Job 33
1 But, in very deed, hear, I pray thee, Job, my discourse, and, to all my words, give thou ear.
Əyyub, indisə mənim sözümü dinlə, Hər kəlməmə qulaq as.
2 Lo! I pray thee, I have opened my mouth, My tongue, with my palate, hath spoken,
Bax ağzımı açıram, Dilim bu sözləri deyir.
3 Mine utterances come straight from mine own heart, and, what I know, my lips have truly spoken;
Sözlərim səmimi ürəkdən gəlir, Dodaqlarım biliyi doğru söyləyir.
4 The spirit of GOD, hath made me, and, the inspiration of the Almighty, giveth me life.
Məni Allahın Ruhu yaratdı, Külli-İxtiyarın nəfəsi mənə həyat verdi.
5 If thou art able to answer me, Set in order before me—take thy stand!
Əgər əlindən gəlirsə, mənə cavab ver, Sıraya düz sözlərini, qarşımda dayan.
6 Lo! I am like thyself toward GOD, From clay, have I been nipped off, even I!
Mən də Allahın nəzərində sənin kimiyəm, Mən də palçıqdan düzəldilmişəm.
7 Lo! my terror, will not startle thee, nor, my hand, upon thee, be heavy.
Dəhşətimdən vahiməyə düşmə, Bu hücumum sənə ağır gəlməsin.
8 But thou hast spoken in mine ears, and, the sound of words, I heard: —
Həqiqətən, səsin hələ qulaqlarımdadır, Belə demişdin:
9 Pure am, I, without transgression, —Clean am, I, and have no iniquity;
“Pakam, günahsızam, Təmizəm, təqsirsizəm.
10 Lo! occasions of hostility, would he find against me, He counteth me an enemy to him;
Yenə də Allah mənə qarşı bəhanə axtarır, Məni Özünə düşmən sayır.
11 He putteth—in the stocks—my feet, He watcheth all my paths.
Ayaqlarımı buxovlayır, Bütün yollarıma göz qoyur”.
12 Lo! in this, thou hast not been right—let me answer thee, For, GOD, is greater than, man.
Amma qoy bunu sənə söyləyim ki, Sən bu barədə haqsızsan, Çünki Allah insandan böyükdür.
13 Wherefore, against him, hast thou contended? For, with none of his reasons, will he respond.
İnsanın heç bir sözünə cavab vermir deyə Niyə Onunla çəkişirsən?
14 For, in one way, GOD may speak, —and, in a second way, one may not heed it: —
Çünki insan anlamasa da, Allah bu və ya digər yolla danışır.
15 In a dream, a vision of the night, when a deep sleep falleth upon men, in slumberings upon the bed,
Yuxuda, gecə röyalarında, İnsanlar dərin yuxuya qərq olanda, Yataqda yatanda
16 Then, uncovereth he the ear of men, and, on their correction, affixeth a seal;
İnsanın qulağını açır, Xəbərdarlıq edərək onu qorxudur ki,
17 To turn a son of earth from his deed, while yet, pride, from man he concealeth:
İnsan şər iş görməkdən dönsün, Təkəbbürdən uzaq olsun.
18 He keepeth back his said from the pit, and his life from passing away by a weapon.
İnsanın canını quyudan, Həyatını qılıncla həlak olmaqdan qurtarır,
19 Or he is chastised with pain, upon his bed, and, the strife of his bones, is unceasing!
İnsanı yatağında ağrılarla, Sümüklərini kəsilməyən sızıltılarla yola gətirir.
20 So that his life maketh loathsome [his] food, and his soul, dainty meat;
Belə ki könlündən yemək keçmir, Ən ləziz yeməkdən iyrənir.
21 His flesh wasteth away out of sight, and bared are the bones once unseen;
Əti tökülür, görünməz hala düşür. Görünməyən sümükləri üzə çıxır.
22 So doth his soul draw near to the pit, and his life to the inflicters of death:
Canı quyuya, Həyatı ölüm mələklərinə yaxınlaşır.
23 If there hath been near him a messenger who could interpret—one of a thousand, to declare to the son of earth His uprightness,
İnsana əməlisalehliyini bəyan etmək üçün Min mələyin içindən bir mələk, bir vasitəçi olsa,
24 Then hath he shewed him favour, and said, Set him free from going down to the pit, I have found a price of redemption!
O zaman Allah ona rəhm edib deyər: “Onu quyuya düşməkdən qurtar, Onun üçün kəffarə tapmışam”.
25 His flesh hath been made fresher than a child’s, he hath returned to the days of his youth;
Onda bədəni uşaq bədəni kimi təzə olar, Yeniyetməlik dövrünə qayıdar.
26 He made supplication unto GOD, who hath accepted him, and he hath beheld his face with a shout of triumph, Thus hath he given back to man his righteousness.
Dua edəndə Allah ondan razı qalar, Sevinərək Allahın üzünü görər, Allah onun vəziyyətini düzəldər.
27 He sang before men, and said, I sinned, and, uprightness, I perverted, yet he requited me not;
Sonra insanların önündə nəğmə söyləyər: “Günah işlədib doğru yoldan azmışdım, Allah mənə layiq olduğum cəzanı vermədi.
28 He hath ransomed my soul from passing away into the pit, —and, my life, in the light, shall have vision.
Canımı quyuya düşməkdən qurtardı, Həyatım nur görəcək”.
29 Lo! a these things, doth GOD work, two ways, three, with a man;
Bax Allah bütün bunları insanlara Ya iki dəfə ya da üç dəfə edər ki,
30 To bring back his soul from the pit, to enlighten with the light of the living.
Onların canını quyudan xilas etsin, Onlar həyatın nurunu görsün.
31 Mark well, O Job, and hearken to me, Be silent, and, I, will speak:
Yaxşı dinlə, Əyyub, bir qulaq as, Sakit ol, qoy danışım.
32 If there is anything to say, reply to me, Speak, for I desire to justify thee;
Əgər deməyə sözün varsa, mənə cavab ver, Danış, çünki səni haqlı çıxarmaq istəyirəm.
33 If not, do, thou, hearken unto me, Be silent, that I may teach thee wisdom.
Sözün yoxsa, mənə qulaq as, Sakit ol, qoy sənə hikmət öyrədim».
