Job 36
1 And Elihu added and said: —
Елиху сөзини давамлаштуруп мундақ деди: —
2 Restrain thyself for me a little, and I will shew thee, that, yet—for GOD, there is justification,
«Мени бирдәм сөзлигили қойсаң, Мән йәнә Тәңригә вакалитән қилидиған сөзүмниң барлиғини саңа аян қилимән.
3 I will bring my knowledge from afar, and, to my Maker, will I attribute righteousness.
Билимни жирақлардин елип кәлтүримән, Адәмләрни Яратқучимни һәққаний дәп һесаплайдиған қилимән.
4 For, of a truth—not false, are my words, One of competent knowledge, is with thee.
Мениң гепим һәқиқәтән ялған әмәстур; Билими мукәммәл бириси сән билән биллә болиду.
5 Lo! GOD, is mighty, yet will he not despise, Mighty in vigour of mind;
Мана, Тәңри дегән улуқдур, Бирақ У һеч кимни кәмситмәйду; Униң чүшиниши чоңқурдур, мәхситидә чиң туриду.
6 He will not keep alive one who is lawless, but, the right of oppressed ones, will he grant;
У яманларни һаят сақлимайду; Бирақ езилгәнләр үчүн адаләт жүргүзиду.
7 He will not withdraw—from a righteous one—his eyes, —but, with kings on the throne, He hath seated men triumphantly, and they have been exalted.
У һәққанийлардин көзини елип кәтмәйду, Бәлки уларни мәңгүгә падишалар билән тәхттә олтарғузиду, Шундақ қилип уларниң мәртивиси үстүн болиду.
8 But, if, bound in fetters, they have been captured with cords of affliction,
Вә әгәр улар кишәнләнгән болса, Җапаниң асаритигә тутулған болса,
9 Then hath he declared to them their deed, and their transgressions—that they were wont to behave themselves proudly;
Ундақта У уларға қилғанлирини, Уларниң итаәтсизликлирини, Йәни уларниң көрәңләп кәткәнлигини өзлиригә көрсәткән болиду.
10 Thus hath he uncovered their ear to a warning, and said—that they should turn from iniquity.
Шуниң билән У қулақлирини тәрбийигә ечип қойиду, Уларни яманлиқтин қайтишқа буйруйду.
11 If they would hearken, and serve, they should complete their days, in prosperity, and their years, in pleasantness;
Улар қулақ селип Униңға бойсунсила Улар [қалған] күнлирини аватчилиқта, Жиллирини хушлуқта өткүзиду.
12 But, if they would not hearken, by a weapon, should they pass away, and breathe their last, no one knowing.
Бирақ улар қулақ салмиса, қиличлинип дуниядин кетиду, Билимсиз һалда нәпәстин тохтап қалиду.
13 Yea, the impious in heart, should store up anger, They should not cry for help, when he bound them.
Бирақ көңлигә ипласлиқни пүккәнләр йәнила адавәт сақлайду; У уларға асарәт чүшүргәндиму улар йәнила тилавәт қилмайду.
14 Their soul should die in youth, and their life, among the unclean.
Улар яш турупла җан үзиду, Уларниң һаяти бәччивазлар арисида түгәйду.
15 He would deliver the humbled in his humiliation, and would uncover—in oppression—their ear.
Бирақ У азап тартқучиларни азаплардин болған тәрбийә арқилиқ қутқузиду, У улар хар болған вақтида уларниң қулиқини ачиду.
16 Yea he might even have allured thee—out of the mouth of straitness, [into] a wide space—no narrowness there, —and, the food set down on thy table, should have been full of fatness.
У шундақ қилип сениму азарниң ағзидин қистаңчилиғи йоқ кәң бир йәргә җәлип қилған болатти; Ундақта дәстихиниң майға толдурулған болатти.
17 But, with the plea of a lawless one, thou art full, Plea and sentence, will take fast hold.
Бирақ сән һазир яманларға қаритилған тегишлик җазаларға толдурулғансән; Шуңа [Худаниң] һөкүми һәм адалити сени тутувалди.
18 Because there is wrath, [beware] lest he take thee away with a stroke, Then let not, a great ransom, mislead thee.
Ғәзивиңниң қайнап кетишиниң сени мазаққа башлап қоюшидин һушяр бол; Ундақта һәтта зор капаләтму сени қутқузалмайду.
19 Will he value thy riches? Nay not precious ore, nor all the forces of strength.
Яки байлиқлириң, Яки күчүңниң зор тиришишлири, Өзүңни азап-оқубәттин нери қилаламду?
20 Do not pant for the night, when peoples disappear from their place.
Кечигә үмүт бағлима, Чүнки у чағда хәлиқ өз орнидин йоқилип кетиду.
21 Beware, do not turn unto iniquity, For, this, thou hast chosen rather than affliction.
Һушяр бол, әскиликкә бурулуп кәтмә; Чүнки сән [қәбиһликни] дәрдкә [сәвир болушниң] орнида таллиғансән.
22 Lo, GOD, exalteth himself by his strength, Who like him doth teach?
Мана, Тәңри күч-қудрити түпәйлидин үстүндур; Униңдәк үгәткүчи барму?
23 Who enjoined on him his way? and who ever said, Thou hast wrought perversity?
Ким Униңға маңидиған йолни бекитип бәргән еди? Вә яки Униңға: «Яман қилдиң?» дейишкә петиналайду?
24 Remember, that thou extol his work, of which men have sung;
Инсанлар тәбрикләйдиған Худаниң әмәллирини улуқлашни унтума!
25 Every son of earth, hath viewed it, Mortal man, looketh at it from afar.
Һәммә адәм уларни көргәндур; Инсан балилири жирақтин уларға қарап туриду».
26 Lo, GOD, is greater than we can know, The number of his years, even past finding out!
« — Бәрһәқ, Тәңри улуқдур, биз Уни чүшинәлмәймиз, Униң жиллириниң санини тәкшүрүп ениқлиғили болмайду.
27 For he draweth up drops of water, They trickle as rain through his mist;
Чүнки У суни тамчилардин шүмүрүп чиқириду; Улар парға айлинип андин ямғур болуп яғиду.
28 With which the clouds flow down, They drop on man in abundance.
Шундақ қилип асманлар [ямғурларни] қуюп берип, Инсан балилири үстигә молчилиқ яғдуриду.
29 But surely none can understand the burstings of the cloud, the crashing of his pavilion!
Бирақ ким булутларниң тоқулушини, Униң [самави] чедириниң гүмбүр-гүмбүр қилидиғанлиғини чүшинәлисун?
30 Lo! he hath spread out over it, his lightning, The bed of the sea, hath he covered.
Мана, У чақмиқи билән әтрапини йоруқ қилиду, Һәтта деңиз тәктиниму йоруқ қилиду.
31 For, by those things, he executeth judgment on peoples, He giveth food in abundance:
У булар арқилиқ хәлиқләр үстидин һөкүм чиқириду; Һәм улар [арқилиқму] мол ашлиқ бериду.
32 Upon both hands, he putteth a covering of lightning, and layeth command upon it against an assailant:
У қоллирини чақмақ билән толдуриду, Униңға уридиған нишанни буйруйду.
33 His rolling thunder telleth concerning him, —The cattle, even, concerning him that is coming up.
[Худаниң] гүлдүрмамиси униң келидиғанлиғини елан қилиду; Һәтта калиларму сезип, уни елан қилиду.
