Job 41
1 Canst thou draw out the Crocodile with a fish-hook? Or, with a cord, canst thou fasten down his tongue?
Məgər sən Livyatanı qarmaqla çəkə bilərsənmi? Dilinə qaytan vura bilərsənmi?
2 Wilt thou put a rush-cord on his nose? or, with a thorn, wilt thou pierce his jaw?
Burnuna ip taxa bilərsənmi? Qıra ilə çənəsini deşə bilərsənmi?
3 Will he multiply unto thee supplications, or will he speak unto thee softly?
Sənə yalvarıb-yaxararmı, Səninlə şirin-şirin danışarmı?
4 Will he solemnise a covenant with thee? Wilt thou take him for a life-long servant?
Əbədi qulun olmaq üçün Səninlə əhd kəsərmi?
5 Wilt thou sport with him, as with a little bird? Or wilt thou bind him, for thy maidens?
Quşla oynadığın kimi onunla oynaya bilərsənmi? Boynuna ip bağlayıb onu qızların üçün apara bilərsənmi?
6 Shall the companions bargain over him? or will they part him among the traders?
Məgər tacirlər onu alıb-satarlarmı? Aralarında bölə bilərlərmi?
7 Wilt thou fill, with darts, his skin? or, with fish-spears, his head?
Yabalarla dərisini, Balıqçı neştərləri ilə başını doldura bilərsənmi?
8 Lay thou upon him thy hand, remember the battle—no more!
Əlini onun üstünə qoy, nə cəncələ düşəcəyini təsəvvür et, Onda bu işi bir daha görməzsən.
9 Lo! any hope of him, hath been found deceptive, Even at the sight of him, shall not one be overwhelmed?
Onu tutmaq ümidin boş istəkdir. Onun görkəmi adamı yıxmırmı?
10 None so bold, that he will rouse him! Who then is he that, before me, can stand?
Onu oyatmaq üçün heç kimdə cəsarət yoxdur. Bəs Mənim qarşımda kim dayana bilər?
11 Who hath forestalled me, that I may repay him? Under all the heavens, mine it is!
Kim Mənə bir şey verib ki, ona geri qaytarım? Bax göylər altında hər şey Mənimdir.
12 I will not pass by in silence his parts, or the matter of strength, or the grace of his armour.
Sözümü kəsməyib onun əzalarından, Möhkəm gücündən və gözəl görünüşündən deyəcəyəm.
13 Who hath removed his outer garment, through his double row of teeth, who would enter?
Üstündəki paltarı kim çıxara bilər? Qoşa cilovla kim ona yaxınlaşa bilər?
14 The doors of his face, who hath opened? The circles of his teeth, are a terror!
Ağzının qapılarını kim aça bilər? Çünki damağındakı dişlər dəhşətlidir.
15 A pride, are his arched sides, closed up, with a firm seal;
Kürəyi nizamla düzülmüş qalxanlara oxşayır, Onlar bir-birinə möhkəm bağlanıb,
16 One to another, they join, and, air, cannot enter between them;
Bir-birlərinə elə bağlanıb ki, Arasından hava keçməz.
17 Each to its fellow, they cleave, they grasp each other, and cannot be parted;
Bir-birlərinə elə yapışıb ki, Birdir, ayrılmaz.
18 His sneezings, flash forth light, and, his eyes, are like the eyelashes of the dawn;
Asqıranda od sıçrayır, Gözləri səhər işığı tək par-par yanır.
19 Out of his mouth, torches dart forth, sparks of fire, escape;
Ağzından alovlu məşəllər çıxır, Qığılcımlar saçılır.
20 Out of his nostrils, proceedeth smoke, like a blown pot and rushes;
Burnunun deşiklərindən tüstü çıxır, Elə bil qazan qaynayır, qamış yanır.
21 His breath, setteth coals ablaze, and, a flame, out of his mouth, proceedeth;
Nəfəsindən kömürlər közərir, Ağzından alov çıxır.
22 In his neck, lodgeth strength, and, before him, danceth dismay;
Boynunda qüvvət yaşayır, Qabağında dəhşət oynayır.
23 The dewlaps of his flesh, cleave together, hardened upon him, they cannot be moved;
Ətinin qatları bir-birinə bitişib, Oradan tərpənə bilməz, üstünə bərk yapışıb.
24 His heart, is hardened like a stone, yea hardened, like the nether millstone;
Ürəyi daş kimi möhkəmdir, Dəyirmanın alt daşı kimi bərkdir.
25 At his rising up, mighty men are afraid, by reason of terror, they are beside themselves:
Qalxanda güclülər lərzəyə gəlir, Qorxub ürəkləri gedir.
26 As for him that assaileth him, the sword availeth not, spear, dart, or coat of mail:
Üstünə qılınc çəkməyin faydasızdır, Nizə, tir, mizraqdan kar aşmır.
27 He counteth iron as broken straw, and bronze as rotten wood:
Dəmiri saman çöpü, Tuncu çürük odun sayır.
28 The arrow, will not make him flee, Into chaff, are sling-stones changed by him:
O, oxlardan qaçmır, Sapanddan daş atsan, elə bilər ki, çöpdür.
29 As a straw, is a club accounted, and he laugheth at the whir of the javelin;
Dəyənəkləri küləş qırıntısı sanır, Mizraqın vıyıltısına gülür.
30 His underparts, are points of potsherd, a pointed threshing roller spreadeth out upon the slime:
Qarnının altı sərt saxsıya oxşayır, Palçıq üstə vəl kimi iz qoyur.
31 He causeth to boil, as a cauldron, the raging deep, the sea, he maketh like a brewing vessel:
Dərin suları bir qazan kimi qaynadır, Dənizi ətir küpünə döndərir,
32 After him, he lighteth up a path, one might think the resounding deep to be hoary!
Arxasınca parlaq bir iz buraxır, İnsan bu dərinliyi ağaran saça oxşadır.
33 There is not—upon the dust—his like, that hath been made to be without fear;
Yer üzündə misli-bərabəri yoxdur, Qorxu bilməyən məxluqdur.
34 Every thing lofty, he beholdeth, he, is king over all ravenous beasts.
Hər lovğalanana xor baxır, Bütün məğrur heyvanların hakimidir».
