Job 34
1 Furthermore Elihu responded, and said: —
Елиху йәнә җававән мундақ деди: —
2 Hear, ye wise men, my words, and, ye who know, give ear unto me;
«И данишмәнләр, сөзлиримни аңлаңлар, И тәҗрибә-савақлиқ адәмләр, маңа қулақ селиңлар.
3 For, the ear, trieth words, as, the palate, tasteth in eating.
Еғиз таам тетип баққандәк, Қулақ сөзниң тәмини синап бақиду.
4 What is right, let us choose for ourselves, Let us know, among ourselves, what is good;
Өзимиз үчүн неминиң тоғра болидиғанлиғини байқап таллайли; Аримизда неминиң яхши болидиғанлиғини биләйли!
5 For Job hath said—I am righteous, But, GOD, hath turned away my right;
Чүнки Аюп: «Мән һәққанийдурмән», Вә: «Тәңри мениң һәққимни булап кәткән» — дәйду.
6 Concerning mine own right, shall I tell a falsehood? Incurable is my disease—not for any transgression.
Йәнә у: «Һәққимгә зиян йәткүзидиған, ялған гәпни қилишим тоғриму? Һеч асийлиғим болмиғини билән, маңа санҗилған оқ зәхмигә дава йоқ» — дәйду,
7 What man is like Job? He drinketh in scoffing like water;
Қени, Аюпқа охшайдиған ким бар?! Униңға нисбәтән башқиларни һақарәтләш су ичкәндәк аддий иштур.
8 And is on the way to keep company, with the workers of iniquity, and to walk with lawless men.
У қәбиһлик қилғучиларға һәмраһ болуп жүриду, У рәзилләр билән биллә маңиду.
9 For he hath said, It profiteth not a man, when, his good pleasure, is with God.
Чүнки у: «Адәм Худадин сөйүнсә, Бу униңға һеч қандақ пайдиси йоқ» деди.
10 Wherefore, ye men of mind, hearken unto me, —Far be it, that, GOD, should be lawless, or, the Almighty, be perverse!
Шуңа, и данишмәнләр, маңа қулақ селиңлар; Рәзиллик Тәңридин жирақта турсун! Яманлиқ Һәммигә Қадирдин нери болсун!
11 For, what any son of earth doeth, he repayeth him, and, according to every man’s course, he causeth him to find.
Чүнки У адәмниң қилғанлирини өзигә қайтуриду, Һәр бир адәмгә өз йоли бойичә тегишлик несивә тапқузиду.
12 Nay, verily, GOD, will not condemn unjustly, —nor, the Almighty, pervert justice.
Дәрһәқиқәт, Тәңри һеч әскилик қилмайду, Һәммигә Қадир һөкүмни һәргиз бурмилимайду.
13 Who set him in charge of the earth? Or who appointed [him] the whole world?
Ким Униңға йәр-зиминни аманәт қилған? Ким Уни пүткүл җаһанни башқурушқа тайинлиди?
14 If he should set against him his heart, His spirit and his inspiration, unto himself he should withdraw.
У пәқәт көңлидә шу нийәтни қилсила, Өзиниң Роһини һәм нәпәсини Өзигә қайтурувалсила,
15 All flesh together, would cease to breathe, and, the earth-born, unto dust, would return.
Шуан барлиқ әт егилири биргә нәпәстин қалиду, Адәмләр топа-чаңға қайтиду.
16 If then [thou hast] understanding, hear this, Give thou ear to the teaching of my words: —
Сән данишмән болсаң, буни аңла! Сөзлиримниң садасиға қулақ сал!
17 Shall, the very hater of right, control? Or, the just—the mighty one, wilt thou condemn?
Адаләткә өч болғучи һөкүм сүрәләмду? Сән «Һәммидин Адил Болғучи»ни гунакар бекитәмсән?!
18 Doth one say to a king, Abandoned one! Or, Lawless one! unto nobles?
У болса падишани: «Яримас!», Мөтивәрләрни: «Рәзилләр» дегүчидур.
19 For he hath shewn no respect of persons unto princes, neither hath he recognised the rich rather than the poor? For, the work of his hands, are they all.
У нә әмирләргә һеч йүз-хатирә қилмайду, Нә байларни кәмбәғәлләрдин жуқури көрмәйду; Чүнки уларниң һәммисини У Өз қоли билән яратқандур.
