Jude 1
1 Jude, Jesus Christ’s servant, and brother of James, unto, the called, by God the Father, beloved, and, by Jesus Christ preserved, —
யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய தா³ஸோ யாகூபோ³ ப்⁴ராதா யிஹூதா³ஸ்தாதேநேஸ்²வரேண பவித்ரீக்ரு’தாந் யீஸு²க்²ரீஷ்டேந ரக்ஷிதாம்’ஸ்²சாஹூதாந் லோகாந் ப்ரதி பத்ரம்’ லிக²தி|
2 Mercy to you, and peace, and love, be multiplied!
க்ரு’பா ஸா²ந்தி: ப்ரேம ச பா³ஹுல்யரூபேண யுஷ்மாஸ்வதி⁴திஷ்ட²து|
3 Beloved! though I was using all diligence to be writing unto you concerning our common salvation, yet have I had necessity to write at once unto you, exhorting you to be earnestly contending for, the faith, once for all delivered unto the saints.
ஹே ப்ரியா: , ஸாதா⁴ரணபரித்ராணமதி⁴ யுஷ்மாந் ப்ரதி லேகி²தும்’ மம ப³ஹுயத்நே ஜாதே பூர்வ்வகாலே பவித்ரலோகேஷு ஸமர்பிதோ யோ த⁴ர்ம்மஸ்தத³ர்த²ம்’ யூயம்’ ப்ராணவ்யயேநாபி ஸசேஷ்டா ப⁴வதேதி விநயார்த²ம்’ யுஷ்மாந் ப்ரதி பத்ரலேக²நமாவஸ்²யகம் அமந்யே|
4 For there have crept in unobserved certain men, who, from of old, have been publicly notified for this sentence, ungodly, men, the favour of our God, turning into wantonness, and, our only Master and Lord, Jesus Christ, denying.
யஸ்மாத்³ ஏதத்³ரூபத³ண்ட³ப்ராப்தயே பூர்வ்வம்’ லிகி²தா: கேசிஜ்ஜநா அஸ்மாந் உபஸ்ரு’ப்தவந்த: , தே (அ)தா⁴ர்ம்மிகலோகா அஸ்மாகம் ஈஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹம்’ த்⁴வஜீக்ரு’த்ய லம்படதாம் ஆசரந்தி, அத்³விதீயோ (அ)தி⁴பதி ர்யோ (அ)ஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்தம்’ நாங்கீ³குர்வ்வந்தி|
5 I am minded, therefore, to put you in remembrance, —though ye know all things once for all, That the Lord, when a people out of Egypt he had saved, in, the next place, them that believed not, destroyed.
தஸ்மாத்³ யூயம்’ புரா யத்³ அவக³தாஸ்தத் புந ர்யுஷ்மாந் ஸ்மாரயிதும் இச்சா²மி, ப²லத: ப்ரபு⁴ரேகக்ரு’த்வ: ஸ்வப்ரஜா மிஸரதே³ஸா²த்³ உத³தா⁴ர யத் தத: பரம் அவிஸ்²வாஸிநோ வ்யநாஸ²யத்|
6 Messengers also, even them who had not kept their own principality, but had forsaken their proper dwelling, unto the judgment of the great day in perpetual bonds under thick gloom, hath he reserved. (aïdios g126)
யே ச ஸ்வர்க³தூ³தா: ஸ்வீயகர்த்ரு’த்வபதே³ ந ஸ்தி²த்வா ஸ்வவாஸஸ்தா²நம்’ பரித்யக்தவந்தஸ்தாந் ஸ மஹாதி³நஸ்ய விசாரார்த²ம் அந்த⁴காரமயே (அ)த⁴: ஸ்தா²நே ஸதா³ஸ்தா²யிபி⁴ ர்ப³ந்த⁴நைரப³த்⁴நாத்| (aïdios g126)
7 As, Sodom and Gomorrah, and the cities around them, having in like manner to these given themselves over to fornication, and gone away after other kind of flesh, lie exposed as an example, a penalty of age-abiding fire, undergoing. (aiōnios g166)
அபரம்’ ஸிதோ³மம் அமோரா தந்நிகடஸ்த²நக³ராணி சைதேஷாம்’ நிவாஸிநஸ்தத்ஸமரூபம்’ வ்யபி⁴சாரம்’ க்ரு’தவந்தோ விஷமமைது²நஸ்ய சேஷ்டயா விபத²ம்’ க³தவந்தஸ்²ச தஸ்மாத் தாந்யபி த்³ரு’ஷ்டாந்தஸ்வரூபாணி பூ⁴த்வா ஸதா³தநவஹ்நிநா த³ண்ட³ம்’ பு⁴ஞ்ஜதே| (aiōnios g166)
8 In like manner, nevertheless, even these, in their dreamings, flesh indeed defile, while lordship they set aside, and dignities they defame.
