Job 33
1 But, in very deed, hear, I pray thee, Job, my discourse, and, to all my words, give thou ear.
«Әндиликтә, и Аюп, баянлиримға қулақ салғайсән, Сөзлиримниң һәммисини аңлап чиққайсән.
2 Lo! I pray thee, I have opened my mouth, My tongue, with my palate, hath spoken,
Мана һазир ләвлиримни ачтим, Ағзимда тилим гәп қилиду.
3 Mine utterances come straight from mine own heart, and, what I know, my lips have truly spoken;
Сөзлирим көңлүмдәк дурус болиду, Ләвлирим сап болған тәлимни баян қилиду.
4 The spirit of GOD, hath made me, and, the inspiration of the Almighty, giveth me life.
Тәңриниң Роһи мени яратқан; Һәммигә Қадирниң нәпәси мени җанландуриду.
5 If thou art able to answer me, Set in order before me—take thy stand!
Җававиң болса, маңа рәддийә бәргин; Сөзлириңни алдимға сәпкә қоюп җәңгә тәйяр турғин!
6 Lo! I am like thyself toward GOD, From clay, have I been nipped off, even I!
Мана, Тәңри алдида мән саңа охшаш бәндимән; Мәнму лайдин шәкилләндүрүлүп ясалғанмән.
7 Lo! my terror, will not startle thee, nor, my hand, upon thee, be heavy.
Бәрһәқ, мән саңа һеч вәһимә салмақчи әмәсмән, Вә яки мән салған жүк саңа бесим болмайду.
8 But thou hast spoken in mine ears, and, the sound of words, I heard: —
Сән дәрвәқә қулиқимға гәп қилдиңки, Өз авазиң билән: —
9 Pure am, I, without transgression, —Clean am, I, and have no iniquity;
«Мән һеч итаәтсиз болмай пак болимән; Мән сап, мәндә һеч гуна йоқ...
10 Lo! occasions of hostility, would he find against me, He counteth me an enemy to him;
Мана, Худа мәндин сәвәп тепип һуҗум қилиду, У мени Өз дүшмини дәп қарайду;
11 He putteth—in the stocks—my feet, He watcheth all my paths.
У путлиримни кишәнләргә салиду, Һәммә йоллиримни күзитип жүриду» — дегәнлигиңни аңлидим.
12 Lo! in this, thou hast not been right—let me answer thee, For, GOD, is greater than, man.
Мана, мән саңа җавап берәйки, Бу ишта гепиң тоғра әмәс; Чүнки Тәңри инсандин улуқдур.
13 Wherefore, against him, hast thou contended? For, with none of his reasons, will he respond.
Сән немишкә униң билән дәвалишип: — У Өзи қилған ишлири тоғрилиқ һеч чүшәнчә бәрмәйду» дәп жүрисән?
14 For, in one way, GOD may speak, —and, in a second way, one may not heed it: —
Чүнки Тәңри һәқиқәтән гәп қилиду; Бир қетим, икки қетим, Лекин инсан буни сәзмәйду;
15 In a dream, a vision of the night, when a deep sleep falleth upon men, in slumberings upon the bed,
Чүш көргәндә, кечидики ғайипанә аламәттә, — (Қаттиқ уйқа инсанларни басқанда, Яки орун-көрпилиридә үгдәк басқанда) —
16 Then, uncovereth he the ear of men, and, on their correction, affixeth a seal;
— Шу чағларда У инсанларниң қулиқини ачиду, У уларға бәргән несиһәтни [уларниң жүригигә] мөһүрләйду.
17 To turn a son of earth from his deed, while yet, pride, from man he concealeth:
Униң мәхсити адәмләрни [яман] йолидин яндуруштур, Инсанни тәкәббурлуқтин сақлаштур;
18 He keepeth back his said from the pit, and his life from passing away by a weapon.
Буниң билән [Худа] адәмниң җенини көз йәтмәс һаңдин яндуруп, сақлайду, униң һаятини қиличлиништин қоғдайду.
19 Or he is chastised with pain, upon his bed, and, the strife of his bones, is unceasing!
Яки болмиса, у орун тутуп йетип қалғинида ағриқ билән, Сүйәклирини өз-ара соқуштуруп беарам қилиш билән, Тәрбийә қилиниду.
20 So that his life maketh loathsome [his] food, and his soul, dainty meat;
Шуниң билән униң пүтүн вуҗуди таамдин нәпрәтлиниду, Униң җени һәр хил назу-немәтләрдин қачиду.
21 His flesh wasteth away out of sight, and bared are the bones once unseen;
Униң ети көздин йоқилип кетиду, Әслидә көрүнмәйдиған сүйәклири бөртүп чиқиду.
22 So doth his soul draw near to the pit, and his life to the inflicters of death:
Буниң билән җени көз йәтмәс һаңға йеқин келиду, Һаяти һалак қилғучи пәриштиләргә йеқинлишиду;
23 If there hath been near him a messenger who could interpret—one of a thousand, to declare to the son of earth His uprightness,
Бирақ, әгәр униң билән бир тәрәптә туридиған келиштүргүчи бир пәриштә болса, Йәни миңиниң ичидә бириси болса, — Инсан балисиға тоғра йолни көрситип беридиған келиштүргүчи болса,
24 Then hath he shewed him favour, and said, Set him free from going down to the pit, I have found a price of redemption!
Ундақта [Худа] униңға шәпқәт көрситип: «Уни һаңдин чүшүп кетиштин қутқузуп қойғин, Чүнки Мән ниҗат-қутулушқа капаләт алдим» — дәйду.
25 His flesh hath been made fresher than a child’s, he hath returned to the days of his youth;
Буниң билән униң әтлири балилиқ вақтидикидин юмран болиду; У яшлиғиға қайтиду.
26 He made supplication unto GOD, who hath accepted him, and he hath beheld his face with a shout of triumph, Thus hath he given back to man his righteousness.
У Тәңригә дуа қилиду, У шәпқәт қилип уни қобул қилиду, У хошал-хурам тәнтәнә қилип Униң дидарини көриду, Һәмдә [Худа] униң һәққанийлиғини өзигә қайтуриду.
27 He sang before men, and said, I sinned, and, uprightness, I perverted, yet he requited me not;
У адәмләр алдида күй ейтип: — «Мән гуна қилдим, Тоғра йолни бурмилиғанмән, Бирақ тегишлик җаза маңа берилмиди!
28 He hath ransomed my soul from passing away into the pit, —and, my life, in the light, shall have vision.
У роһумни һаңға чүшүштин қутқузди, Җеним нурни һозурлинип көриду» — дәйду.
29 Lo! a these things, doth GOD work, two ways, three, with a man;
Мана, бу әмәлләрниң һәммисини Тәңри адәмни дәп, Икки һәтта үч мәртәм аян қилиду,
30 To bring back his soul from the pit, to enlighten with the light of the living.
Мәхсити униң җенини һаңдин яндуруп қутқузуштур, Уни һаятлиқ нури билән йорутуш үчүндур.
31 Mark well, O Job, and hearken to me, Be silent, and, I, will speak:
И Аюп, маңа қулақ салғайсән; Үнүңни чиқарма, мән йәнә сөз қилай.
32 If there is anything to say, reply to me, Speak, for I desire to justify thee;
Әгәр сөзлириң болса, маңа җавап қиливәргин; Сөзлигин! Чүнки имканийәт болсила мениң сени ақлиғум бар.
33 If not, do, thou, hearken unto me, Be silent, that I may teach thee wisdom.
Болмиса, мениңкини аңлап олтар; Сүкүт қилғин, мән саңа даналиқни үгитип қояй».
