Job 9
1 Then responded Job, and said—
Unya mitubag si Job ug miingon,
2 Of a truth, I know that so it is, But how can a mortal be just with GOD?
“Sa pagkatinuod nasayod ako nga mao gayod kini. Apan unsaon man sa usa ka tawo mamatarong atubangan sa Dios?
3 If he choose to contend with him, he cannot answer him, one of a thousand:
Kung buot niyang mangatarongan sa Dios, dili siya makatubag kaniya bisan sa usa ka libo pa nga higayon.
4 Wise in heart, and alert in vigour, What man hath hardened himself against him, and prospered!
Ang Dios manggialamon sa kasingkasing ug makagagahom sa kusog; kinsa man ang nagpagahi sa iyang kaugalingon batok kaniya ug nagmalampuson? —
5 Who removeth mountains, unawares, Who overturneth them in his anger;
siya nga nagbalhin sa kabukiran nga wala nagpahibalo kang bisan kinsa sa dihang ang iyang kapungot naglukat niini. —
6 Who shaketh the earth, out of its place, and, the pillars thereof, shudder;
siya nga nag-uyog sa kalibotan sa nahimutangan niini ug nagpakurog sa patukoranan niini.
7 Who commandeth the sun, and it breaketh not forth, and, about the stars, he putteth a seal;
Mao ra usab kini nga Dios ang magasugo sa adlaw nga dili mosubang, ug dili gayod kini mosubang, ug magatabon sa kabituonan,
8 Who spreadeth out fire heavens, by himself alone! and marcheth along, on the heights of the sea;
nga mao lamang ang magabuklad sa kalangitan, ug magatamak sa kabaloran sa dagat,
9 Who made the Bear, the Giant and the Cluster, and the chambers of the south;
nga mao ang nagbuhat sa Oso, sa Orion, ug sa mga Pleyadas, ug sa mga laray sa kabituonan sa habagatan.
10 Who doeth great things, past finding out, and marvels, beyond number.
Mao ra usab kini nga Dios ang nagabuhat sa dagkong mga butang, ang dili matukib nga mga butang—oo tinuod gayod, ang kahibulongang mga butang nga dili maihap.
11 Lo! he cometh upon me, yet can I not see him, Yea he passeth on, yet can I not discern him.
Tan-awa, mipadayon siya kanako, ug wala ko siya makita; milabay usab siya, apan wala ko siya nahimatngoni.
12 Lo! he snatcheth away, who can bring it back? Who shall say unto him, What wouldst thou do?
Kung iyang sakmiton ang usa ka tukbonon, kinsa man ang makapakgang kaniya? Kinsa man ang makasulti kaniya, 'Unsa man ang imong gibuhat?'
13 As for GOD, if he withdraw not his anger, under him, will have submitted themselves—the proud helpers.
Dili gayod bawion sa Dios ang iyang kasuko; ang magatabang kang Rahab nagyukbo sa ilalom niya.
14 How much less that, I, should answer him, should choose my words with him?
Unsa ka mubo ang akong igatubag kaniya, makapili ba ako ug mga pulong aron ipangatarungan kaniya?
15 Whom, though I were righteous, yet would I not answer, to be absolved, I would make supplication.
Bisan kung ako matarong pa, dili gayod ako motubag kaniya; makahangyo lamang nga kaloy-an uban sa akong maghuhukom.
16 Though I had called, and he had answered me, I could not believe, that he would lend an ear to my voice.
Bisan kung ako nagtawag ug siya mitubag kanako, dili pa gayod ako motuo nga nagpatalinghog siya sa akong tingog.
17 For, with a tempest, would he fall upon me, and would multiply my wounds without need;
Kay gipukan niya ako sa usa ka dakong unos ug gipadaghan ang akong samad sa walay hinungdan.
18 He would not suffer me to recover my breath, for he would surfeit me with bitter things.
Dili niya ako tugotan sa pagginhawa; hinuon, gipuno niya sa kapaitan.