ததை²வேமே ஸ்வப்நாசாரிணோ(அ)பி ஸ்வஸ²ரீராணி கலங்கயந்தி ராஜாதீ⁴நதாம்’ ந ஸ்வீகுர்வ்வந்த்யுச்சபத³ஸ்தா²ந் நிந்த³ந்தி ச|
9 Whereas, Michael, the chief-messenger, when, with the adversary, disputing, he was reasoning about the body of Moses, durst not impose on him a defamatory sentence, but said—The Lord rebuke thee!
கிந்து ப்ரதா⁴நதி³வ்யதூ³தோ மீகா²யேலோ யதா³ மூஸஸோ தே³ஹே ஸ²யதாநேந விவத³மாந: ஸமபா⁴ஷத ததா³ திஸ்மந் நிந்தா³ரூபம்’ த³ண்ட³ம்’ ஸமர்பயிதும்’ ஸாஹஸம்’ ந க்ரு’த்வாகத²யத் ப்ரபு⁴ஸ்த்வாம்’ ப⁴ர்த்ஸயதாம்’|
10 But, these, whatsoever things, indeed, they know not, they defame; but, whatsoever things, naturally, like the irrational creatures, they well understand, by these, are they, bringing themselves to ruin.
கிந்த்விமே யந்ந பு³த்⁴யந்தே தந்நிந்த³ந்தி யச்ச நிர்ப்³போ³த⁴பஸ²வ இவேந்த்³ரியைரவக³ச்ச²ந்தி தேந நஸ்²யந்தி|
11 Alas for them! because—in the way of Cain have they gone, and, in the error of Balaam’s wage, have they run riot, and, in the gainsaying of Korah, have they perished.
தாந் தி⁴க், தே காபி³லோ மார்கே³ சரந்தி பாரிதோஷிகஸ்யாஸா²தோ பி³லியமோ ப்⁴ராந்திமநுதா⁴வந்தி கோரஹஸ்ய து³ர்ம்முக²த்வேந விநஸ்²யந்தி ச|
12 These are they—who, in your love-feasts, are hidden rocks, as they fare sumptuously together, fearlessly, themselves, shepherding, —clouds without water, by winds swept along, trees autumnal, fruitless, twice dead, uprooted,
யுஷ்மாகம்’ ப்ரேமபோ⁴ஜ்யேஷு தே விக்⁴நஜநகா ப⁴வந்தி, ஆத்மம்ப⁴ரயஸ்²ச பூ⁴த்வா நிர்லஜ்ஜயா யுஷ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ பு⁴ஞ்ஜதே| தே வாயுபி⁴ஸ்²சாலிதா நிஸ்தோயமேகா⁴ ஹேமந்தகாலிகா நிஷ்ப²லா த்³வி ர்ம்ரு’தா உந்மூலிதா வ்ரு’க்ஷா: ,
13 Wild waves of sea, foaming out their own infamies, wandering stars, for whom the gloom of darkness age-abiding hath been reserved. (aiōn g165)
ஸ்வகீயலஜ்ஜாபே²ணோத்³வமகா: ப்ரசண்டா³: ஸாமுத்³ரதரங்கா³: ஸதா³காலம்’ யாவத் கோ⁴ரதிமிரபா⁴கீ³நி ப்⁴ரமணகாரீணி நக்ஷத்ராணி ச ப⁴வந்தி| (aiōn g165)
14 But the seventh from Adam, Enoch, prophesied, even of these, saying—Lo! the Lord hath come with his holy myriads, —
ஆத³மத: ஸப்தம: புருஷோ யோ ஹநோக: ஸ தாநுத்³தி³ஸ்²ய ப⁴விஷ்யத்³வாக்யமித³ம்’ கதி²தவாந், யதா², பஸ்²ய ஸ்வகீயபுண்யாநாம் அயுதை ர்வேஷ்டித: ப்ரபு⁴: |
15 To execute judgment against all, and to convict all the ungodly—of all their works of ungodliness, which they committed in ungodliness, and of all the hard things which they have spoken against him—sinners, ungodly!
