Joel 2

1 Blow ye a horn in Zion, sound an alarm in my holy mountain, let all the inhabitants of the land, tremble, —for coming is the day of Yahweh, for it is near!—

Patingoga ang trumpeta sa Zion, ug patingoga ang pagpasidaan diha sa akong balaang bukid! Tugoti nga mangurog sa kahadlok ang tanang lumolupyo sa yuta, kay hapit na ang adlaw ni Yahweh; sa pagkatinuod, haduol na kini.

2 A day of obscurity and deep gloom, a day of cloud, and thick darkness, as dusk, spread over the mountains, —a people, many and bold, like whom, hath not been from age-past times, and, after whom, shall not be again unto the years of generation after generation.

Mao kini ang adlaw sa kangitngit ug kadulom, usa ka adlaw sa mga panganod ug hilabihang kangitngit. Sama sa banagbanag nga mikaylap diha sa kabukiran, nagpadulong ang daghan ug kusgan nga kasundalohan. Wala pay kasundalohan nga sama niini, ug wala na gayoy sama pa niini, bisan sa daghan pang kaliwatan.

3 Before him, hath a fire, devoured, and, after him, shall a flame, consume, —As the garden of Eden, is the land before him, but, after him, a desert most desolate, Moreover also, escape, giveth he none.

Giugdaw sa kalayo ang tanang butang nga anaa sa atubangan niini, ug usa ka nagdilaab nga kalayo ang anaa sa luyo niini. Sama sa tanaman sa Eden ang yuta nga anaa sa atubangan niini, apan adunay nagun-ob nga kamingawan sa luyo niini. Sa pagkatinuod, walay makaikyas gikan niini.

4 As the appearance of horses, is his appearance, and, as war-horses, so, shall they run:

Sama sa mga kabayo ang panagway sa kasundalohan, ug midagan sila sama sa mga tigkabayo.

5 Like the noise of chariots on the tops of the mountains, shall they rattle along, like the noise of a flame of fire, devouring dry straw, —like a people bold, arrayed for battle.

Sama sa kasaba sa mga karwahe diha sa ibabaw sa kabukiran ang ilang paglukso, sama sa nagdilaab nga kalayo nga misunog sa uhot ang kasaba niini, sama sa kusgang kasundalohan nga andam na alang sa gubat.

6 Because of him, shall peoples’, be in anguish, —all faces, have withdrawn their colour.

Gisakit ang mga tawo diha sa ilang presensya ug nangluspad ang ilang mga panagway.

7 Like heroes, shall they run, like men of war, shall they mount a wall, —and, every one—along his own road, shall they march along, and shall not change their paths;

Nanagan sila sama sa kusgan nga mga manggugubat; gisaka nila ang mga paril sama sa mga sundalo; nagmartsa sila, ang matag usa diha sa ilang gilakwan, ug wala mitipas sa ilang mga laray.

8 Nor, against each other, shall they strike, Each—on his own highway, shall they march, —though, in among the weapons, they fall, they shall not stop.

Walay bisan usa nga midasmag sa uban nga anaa sa kilid; nagmartsa sila, ang matag usa diha sa iyang agianan; maguba nila ang mga panalipod ug dili mobulag sa laray.

9 Upon the city, shall they leap, on the wall, shall they run, up the houses, shall they climb, —through the windows, shall they enter, like a thief,

Nagdali sila ngadto sa siyudad, nanagan sila padulong sa paril, nanaka sila sa kabalayan, ug nanglusot sila sa mga bintana sama sa mga kawatan.

10 Before him, hath quaked the earth, have trembled the heavens, —the sun and the moon, have become dark, and, the stars, have withdrawn their shining;

Nauyog ang kalibotan diha sa ilang atubangan, nangurog ang kalangitan, mingitngit ang adlaw ug ang bulan, ug wala na misidlak ang mga bituon.

11 And, Yahweh, hath uttered his voice, before his host, for great indeed is his camp, for bold is he who executeth his word, —for great is the day of Yahweh, and awful exceedingly, Who then shall endure it?

Gipatugbaw ni Yahweh ang iyang tingog atubangan sa iyang kasundalohan, kay hilabihan kadaghan ang iyang mga manggugubat; kusgan sila, nga nagtuman sa iyang mga sugo. Kay bantogan ug hilabihan ka makalilisang ang adlaw ni Yahweh. Kinsa man ang makaikyas niini?

