Job 8

1 Then responded Bildad the Shuhite, and said: —

۱ پس بلدد شوحی در جواب گفت:

2 How long wilt thou speak these things? Or, as a mighty wind, shall be the sayings of thy mouth?

۲ «تا به کی این چیزها را خواهی گفت و سخنان دهانت باد شدید خواهد بود؟

3 Should, GOD, pervert justice? Or, the Almighty, pervert righteousness?

۳ آیا خداوندداوری را منحرف سازد؟ یا قادر مطلق انصاف رامنحرف نماید؟

4 Though, thy children, sinned against him, and he delivered them into the hand of their transgression,

۴ چون فرزندان تو به او گناه ورزیدند، ایشان را به‌دست عصیان ایشان تسلیم نمود.

5 Yet, if, thou thyself, wilt diligently seek unto GOD, —and, unto the Almighty, wilt make supplication;

۵ اگر تو به جد و جهد خدا را طلب می‌کردی و نزد قادر مطلق تضرع می‌نمودی،

6 If, pure and upright, thou thyself, art, surely, now, will he answer thy prayer, and will prosper thy righteous habitation:

۶ اگر پاک و راست می‌بودی، البته برای تو بیدارمی شد، و مسکن عدالت تو را برخوردارمی ساخت.

7 So shall thy beginning appear small, —when, thy latter end, he shall greatly increase!

۷ و اگر‌چه ابتدایت صغیر می‌بود، عاقبت تو بسیار رفیع می‌گردید.

8 For inquire, I pray thee, of a former generation, and prepare thyself for the research of their fathers; —

۸ زیرا که ازقرنهای پیشین سوال کن، و به آنچه پدران ایشان تفحص کردند توجه نما،

9 For, of yesterday, are, we, and cannot know, for, a shadow, are our days upon earth:

۹ چونکه ما دیروزی هستیم و هیچ نمی دانیم، و روزهای ما سایه‌ای برروی زمین است.

10 Shall, they, not teach thee—tell thee, and, out of their memory, bring forth words?

۱۰ آیا ایشان تو را تعلیم ندهند وبا تو سخن نرانند؟ و از دل خود کلمات بیرون نیارند؟

11 Can the paper-reed grow up, without a marsh? Or the rush grow up, without water?

۱۱ آیا نی، بی‌خلاب می‌روید، یا قصب، بی‌آب نمو می‌کند؟

12 Though while still, in its freshness, it be not plucked off, yet, before any kind of grass, it doth wither:

۱۲ هنگامی که هنوز سبزاست و بریده نشده، پیش از هر گیاه خشک می‌شود.

13 So, shall be the latter end of all who forget GOD, and, the hope of the impious, shall perish:

۱۳ همچنین است راه جمیع فراموش کنندگان خدا. و امید ریاکار ضایع می شود،

14 Whose trust shall be contemptible, —and, a spider’s web, his confidence:

۱۴ که امید او منقطع می‌شود، واعتمادش خانه عنکبوت است.

15 He leaneth upon his house, and it will not stand, he holdeth it fast, and it will not remain erect.

۱۵ بر خانه خودتکیه می‌کند و نمی ایستد، به آن متمسک می‌شودو لیکن قایم نمی ماند.

16 Full of moisture he is, before the sun, and, over his garden, his shoot goeth forth:

۱۶ پیش روی آفتاب، تر وتازه می‌شود و شاخه هایش در باغش پهن می‌گردد.

17 Over a heap, his roots are entwined, a place of stones, he descrieth;

۱۷ ریشه هایش بر توده های سنگ درهم بافته می‌شود، و بر سنگلاخ نگاه می‌کند.

18 If one destroy him out of his place, then will it disown him [saying] —I have not seen thee.

۱۸ اگر ازجای خود کنده شود، او را انکار کرده، می‌گوید: تو را نمی بینم.

19 Lo! that, is the joy of his way, —and, out of the dust, shall others spring up.

۱۹ اینک خوشی طریقش همین است و دیگران از خاک خواهند رویید.

20 Lo! GOD, will not reject a blameless man, neither will he grasp the hand of evil-doers:

۲۰ هماناخدا مرد کامل را حقیر نمی شمارد، و شریر رادستگیری نمی نماید،

21 At length he shall fill with laughter thy mouth, and thy lips, with a shout of triumph:

۲۱ تا دهان تو را از خنده پرکند، و لبهایت را از آواز شادمانی.

22 They who hate thee, shall be clothed with shame, but, the tent of the lawless, shall not be!

۲۲ خصمان توبه خجالت ملبس خواهند شد، و خیمه شریران نابود خواهد گردید.»