Job 1
1 A man, there was—in the land of Uz, Job, his name, —and that man was blameless and upright, and one who revered God, and avoided evil.
Adunay usa ka tawo didto sa yuta sa Uz nga ginganlan ug Job; ug si Job usa ka hingpit ug matarong, nga mahadlokon sa Dios ug nagpahilayo sa daotan.
2 And there were born unto him seven sons and three daughters.
May natawo kaniya nga pito ka mga anak nga lalaki ug tulo ka mga anak nga babaye.
3 And his substance was—seven thousand sheep, and three thousand camels, and five hundred yoke of oxen, and five hundred she-asses, and a body of servants exceeding large, —thus was that man the greatest of all the sons of the East.
Gipanag-iyahan niya ang 7000 nga mga karnero, 3000 nga mga kamelyo, 500 nga pares sa mga baka, ug 500 nga mga asno ug daghan kaayong mga sulugoon. Kining tawhana mao ang labing inila sa tibuok katawhan sa Sidlakan.
4 Now his sons were wont to go, and make a banquet, at the house of each one upon his day, —and to send and call their three sisters, to eat and to drink with them.
Sa adlaw nga gitagana sa tagsatagsa niya ka mga anak nga lalaki, nagpakombira siya sa iyang pinuy-anan ug nagpasugo sila ug modapit sa ilang tulo ka igsoong babaye aron mangaon ug manginom uban kanila.
5 And so it was, when the days of the banquet came round, that Job sent and hallowed them, and rising early in the morning offered ascending-sacrifices according to the number of them all; for Job said, Peradventure my sons have sinned, and have cursed God in their hearts. Thus and thus, was Job wont to do all the days.
Sa mga adlaw nga matapos na ang kombira, nagpasugo si Job alang kanila ug nagpabalaan kanila. Mobangon siya sayo sa kabuntagon ug maghalad sa mga halad sinunog alang sa tagsatagsa niya ka mga anak, kay mosulti man siya, “Tingali nakasala ug nakapasipala ang akong mga anak sa Dios diha sa ilang kasingkasing.” Gibuhat kini kanunay ni Job.
6 Now there came a certain day, when the sons of God entered in to present themselves unto Yahweh, —so the accuser also entered, in their midst.
Ug unya miabot ang usa ka adlaw nga ang mga anak sa Dios miduol aron sa pagpakita sa ilang kaugalingon sa atubangan ni Yahweh, ug miabot usab si Satanas taliwala kanila.
7 And Yahweh said unto the accuser, Whence comest thou? And the accuser answered Yahweh, and said, From going to and fro in the earth, and wandering about therein.
Miingon si Yahweh kang Satanas, “Diin ka man gikan?” Unya mitubag si Satanas kang Yahweh ug miingon, “Gikan ako sa pagsuroysuroy sa kalibotan, ug gikan sa pagsaka ug sa pagkanaog niini.”
8 And Yahweh said unto the accuser, Hast thou applied thy heart unto my servant Job, that there is none like him in the earth, a man blameless and upright, one revering God and avoiding evil?
Si Yahweh miingon kang Satanas, “Gihunahuna mo ba ang akong sulugoon nga si Job? Kay wala gayoy sama kaniya ibabaw sa kalibotan, usa ka hingpit ug matarong nga tawo, nga mahadlokon sa Dios ug nagpahilayo sa daotan.
9 And the accuser answered Yahweh, and said, Is it, for nought, that Job revereth God?
Unya mitubag si Satanas kang Yahweh ug miingon, “Nagmahadlokon lang ba si Job sa Dios sa walay hinungdan?
10 Hast not, thou thyself, made a hedge about him, and about his house, and about all that he hath, on every side? The work of his hands, thou hast blessed, and, his substance, hath broken forth in the land.
Dili ba gikuralan mo man ang palibot sa iyang pinuy-anan aron panalipdan siya, ug ang palibot sa matag bahin sa tanan nga iyang gipanag-iyahan? Gipanalanginan mo ang gipangbuhat sa iyang mga kamot, ug midaghan ang iyang gipanag-iyahan nga yuta.
11 But, in very deed, put forth, I pray thee, thy hand, and smite all that he hath, —verily, unto thy face, will he curse thee.
Apan karon bakyawa ang imong kamot ug hilabti ang tanan nga iya, ug magpasipala siya diha sa imong panagway.”
