Job 29

1 And Job again took up his measure, and said,

Kaj plue Ijob parolis siajn sentencojn, kaj diris:

2 Oh that it were with me as in the months of old, as in the days, when, GOD, used to watch over me;

Ho, se estus al mi tiel, kiel en la antaŭaj monatoj, Kiel en la tempo, kiam Dio min gardis;

3 When his lamp shone over my head, by whose light, I could go through darkness;

Kiam Lia lumilo lumis super mia kapo; Kaj sub Lia lumo mi povis iri en mallumo;

4 As I was, in the days of my prime, when, the intimacy of GOD, was over my tent;

Kiel estis al mi en la tagoj de mia juneco, Kiam la ŝirmado de Dio estis super mia tendo;

5 While yet the Almighty was with me, round about me, were my young men;

Kiam la Plejpotenculo estis ankoraŭ kun mi, Kaj ĉirkaŭ mi estis miaj infanoj;

6 When my steps were bathed in milk, and, the rock, poured out beside me, rivulets of oil:

Kiam miaj paŝoj laviĝadis en butero, Kaj la roko verŝadis al mi fluojn da oleo!

7 When I went out to the gate unto the city, in the open place, made ready my seat,

Kiam mi eliris el la pordego al la urbo Kaj aranĝis al mi sidon sur la placo,

8 Young men saw me, and hid themselves, and, the aged, arose—they stood;

Vidis min junuloj kaj kaŝis sin, Kaj maljunuloj leviĝis kaj staris;

9 Rulers, restrained speech, and, a hand, laid they on their mouth;

Eminentuloj ĉesis paroli Kaj metis la manon sur sian buŝon;

10 The voice of nobles, was hushed, and their tongue to their palate, did cleave;

La voĉo de altranguloj sin kaŝis, Kaj ilia lango algluiĝis al ilia palato.

11 When, the ear, heard, then it pronounced me happy, When, the eye, saw, then it bare me witness;

Kiam orelo aŭdis, ĝi nomis min feliĉa; Kiam okulo vidis, ĝi gloris min;

12 Because I used to deliver the oppressed who was crying out for aid, the fatherless also, and him that had no helper;

Ĉar mi savadis kriantan malriĉulon, Kaj orfon, kiu ne havis helpanton.

13 The blessing of him that was ready to perish, upon me was wont to descend, and, the heart of the widow, caused I to sing for joy;

Beno de pereanto venadis sur min, Kaj la koro de vidvino estis ĝojigata de mi.

14 Righteousness, I put on, and it clothed me, Like a robe and turban, was my, justice;

Virteco estis mia vesto, Kaj mia justeco vestis min kiel mantelo kaj kapornamo.

15 Eyes, became I to the, blind, and, feet to the lame, was, I!

Mi estis okuloj por la blindulo, Kaj piedoj por la lamulo;

16 A father, was, I, to the needy, and, as for the cause which I knew not, I used to search it out;

Mi estis patro por la malriĉuloj, Kaj juĝan aferon de homoj nekonataj mi esploradis;

17 And I shivered the fangs of the perverse, —and, out of his teeth, I tare the prey.

Mi rompadis la makzelojn al maljustulo, Kaj el liaj dentoj mi elŝiradis la kaptitaĵon.

18 Then said I, Like a stem, shall I grow old, yea, as the sand, shall I multiply days:

Kaj mi pensis: En mia nesto mi mortos, Kaj grandnombraj kiel sablo estos miaj tagoj;

19 My root, is laid open to the waters, and, the dew, shall lodge for the night in my boughs;

Mia radiko estas malkovrita por la akvo, Kaj roso noktas sur miaj branĉoj.

20 Mine honour, shall be young again with me, and, my bow, in my hand, be renewed.

Mia gloro estas ĉiam nova, Kaj mia pafarko ĉiam refortiĝas en mia mano.

21 To me, men hearkened, and waited, and kept silence for my counsel;

Oni aŭskultadis min kaj atendadis, Kaj silentadis, kiam mi donadis konsilojn.

22 After I had spoken, they spake not again, and, upon them, used my speech to drop;

Post miaj vortoj oni ne plu parolis; Kaj miaj vortoj gutadis sur ilin.

23 And they waited, as for rain, for me, and, their mouths, they opened wide for the spring-rain;

Oni atendadis min kiel la pluvon, Kaj malfermadis sian buŝon, kiel por malfrua pluvo.

24 I laughed at them—they lost confidence, and, the light of my countenance, they suffered not to fail;

Se mi iam ridis al ili, ili ne kredis tion; Kaj la lumo de mia vizaĝo ne falis.

25 I chose out their way, and sat chief, —and abode, as king, in an army, as one who, to mourners, giveth comfort.

Kiam mi iris al ili, mi sidis sur la ĉefa loko; Mi loĝis kiel reĝo inter taĉmentoj, Kiel konsolanto de funebruloj.