12 Even now, therefore, urgeth Yahweh, Turn ye unto me, with all your heart, —and with fasting and with weeping, and with lamentation;

“Apan bisan karon,” miingon si Yahweh, “Balik kanako uban sa bug-os ninyong kasingkasing. Pagpuasa, paghilak, ug pagbangotan.”

13 And rend your heart, and not your garments, turn therefore, unto Yahweh your God, —for, gracious and full of compassion, is he, slow to anger, and abundant in loving- kindness, and will grieve over calamity.

Gisia ang inyong mga kasingkasing dili lamang ang inyong mga bisti, ug balik kang Yahweh nga inyong Dios. Kay matinabangon ug maluloy-on siya, dili daling masuko ug puno sa matinud-anong kasabotan, ug buot niya motalikod gikan sa pagpahamtang ug silot.

14 Who knoweth, he may turn and grieve, —and leave behind him, a blessing, a meal-offering and a drink-offering, to Yahweh your God?

Kinsa man ang nasayod? Tingali ug mobalik siya ug magbaton ug kaluoy, ug mobiya nga adunay gibilin nga panalangin, usa ka halad nga trigo ug usa ka halad nga ilimnon alang kang Yahweh nga inyong Dios?

15 Blow ye a horn, in Zion, —hallow a fast, call a solemn assembly:

Patingoga ang budyong sa Zion, pagpahigayon ug balaang puasa, ug pagpatawag alang sa balaang panagtigom.

16 Gather the people, hallow a convocation, collect the elders, gather the children, and the sucklings of the breasts, —let the bridegroom, come forth, from his chamber, and the bride from her bower:

Tigoma ang katawhan, pagpahigayon ug balaang panagtigom. Tigoma ang mga kadagkoan, tigoma ang kabataan ug ang masuso nga mga bata. Tugoti nga mogawas sa ilang mga lawak ang mga pamanhonon, ug ang mga pangasaw-onon gikan sa ilang mga lawak.

17 Between the porch and the altar, let the priests, weep, the attendants of Yahweh, —and let them say—Look with pity, O Yahweh, upon thy people, and do not deliver thine inheritance to reproach, that the nations, should mock them, Why should they say among the peoples, Where is their God?

Tugoti nga maghilak ang mga pari, nga mga sulugoon ni Yahweh, taliwala sa mga balkon ug sa halaran. Tugoti sila nga moingon, “Ipalingkawas ang imong katawhan, Yahweh, ug ayaw tugoti nga tamayon ang imong panulondon, nga biaybiayon sila sa kanasoran. Nganong kinahanglan man sila moingon ngadto sa ubang mga nasod, 'Asa man ang ilang Dios?'”

18 And Yahweh became jealous for his land, —and took pity on his people;

Unya nabalaka si Yahweh sa iyang yuta ug nagmaluluy-on sa iyang katawhan.

19 Then answered Yahweh, and said to his people: —Behold me! sending you the corn, and the new wine and the oil, so shall ye be satisfied therewith; and I will not make you, any more, a reproach among the nations.

Mitubag si Yahweh sa iyang katawhan, “Tan-awa, padad-an ko kamo ug trigo, bag-ong bino, ug lana. Matagbaw kamo niini, ug dili ko na gayod tugotan nga maulawan kamo taliwala sa kanasoran.

20 And, the Northerner, will I remove far from you, and drive him into a land parched and desolate, with, his face, toward the eastern sea, and, his rear, toward the hinder sea, —then shall come up his ill odour, yea his stench, shall ascend, because he hath shown himself great in doing.

Pahawaon ko gikan kaninyo ang mga nagasulong nga gikan sa amihanan, ug abogon sila ngadto sa mala ug biniyaang yuta. Moadto sa dagat nga anaa sa sidlakang bahin ang nag-una sa ilang kasundalohan, ug ang naulahi moadto sa dagat nga anaa sa kasadpan. Moalisbo ang baho niini.” Sa pagkatinuod, nagbuhat siya ug dagkong mga butang.

21 Be not thou afraid, O soil, —exult and rejoice, because Yahweh, hath shown himself great, in doing.

Ayaw kahadlok, yuta, pagsadya ug paglipay, kay magbuhat si Yahweh ug dagkong mga butang.

