Job 31
1 A covenant, I solemnised for mine eyes, —How then could I gaze upon a virgin?
Uczyniłem przymierze z oczyma swemi, abym nie pomyślał o pannie.
2 Or what would have been my portion of GOD from above? Or what inheritance of the Almighty from on high?
Bo cóż za dział od Boga z góry? a co za dziedzictwo Wszechmocnego z wysokości?
3 Is there not calamity, for the perverse? and misfortune, for the workers of iniquity?
Azaż nie nagotowane zginienie złośnikom, a sroga pomsta czyniącym nieprawość?
4 Would, he, not see my ways? and of all my steps, take account?
Azaż on nie widzi dróg moich, a wszystkich kroków moich nie liczy?
5 Verily I walked not in falsity, nor did my foot haste unto deceit: —
Jeźlim chodził w kłamstwie, a spieszyła się na zdradę noga moja:
6 Let him weigh me in balances of righteousness, —and let GOD take note of mine integrity!
Niech mię zważy na wadze sprawiedliwej, a niech Bóg pozna szczerość moję.
7 If my goings have swerved from the way, —and, after mine eyes, hath gone my heart, and, to my hands, hath adhered any stain,
Jeźliż ustąpiła noga moja z drogi, a za oczyma memi szłoli serce moje, i do rąk moich jeźliż przylgnęła jaka zmaza:
8 Let me sow but, another, eat. And let, what I have springing up, be uprooted!
Tedy niechże ja sieję, a inszy niech pożywa, a moje latorośle niech będą wykorzenione.
9 If my heart hath been enticed unto a woman, or, by the door of my neighbour, I have lien in wait,
Jeźli zwiedzione jest serce moje do niewiasty, i jeźlim czyhał u drzwi przyjaciela mego:
10 Let my wife, grind to another, and, over her, let others bend!
Niechajże mele innemu żona moja, a niechaj się nad nią inni schylają.
11 Surely that had been a shameful thing! and that an iniquity for the judges!
Boć to jest sprosny występek, a nieprawość osądzenia godna,
12 Surely, a fire, had that been, which, unto destruction, would have consumed, and, of all mine increase, had it torn up the root.
Gdyż ten ogień aż do zatracenia pożera, a dochody moje wszystkie wykorzenić może.
13 If I refused the right of my servant, or my handmaid, when they contended with me,
Jeźlim stronił od sądu z sługą moim, albo z służebnicą moją, gdy ze mną sprzeczkę mieli,
14 What then could I have done when GOD rose up? And, when he visited, what could I have answered him?
(Bo cóżbym czynił, gdyby powstał Bóg? albo gdyby pytał, cobym mu odpowiedział?
15 Did not he who, in the womb, made me, make him? And is not he who formed us in the body one?
Izaż nie ten, który mię w żywocie uczynił, nie uczynił też i onego? a nie onże nas sam w żywocie wykształtował?)
16 If I withheld—from pleasure—the poor, or, the eyes of the widow, I dimmed;
Jeźliżem odmówił ubogim, czego chcieli, a oczy wdowy jeźliżem zasmucił;
17 Or, used to eat my morsel alone, so that the fatherless did not eat thereof;
Jeźliżem jadł sztuczkę swoję sam, a nie jadała i sierota z niej;
18 Surely, from my youth, he grew up to me, as to a father, and, from my birth, I acted as guide to her:
(Albowiem sierota z młodości mojej rosła ze mną, jako u ojca; a jakom wyszedł z żywota matki mojej, byłem wdowie za wodza.)
19 If I saw one perishing for lack of clothing, or that the needy had no covering;
Jeźliżem widział kogo ginącego dla tego, że szaty nie miał, a nie dałem żebrakowi odzienia;
20 If his loins did not bless me, or if, with the fleece of my lambs, he did not warm himself;
Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;
21 If I shook—against the fatherless—my hand, when I saw, in the gate, his need of my help,
Jeźliżem podniósł przeciwko sierocie rękę swoję, gdym widział w bramie pomoc moję:
22 Let, my shoulder, from the shoulder-blade, fall, and, my arm, from the upper bone, be broken;
Tedy niech odpadnie łopatka moja od plec swych, a ramię moje z stawu swego niech wytracone będzie.
