John 2
1 And, on the third day, a marriage, took place, in Cana, of Galilee; and the mother of Jesus was there, —
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤ੍ਰੁਤੀਯਦਿਵਸੇ ਗਾਲੀਲ੍ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਿਯੇ ਕਾੰਨਾਨਾਮ੍ਨਿ ਨਗਰੇ ਵਿਵਾਹ ਆਸੀਤ੍ ਤਤ੍ਰ ਚ ਯੀਸ਼ੋਰ੍ਮਾਤਾ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍|
2 and Jesus also was invited, with his disciples, unto the marriage.
ਤਸ੍ਮੈ ਵਿਵਾਹਾਯ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ਼੍ਚ ਨਿਮਨ੍ਤ੍ਰਿਤਾ ਆਸਨ੍|
3 And, wine falling short, the mother of Jesus saith unto him—Wine, have they none!
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸਸ੍ਯ ਨ੍ਯੂਨਤ੍ਵਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੋਰ੍ਮਾਤਾ ਤਮਵਦਤ੍ ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੋ ਨਾਸ੍ਤਿ|
4 And Jesus saith unto her—What part can I take with thee, O woman? Not yet, hath come, mine hour.
ਤਦਾ ਸ ਤਾਮਵੋਚਤ੍ ਹੇ ਨਾਰਿ ਮਯਾ ਸਹ ਤਵ ਕਿੰ ਕਾਰ੍ੱਯੰ? ਮਮ ਸਮਯ ਇਦਾਨੀਂ ਨੋਪਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
5 His mother saith unto them who are ministering—Whatsoever he may say to you, do!
ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਮਾਤਾ ਦਾਸਾਨਵੋਚਦ੍ ਅਯੰ ਯਦ੍ ਵਦਤਿ ਤਦੇਵ ਕੁਰੁਤ|
6 Now there were there, six stone water-vessels, placed, according to the purification of the Jews; holding each, two or three measures.
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਸ਼ੁਚਿਤ੍ਵਕਰਣਵ੍ਯਵਹਾਰਾਨੁਸਾਰੇਣਾਢਕੈਕਜਲਧਰਾਣਿ ਪਾਸ਼਼ਾਣਮਯਾਨਿ ਸ਼਼ਡ੍ਵ੍ਰੁʼਹਤ੍ਪਾਤ੍ਰਾਣਿਆਸਨ੍|
7 Jesus saith unto them—Fill the vessels with water. And they filled them up to the brim.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਕਲਸ਼ਾਨ੍ ਜਲੈਃ ਪੂਰਯਿਤੁੰ ਤਾਨਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍, ਤਤਸ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਕੁਮ੍ਭਾਨਾਕਰ੍ਣੰ ਜਲੈਃ ਪਰ੍ੱਯਪੂਰਯਨ੍|
8 And he saith unto them—Draw out now, and be bearing unto the master of the feast. And they bare.
ਅਥ ਤੇਭ੍ਯਃ ਕਿਞ੍ਚਿਦੁੱਤਾਰ੍ੱਯ ਭੋਜ੍ਯਾਧਿਪਾਤੇਃਸਮੀਪੰ ਨੇਤੁੰ ਸ ਤਾਨਾਦਿਸ਼ਤ੍, ਤੇ ਤਦਨਯਨ੍|
9 And, when the master of the feast had tasted the water, now made, wine, and knew not whence it was, —though, they who were ministering, knew, even they who had drawn out the water, the master accosteth the bridegroom,
ਅਪਰਞ੍ਚ ਤੱਜਲੰ ਕਥੰ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੋ(ਅ)ਭਵਤ੍ ਤੱਜਲਵਾਹਕਾਦਾਸਾ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਤਾਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦ੍ਭੋਜ੍ਯਾਧਿਪੋ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਨਾਸ਼ਕ੍ਨੋਤ੍ ਤਦਵਲਿਹ੍ਯ ਵਰੰ ਸੰਮ੍ਬੋਦ੍ਯਾਵਦਤ,
10 and saith unto him—Every man, first the good wine, setteth out; and, when they had been well-supplied, the inferior: —Thou, hast kept the good wine until, even now.
ਲੋਕਾਃ ਪ੍ਰਥਮੰ ਉੱਤਮਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੰ ਦਦਤਿ ਤਸ਼਼ੁ ਯਥੇਸ਼਼੍ਟੰ ਪਿਤਵਤ੍ਸੁ ਤਸ੍ਮਾ ਕਿਞ੍ਚਿਦਨੁੱਤਮਞ੍ਚ ਦਦਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤ੍ਵਮਿਦਾਨੀਂ ਯਾਵਤ੍ ਉੱਤਮਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੰ ਸ੍ਥਾਪਯਸਿ|
11 This, beginning of his signs, did Jesus, in Cana of Galilee, and manifested his glory; and his disciples believed on him.
ਇੱਥੰ ਯੀਸ਼ੁਰ੍ਗਾਲੀਲਪ੍ਰਦੇਸ਼ੇ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕਾਰ੍ੰਮ ਪ੍ਰਾਰਮ੍ਭ ਨਿਜਮਹਿਮਾਨੰ ਪ੍ਰਾਕਾਸ਼ਯਤ੍ ਤਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍|
12 After this, he came down into Capernaum, —he, and his mother and brethren, and his disciples; and, there, they abode, not many days.
ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਸ ਨਿਜਮਾਤ੍ਰੁਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁਸ੍ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧ੍ਂ ਕਫਰ੍ਨਾਹੂਮਮ੍ ਆਗਮਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤ੍ਰ ਬਹੂਦਿਨਾਨਿ ਆਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍|
13 And, near, was the passover of the Jews; and, Jesus, went up unto Jerusalem.
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਯਿਹੂਦਿਯਾਨਾਂ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵੇ ਨਿਕਟਮਾਗਤੇ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ ਨਗਰਮ੍ ਆਗੱਛਤ੍|
14 And he found, in the temple, them that were selling oxen and sheep and doves, also the money-changers sitting.
ਤਤੋ ਮਨ੍ਦਿਰਸ੍ਯ ਮਧ੍ਯੇ ਗੋਮੇਸ਼਼ਪਾਰਾਵਤਵਿਕ੍ਰਯਿਣੋ ਵਾਣਿਜਕ੍ਸ਼਼੍ਚੋਪਵਿਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ ਵਿਲੋਕ੍ਯ
15 And, making a scourge out of rushes, all of them, thrust he forth out of the temple, both the sheep and the oxen; and, the money-changers’ small coins, poured he forth, and, the tables, he overturned;
ਰੱਜੁਭਿਃ ਕਸ਼ਾਂ ਨਿਰ੍ੰਮਾਯ ਸਰ੍ੱਵਗੋਮੇਸ਼਼ਾਦਿਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਤਾਨ੍ ਮਨ੍ਦਿਰਾਦ੍ ਦੂਰੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
16 and unto them who were selling, the doves, he said—Take these things hence! Be not making, the house of my Father, a house of merchandise.
ਵਣਿਜਾਂ ਮੁਦ੍ਰਾਦਿ ਵਿਕੀਰ੍ੱਯ ਆਸਨਾਨਿ ਨ੍ਯੂਬ੍ਜੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਪਾਰਾਵਤਵਿਕ੍ਰਯਿਭ੍ਯੋ(ਅ)ਕਥਯਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਸਰ੍ਵਾਣ੍ਯੇਤਾਨਿ ਨਯਤ, ਮਮ ਪਿਤੁਗ੍ਰੁʼਹੰ ਵਾਣਿਜ੍ਯਗ੍ਰੁʼਹੰ ਮਾ ਕਾਰ੍ਸ਼਼੍ਟ|
17 His disciples remembered that it was written—The zeal of thy house, eateth me up.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਨ੍ਮਨ੍ਦਿਰਾਰ੍ਥ ਉਦ੍ਯੋਗੋ ਯਸ੍ਤੁ ਸ ਗ੍ਰਸਤੀਵ ਮਾਮ੍| ਇਮਾਂ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੀਯਲਿਪਿੰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਃਸਮਸ੍ਮਰਨ੍|
18 The Jews therefore answered, and said unto him, What sign, dost thou point out to us, in that, these things, thou doest?
ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾ ਯੀਸ਼਼ਿਮਵਦਨ੍ ਤਵਮਿਦ੍ਰੁʼਸ਼ਕਰ੍ੰਮਕਰਣਾਤ੍ ਕਿੰ ਚਿਹ੍ਨਮਸ੍ਮਾਨ੍ ਦਰ੍ਸ਼ਯਸਿ?
19 Jesus answered, and said unto them—Take down this shrine, and, in three days, will I raise it.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨਵੋਚਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰੇ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਨਾਸ਼ਿਤੇ ਦਿਨਤ੍ਰਯਮਧ੍ਯੇ(ਅ)ਹੰ ਤਦ੍ ਉੱਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
20 The Jews, therefore, said—In forty and six years, was this shrine built. And, thou, in three days, wilt raise it!
ਤਦਾ ਯਿਹੂਦਿਯਾ ਵ੍ਯਾਹਾਰ੍ਸ਼਼ੁਃ, ਏਤਸ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰਸ ਨਿਰ੍ੰਮਾਣੇਨ ਸ਼਼ਟ੍ਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸ਼ਦ੍ ਵਤ੍ਸਰਾ ਗਤਾਃ, ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਦਿਨਤ੍ਰਯਮਧ੍ਯੇ ਤਦ੍ ਉੱਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਸਿ?
21 But, he, was speaking concerning the shrine of his body.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਨਿਜਦੇਹਰੂਪਮਨ੍ਦਿਰੇ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍|
22 When, therefore, he had been raised from among the dead, his disciples remembered, that, this, he had been saying; and they believed in the Scripture, and in the word which Jesus had spoken.
ਸ ਯਦੇਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਗਦਿਤਵਾਨ੍ ਤੱਛਿਸ਼਼੍ਯਾਃ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਤ੍ ਤਦੀਯੋੱਥਾਨੇ ਸਤਿ ਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਧਰ੍ੰਮਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਯੀਸ਼ੁਨੋਕ੍ਤਕਥਾਯਾਂ ਚ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼ੁਃ|
23 Now, when he was in Jerusalem, during the passover, during the feast, many, believed on his name, viewing his signs which he was doing.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਸ੍ਯ ਭੋਜ੍ਯਸਮਯੇ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ ਨਗਰੇ ਤਤ੍ਕ੍ਰੁਤਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਬਹੁਭਿਸ੍ਤਸ੍ਯ ਨਾਮਨਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤੰ|
24 Jesus himself, however, was not trusting himself unto them, by reason of his understanding them all,
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸ੍ਵੰ ਨ ਸਮਰ੍ਪਯਤ੍, ਯਤਃ ਸ ਸਰ੍ੱਵਾਨਵੈਤ੍|
25 and because he had, no need, that anyone should bear witness concerning man; for, he, understood what was in man.
ਸ ਮਾਨਵੇਸ਼਼ੁ ਕਸ੍ਯਚਿਤ੍ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਨਾਪੇਕ੍ਸ਼਼ਤ ਯਤੋ ਮਨੁਜਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਯਦ੍ਯਦਸ੍ਤਿ ਤੱਤਤ੍ ਸੋਜਾਨਾਤ੍|
