut out my prayer;
Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.
9 He hath walled in my ways with hewn stone, my paths, hath he caused to wind back.
Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.
10 A bear lying in wait, he is to me, a lion, in secret places;
Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.
11 My ways, hath he turned aside, and hath torn me in pieces, hath made me desolate;
Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;
12 He hath trodden his bow, and set me up, as a mark for the arrow.
Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.
13 He hath caused to enter my reins, the sons of his quiver;
Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.
14 I have become a derision to all my people, their song all the day;
Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.
15 He hath sated me with bitter things, hath drenched me with wormwood.
Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.
16 And he hath crushed, with gravel-stones, my teeth, hath made me cower in ashes;
Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.
17 And thou hast thrust away from welfare, my soul, I have forgotten prosperity;
At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.
18 And I said, Vanished is mine endurance, even mine expectation, from Yahweh.
At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.
19 Remember my humiliation and my fleeings, the wormwood and poison;
Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.
20 Thou wilt, indeed remember, that, bowed down concerning myself, is my soul;
Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.
21 This, will I bring back to my heart, therefore, will I hope.
Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.
22 The lovingkindnesses of Yahweh, verily they are not exhausted, Verily! not at an end, are his compassions:
Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.
23 New things for the mornings! Abundant is thy faithfulness:
Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.
24 My portion, is Yahweh, saith my soul, For this cause, will I wait for him.
Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.
25 Good is Yahweh, to them who wait for him, to the soul that will seek him;
Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.
26 Good it is—both to wait and to be silent, for the deliverance of Yahweh;
Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.
27 Good it is for a man, that he should bear the yoke in his youth.
Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.
28 Let him sit alone, and keep silence, because he took it upon himself:
Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.
29 Let him put, in the dust, his mouth, peradventure, there is hope!
Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.
30 Let him give, to him that smiteth him, his cheek, let him be sated with reproach.
Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.
31 Surely My Lord, will not cast off, unto times age-abiding;
Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.
32 Surely, though he cause grief, yet will he have compassion, according to the multitude of his lovingkindnesses;
Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.
33 Surely he hath not afflicted from his heart, nor caused sorrow to the sons of men.
Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.
34 To crush, under his feet, any of the prisoners of the earth;
Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.
35 To turn aside the right of a man, before the face of the Most High;
Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,
36 To oppress a son of earth in his cause, My Lord, hath made no provision.
Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.
37 Who was it that spake, and it was done, [when], My Lord, had not commanded?
Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?
38 Out of the mouth of the Most High, Proceed there not misfortunes and blessing?
Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?
39 Why should a living son of earth complain, [Let] a man [complain] because of his sins?
Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?
40 Let us search out our ways, and examine them well, and let us return unto Yahweh;
Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.
41 Let us lift up our heart, to the opened palms, to the Mighty One in the heavens;
Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.
42 We, have trespassed and rebelled, Thou, hast not pardoned.
Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.
43 Thou hast covered thyself with anger, and pursued us, hast slain—hast not spared;
Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.
44 Thou hast screened thyself with the clouds, that prayer, should not pass through;
Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.
45 Offscouring and refuse, dost thou make us, in the midst of the peoples.
Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.
46 With their mouth, opened wide over us, [stand] all our foes.
Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.
47 Terror and a pit, have befallen us, tumult and grievous injury;
Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.
48 With streams of water, mine eye runneth down, over the grievous injury of the daughter of my people.
Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.
49 Mine eye, poureth itself out and ceaseth not, without relief;
Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.
50 Until Yahweh out of the heavens shall look forth, and see,
Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.
51 Mine eye dealeth severely with my soul, because of all the daughters of my city.
Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.
52 They, have laid snares, for me as a bird, who are mine enemies without cause:
Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.
53 They have cut off, in the dungeon, my life, and have cast a stone upon me;
Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.
54 Waters, flowed over, my head, I said, I am cut off!
Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.
55 I have called upon thy Name, O Yahweh, out of the dungeon below;
Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.
56 My voice, thou hast heard, —do not close thine ear to my respite, to mine outcry;
Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.
57 Thou drewest near, in the day I kept calling on thee, thou saidst, Do not fear!
Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.
58 Thou hast pleaded, O My Lord, the pleas of my soul, hast redeemed my life;
Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.
59 Thou hast beheld, O Yahweh, my failure to get justice, Pronounce thou my sentence;
Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.
60 Thou hast seen all their vindictiveness, all their plots against me.
Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.
61 Thou hast heard their reproach, O Yahweh, all their plots against me;
Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,
62 The lips of mine assailants, and their mutterings, are against me, all the day;
Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.
63 On their downsitting and their uprising, do thou look, I, am their song.
Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.
64 Thou wilt render to them a recompense, O Yahweh, according to the work of their hands;
Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.
65 Thou wilt suffer them a veiling of heart, thy curse to them;
Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.
66 Thou wilt pursue in anger, and wilt destroy them, from under the heavens of Yahweh.
Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.
