Job 31
1 A covenant, I solemnised for mine eyes, —How then could I gaze upon a virgin?
Zawarłem przymierze ze swoimi oczami; jak mógłbym więc myśleć o pannie?
2 Or what would have been my portion of GOD from above? Or what inheritance of the Almighty from on high?
Jaki bowiem byłby dział od Boga z góry? I jakie byłoby dziedzictwo od Wszechmocnego z wysoka?
3 Is there not calamity, for the perverse? and misfortune, for the workers of iniquity?
Czy zatracenie nie jest [przygotowane] dla niegodziwych i sroga pomsta dla czyniących nieprawość?
4 Would, he, not see my ways? and of all my steps, take account?
Czyż on nie widzi moich dróg i nie liczy wszystkich moich kroków?
5 Verily I walked not in falsity, nor did my foot haste unto deceit: —
Jeśli postępowałem kłamliwie, jeśli moja noga spieszyła się do oszustwa;
6 Let him weigh me in balances of righteousness, —and let GOD take note of mine integrity!
To niech zważy mnie na wadze sprawiedliwej i niech Bóg pozna moją prawość.
7 If my goings have swerved from the way, —and, after mine eyes, hath gone my heart, and, to my hands, hath adhered any stain,
Jeśli moja noga zboczyła z drogi i moje serce poszło za moimi oczami, i jeśli jakaś zmaza przylgnęła do moich rąk;
8 Let me sow but, another, eat. And let, what I have springing up, be uprooted!
Wtedy niech ja sieję, a inny spożywa, niech moje latorośle będą wykorzenione.
9 If my heart hath been enticed unto a woman, or, by the door of my neighbour, I have lien in wait,
Jeśli moje serce uwiodła kobieta i jeśli czyhałem pod drzwiami swego bliźniego;
10 Let my wife, grind to another, and, over her, let others bend!
To niech moja żona mieli innemu i niech inni się nad nią schylają.
11 Surely that had been a shameful thing! and that an iniquity for the judges!
[Jest] to bowiem haniebny czyn, karygodna nieprawość;
12 Surely, a fire, had that been, which, unto destruction, would have consumed, and, of all mine increase, had it torn up the root.
To jest ogień, który pożera aż do zatracenia i może wykorzenić cały mój dobytek.
13 If I refused the right of my servant, or my handmaid, when they contended with me,
Jeśli zlekceważyłem sprawę swojego sługi albo swojej służącej, gdy wiedli spór ze mną;
14 What then could I have done when GOD rose up? And, when he visited, what could I have answered him?
Co zrobię, gdy Bóg powstanie? Gdy mnie nawiedzi, co mu odpowiem?
15 Did not he who, in the womb, made me, make him? And is not he who formed us in the body one?
Czy ten, który mnie stworzył w łonie, nie stworzył też jego? Czy nie on jeden ukształtował nas w łonie?
16 If I withheld—from pleasure—the poor, or, the eyes of the widow, I dimmed;
Jeśli odmówiłem prośbie ubogich i jeśli zasmuciłem oczy wdowy;
17 Or, used to eat my morsel alone, so that the fatherless did not eat thereof;
Jeśli sam jadłem swoją kromkę [i] nie jadła z niej sierota;
18 Surely, from my youth, he grew up to me, as to a father, and, from my birth, I acted as guide to her:
(Od swojej młodości bowiem wychowywałem ją jak ojciec, a od łona swojej matki prowadziłem [wdowę]);
19 If I saw one perishing for lack of clothing, or that the needy had no covering;
Jeśli widziałem ginącego z powodu braku ubrania albo biedaka bez okrycia;
20 If his loins did not bless me, or if, with the fleece of my lambs, he did not warm himself;
Jeśli jego biodra nie błogosławiły mi dlatego, że się zagrzał wełną moich owiec;
21 If I shook—against the fatherless—my hand, when I saw, in the gate, his need of my help,
Jeśli podniosłem rękę przeciwko sierocie, gdy widziałem w bramie swoją pomoc;
22 Let, my shoulder, from the shoulder-blade, fall, and, my arm, from the upper bone, be broken;
Wtedy niech odpadnie mój bark od karku, a niech moje ramię wyjdzie ze stawu.