23 For, a dread unto me, was calamity from GOD, and, from his majesty, I could not escape.
Albowiem lękałem się skruszenia od Boga, a przed jego zacnością nie mógłbym się ostać.
24 If I made gold my stay, and, to precious metal, said, My confidence!
Jeźlim pokładał w złocie nadzieję moję, a do bryły złota mawiałem: Tyś ufanie moje;
25 If I rejoiced because great was my substance, and, an abundance, my hand had discovered;
Jeźlim się weselił z wielu bogactw moich, a iż wiele nabyła ręka moja;
26 If I looked at the sun, when it flashed forth light, or at the moon, majestically marching along;
Jeźlim patrzał na światłość słońca, gdy świeciło, a na miesiąc, gdy wspaniało chodził;
27 And befooled secretly was my heart, so that my hand kissed my mouth,
I dało się uwieść potajemnie serce moje, a całowały rękę moję usta moje:
28 That too, had been a judicial iniquity, For I should have been false to GOD, above.
I toćby była nieprawość osądzenia godna; bobym się tem zaprzał Boga z wysokości.
29 If rejoiced in the misfortune of him that hated me, or exulted when calamity found him; —
Jeźliżem się weselił z upadku nienawidzącego mię, a jeźlim się cieszył, gdy mu się źle powodziło.
30 Neither did I suffer my palate to sin, by asking, with a curse, for his life:
(I owszem nie dałem zgrzeszyć ustom moim, abym miał żądać przeklęstwa duszy jego.)
31 If the men of my household have not said, Oh for some of his flesh—we cannot get filled,
Azaż nie mawiali domownicy moi: Oby nam kto dał mięsa tego, nie możemy się i najeść?
32 Outside, the sojourner lodged not for the night, My doors—to the wayfarer, I threw open.
Bo gość nie nocował na dworze, a drzwi moje otwierałem podróżnemu.
33 If I covered, like Adam, my transgressions, by hiding in my bosom mine iniquity,
Jeźlim zakrywał, jako ludzie zwykli, przestępstwa moje, i chowałem w skrytości mojej nieprawość moję;
34 Then let me be made to tremble at a great throng, yea let, the contempt of families, terrify me, so that, keeping silence, I shall not go out of the door!
I choćbym był mógł potłumić zgraję wielką, jednak i najpodlejszy z domu ustraszył mię; przetożem milczał, i nie wychodziłem ze drzwi.
35 Oh that I had one to hear me, Lo! my crossmark, May, the Almighty, answer me! And would that, a book, mine opponent had written!
Obym miał kogo, coby mię wysłuchał; ale oto ten jest znak mój, że Wszechmogący sam odpowie za mię, i księga, którą napisał przeciwnik mój.
36 Oh! would I not, upon my shoulder, lift it, or bind it as a crown upon me;
Czylibym jej na ramieniu swojem nie nosił? a nie przywiązałbym jej sobie miasto korony?
37 The number of my footsteps, I would declare to him, Like a noble, would I draw near to him.
Liczbę kroków moich oznajmiłbym mu; jako do książęcia przystąpiłbym do niego.
38 If, against me, my ground used to cry out, and, together, my ridges did weep;
Jeźliż przeciw mnie ziemia moja wołała, a jeźliże z nią społem zagony jej płakały;
39 If, the strength thereof, I used to eat, without payment, and, the soul of the holders thereof, I made groan;
Jeźliżem pożytków jej używał bez pieniędzy, i jeźlim do wzdychania przywodził dzierżawców jej:
40 Instead of wheat, let there come forth bramble, and, instead of barley, a bad-smelling weed! Ended are the words of Job.
Miasto pszenicy niech wznijdzie oset, a miasto jęczmienia kąkol. Tu się skończyły słowa Ijobowe.
