Job 6
1 Then responded Job, and said: —
Əyyub belə cavab verdi:
2 Oh that, weighed, were my vexation, and, my engulfing ruin—into the balances, they would lift up all at once!
«Kaş bu dərdim çəkiləydi, Bütün ağrılarım tərəziyə qoyulaydı.
3 For, now, beyond the sand of the seas, would it be heavy, On this account, my words, have wandered.
Onda dənizlərin qumundan ağır gələrdi, Ona görə tez bu sözləri dedim.
4 For, the arrows of the Almighty, are in me, The heat whereof, my spirit is drinking up, The, terrors of GOD, array themselves against me.
Həqiqətən, Külli-İxtiyarın oxları köksümdədir, Ruhum onların zəhərlərini içir. Allahın dəhşətləri mənə hücum çəkir.
5 Doth the wild ass bray over grass? Or loweth the ox over his fodder?
Ot olanda vəhşi eşşək anqırarmı? Yem tapanda öküz heç böyürərmi?
6 Can that which hath no savour be eaten without salt? Or is there any taste in the white of an egg?
Duzsuz, şit yeməyi yemək olarmı? Yumurta ağının dadı varmı?
7 My soul hath refused to touch, Those things, are like disease in my food.
Belə yeməklərə əl vurmaq istəmirəm, Onlardan iyrənirəm.
8 Oh that my request would come! and, my hope, oh that GOD would grant!
Kaş arzuma çataydım, Allah mənə həsrətində olduğumu verəydi,
9 That it would please GOD to crush me, That he would set free his hand, and cut me off!
Lütf edib məni əzsə belə, Əldən cəld olub həyatımın bağını kəssə belə,
10 So might it still be my comfort, And I might exult in the anguish he would not spare, —That I had not concealed the sayings of the Holy One.
Mən yenə ovunardım, Bu amansız dərdimə baxmayaraq Müqəddəs Olanın sözlərini inkar etmədiyimə görə sevinərdim.
11 What is my strength, that I should hope? Or what mine end, that I should prolong my desire?
Nə gücüm var ki, gözləyim? Sonum nə qədərdir ki, səbir edim?
12 Is my strength, the strength of stones? Or is, my flesh, of bronze?
Daş qədər güclüyəmmi? Ətim tuncdandırmı?
13 Is there any help at all in me? Is not, abiding success, driven from me?
Əlacsız qalanda Özümə kömək etməyə gücüm çatarmı?
14 The despairing, from his friend, should have lovingkindness, or, the reverence of the Almighty, he may forsake.
İnsan Külli-İxtiyarın qorxusundan vaz keçsə belə, Çarəsiz qalanda ona dostun sədaqəti gərəkdir.
15 Mine own brethren, have proved treacherous like a torrent, like a channel of torrents which disappear:
Qardaşlarım mənə bir vadi kimi xəyanət etdi, Çaylar kimi axıb getdi.
16 Which darken by reason of the cold, over them, is a covering made by the snow:
Bu vadilər buzlar əriyəndə daşar, Qar suları ilə dolar.
17 By the time they begin to thaw, they are dried up, as soon as it is warm, they have vanished out of their place.
Bu vadilər quraq vaxtı quruyar, İstidə yataqlarından yox olar.
18 Caravans turn aside by their course, they go up into a waste, and are lost:
Bu vadilərə görə karvanlar yolunu azar, Səhraya çıxanda həlak olar.
19 The caravans of Tema looked about, the travelling companies of Sheba, hoped for them:
Temanın karvanları su axtarar, Səbadan gələn səyyahlar ora ümid bağlar.
20 They are ashamed that they had trusted, They have come up to one of them, and are confounded.
Amma ora çatanda ümid bağladıqlarına peşman olar, Mat-məəttəl qalar.
21 For, now, ye have come to him, ye see something fearful, and fear.
İndi siz də mənim üçün bir heç olmusunuz, Bu dəhşətə baxıb qorxursunuz.
22 Is it that I said, Make me a gift, or, out of your abundance, offer a bribe on my behalf;
Mən demişəmmi “Mənə nəyisə verin, Var-dövlətinizdən mənə rüşvət göndərin?
23 And deliver me from the hand of the adversary? And, out of the hand of tyrants, ransom me?
Yaxud da məni düşmən əlindən qurtarın, Zalımların əlindən azad edin?”
24 Show me, and, I, will hold my peace, And, wherein I have erred, cause me to understand.
Mən susum, siz mənə öyrədin, Nə səhv etmişəmsə, mənə göstərin.
25 How pleasant are the sayings that are right! But what can a decision from you, decide?
Doğru söz kəsərli olar, Sizin bu iradınız bəs nəyi sübut edir?
26 To decide words, do ye intend, When, to the wind, are spoken the sayings of one in despair?
Niyə sözlərimi qınamaq istəyirsiniz? Niyə mən biçarənin dediyini boşboğazlıq sanırsınız?
27 Surely, the fatherless, ye would assail, and make merchandise of your friend!
Yetim üçün belə, püşk atırsınız, Dostunuzu satırsınız.
28 But, now, be pleased to turn to me, that it may be, to your faces, if I speak falsehood,
İndi lütf edib mənə baxın, Bax mən üzünüzə ağ yalan demərəm.
29 Reply, I pray you, let there be no perversity, Yea reply even yet, my vindication is in it!
Atın haqsızlığı, haqsızlıq etməyin, Düşünün ki, bu davada mən haqlıyam.
30 Is there, in my tongue, perversity? Or can, my sense, not discern, engulfing ruin?
Dilimdən haqsız söz çıxırmı? Pis şeyləri ağzıma alırammı?