23 For, a dread unto me, was calamity from GOD, and, from his majesty, I could not escape.
Bałem się bowiem klęski od Boga, a przed jego majestatem nie mógłbym [się ostać].
24 If I made gold my stay, and, to precious metal, said, My confidence!
Jeśli pokładałem w złocie swoją nadzieję, a do czystego złota mówiłem: [Ty jesteś] moją ufnością;
25 If I rejoiced because great was my substance, and, an abundance, my hand had discovered;
Jeśli radowałem się ze swojego wielkiego bogactwa i [tego], że moja ręka nabyła wiele;
26 If I looked at the sun, when it flashed forth light, or at the moon, majestically marching along;
Jeśli patrzyłem na słońce, gdy świeciło, i na księżyc, gdy sunął wspaniale;
27 And befooled secretly was my heart, so that my hand kissed my mouth,
A moje serce dało się uwieść potajemnie i moje usta całowały moją rękę;
28 That too, had been a judicial iniquity, For I should have been false to GOD, above.
I to byłaby nieprawość karygodna, bo zaparłbym się Boga z wysoka.
29 If rejoiced in the misfortune of him that hated me, or exulted when calamity found him; —
Jeśli cieszyłem się z upadku tego, który mnie nienawidzi, jeśli wyniosłem się, gdy mu się źle wiodło;
30 Neither did I suffer my palate to sin, by asking, with a curse, for his life:
(Nawet nie pozwoliłem zgrzeszyć swoim ustom, pragnąc przekleństwa na jego duszy);
31 If the men of my household have not said, Oh for some of his flesh—we cannot get filled,
Czy ludzie z mojego namiotu nie mówili: Obyśmy mieli z jego mięsa! Nie możemy się najeść.
32 Outside, the sojourner lodged not for the night, My doors—to the wayfarer, I threw open.
Obcy nie nocował na dworze, swoje drzwi otwierałem podróżnemu.
33 If I covered, like Adam, my transgressions, by hiding in my bosom mine iniquity,
Jeśli ukrywałem swoje przestępstwa jak Adam i chowałem w zanadrzu swoją nieprawość;
34 Then let me be made to tremble at a great throng, yea let, the contempt of families, terrify me, so that, keeping silence, I shall not go out of the door!
Czy strach przed wielką zgrają albo pogarda bliskich przeraziły mnie, abym milczał i nie wychodził [za] drzwi?
35 Oh that I had one to hear me, Lo! my crossmark, May, the Almighty, answer me! And would that, a book, mine opponent had written!
Obym miał kogoś, kto by mnie wysłuchał! Oto moja prośba, [aby] Wszechmogący odpowiedział mi i aby mój wróg napisał księgę.
36 Oh! would I not, upon my shoulder, lift it, or bind it as a crown upon me;
Czy nie nosiłbym jej na swoim ramieniu i nie przywiązałbym jej sobie [jak] koronę?
37 The number of my footsteps, I would declare to him, Like a noble, would I draw near to him.
Oznajmiłbym mu liczbę swoich kroków; zbliżyłbym się do niego jak książę.
38 If, against me, my ground used to cry out, and, together, my ridges did weep;
Jeśli moja ziemia wołała przeciwko mnie, jeśli razem z nią płakały jej bruzdy;
39 If, the strength thereof, I used to eat, without payment, and, the soul of the holders thereof, I made groan;
Jeśli spożywałem z jej plonów bez zapłaty, jeśli jej właścicieli pozbawiłem życia;
40 Instead of wheat, let there come forth bramble, and, instead of barley, a bad-smelling weed! Ended are the words of Job.
Niech rosną ciernie zamiast pszenicy i sam kąkol zamiast jęczmienia. Skończyły się słowa Hioba.