12 And Yahweh said unto the accuser, Lo! all that he hath, is in thy hand, only, against himself, do not put forth thy hand. So the accuser went forth from the presence of Yahweh.
Miingon si Yahweh kang Satanas, “Ania karon, ang tanan nga iyang gipanag-iyahan anaa na sa imong mga kamot. Apan ayaw bakyawa ang imong kamot batok sa tawo mismo.” Busa mibiya si Satanas gikan sa atubangan ni Yahweh.
13 And there came a certain day, —when his sons and his daughters were eating, and drinking wine, in the house of their eldest brother.
Unya miabot ang adlaw nga ang iyang mga anak nga lalaki ug iyang mga anak nga babaye nangaon ug nanginom sa bino didto sa pinuy-anan sa ilang kamagulangang igsoon nga lalaki,
14 And, a messenger, came in unto Job, and said, —The oxen, were plowing, and, the asses, feeding beside them;
miabot ang usa ka sinugo ngadto kang Job ug miingon, “Ang mga baka gipadaro ug gipasibsib ang mga asno duol kanila;
15 when the Sabeans swooped down, and took them, and, the young men, smote they with the edge of the sword, —and escaped am, only I alone, too tell thee.
midasmag ang mga Sabeohanon kanila ug gikuha sila. Tinuod gayod, gipangpatay nila ang mga sulugoon pinaagi sa sulab sa mga espada; ako lamang ang nakaikyas aron sa pagsugilon kanimo.”
16 Yet was this one speaking, when, another, came in and said, —A fire of God, fell out of the heavens, and burned up the sheep and the young men, and consumed them; and escaped am, only I alone, to tell thee.
Samtang nagsulti pa siya, miabot usab ang laing tawo ug miingon, “Ang kalayo sa Dios nahulog gikan sa kalangitan ug misunog sa mga karnero ug sa mga sulugoon; ug ako lamang ang nakaikyas aron sa pagsugilon kanimo.”
17 Yet was this one speaking, when, another, came in and said, The Chaldeans, appointed three chiefs, and spread out against the camels, and took them, and, the young men, smote they with the edge of the sword; and escaped am, only I alone, to tell thee.
Ug samtang nagsulti pa siya, miabot na usab ang laing tawo ug miingon, “Ang mga Caldeahanon nga nabahin sa tulo ka pundok, mihasmag sa mga kamelyo, ug gikuha sila. Oo, ug gipangpatay pa gayod nila ang mga sulugoon pinaagi sa sulab sa mga espada, ug ako lamang ang nakaikyas aron sa pagsugilon kanimo.”
18 Yet was this one speaking, when, another, came in and said, —Thy sons and thy daughters, were eating, and drinking wine, in the house of their eldest brother;
Samtang nagsulti pa siya, miabot na usab ang laing tawo ug miingon, “Ang imong mga anak nga lalaki ug ang imong mga anak nga babaye nangaon ug nanginom sa bino didto sa pinuy-anan sa ilang kamagulangan nga igsoong lalaki.
19 when lo! a great wind, came from over the desert, and smote the four corners of the house, and it fell upon the young men, and they died, —and escaped am, only I alone, to tell thee.
Ug dihay miabot nga usa ka kusog nga hangin gikan sa kamingawan ug mihuros sa matag upat ka suok sa balay ug natumpagan niini ang mga batan-on, ug nangamatay silang tanan, ug ako lamang ang nakaikyas aron sa pagsugilon kanimo.”
20 Then Job arose, and rent his robe, and shaved his head, and fell to the earth and worshipped;
Unya mibarug si Job, gigisi ang iyang bisti ug gikiskisan ang iyang ulo, mihapa siya sa yuta, ug gisimba ang Dios.
21 and said—Naked came I forth from the womb of my mother, and naked must I return thither, Yahweh, gave, and, Yahweh, hath taken away, —The name of Yahweh be blessed!
Miingon siya “Hubo ako nga migawas sa tagoangkan sa akong inahan, ug mobalik ako didto nga hubo. Si Yahweh ang mihatag, ug si Yahweh usab ang mikuha; hinaot nga mabulahan ang ngalan ni Yahweh.”
22 In all this, Job sinned not, nor imputed folly unto God.
Sa tanang panghitabo, wala nagpakasala si Job, ni nagbinuang nga mibutangbutang sa Dios.