22 Be not afraid, ye beasts of the field, for sprouted have the pastures of the wilderness, —for, the tree, hath borne its fruit, the fig-tree and the vine, have yielded their wealth.

Ayaw kahadlok, ihalas nga mananap sa kaumahan, kay motubo ang mga sibsibanan diha sa kamingawan, mamunga ang mga kahoy, ug maghatag ug abot niini ang mga kahoy nga igera ug mga paras.

23 Ye sons of Zion, then, exult and be glad in Yahweh your God, for he hath given you the seed-rain, in right manner, —Yea he hath caused to descend for you a down-pour, of seed-rain and of the harvest-rain in the first month;

Pagsadya, katawhan sa Zion, ug paglipay diha kang Yahweh nga inyong Dios. Kay hatagan niya kamo ug ulan sa tinglagas sa tukmang panahon ug magpaulan alang kaninyo, ang ulan sa tinglagas ug ang ulan sa tingpamulak sama kaniadto.

24 So shall the threshing-floors, be filled, with corn, —and the vats, overflow, with new wine and oil.

Mapuno ug trigo ang mga giokanan, ug mag-awas ang bag-ong bino ug lana sa dagkong mga banga.

25 Then will I make good to you the years which were eaten by the swarming locust, the grass locust, and the corn locust and the creeping locust, —even my great army, which I sent among you.

“Ibalik ko kaninyo ang katuigan nga daghan ug abot diin gikaon sa panon sa mga dulon—ang labihan kadaghang dulon, ang modaot ug nagalaglag nga dulon— ang akong kusgan nga kasundalohan nga gipadala nako diha kaninyo.

26 And ye shall eat and eat, and be satisfied, and shall praise the name of Yahweh your God, who hath dealt with you wondrously, —so shall my people, not be abashed, unto times age-abiding.

Mokaon kamo ug daghan ug mangabusog, ug modayeg sa ngalan ni Yahweh nga inyong Dios, nga nagbuhat ug kahibulongan diha kaninyo, ug dili ko na gayod pakaulawan ang akong katawhan.

27 So shall ye know that, in the midst of Israel, I am, and that, I, Yahweh, am your God, and none else, —and my people, shall not be abashed, unto times age-abiding.

Masayod kamo nga anaa ako sa Israel, ug ako si Yahweh nga inyong Dios, ug wala nay lain pa, ug dili ko na gayod pakaulawan ang akong katawhan.

28 And it shall come to pass, afterwards, I will pour out my spirit upon all flesh, and your sons and your daughters, shall prophesy, —your old men, shall dream, dreams, your young men, shall see, visions;

Ug unya mahitabo nga ibubo ko ang akong Espiritu sa tanang katawhan, ug managna ang inyong mga anak nga lalaki ug babaye. Magdamgo ang inyong hamtong nga kalalakin-an, ug makakita ug mga panan-awon ang inyong batan-ong kalalakin-an.

29 Moreover also, upon the servants and upon the handmaids—in those days, will I pour out my spirit;

Sa mga sulugoon nga mga lalaki ug babaye usab, ibubo ko ang akong Espiritu niadtong mga adlawa.

30 And I will set forth wonders in the heavens, and in the earth, —blood, and fire, and columns of smoke:

Ipakita ko ang mga katingalahang butang diha sa kalangitan ug sa kalibotan, dugo, kalayo, ug mga haligi nga aso.

31 The sun, shall be turned into darkness, and the moon into blood, —before the coming of the great and awful day of Yahweh.

Mongitngit ang adlaw ug daw mahimong dugo ang bulan, sa dili pa moabot ang bantogan ug makalilisang nga adlaw ni Yahweh.

32 And it shall come to pass, whosoever, shall call on the name of Yahweh, shall be delivered, —For in Mount Zion, and in Jerusalem, shall be a delivered remnant, just as Yahweh hath said, and among the survivors, whom Yahweh doth call.

Unya maluwas ang tanan nga motawag sa ngalan ni Yahweh. Kay maanaa didto sa Bukid sa Zion ug sa Jerusalem kadtong nakaikyas, sumala sa gisulti ni Yahweh, ug uban sa mga naluwas, kadtong gitawag ni Yahweh.