Job 8
1 Then responded Bildad the Shuhite, and said: —
Şuahlı Bildad belə cavab verdi:
2 How long wilt thou speak these things? Or, as a mighty wind, shall be the sayings of thy mouth?
«Bunları nə vaxta qədər deyəcəksən? Sözlərin sərt küləyə bənzər.
3 Should, GOD, pervert justice? Or, the Almighty, pervert righteousness?
Allah ədaləti azdırarmı? Külli-İxtiyar salehi əyri edərmi?
4 Though, thy children, sinned against him, and he delivered them into the hand of their transgression,
Bəlkə oğulların Ona qarşı günah edib, O da üsyankarlıqlarının cəzasını verib.
5 Yet, if, thou thyself, wilt diligently seek unto GOD, —and, unto the Almighty, wilt make supplication;
Əgər cəhd göstərib Allahı axtarsaydın, Külli-İxtiyara yalvarsaydın,
6 If, pure and upright, thou thyself, art, surely, now, will he answer thy prayer, and will prosper thy righteous habitation:
Əgər təmiz, doğru olsaydın, O sənin üçün, həqiqətən, qalxardı, Sənə layiqincə bir məskən verərdi.
7 So shall thy beginning appear small, —when, thy latter end, he shall greatly increase!
Başlanğıcın kiçik olsa da, Sonun böyük olacaq.
8 For inquire, I pray thee, of a former generation, and prepare thyself for the research of their fathers; —
Gəl indi əvvəlki nəsillərdən soruş, Ata-babaların sınağından keçənlərə yaxşı nəzər sal.
9 For, of yesterday, are, we, and cannot know, for, a shadow, are our days upon earth:
Dünənki övladlarıq, heç nə bilmirik. Bu dünyada ömrümüz sadəcə bir kölgədir.
10 Shall, they, not teach thee—tell thee, and, out of their memory, bring forth words?
Onlar izah edib sənə öyrətməzlərmi? Köksündəki sözləri dilə gətirməzlərmi?
11 Can the paper-reed grow up, without a marsh? Or the rush grow up, without water?
Bataqlıq olmayan yerdə qarğı bitərmi? Su olmayan yerdə qamış çıxarmı?
12 Though while still, in its freshness, it be not plucked off, yet, before any kind of grass, it doth wither:
Hələ yaşıl ikən qırılmadan, Hər otdan əvvəl onlar quruyar.
13 So, shall be the latter end of all who forget GOD, and, the hope of the impious, shall perish:
Allahı unudan hər kəs axırda belə qalar, Allahsız insanın ümidi beləcə yox olar.
14 Whose trust shall be contemptible, —and, a spider’s web, his confidence:
Onun etibar etdiyi şeylər qırılar, Bel bağladığı sanki hörümçək toru olar.
15 He leaneth upon his house, and it will not stand, he holdeth it fast, and it will not remain erect.
Evinə söykənərkən evi uçar, Evindən tutarkən dağılar.
16 Full of moisture he is, before the sun, and, over his garden, his shoot goeth forth:
Sanki bu allahsızlar günəşə baxar, yaşıllaşar, Pöhrələri bağçanın hər tərəfinə yayılar.
17 Over a heap, his roots are entwined, a place of stones, he descrieth;
Rişələri daş qalağına dolaşar, Çınqılların arasında yer axtarar.
18 If one destroy him out of his place, then will it disown him [saying] —I have not seen thee.
Amma yerindən qoparılarkən Yer inkar edərək deyər: “Səni görməmişəm”.
19 Lo! that, is the joy of his way, —and, out of the dust, shall others spring up.
Bax belə sevincinə son qoyular, Onun yerində başqa bitkilər bitər.
20 Lo! GOD, will not reject a blameless man, neither will he grasp the hand of evil-doers:
Allah kamil insanı Özündən kənar etməz, Pislik edənlərinsə əlindən tutmaz.
21 At length he shall fill with laughter thy mouth, and thy lips, with a shout of triumph:
O sənin ağzını yenə gülüşlə, Dodaqlarını sevinc nidaları ilə doldurar.
22 They who hate thee, shall be clothed with shame, but, the tent of the lawless, shall not be!
Düşmənlərini rüsvayçılıq bürüyəcək, Pislərin çadırı məhv ediləcək».