19 If it regardeth vigour, bold is he! If justice, who could summon him?
Kung mosulti kita bahin sa kusog, nganong kusgan man siya! Ug kung mosulti kita sa hustisya? Nag-ingon siya, kinsa man ang magapatawag kanako?'
20 If I should justify myself, mine own mouth, would condemn me, —I blameless? then had it shewn me perverse.
Bisan kung ako matarong pa, ang akong kaugalingong baba ang magahukom kanako; bisan kung ako hingpit pa, magpamatuod gihapon kini nga sad-an ako.
21 I blameless? I should not know my own soul, I should despise my own life!
Ako hingpit, apan wala na gayod ako magpakabana mahitungod sa akong kaugalingon; gitamay ko ang akong kinabuhi.
22 One thing, there is, for which cause, I have said it, The blameless and the lawless, he bringeth to an end.
Wala kini kalahian, mao nga misulti ako nga dunganon niya paglaglag ang mga tawong hingpit ug mga tawong daotan.
23 If, a scourge, slay suddenly, at the despair of innocent ones, he mocketh.
Kon ang hampak magapatay sa kalit, mokatawa siya sa mga kasakitan sa mga tawong walay sala.
24 The earth, hath been given into the hand of a lawless one, The faces of her judges, he covereth, If not, then who is it?
Ang kalibotan gitugyan ngadto sa kamot sa mga tawong daotan; ang Dios nagtabon sa panagway sa mga maghuhukom niini. Kung ugaling dili siya ang nagbuhat niini, nan kinsa man diay kana?
25 My days, therefore, are swifter than a runner, They have fled, they have seen no good.
Ang akong mga adlaw mas paspas pa kay sa nagdagan nga sinugo; nanglabay na ang akong mga adlaw; wala silay makita nga kaayohan bisan asa.
26 They have passed away with boats of paper-reed, like a vulture [which] rusheth upon food.
Sama sila katulin sa mga sakayang hinimo sa mga bugang sa papyrus nga tanom, ug sama ka paspas sa agila nga modagit sa tukbonon niini.
27 If I say, I will forget my complaint, I will lay aside my sad countenance, and brighten up,
Kung moingon ako nga kalimtan ko na lamang ang mahitungod sa akong mga sumbong, nga akong isalikway ang masulob-on kong panagway ug magmaya,
28 I am afraid of all my pains, I know, that thou wilt not pronounce me innocent.
nahadlok ako sa tanan kong kasub-anan tungod kay nasayod ako nga dili mo ako pagailhon nga walay sala.
29 I, shall be held guilty, —Wherefore then, in vain, should I toil?
Pagahukman ako; nan nganong kinahanglan man nga maningkamot pa ako sa walay kapuslanan?
30 Though I bathe myself in snow water, and cleanse, in cleanness itself, my hands,
Kung ang akong kaugalingon magahugas sa niyebe sa tubig ug mahinloan ang akong mga kamot,
31 Then, in a ditch, wouldst thou plunge me, and mine own clothes should abhor me:
ang Dios magaunlod gihapon kanako sa kalapukan, ug ang akong kaugalingong mga bisti makapaluod kanako.
32 For he is not a man like myself, whom I might answer, nor could we come together into judgment:
Kay ang Dios dili tawo nga sama kanako nga motubag ako kaniya, nga mokuyog kita didto sa hukmanan.
33 There is not, between us, a mediator, who might lay his hand upon us both.
Walay maghuhukom sa atong taliwala nga makabakyaw usab sa iyang kamot kanato.
34 Let him take from off me his rod, and, his terror, let it not startle me:
Walay laing maghuhukom nga makakuha sa sungkod sa Dios kanako, nga makapalikay sa iyang kapungot nga nakapahadlok kanako.
35 I could speak, and not be afraid of him, although, not so, am, I, in myself!
Unya mosulti na ako ug dili mahadlok kaniya. Apan sama sa mga butang karon, dili ako makabuhat niana.
