Job 34
1 Furthermore Elihu responded, and said: —
Elihoe vervolgde en sprak:
2 Hear, ye wise men, my words, and, ye who know, give ear unto me;
Gij wijzen, hoort naar mijn rede; Verstandigen, luistert naar mij:
3 For, the ear, trieth words, as, the palate, tasteth in eating.
Want het oor toetst de woorden, Zoals het gehemelte spijzen keurt.
4 What is right, let us choose for ourselves, Let us know, among ourselves, what is good;
We moeten zelf onderzoeken, wat recht is, Onder elkander beslissen wat goed is.
5 For Job hath said—I am righteous, But, GOD, hath turned away my right;
Want Job heeft gezegd: Ik ben rechtschapen, Maar God onthoudt mij mijn recht;
6 Concerning mine own right, shall I tell a falsehood? Incurable is my disease—not for any transgression.
Ondanks mijn recht moet ik lijden, Mijn wonde is ongeneeslijk, al ben ik niet schuldig!
7 What man is like Job? He drinketh in scoffing like water;
Is er wel iemand als Job, Die godslastering als water drinkt,
8 And is on the way to keep company, with the workers of iniquity, and to walk with lawless men.
Die het gezelschap van boosdoeners opzoekt En met slechte lieden omgang heeft?
9 For he hath said, It profiteth not a man, when, his good pleasure, is with God.
Want hij zegt: Wat baat het den mens, In God zijn behagen te stellen!
10 Wherefore, ye men of mind, hearken unto me, —Far be it, that, GOD, should be lawless, or, the Almighty, be perverse!
Verstandige lieden, hoort dus naar mij: Onmogelijk; God doet geen kwaad, de Almachtige geen onrecht;
11 For, what any son of earth doeth, he repayeth him, and, according to every man’s course, he causeth him to find.
Want Hij vergeldt de mensen hun daden, Behandelt iedereen naar zijn gedrag!
12 Nay, verily, GOD, will not condemn unjustly, —nor, the Almighty, pervert justice.
Waarachtig, God kan geen onrecht begaan, De Almachtige het recht niet verkrachten!
13 Who set him in charge of the earth? Or who appointed [him] the whole world?
Wie heeft de aarde onder zijn leiding gesteld Wie Hem met de hele wereld belast?
14 If he should set against him his heart, His spirit and his inspiration, unto himself he should withdraw.
Trekt Hij hun geest tot Zich terug, Neemt Hij tot Zich hun levensadem,
15 All flesh together, would cease to breathe, and, the earth-born, unto dust, would return.
Dan sterft onmiddellijk alle vlees, Keert de mens terug tot stof!
16 If then [thou hast] understanding, hear this, Give thou ear to the teaching of my words: —
Zijt ge verstandig, luister hiernaar, En leen het oor aan mijn rede:
17 Shall, the very hater of right, control? Or, the just—the mighty one, wilt thou condemn?
Kan Hij, die het recht zou haten, besturen; Kan de Alrechtvaardige onrecht bedrijven?
18 Doth one say to a king, Abandoned one! Or, Lawless one! unto nobles?
Hij, die tot den koning zegt: Belial Tot de edelen: Booswicht;
19 For he hath shewn no respect of persons unto princes, neither hath he recognised the rich rather than the poor? For, the work of his hands, are they all.
Die vorsten niet voortrekt, Den arme niet achterstelt bij den rijke. Neen, ze zijn allen het werk zijner handen,
20 In a moment, they die, even in the middle of the night, —A people are convulsed when they pass away, A mighty one is removed, without hand;
En sterven plotseling, midden in de nacht; Rijken worden opgeschrikt, en gaan heen, Machtigen verdwijnen, al steekt men er de hand niet naar uit.
21 For, his eyes, are on the ways of a man, and, all his footsteps, he beholdeth, —
Want zijn ogen zijn op de wegen der mensen gericht, En Hij ziet al hun schreden;
22 No darkness, and no death-shade, where the workers of iniquity may hide.
Er bestaat geen duister of donker, Waarin de boosdoeners zich kunnen verbergen.
23 For, unto no man, doth he appoint a repetition, —in going unto GOD in judgment;
Neen, geen vaste tijd voor den mens, Om voor God ten gericht te verschijnen;
24 He shattereth mighty ones unsearchably, and setteth up others in their stead:
Hij verplettert den machtige zonder verhoor, En stelt anderen voor hem in de plaats.
25 Therefore, he observeth their works, —and overturneth [them] in a night, and they are crushed;
Hij geeft dus acht op hun daden, Hij stort ze omver in de nacht;
26 In the place of lawless men, hath he chastised them, in presence of beholders.
Ze worden verbrijzeld tot straf voor hun boosheid, Hij tuchtigt ze op de plaats, waar allen het zien.
27 Forasmuch, as they turned from following him, and, none of his ways, did they teach;
Want van Hem zijn ze afgeweken, En hebben op geen van zijn paden gelet;
28 Causing to reach him the outcry of the poor, Yea, the outcry of the oppressed, he heareth.
Ze hebben het kermen der armen tot Hem doen komen, Zodat Hij het klagen der ellendigen hoort.
29 When, he, giveth quiet, who then shall condemn? And, when he hideth [his] face, who then shall sing of him? whether unto a nation or unto mankind altogether,
Hield Hij Zich stil, wie zou ze beschuldigen Bedekte Hij zijn gelaat, wie wees hen terecht? Neen, Hij houdt volk en eenling in het oog,
30 That impious men may not reign, nor be ensnarers of the people.
Opdat geen boze regeert, het volk niet zondigt.
31 For, unto GOD, hath one [ever] said—I have borne punishment, I will not be perverse;
Maar als de boze tot God zegt: Ik heb gedwaald, Doch ik wil niet meer zondigen;
32 What I see not, do, thou, shew me, If, perverseness, I have wrought, I will do it no more?
Onderricht mij, totdat ik tot inzicht kom; Heb ik misdaan, ik doe het niet meer!
33 According to thy mind, must he requite it, that thou hast refused? For, thou, must choose, and not, I, What then thou knowest, speak!
Moet Hij, volgens u, het dan toch maar vergelden, Omdat gij zijn gerechtigheid anders misprijst? Gij hebt te beslissen, niet ik; Spreek dus uit, wat ge meent!
34 The men of mind, will say to me, yea any wise man hearkening unto me: —
Verstandige mensen zullen mij zeggen, Met den wijzen man, die mij hoort:
35 Job, without knowledge, doth speak, and, his words, are not with discretion.
Job heeft niet verstandig gesproken, Zijn rede getuigt niet van inzicht.
36 Would that Job might be tested to the uttermost, for replying with the men of iniquity:
Waarachtig, Job zal ten einde toe worden beproefd, Om zijn antwoorden, boosdoeners waardig;
37 For he addeth—unto his sin—rebellion, In our midst, he clappeth his hands, and multiplieth his sayings against GOD.
Want hij heeft bij zijn zonde de misdaad gevoegd, Ons te honen, en tegen God een grote mond op te zetten!
