Job 8
1 Then responded Bildad the Shuhite, and said: —
| آنگاه بلدد شوحی پاسخ داد: |
2 How long wilt thou speak these things? Or, as a mighty wind, shall be the sayings of thy mouth?
| ای ایوب، تا به کی به این حرفها ادامه می‌دهی؟ حرفهای تو باد هواست! |
3 Should, GOD, pervert justice? Or, the Almighty, pervert righteousness?
| آیا خدای قادر مطلق عدالت و انصاف را زیر پا می‌گذارد؟ |
4 Though, thy children, sinned against him, and he delivered them into the hand of their transgression,
| فرزندانت به خدا گناه کردند و او به حق، ایشان را مجازات نمود. |
5 Yet, if, thou thyself, wilt diligently seek unto GOD, —and, unto the Almighty, wilt make supplication;
| ولی اکنون تو به درگاه خدای قادر مطلق دعا کن. |
6 If, pure and upright, thou thyself, art, surely, now, will he answer thy prayer, and will prosper thy righteous habitation:
| اگر آدم پاک و خوبی باشی، او دعایت را می‌شنود و تو را اجابت می‌کند و خانهٔ تو را برکت می‌دهد. |
7 So shall thy beginning appear small, —when, thy latter end, he shall greatly increase!
| عاقبت تو آنچنان از خیر و برکت سرشار خواهد شد که زندگی گذشته‌ات در برابر آن ناچیز به نظر خواهد آمد. |
8 For inquire, I pray thee, of a former generation, and prepare thyself for the research of their fathers; —
| از سالخوردگان بپرس تا از تجربهٔ خود به تو بیاموزند. |
9 For, of yesterday, are, we, and cannot know, for, a shadow, are our days upon earth:
| ما آنقدر زندگی نکرده‌ایم که همه چیز را بدانیم. |
10 Shall, they, not teach thee—tell thee, and, out of their memory, bring forth words?
| تو می‌توانی از حکمت گذشتگان درس عبرت بگیری و آنها به تو خواهند گفت که |
11 Can the paper-reed grow up, without a marsh? Or the rush grow up, without water?
| آیا گیاه پاپیروس می‌تواند خارج از مرداب بروید؟ آیا علف مرداب بدون آب نمی‌میرد؟ |
12 Though while still, in its freshness, it be not plucked off, yet, before any kind of grass, it doth wither:
| آیا در حالی که هنوز سبز است و آماده بریدن نیست پژمرده نمی‌شود؟ |
13 So, shall be the latter end of all who forget GOD, and, the hope of the impious, shall perish:
| همچنین است سرنوشت آنانی که خدا را فراموش می‌کنند. امید شخص بی‌خدا ناپایدار است. |
14 Whose trust shall be contemptible, —and, a spider’s web, his confidence:
| شخص بی‌خدا مانند کسی است که به تار عنکبوت اعتماد کند. |
15 He leaneth upon his house, and it will not stand, he holdeth it fast, and it will not remain erect.
| اگر به آن تکیه نماید، می‌افتد و اگر از آن آویزان شود، آن تار او را نگه نمی‌دارد. |
16 Full of moisture he is, before the sun, and, over his garden, his shoot goeth forth:
| او مانند گیاهی است که صبحگاهان تر و تازه می‌شود و شاخه‌هایش در باغ گسترده می‌گردند. |
17 Over a heap, his roots are entwined, a place of stones, he descrieth;
| در میان سنگها ریشه می‌دواند و خود را محکم نگه می‌دارد. |
18 If one destroy him out of his place, then will it disown him [saying] —I have not seen thee.
| ولی وقتی آن را از ریشه می‌کنند دیگر کسی آن را به یاد نمی‌آورد، |
19 Lo! that, is the joy of his way, —and, out of the dust, shall others spring up.
| و گیاهان دیگری روییده جای آن را می‌گیرند. چنین است عاقبت شخص بی‌خدا. |
20 Lo! GOD, will not reject a blameless man, neither will he grasp the hand of evil-doers:
| ولی بدان که خدا نیکان را ترک نمی‌گوید و بدکاران را کامیاب نمی‌گرداند. |
21 At length he shall fill with laughter thy mouth, and thy lips, with a shout of triumph:
| او بار دیگر دهانت را از خنده و فریادهای شادی پر خواهد کرد، |
22 They who hate thee, shall be clothed with shame, but, the tent of the lawless, shall not be!
| و دشمنانت را رسوا و خانهٔ شریران را خراب خواهد نمود. |
