< Job 41 >

1 Canst thou draw out the Crocodile with a fish-hook? Or, with a cord, canst thou fasten down his tongue?
Madakpan ba nimo ang Leviathan pinaagi sa taga sa isda? O mahiktan ang iyang panga pinaagi sa pisi?
2 Wilt thou put a rush-cord on his nose? or, with a thorn, wilt thou pierce his jaw?
Makabutang ka ba ug pisi sa iyang ilong, o makatusok sa iyang panga pinaagi sa taga?
3 Will he multiply unto thee supplications, or will he speak unto thee softly?
Magpakiluoy ba siya sa makadaghan kanimo? Magsulti ba siya ug mga malumo nga mga pulong kanimo?
4 Will he solemnise a covenant with thee? Wilt thou take him for a life-long servant?
Maghimo ba siya ug kasabotan uban kanimo, nga himoon nimo siyang sulugoon hangtod sa kahangtoran?
5 Wilt thou sport with him, as with a little bird? Or wilt thou bind him, for thy maidens?
Makigdula ka ba kaniya sama sa imong buhaton sa langgam? Hiktan ba nimo siya alang sa imong mga sulugoon nga mga babaye?
6 Shall the companions bargain over him? or will they part him among the traders?
Makigbaylo ba alang kaniya ang mga pundok sa mga mananagat? Bahinbahinon ba nila siya aron ibaylo ngadto sa mga nagpatigayon?
7 Wilt thou fill, with darts, his skin? or, with fish-spears, his head?
Madutlan ba nimo ang iyang panit pinaagi sa tinalinisan nga puthaw o ang iyang ulo pinaagi sa mga bangkaw alang sa isda?
8 Lay thou upon him thy hand, remember the battle—no more!
Guniti siya sa makausa, ug mahinumdoman nimo ang gubat ug dili na kini buhaton pag-usab.
9 Lo! any hope of him, hath been found deceptive, Even at the sight of him, shall not one be overwhelmed?
Tan-awa, ang paglaom ni bisan kinsa nga nagbuhat niana usa lamang ka bakak; dili ba matumba sa yuta ang si bisan kinsa pinaagi lamang sa pagtan-aw kaniya?
10 None so bold, that he will rouse him! Who then is he that, before me, can stand?
Walay bangis nga makaako sa pagpukaw sa Leviathan; unya, kinsa man siya nga makabarog sa akong atubangan?
11 Who hath forestalled me, that I may repay him? Under all the heavens, mine it is!
Kinsa man ang unang nakahatag kanako ug bisan unsa aron nga bayran ko siya pagbalik?
12 I will not pass by in silence his parts, or the matter of strength, or the grace of his armour.
Akoa ang bisan unsa nga anaa ilalom sa kawanangan. Dili ako magpakahilom mahitungod sa mga batiis sa Leviathan, ni mahitungod sa iyang pagkakusgan, ni mahitungod sa iyang matahom nga panagway.
13 Who hath removed his outer garment, through his double row of teeth, who would enter?
Kinsa man ang makalangkat sa iyang panggawas nga sapot? Kinsa man ang makapadulot sa iyang duha ka sapaw nga kalasag?
14 The doors of his face, who hath opened? The circles of his teeth, are a terror!
Kinsa man ang makaabli sa mga pultahan sa iyang nawong— gipalibotan sa iyang ngipon, nga makalilisang?
15 A pride, are his arched sides, closed up, with a firm seal;
Ang iyang likod hinimo gikan sa naglaray nga mga taming, hugot kaayo sama sa usa ka nasirado nga selyo.
16 One to another, they join, and, air, cannot enter between them;
Duol kaayo ang usa ngadto sa usa nga walay hangin nga makasulod niini.
17 Each to its fellow, they cleave, they grasp each other, and cannot be parted;
Nahiusa sila sa matag usa; dug-ol kaayo sila, aron dili sila mabulag.
18 His sneezings, flash forth light, and, his eyes, are like the eyelashes of the dawn;
Sa iyang pagpangusmo may mokidlap nga kayahag; ang iyang mga mata sama sa tabontabon sa banagbanag sa kabuntagon.
19 Out of his mouth, torches dart forth, sparks of fire, escape;
Nagagawas gikan sa iyang baba ang nagkalayo nga mga sulo, daw nangambak ang siga sa kalayo.
20 Out of his nostrils, proceedeth smoke, like a blown pot and rushes;
Nagagawas gikan sa bangag sa iyang ilong ang aso nga sama sa nagbukal nga kolon diha sa kalayo diin gipaypayan aron moinit ug maayo.
21 His breath, setteth coals ablaze, and, a flame, out of his mouth, proceedeth;
Ang iyang gininhawa makapasilaob sa mga uling ngadto sa kalayo; mogawas ang kalayo gikan sa iyang baba.
22 In his neck, lodgeth strength, and, before him, danceth dismay;
Ang pagkakusgan anaa sa iyang liog, ug ang kalisang nagasayaw diha sa iyang atubangan.
23 The dewlaps of his flesh, cleave together, hardened upon him, they cannot be moved;
Ang mga bahin sa iyang unod nagtapot; lig-on kini ngadto kaniya; dili kini matarog.
24 His heart, is hardened like a stone, yea hardened, like the nether millstone;
Ang iyang kasingkasing sama kagahi sa bato— sa pagkatinuod, sama kagahi sa bato nga anaa sa ubos nga bahin sa galingan.
25 At his rising up, mighty men are afraid, by reason of terror, they are beside themselves:
Sa dihang motindog siya, bisan ang mga diosdios mangahadlok; tungod sa kahadlok, moatras sila.
26 As for him that assaileth him, the sword availeth not, spear, dart, or coat of mail:
Kung tigbason siya pinaagi sa espada, wala kini mahimo— ug bisan pa ang bangkaw, ang pana, o bisan unsang talinis nga hinagiban.
27 He counteth iron as broken straw, and bronze as rotten wood:
Alang kaniya ang puthaw daw usa lamang ka uhay, ug ang tumbaga daw usa lamang ka gabok nga kahoy.
28 The arrow, will not make him flee, Into chaff, are sling-stones changed by him:
Dili makapadagan kaniya ang pana; alang kaniya ang mga lambuyog mahimong tipasi.
29 As a straw, is a club accounted, and he laugheth at the whir of the javelin;
Ang mga bunal giisip ingon nga uhay; nagkatawa siya sa hinadyong sa mga bangkaw.
30 His underparts, are points of potsherd, a pointed threshing roller spreadeth out upon the slime:
Ang ilalom niyang bahin sama sa hait nga mga tipik sa buak nga mga kolon; nagabilin siya ug agi diha sa lapok ingon nga kini usa ka balsa nga panggiok.
31 He causeth to boil, as a cauldron, the raging deep, the sea, he maketh like a brewing vessel:
Gipabula niya ang kahiladman sama sa nagbukal nga tubig diha sa kolon; gihimo niya ang dagat nga sama sa kolon sa lana.
32 After him, he lighteth up a path, one might think the resounding deep to be hoary!
Gipadan-ag niya ang iyang maagian; makahunahuna ang tawo nga puti ang kahiladman.
33 There is not—upon the dust—his like, that hath been made to be without fear;
Walay makatupong kaniya dinhi sa kalibotan, nga gimugna aron magpuyo nga walay kahadlok.
34 Every thing lofty, he beholdeth, he, is king over all ravenous beasts.
Nagtan-aw siya sa tanang butang nga adunay garbo; hari siya sa tanang mga anak sa garbo.”

< Job 41 >