ஸர்வ்வாந் ப்ரதி விசாராஜ்ஞாஸாத⁴நாயாக³மிஷ்யதி| ததா³ சாதா⁴ர்ம்மிகா: ஸர்வ்வே ஜாதா யைரபராதி⁴ந: | வித⁴ர்ம்மகர்ம்மணாம்’ தேஷாம்’ ஸர்வ்வேஷாமேவ காரணாத்| ததா² தத்³வைபரீத்யேநாப்யத⁴ர்ம்மாசாரிபாபிநாம்’| உக்தகடோ²ரவாக்யாநாம்’ ஸர்வ்வேஷாமபி காரணாத்| பரமேஸே²ந தோ³ஷித்வம்’ தேஷாம்’ ப்ரகாஸ²யிஷ்யதே||
16 These, are murmurers, complainers, according to their covetings, going on, —and, their mouth, speaketh great swelling words, —holding persons in admiration, for profit’s sake.
தே வாக்கலஹகாரிண: ஸ்வபா⁴க்³யநிந்த³கா: ஸ்வேச்சா²சாரிணோ த³ர்பவாதி³முக²விஸி²ஷ்டா லாபா⁴ர்த²ம்’ மநுஷ்யஸ்தாவகாஸ்²ச ஸந்தி|
17 But, ye, beloved! remember the things which were foretold by the apostles of our Lord Jesus Christ,
கிந்து ஹே ப்ரியதமா: , அஸ்மாகம்’ ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய ப்ரேரிதை ர்யத்³ வாக்யம்’ பூர்வ்வம்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ கதி²தம்’ தத் ஸ்மரத,
18 How that they used to say to you—In the last time, there shall be mockers, —according to their own ungodly covetings, going on.
ப²லத: ஸே²ஷஸமயே ஸ்வேச்சா²தோ (அ)த⁴ர்ம்மாசாரிணோ நிந்த³கா உபஸ்தா²ஸ்யந்தீதி|
19 These, are they who make complete separation, mere men of soul, Spirit, not possessing.
ஏதே லோகா: ஸ்வாந் ப்ரு’த²க் குர்வ்வந்த: ஸாம்’ஸாரிகா ஆத்மஹீநாஸ்²ச ஸந்தி|
20 But, ye, beloved! building yourselves up in your most holy faith, in Holy Spirit, praying,
கிந்து ஹே ப்ரியதமா: , யூயம்’ ஸ்வேஷாம் அதிபவித்ரவிஸ்²வாஸே நிசீயமாநா: பவித்ரேணாத்மநா ப்ரார்த²நாம்’ குர்வ்வந்த
21 Yourselves, in God’s love, keep, —awaiting the mercy of our Lord Jesus Christ, unto age-abiding life. (aiōnios g166)
ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரேம்நா ஸ்வாந் ரக்ஷத, அநந்தஜீவநாய சாஸ்மாகம்’ ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய க்ரு’பாம்’ ப்ரதீக்ஷத்⁴வம்’| (aiōnios g166)
22 And, on some, indeed, have mercy, —such as are in doubt, be saving, out of the fire, snatching them;
அபரம்’ யூயம்’ விவிச்ய காம்’ஸ்²சித்³ அநுகம்பத்⁴வம்’
23 But, on others, have mercy with fear, hating even, the garment, spotted by the flesh.
காம்’ஸ்²சித்³ அக்³நித உத்³த்⁴ரு’த்ய ப⁴யம்’ ப்ரத³ர்ஸ்²ய ரக்ஷத, ஸா²ரீரிகபா⁴வேந கலங்கிதம்’ வஸ்த்ரமபி ரு’தீயத்⁴வம்’|
24 Now, unto him who is able—to guard you from stumbling, and to set you in the presence of his glory, without blemish, with exultation, —
அபரஞ்ச யுஷ்மாந் ஸ்க²லநாத்³ ரக்ஷிதும் உல்லாஸேந ஸ்வீயதேஜஸ: ஸாக்ஷாத் நிர்த்³தோ³ஷாந் ஸ்தா²பயிதுஞ்ச ஸமர்தோ²
25 Unto God alone our Saviour, through Jesus Christ our Lord, be glory, greatness, dominion, and authority, before all the [by-gone] age, and now, and unto all the [coming] ages. Amen! (aiōn g165)
யோ (அ)ஸ்மாகம் அத்³விதீயஸ்த்ராணகர்த்தா ஸர்வ்வஜ்ஞ ஈஸ்²வரஸ்தஸ்ய கௌ³ரவம்’ மஹிமா பராக்ரம: கர்த்ரு’த்வஞ்சேதா³நீம் அநந்தகாலம்’ யாவத்³ பூ⁴யாத்| ஆமேந்| (aiōn g165)