20 In a moment, they die, even in the middle of the night, —A people are convulsed when they pass away, A mighty one is removed, without hand;
Көзни жумуп ачқичә улар өтүп кетиду, Түн йеримида хәлиқләрму тәвринип дуниядин кетиду; Адәмниң қолисиз улуқлар елип кетилиду.
21 For, his eyes, are on the ways of a man, and, all his footsteps, he beholdeth, —
Чүнки Униң нәзәри адәмниң йоллириниң үстидә туриду; У инсанниң бар қәдәмлирини көрүп жүриду.
22 No darkness, and no death-shade, where the workers of iniquity may hide.
Шуңа қәбиһлик қилғучиларға йошурунғидәк һеч қараңғулуқ йоқтур, Һәтта өлүмниң сайисидиму улар йошуруналмайду.
23 For, unto no man, doth he appoint a repetition, —in going unto GOD in judgment;
Чүнки Тәңри адәмләрни алдиға һөкүм қилишқа кәлтүрүш үчүн, Уларни узунғичә күзитип жүрүшиниң һаҗити йоқтур.
24 He shattereth mighty ones unsearchably, and setteth up others in their stead:
У күчлүкләрни тәкшүрүп олтармайла парә-парә қиливетиду, Һәм башқиларни уларниң орниға қойиду;
25 Therefore, he observeth their works, —and overturneth [them] in a night, and they are crushed;
Чүнки уларниң қилғанлири униңға ениқ туриду; У уларни кечидә өриветиду, шуниң билән улар янҗилиду.
26 In the place of lawless men, hath he chastised them, in presence of beholders.
У яманларни халайиқ алдида качатлиғандәк уларни уриду,
27 Forasmuch, as they turned from following him, and, none of his ways, did they teach;
Чүнки улар униңға әгишиштин баш тартқан, Униң йоллиридин һеч бирини һеч әтиварлимиған.
28 Causing to reach him the outcry of the poor, Yea, the outcry of the oppressed, he heareth.
Улар шундақ қилип мискинләрниң налә-пәрядини Униң алдиға киргүзиду, Шуниң билән У езилгүчиләрниң ялвурушини аңлайду.
29 When, he, giveth quiet, who then shall condemn? And, when he hideth [his] face, who then shall sing of him? whether unto a nation or unto mankind altogether,
У сүкүттә турса, ким ағринип қақшисун. Мәйли әлдин, мәйли шәхстин болсун, Әгәр У [шәпқитини көрсәтмәй] йүзини йошурувалса, ким Уни көрәлисун?
30 That impious men may not reign, nor be ensnarers of the people.
Униң мәхсити ипласлар һөкүмранлиқ қилмисун, Улар әл-әһлини дамиға чүшүрмисун дегәнликтур.
31 For, unto GOD, hath one [ever] said—I have borne punishment, I will not be perverse;
Чүнки буниң билән улардин бириси Тәңригә: «Мән тәкәббурлуқ қилғанмән; Мән тоғрини йәнә бурмилимаймән;
32 What I see not, do, thou, shew me, If, perverseness, I have wrought, I will do it no more?
Өзүм билмигинимни маңа үгитип қойғайсән; Мән яманлиқ қилған болсам, мән қайта қилмаймән» — десә,
33 According to thy mind, must he requite it, that thou hast refused? For, thou, must choose, and not, I, What then thou knowest, speak!
Сән Униң бекиткинини рәт қилғанлиғиң үчүн, У пәқәт сениң пикриң бойичила инсанниң қилғанлирини Өзигә қайтуруши керәкму. Мән әмәс, сән қарар қилишиң керәктур; Әнди билгәнлириңни баян қилсаңчу!
34 The men of mind, will say to me, yea any wise man hearkening unto me: —
Әқли бар адәмләр болса, Гепимни аңлиған дана киши болса: —
35 Job, without knowledge, doth speak, and, his words, are not with discretion.
«Аюп саватсиздәк гәп қилди; Униң сөзлиридә әқил-парасәттин әсәр йоқ» — дәйду.
36 Would that Job might be tested to the uttermost, for replying with the men of iniquity:
Аюп рәзил адәмләрдәк җавап бәргәнлигидин, Ахирғичә синалсун!
37 For he addeth—unto his sin—rebellion, In our midst, he clappeth his hands, and multiplieth his sayings against GOD.
Чүнки у өз гунайиниң үстигә йәнә асийлиқни қошиду; У аримизда [аһанәт билән] чавак челип, Тәңригә қарши сөзләрни көпәйтмәктә».
