Job 33
1 But, in very deed, hear, I pray thee, Job, my discourse, and, to all my words, give thou ear.
| ای ایوب، خواهش می‌کنم به حرفهای من گوش بده، |
2 Lo! I pray thee, I have opened my mouth, My tongue, with my palate, hath spoken,
| چون می‌خواهم با تو صحبت کنم. |
3 Mine utterances come straight from mine own heart, and, what I know, my lips have truly spoken;
| من با اخلاص و صداقت کامل، حقیقت را خواهم گفت، |
4 The spirit of GOD, hath made me, and, the inspiration of the Almighty, giveth me life.
| زیرا روح خدا مرا آفریده است و نَفَس قادر مطلق به من زندگی بخشیده است. |
5 If thou art able to answer me, Set in order before me—take thy stand!
| اگر توانستی جوابم را بدهی درنگ نکن، دعوی خود را آماده کن و در برابرم بایست. |
6 Lo! I am like thyself toward GOD, From clay, have I been nipped off, even I!
| من هم مثل تو از گِل سرشته شده‌ام و هر دو ما مخلوق خدا هستیم، |
7 Lo! my terror, will not startle thee, nor, my hand, upon thee, be heavy.
| پس لزومی ندارد از من بترسی. من تو را نخواهم ترساند و در تنگنا قرار نخواهم داد. |
8 But thou hast spoken in mine ears, and, the sound of words, I heard: —
| من خود، این حرف را از دهان تو شنیده‌ام که گفته‌ای: |
9 Pure am, I, without transgression, —Clean am, I, and have no iniquity;
| «پاک و بی‌تقصیرم و مرتکب هیچ گناهی نشده‌ام. |
10 Lo! occasions of hostility, would he find against me, He counteth me an enemy to him;
| خدا پی بهانه می‌گردد تا در من خطایی بیابد و مرا دشمن خود محسوب کند. |
11 He putteth—in the stocks—my feet, He watcheth all my paths.
| خدا پای مرا در کنده می‌گذارد و کوچکترین حرکت مرا زیر نظر می‌گیرد.» |
12 Lo! in this, thou hast not been right—let me answer thee, For, GOD, is greater than, man.
| اما ایوب تو اشتباه می‌کنی، زیرا خدا از انسان بزرگتر است. |
13 Wherefore, against him, hast thou contended? For, with none of his reasons, will he respond.
| چرا شکایت می‌کنی که خدا برای کارهایی که می‌کند توضیحی به انسان نمی‌دهد؟ |
14 For, in one way, GOD may speak, —and, in a second way, one may not heed it: —
| خدا به شیوه‌های گوناگون با انسان سخن می‌گوید، اما انسان توجه نمی‌کند. |
15 In a dream, a vision of the night, when a deep sleep falleth upon men, in slumberings upon the bed,
| هنگامی که خواب عمیق انسان را در بسترش فرو می‌گیرد، خدا به‌وسیلۀ خوابها و رؤیاهای شب با او حرف می‌زند. |
16 Then, uncovereth he the ear of men, and, on their correction, affixeth a seal;
| گوشهای او را باز می‌کند و به او هشداری می‌دهد تا |
17 To turn a son of earth from his deed, while yet, pride, from man he concealeth:
| او را از گناه و تکبر باز دارد. |
18 He keepeth back his said from the pit, and his life from passing away by a weapon.
| او انسان را از هلاکت و مرگ می‌رهاند. |
19 Or he is chastised with pain, upon his bed, and, the strife of his bones, is unceasing!
| و نیز او را در بستر بیماری با درد تأدیب می‌کند، و چنان دردی در استخوانهایش ایجاد می‌شود |
20 So that his life maketh loathsome [his] food, and his soul, dainty meat;
| که او اشتهایش را از دست داده، حتی از لذیذترین خوراکها نیز بیزار می‌شود. |
21 His flesh wasteth away out of sight, and bared are the bones once unseen;
| به قدری لاغر و ضعیف می‌شود که جز پوست و استخوان چیزی از او باقی نمی‌ماند |
22 So doth his soul draw near to the pit, and his life to the inflicters of death:
| و پایش به لب گور می‌رسد، و جانش به دست حاملان مرگ. |
23 If there hath been near him a messenger who could interpret—one of a thousand, to declare to the son of earth His uprightness,
| اما هرگاه یکی از هزاران فرشتۀ خدا، یک پیک مخصوصی، از آسمان ظاهر شود تا برایش شفاعت نموده، او را درستکار اعلام کند، |
24 Then hath he shewed him favour, and said, Set him free from going down to the pit, I have found a price of redemption!
| و او را مورد لطف خود قرار داده، بگوید: «او را از گور برهانید، چون برای او فدیه‌ای یافته‌ام.» |
25 His flesh hath been made fresher than a child’s, he hath returned to the days of his youth;
| آنگاه بدن او مثل بدن یک طفل، سالم شده، دوباره جوان و قوی می‌گردد. |
26 He made supplication unto GOD, who hath accepted him, and he hath beheld his face with a shout of triumph, Thus hath he given back to man his righteousness.
| هر وقت به حضور خدا دعا کند، خدا دعایش را شنیده، او را اجابت می‌کند و او با شادی خدا را پرستش می‌نماید و خدا او را به وضع خوب گذشته‌اش بر می‌گرداند. |
27 He sang before men, and said, I sinned, and, uprightness, I perverted, yet he requited me not;
| سپس او به مردم خواهد گفت: «من گناه کردم و به راستی عمل ننمودم ولی خدا از سر تقصیرم گذشت. |
28 He hath ransomed my soul from passing away into the pit, —and, my life, in the light, shall have vision.
| او نگذاشت بمیرم و از نور زندگی محروم گردم.» |
29 Lo! a these things, doth GOD work, two ways, three, with a man;
| خدا بارها این کار را برای انسان انجام می‌دهد |
30 To bring back his soul from the pit, to enlighten with the light of the living.
| و جان او را از مرگ می‌رهاند تا نور زندگی بر او بتابد. |
31 Mark well, O Job, and hearken to me, Be silent, and, I, will speak:
| ای ایوب، به آنچه که گفتم خوب توجه کن و بگذار به سخنانم ادامه دهم؛ |
32 If there is anything to say, reply to me, Speak, for I desire to justify thee;
| ولی اگر چیزی برای گفتن داری، بگو؛ می‌خواهم آن را بشنوم، چون به هیچ وجه مایل نیستم که ابهامی برایت باقی بماند. |
33 If not, do, thou, hearken unto me, Be silent, that I may teach thee wisdom.
| اما اگر حرفی برای گفتن نداری به من گوش بده و خاموش باش تا به تو حکمت بیاموزم! |
