Job 6
1 Then responded Job, and said: —
Ijob respondis kaj diris:
2 Oh that, weighed, were my vexation, and, my engulfing ruin—into the balances, they would lift up all at once!
Se estus pesita mia ĉagreno, Kaj samtempe estus metita sur la pesilon mia suferado,
3 For, now, beyond the sand of the seas, would it be heavy, On this account, my words, have wandered.
Ĝi estus nun pli peza, ol la sablo ĉe la maroj; Pro tio miaj vortoj estas plenaj de plendo.
4 For, the arrows of the Almighty, are in me, The heat whereof, my spirit is drinking up, The, terrors of GOD, array themselves against me.
Ĉar la sagoj de la Plejpotenculo estas en mi, Ilian venenon trinkas mia spirito; La teruraĵoj de Dio direktiĝis sur min.
5 Doth the wild ass bray over grass? Or loweth the ox over his fodder?
Ĉu krias sovaĝa azeno sur herbo? Ĉu bovo blekas kolere ĉe sia manĝaĵo?
6 Can that which hath no savour be eaten without salt? Or is there any taste in the white of an egg?
Ĉu oni manĝas sengustaĵon sen salo? Ĉu havas guston la albumeno de ovo?
7 My soul hath refused to touch, Those things, are like disease in my food.
Kion ne volis tuŝi mia animo, Tio nun estas abomeninde mia manĝaĵo.
8 Oh that my request would come! and, my hope, oh that GOD would grant!
Ho, se mia peto plenumiĝus, Kaj se Dio donus al mi tion, kion mi esperas!
9 That it would please GOD to crush me, That he would set free his hand, and cut me off!
Ho, se Dio komencus kaj disbatus min, Donus liberecon al Sia mano kaj frakasus min!
10 So might it still be my comfort, And I might exult in the anguish he would not spare, —That I had not concealed the sayings of the Holy One.
Tio estus ankoraŭ konsolo por mi; Kaj mi ĝojus, se en la turmento Li ne kompatus, Ĉar mi ne forpuŝis ja la vortojn de la Sanktulo.
11 What is my strength, that I should hope? Or what mine end, that I should prolong my desire?
Kio estas mia forto, ke mi persistu? Kaj kia estas mia fino, ke mi havu paciencon?
12 Is my strength, the strength of stones? Or is, my flesh, of bronze?
Ĉu mia forto estas forto de ŝtonoj? Ĉu mia karno estas kupro?
13 Is there any help at all in me? Is not, abiding success, driven from me?
Mi havas ja nenian helpon, Kaj savo estas forpuŝita for de mi.
14 The despairing, from his friend, should have lovingkindness, or, the reverence of the Almighty, he may forsake.
Al malfeliĉulo decas kompato de amiko, Eĉ se li forlasas la timon antaŭ la Plejpotenculo.
15 Mine own brethren, have proved treacherous like a torrent, like a channel of torrents which disappear:
Miaj fratoj trompas kiel torento, Kiel akvaj fluegoj, kiuj pasas,
16 Which darken by reason of the cold, over them, is a covering made by the snow:
Kiuj estas malklaraj pro glacio, En kiuj kaŝas sin neĝo;
17 By the time they begin to thaw, they are dried up, as soon as it is warm, they have vanished out of their place.
En la tempo de degelo ili malaperas, En la tempo de varmego ili forŝoviĝas de sia loko.
18 Caravans turn aside by their course, they go up into a waste, and are lost:
Ili forklinas la direkton de sia vojo, Iras en la dezerton, kaj malaperas.
19 The caravans of Tema looked about, the travelling companies of Sheba, hoped for them:
Serĉas ilin per sia rigardo la vojoj de Tema, Esperas je ili la karavanoj el Ŝeba;
20 They are ashamed that they had trusted, They have come up to one of them, and are confounded.
Sed ili hontas pro sia fido; Ili aliras, kaj ruĝiĝas de honto.
21 For, now, ye have come to him, ye see something fearful, and fear.
Nun vi neniiĝis; Vi ekvidis teruraĵon, kaj ektimis.
22 Is it that I said, Make me a gift, or, out of your abundance, offer a bribe on my behalf;
Ĉu mi diris: Donu al mi, El via havaĵo donacu pro mi,
23 And deliver me from the hand of the adversary? And, out of the hand of tyrants, ransom me?
Savu min el la mano de premanto, Aŭ liberigu min el la mano de turmentantoj?
24 Show me, and, I, will hold my peace, And, wherein I have erred, cause me to understand.
Instruu min, kaj mi eksilentos; Komprenigu al mi, per kio mi pekis.
25 How pleasant are the sayings that are right! But what can a decision from you, decide?
Kial vi mallaŭdas pravajn vortojn? Kaj kion povas instrui la moralinstruanto el vi?
26 To decide words, do ye intend, When, to the wind, are spoken the sayings of one in despair?
Ĉu vi intencas riproĉi pro vortoj? Sed paroloj de malesperanto iras al la vento.
27 Surely, the fatherless, ye would assail, and make merchandise of your friend!
Eĉ orfon vi atakus, Kaj sub via amiko vi fosus.
28 But, now, be pleased to turn to me, that it may be, to your faces, if I speak falsehood,
Nun, ĉar vi komencis, rigardu min; Ĉu mi mensogos antaŭ via vizaĝo?
29 Reply, I pray you, let there be no perversity, Yea reply even yet, my vindication is in it!
Rigardu denove, vi ne trovos malpiaĵon; Ripetu, vi trovos mian pravecon en la afero.
30 Is there, in my tongue, perversity? Or can, my sense, not discern, engulfing ruin?
Ĉu estas peko sur mia lango? Ĉu mia palato ne komprenas tion, kio estas malbona?
