Job 23

1 Then responded Job, and said: —

ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:

2 Even to-day, is my complaint rebellion? His hand, is heavier than my groaning.

«هەروەها ئەمڕۆش سکاڵاکەم جەرگبڕە؛ لەگەڵ ناڵینم دەستی خودا لەسەرم هەر قورسە.

3 Oh that I knew where I might find him! I would come even unto his dwelling-place;

خۆزگە دەمزانی چۆن پێی بگەم؛ دەهاتمە لای نشینگەکەی!

4 I would set out, before him, a plea, and, my mouth, would I fill with arguments;

بە ڕێکوپێکی کێشە دەخەمە بەردەمی، دەمم پڕ دەکەم لە بەهانە،

5 I would note the words wherewith he would respond to me, and would mark what he would say to me.

هەتا بزانم چۆن وەڵامم دەداتەوە و لەوە تێبگەم کە پێم دەڵێت.

6 Would he, with fulness of might, contend with me? Nay, surely, he, would give heed to me!

ئایا بە زۆری هێز مشتومڕم لەگەڵ دەکات؟ نەخێر، بەڵکو پەلکێشی دادگام ناکات.

7 There an upright man, might reason with him, so should I deliver myself completely from my judge.

لەوێ کەسی ڕاست بەهانەی بۆ دەهێنایەوە و بۆ هەتاهەتایە لە دەست دادەورەکەم دەرباز دەبووم.

8 Behold! eastward, I go, but he is not there, and, westward, but I perceive him not;

«بەڵام ئەگەر بەرەو ڕۆژهەڵات بچم لەوێ نییە، بەرەو ڕۆژئاواش هەستی پێ ناکەم.

9 On the north, where he worketh, but I get no vision, He hideth himself on the south that I cannot see him.

کاتێک لە باکوور کار دەکات، بەرچاوم ناکەوێت؛ کاتێک بەرەو باشوور دەسووڕێتەوە، نایبینم.

10 But, he, knoweth the way that I choose, Having tried me, as gold, I shall come forth.

بەڵام ڕێگام دەزانێت، دوای ئەوەی تاقیم دەکاتەوە وەک زێڕ دەردەچم.

11 Of his steps, my foot taketh hold, His way, have I kept, and not swerved;

پێیەکانم بە هەمان هەنگاوی ئەو ڕۆیشتوون، ڕێگای ئەوم گرتەبەر و لام نەدا.

12 The command of his lips, and would not go back, and, in my bosom, have I treasured the words of his lips.

لە فەرمانەکانی زمانی ئەو لام نەداوە؛ لە نانی پێویستی خۆم زیاتر قسەکانی دەمی ئەوم لە گەنجینەی دڵم هەڵگرتووە.

13 But, he, is one, and who can turn him? What his soul desired, he hath done.

«بەڵام ئەو تاک و تەنهایە و کێ ڕێی لێ دەگرێت؟ ئەوەی ئارەزووی لێ بێت، دەیکات.

14 Surely he will accomplish what is decreed for me, and, many such things, hath he in store.

فەرزی خۆی لە دژی من جێبەجێ دەکات، پلانی وەک ئەمانەش زۆرە لەلای.

15 For this cause, from his presence, am I driven in fear, I diligently consider and am kept back from him in dread:

لەبەر ئەوە لەبەردەمی دەتۆقم؛ سەرنج دەدەم و لێی دەترسم.

16 Yea, GOD, hath made timid my heart, and, the Almighty, hath put me in terror.

خودا دڵی بێهێز کردم؛ توانادارەکە منی تۆقاند.

17 Because I was not cut off before the darkness, nor, before my face, did the gloom form a shroud.

لەگەڵ ئەوەشدا تاریکی و تەمە چڕەکەش کە ڕوخساری داپۆشیم بێدەنگم ناکات.